അമൃതകിരണം അമ്മ; സ്നേഹത്തിന്റെ അമൃതം
അമ്മമാർ മുമ്പൊക്കെ മുഴുവൻ സമയവും വീട്ടിൽത്തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ ഇക്കാലത്ത് അമ്മമാർ കൂടി ജോലിക്കു പോകുന്നതുകൊണ്ട് അവർക്ക് കുട്ടികളുടെ കാര്യത്തിൽ ശ്രദ്ധ ചെലുത്തുവാൻ കഴിയുന്നില്ല. എത്ര ജോലിക്കൂടുതൽ ഉണ്ടായാലും രോഗം വന്നാൽ അവധി എടുക്കാറില്ലേ? അതുകൊണ്ട് അച്ഛനമ്മമാർ കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കായി സമയം കണ്ടെത്തുക തന്നെ വേണം. കുഞ്ഞിന് മുലപ്പാൽ കൊടുക്കുന്ന കാര്യത്തിലും അമ്മമാർ ശ്രദ്ധിക്കണം. മുലപ്പാൽ പ്രേമത്തിന്റെ പാലാണ്; കുഞ്ഞിനോടുള്ള പ്രേമംകൊണ്ട് ഊറുന്നതാണത്! എളുപ്പം ദഹിക്കുന്ന വളരെയധികം പോഷകാംശങ്ങൾ മുലപ്പാലിലുണ്ട്. കുഞ്ഞിന്റെ ആരോഗ്യത്തിനും ഓർമ്മശക്തിക്കും അത് ഉത്തമമാണ്. മുലപ്പാലിനു തുല്ല്യം മുലപ്പാൽ മാത്രമേയുള്ളൂ. ശരിയും തെറ്റും ഏതെന്ന് അറിയുന്നതിനുള്ള പാഠങ്ങൾ ഒരു കുട്ടി ആദ്യം പഠിക്കുന്നത് അമ്മയുടെ മടിത്തട്ടിൽ നിന്നാണ്. കുട്ടി അവന്റെ വ്യക്തിത്വം കരുപ്പിടിക്കുന്നത് അഞ്ചു വയസു വരെ അവനു ലഭിച്ച സംസ്‌കാരത്തിൽ നിന്നാണ്. ഇന്ന്, ശിശുസദനങ്ങൾ പ്രചാരത്തിൽ വന്നതോടെ മാതാവിന്റെ നിഷ്‌കളങ്ക സ്‌നേഹവും നിസ്വാർത്ഥ വാത്സല്യവും കൂട്ടിക്ക് ഏറെ നഷ്ടമാകുന്നുണ്ട്. അവിടെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ നോക്കുന്നത് ആയമാരാണ്. അവർക്ക് ലാളിക്കുവാനും ഓമനിക്കുവാനും സ്വന്തം കുട്ടികൾ വീട്ടിലുണ്ട്. ഒരമ്മയ്ക്ക് സ്വന്തം കുഞ്ഞിനോടുണ്ടാകുന്ന ഹൃദയവികാരം മറ്റൊരാളുടെ കുഞ്ഞിനോട് ഉണ്ടാവണമെന്നില്ല. അതുകാരണം, സംസ്കാരം കരുപ്പിടിപ്പിക്കേണ്ട നാളിൽത്തന്നെ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ മനസ് കൂമ്പടയുന്നു. കുട്ടിയുടെ മാർഗദർശിയാണ് അമ്മ. പ്രസവിച്ച് മൂലപ്പാലൂട്ടി വളർത്തുന്ന കുട്ടിയെ ലാളിക്കുന്നതിനൊപ്പം അതിന് സംസ്‌കാരംകൂടി പകർന്നു നല്‌കേണ്ട ബാദ്ധ്യത മാതാവിനുണ്ട്. പിതാവിനു കഴിയുന്നതിനേക്കാൾ പതിന്മടങ്ങ് ഇതിനു സാധിക്കുന്നത് മാതാവിനാണ്. അതുകൊണ്ടാണ്, 'ഒരു പുരുഷൻ നന്നായാൽ ഒരു വ്യക്തി നന്നായി, ഒരു സ്ത്രീ നന്നായാൽ ഒരു കുടുംബം നന്നായി" എന്നു പറയുന്നത്. കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് ഓർമ്മ വയ്ക്കുന്ന നാൾ മുതൽ കഥകളിലൂടെയും താരാട്ടുകളിലൂടെയും അവർക്ക് ധാർമ്മിക കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു കൊടുക്കണം. പണ്ടുകാലങ്ങളിൽ വീട്ടിൽ മാതാപിതാക്കളെ കൂടാതെ അപ്പൂപ്പനും അമ്മൂമ്മയും മറ്റു ബന്ധുക്കളുമൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇന്ന് ഓരോരുത്തരും സ്വന്തം വീടുവച്ച് മാറിത്താമസിക്കുന്നു. ഇതിലൂടെ കുട്ടികൾക്ക് മുത്തച്ഛനിൽ നിന്നും മുത്തശ്ശിയിൽ നിന്നും കിട്ടേണ്ടുന്ന ജീവിതമൂല്യങ്ങൾ നഷ്ടമാകുന്നു. അത് നികത്തേണ്ടത് അച്ഛനും അമ്മയുമാണ്. മാതൃലാളന ലളിക്കാതെ വളരുന്ന കുട്ടികളിൽ വിശാലഹൃദയത്തിനു പകരം മൃഗമനസാണ് സ്ഥാനം കൈയടക്കുക. ഇത് ഒഴിവാക്കണമെങ്കിൽ ഇടയ്ക്കിടെ അവധിയെടുത്താലും വേണ്ടില്ല, കുട്ടികളോടൊത്ത് കഴിയുവാൻ മാതാപിതാക്കൾ സമയം കണ്ടെത്തണം. കുട്ടികളെ വിനോദസ്ഥലങ്ങളിലും സിനിമയ്ക്കും കൊണ്ടുപോകുന്നതല്ല, അവരോടുള്ള യഥാർത്ഥ സ്‌നേഹം; അവർക്ക് ശരിയായ സംസ്കാരം പകർന്നു കൊടുക്കുന്നതാണ്. പ്രതികൂല സാഹചര്യങ്ങളിൽ തളരാതെ നിൽക്കുവാനുള്ള ശക്തി അവർക്ക് അതിൽ നിന്നു മാത്രമേ ലഭിക്കൂ. അഞ്ചു വയസ് വരെയെങ്കിലും കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് മാതൃലാളനയേറ്റു വളരാൻ അവസരം നൽകണം. പിന്നീട് പതിനഞ്ച് വയസുവരെ സ്‌നേഹവും ശിക്ഷണവും ഒപ്പം നല്കി വളർത്തണം. വ്യക്തിയുടെ സ്വഭാവശുദ്ധിയാണ് രാജ്യത്തിന്റെ സംസ്‌കാരത്തിന് ആധാരം. മാതാപിതാക്കൾ ഓരോരുത്തരും തങ്ങളുടെ കുട്ടികളിൽ നല്ല സംസ്കാരം വളർത്താൻ ശ്രമിക്കുന്നതിലൂടെ മാത്രമേ സമൂഹത്തിൽ ശാന്തിയും സമാധാനവും നിലനിറുത്താൻ കഴിയൂ. ഇന്നു വിതയ്ക്കുന്നതേ നാളെ കൊയ്യാൻ കഴിയൂ. അത് മറന്നു പോകരുത്.