കെ. സുരേന്ദ്രൻ ഒരു സങ്കീർത്തനം

ഗ​ഹ​ന​മാ​യ​ ​സാ​ഹി​ത്യ​ചി​ന്ത​ക​ളാ​ൽ​ ​മ​ന​സി​നെ​ ​പ്ര​ക്ഷു​ബ്ധ​മാ​ക്കു​ന്ന​ ​പ്ര​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ൾ​ ​കൊ​ണ്ടാ​ണ് ​കെ.​ ​സു​രേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​എ​ന്നെ​ ​ആ​ക​ർ​ഷി​ച്ച​ത്.​ ​മ​ഹ​ത് ​സ​ന്നി​ധി​ക​ൾ,​ ​സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം​ ​ത​ന്നെ​ ​ജീ​വി​തം,​ ​സൃ​ഷ്ടി​യും​ ​നി​രൂ​പ​ണ​വും,​ ​തൂ​വ​ലും​ ​ച​ങ്ങ​ല​യും​ ​തു​ട​ങ്ങി​യ​ ​പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ൾ​ ​എ​നി​ക്ക് ​അ​മൂ​ല്യ​നി​ധി​ക​ളാ​യി​ ​തോ​ന്നി.​ ​മ​ഹാ​പ്ര​തി​ഭ​ക​ളെ​യും​ ​വി​ശ്വോ​ത്ത​ര​ ​കൃ​തി​ക​ളെ​യും​ ​കു​റി​ച്ചു​ള്ള​ ​പ​ഠ​ന​ങ്ങ​ൾ​ ​ഒ​രു​ ​സ്വ​ത​ന്ത്ര​ ​മ​ന​സി​ന്റെ​ ​സൗ​ന്ദ​ര്യ​സ​ങ്ക​ല്പ​ങ്ങ​ളെ​ ​ഉ​ന്മൂല​നം​ ​ചെ​യ്തു​ ​കാ​ണി​ച്ചു.
എ​വി​ടെ​യാ​ണ് ​എ​ന്റെ​ ​ജീ​വി​ത​മെ​ന്ന​റി​യാ​തെ​ 1964​-​ ​ഒ​ടു​വി​ലാ​ണ് ​ഞാ​ൻ​ ​തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്ത് ​എ​ത്തു​ന്ന​ത്.
തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തു​ ​വ​ന്ന് ​അ​ധി​കം​ ​ക​ഴി​യു​ന്ന​തി​നു​ ​മു​മ്പ് ​ത​ന്നെ​ ​ഞാ​ൻ​ ​ജ​ഗ​തി​യി​ലെ​ ​ക​ല്പ​ന​യി​ൽ​ ​ചെ​ന്ന് ​ജി.​ വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​ന് ​സ്വ​യം​ ​പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി.​ ​എ​ന്നെ​ക്കു​റി​ച്ച് ​പ​റ​യാ​ൻ​ ​എ​ന്താ​ണു​ള്ള​ത്?​ ​'അ​ഭ​യം​"​ ​എ​ന്നൊ​രു​ ​നോ​വ​ലെ​ഴു​തി​യി​ട്ടു​ണ്ട്.​ ​വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​ൻ​ ​സാ​റി​ന്റെ​ ​ഭാ​ര്യ​ ​ല​ളി​ത​ടീ​ച്ച​ർ​ ​എ​നി​ക്ക് ​ചാ​യ​യും​ ​ബി​സ്ക്ക​റ്റും​ ​ത​ന്നു.​ ​കു​റെ​നേ​രം​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞ് ​യാ​ത്ര​ ​ചോ​ദി​ച്ച് ​എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ​പ്പോ​ൾ​ ​വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​ൻ​ ​സാ​ർ​ ​എ​ന്നോ​ടു​ ​ചോ​ദി​ച്ചു,​ ​ശ്രീ​ധ​ര​ന് ​ തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തെ​ ​എ​ഴു​ത്തു​കാ​രി​ൽ​ ​ആ​രെ​യെ​ങ്കി​ലും​ ​പ​രി​ച​യ​മു​ണ്ടോ​?​ ​ഇ​ല്ല.​ ​ഇ​രി​ക്ക് ​എ​ന്ന് ​ആം​ഗ്യം​ ​കാ​ണി​ച്ച​തി​നു​ശേ​ഷം​ ​വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​ൻ​ ​സാ​ർ​ ​നാ​ല​ഞ്ച് ​സ്നേ​ഹി​ത​ന്മാ​ർ​ക്ക് ​ക​ത്തെ​ഴു​തി​ത്ത​ന്നു.​ ​കേ​ശ​വ​ദേ​വി​ന്,​ ​കെ.​ ​സു​രേ​ന്ദ്ര​ന്,​ ​മ​ല​യാ​റ്റൂ​ർ​ ​രാ​മ​കൃ​ഷ്ണ​ന്,​ ​എ​ൻ.​ ​മോ​ഹ​ന​ന്,​ ​താ​ൻ​ ​ഇ​വ​രെ​യൊ​ക്കെ​ ​ചെ​ന്നു​ ​കാ​ണ് ​എ​ന്നു​ ​പ​റ​ഞ്ഞ് ​വി​വേ​കാ​ന​ന്ദ​ൻ​ ​സാ​റ് ​എ​ന്നെ​ ​യാ​ത്ര​യാ​ക്കി.
ജ​ഗ​തി​യി​ൽ​ ​നി​ന്നു​ ​മ​ട​ങ്ങി​പ്പോ​രു​ന്ന​ ​വ​ഴി​ക്കാ​ണ് ​വ​ഴു​ത​ക്കാ​ട്.​ ​അ​വി​ടെ​ ​ഫോ​റ​സ്റ്റ് ​ഓ​ഫീ​സ് ​ലെ​യി​നി​ൽ​ ​കെ.​ ​സു​രേ​ന്ദ്ര​ന്റെ​ ​ന​വ​രം​ഗം​ ​വീ​ട്.​ ​അ​വി​ടെ​ ​ചെ​ന്ന് ​ആ​ദ്യം​ ​കെ.​ ​സു​രേ​ന്ദ്ര​നെ​ ​ത​ന്നെ​ ​കാ​ണാ​മെ​ന്നു​ ​വ​ച്ചു.​ ​അ​ക്കാ​ല​ത്തി​നി​ട​യി​ൽ​ ​ഞാ​ൻ​ ​മാ​യ​യും,​ ​താ​ള​വും,​ ​കാ​ട്ടു​കു​ര​ങ്ങു​മൊ​ക്കെ​ ​വാ​യി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞു.​ ​ആ​ ​നോ​വ​ലു​ക​ൾ​ ​ഞാ​ൻ​ ​അ​തു​വ​രെ​ ​ക​ണ്ടി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത​ ​മ​നു​ഷ്യാ​നു​ഭ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു​ള്ള​ ​സ​ഞ്ചാ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ഞാ​ൻ​ ​ചെ​ന്ന് ​ ന​വ​രം​ഗ​ത്തി​ന്റെ​ ​ഗേ​റ്റി​ൽ​ ​മു​ട്ടി.​ ​ഉ​ടു​പ്പി​ടാ​ത്ത​ ​ഒ​രാ​ൾ​ ​വ​രാ​ന്ത​യി​ലി​രി​ക്കു​ന്നു.
അ​ദ്ദേ​ഹം​ ​എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു​വ​ന്ന് ​ഗേ​റ്റി​ന​ടു​ത്തു​ ​നി​ന്ന് ​ക​ത്ത് ​വാ​യി​ച്ചു.​ ​'​ ​ഓ,​ ​പെ​രു​മ്പ​ട​വം​ ​ശ്രീ​ധ​ര​ൻ.​ ​അ​ഭ​യം.​ "
ഞാ​ൻ​ ​ത​ല​ ​കു​ലു​ക്കി.​ ​പി​ന്നെ​ ​ഗേ​റ്റ് ​തു​റ​ന്ന് ​അ​ക​ത്തേ​ക്കു​ ​വി​ളി​ച്ചു.​ ​ഞാ​ൻ​ ​സു​രേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​സാ​റി​ന്റെ​ ​മു​മ്പി​ൽ​ ​ചെ​ന്നി​രു​ന്നു.
ആ​ദ്യ​ത്തെ​ ​ചോ​ദ്യം:
'​'​അ​ഭ​യം​ ​എ​ഴു​താ​ൻ​ ​എ​ന്താ​യി​രു​ന്നു​ ​പ്ര​ചോ​ദ​നം​?"
എ​ന്ത് ​ പ്ര​ചോ​ദ​നം​!​ ​ക​ഥ.​ ​ജീ​വി​ത​ത്തോ​ടു​ള്ള​ ​ആ​സ​ക്തി​യി​രി​ക്കെ​ ​അ​നി​വാ​ര്യ​മാ​യ​ ​ദു​ർ​വി​ധി​ക്കു​ ​കീ​ഴ​ട​ങ്ങി​ ​ മ​ര​ണ​ത്തി​ൽ​ ​അ​ഭ​യം​ ​ക​ണ്ടെ​ത്തേ​ണ്ടി​വ​ന്ന​ ​ഒ​രു​ ​മ​നു​ഷ്യാ​ത്മാ​വി​ന്റെ​ ​മ​ഹാ​സ​ങ്ക​ടം."
'​'​അ​തു​ ​ശ​രി."​"​ ​സു​രേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​സാ​ർ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​:​ ​'​'​അ​ഭ​യ​ത്തി​ലെ​ ​ക​ഥാ​നാ​യി​ക​യു​ടെ​ ​ഛാ​യ​യി​ൽ​ ​ഒ​രെ​ഴു​ത്തു​കാ​രി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​വ​രെ​ ​ശ്രീ​ധ​ര​ൻ​ ​അ​റി​യു​മാ​യി​രു​ന്നോ​?"
'​'​ഇ​ല്ല.​ ​സാ​ർ.​ ​സാ​റ് ​ ഉ​ദ്ദേ​ശി​ച്ച​ ​എ​ഴു​ത്തു​കാ​രി​ ​രാ​ജ​ല​ക്ഷ്മി​യെ​ ​ഞാ​ൻ​ ​വാ​യി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്.​ ​അ​ത്ര​മാ​ത്രം."
ഞാ​ൻ​ ​വെ​റു​തെ​ ​ചോ​ദി​ച്ചെ​ന്നു​ ​മാ​ത്രം​ ​-​ ​എ​ന്നു​ ​പ​റ​ഞ്ഞെ​ങ്കി​ലും​ ​സാ​റി​ന്റെ​ ​ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ൾ​ ​തീ​രു​ന്നി​ല്ല.​ ​ഒ​രാ​ളെ​ ​കി​ട്ടി​യാ​ൽ​ ​അ​യാ​ളു​ടെ​ ​അ​കം​ ​പു​റ​ങ്ങ​ൾ​ ​വാ​യി​ക്കു​ന്ന​ ​ശീ​ലം​ ​സു​രേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​സാ​റി​നു​ണ്ടെ​ന്ന് ​അ​ന്നെ​നി​ക്കു​ ​മ​ന​സി​ലാ​യി.​ ​ത​ന്റെ​ ​നോ​വ​ലി​ലെ​ ​ഒ​രു​ ​ക​ഥാ​പാ​ത്ര​ത്തി​ന്റെ​ ​അ​ന്ത​ർ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ൾ​ ​അ​ദ്ദേ​ഹം​ ​എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണോ​ ​കു​ഴി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്ന​ത്,​ ​അ​ങ്ങ​നെ.
പി​ന്നെ​ ​ഒ​രി​ക്ക​ൽ​ ​തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​രം​ ​പ​ബ്ലി​ക് ​ലൈ​ബ്ര​റി​യി​ൽ​ ​വ​ച്ച് ​സു​രേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​സാ​റി​നെ​ ​ക​ണ്ടു.​ ​വാ​ക്കു​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ൽ​ ​സാ​റും​ ​ഞാ​നും​ ​പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ൾ​ ​തെര​യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​തു​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞ് ​ഞാ​ൻ​ ​പു​റ​ത്തേ​ക്കു​ ​വ​രു​മ്പോ​ൾ​ ​സു​രേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​സാ​ർ​ ​അ​വി​ടെ​ ​എ​ന്നെ​ ​കാ​ത്തു​നി​ൽ​ക്കു​ന്നു.​ ​ന​ട​ക്കു​ന്ന​ ​വ​ഴി​യി​ൽ​ ​പി​ന്നെ​യും​ ​വ​രു​ന്നു​ ​ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ൾ.​ ​ശ്രീ​ധ​ര​ന് ​എ​ന്താ​ണി​ഷ്ടം​?​ ​നോ​വ​ലാ​ണോ,​ ​നാ​ട​ക​മാ​ണോ,​ ​പ്ര​ബ​ന്ധ​മാ​ണോ,​ ​സ​ഞ്ചാ​ര​സാ​ഹി​ത്യ​മാ​ണോ?
ഞാ​ൻ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​:​ ​'​'​സാ​ർ,​ ​എ​നി​ക്ക് ​ ക​വി​ത​യാ​ണ് ​കൂ​ടു​ത​ലി​ഷ്ടം.​ ​ഇ​ട​യ്ക്കു​ ​വ​ഴി​ ​തി​രി​ഞ്ഞ് ​ക​ഥ​യി​ലും​ ​നോ​വ​ലി​ലു​മെ​ത്തി​യെ​ന്നു​ ​മാ​ത്രം."
'​'​അ​ഭ​യം​ ​വാ​യി​ച്ച​പ്പോ​ൾ​ ​എ​നി​ക്കു​ ​മ​ന​സി​​ലാ​യി​ ​ശ്രീ​ധ​ര​ന്റെ​ ​മ​ന​സി​ന്റെ​ ​ചാ​യ്‌​‌​വ് ​ക​വി​ത​യോ​ടാ​ണെ​ന്ന്.""
വ​ഴു​ത​ക്കാ​ട് ​വ​ച്ച് ​വേ​ർ​പി​രി​യു​ന്ന​തി​നു​ ​മു​മ്പ് ​സാ​ർ​ ​എ​ന്നെ​ ​കൈ​ ​കാ​ണി​ച്ചു.
'​'​അ​ന്ന് ​ശ്രീ​ധ​ര​ൻ​ ​എ​ന്നെ​ ​കാ​ണാ​ൻ​ ​വീ​ട്ടി​ൽ​ ​വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ​ ​ഒ​രു​ ​കാ​ര്യം​ ​പ​റ​യാ​ൻ​ ​വി​ട്ടു​പോ​യി.​ ​ത​ന്റെ​ ​അ​ഭ​യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് ​കു​റ്റി​പ്പു​ഴ​ ​സാ​റെ​ഴു​തി​യ​ത് ​എ​നി​ക്കും​ ​സ​മ്മ​തം.​ ​ഭാ​വ​ഗീ​ത​ത്തി​ന്റെ​ ​ഭം​ഗി​യു​ണ്ട​തി​ന്."
എ​നി​ക്ക് ​ആ​ ​കാ​ല്ക്ക​ൽ​ ​വീ​ഴാ​ൻ​ ​തോ​ന്നി.
പ്ര​മേ​യ​ ​വൈ​വി​ദ്ധ്യം​ ​കൊ​ണ്ടും​ ​ആ​ഖ്യാ​ന​രീ​തി​ ​കൊ​ണ്ടും​ ​അ​ത്യ​ന്തം​ ​മൗ​ലി​ക​ത​ ​പു​ല​ർ​ത്തു​ന്ന​ ​നോ​വ​ലു​ക​ൾ​ ​സു​രേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​സാ​റി​നെ​ ​മ​ല​യാ​ള​ത്തി​ലെ​ ​ഏ​റ്റ​വും​ ​മി​ക​ച്ച​ ​നോ​വ​ലി​സ്റ്റു​ക​ളു​ടെ​ ​നി​ര​യി​ലേ​ക്കു​യ​ർ​ത്തി.​ ​മ​ല​യാ​ള​ ​നോ​വ​ലി​ൽ​ ​ചി​ന്ത​യു​ടെ​ ​ഭാ​രം​ ​ഒ​രു​ ​ലാ​വ​ണ്യാ​നു​ഭ​വ​മാ​യി​ ​രൂ​പ​പ്പെ​ട്ട​ത് ​സു​രേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​സാ​റി​ന്റെ​ ​നോ​വ​ലി​ലാ​ണ്.​ ​സ്വ​ന്തം​ ​ചി​ന്ത​യു​ടെ​യും​ ​നി​ല​പാ​ടു​ക​ളു​ടെ​യും​ ​കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ​ ​വി​ട്ടു​വീ​ഴ്ച​യി​ല്ലാ​തെ​ ​നി​ന്ന​ ​ക​ഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ൾ​ ​ചി​ല​പ്പോ​ൾ​ ​ത​ങ്ങ​ളോ​ടു​ ​ത​ന്നെ​ ​ഇ​ട​ഞ്ഞു​നി​ല്ക്കു​ന്നു.​ ​മ​ല​യാ​ള​ത്തി​ലെ​ ​ഏ​റ്റ​വും​ ​മി​ക​ച്ച​ ​നോ​വ​ലു​ക​ളു​ടെ​ ​കൂ​ട്ട​ത്തി​ൽ​ ​പ​രി​ഗ​ണി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​ ​'​മ​ര​ണം​ ​ദു​ർ​ബ​ല​"​ത്തി​ൽ​ ​കാ​ല​ത്തി​ന്റെ​ ​പ്ര​ക്ഷു​ബ്ധ​ത​ ​അ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ക​യും​ ​ദു​സ്സ​ഹ​മാ​യ​ ​അ​ന്ത​ർ​വ്യ​ഥ​ ​കൊ​ണ്ടു​ ​വി​ങ്ങി​പ്പൊ​ട്ടു​ക​യും​ ​ചെ​യ്യു​ന്ന​ ​ക​ഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളെ​ ​നാം​ ​കാ​ണു​ന്നു.
കൂ​ട്ട​ത്തി​ൽ​ ​ഒ​റ്റ​പ്പെ​ട്ടു​നി​ല്ക്കു​ന്ന​ ​'​ഗു​രു​"​ ​ഒ​രു​ ​കാ​ല​ത്തി​ന്റെ​ ​സു​വ​ർ​ണ​ ​ഗോ​പു​ര​മാ​യി​ ​തോ​ന്നി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.
ടോ​ൾ​സ്റ്റോ​യി​യു​ടെ​യും​ ​ദ​സ്ത​യേ​വ്‌​സ്കി​യു​ടെ​യും​ ​ആ​ശാ​ന്റെ​യും​ ​ജീ​വ​ച​രി​ത്ര​ങ്ങ​ൾ,​ ​മ​ല​യാ​ള​ത്തി​ലെ​ ​ആ​ധി​കാ​രി​ക​ ​ജീ​വി​ത​ ​പ​ഠ​ന​ങ്ങ​ളാ​യി​ട്ടാ​ണ് ​പ​രി​ഗ​ണി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത്. ഒ​രു​ ​ദി​വ​സം​ ​വൈ​കു​ന്നേ​രം​ ​ഒ​ന്നി​ച്ചു​ ​ന​ട​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ൽ​ ​ഞാ​ൻ​ ​സു​രേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​സാ​റി​നോ​ട് ​ഒ​രു​ ​സം​ശ​യം​ ​പ​റ​ഞ്ഞു:
'​'​സാ​ർ,​ ​ ദ​സ്ത​യേ​വ്‌​സ്ക​‌ി​യു​ടെ​ ​ക​ഥ​ക​ളൊ​ക്കെ​ ​വാ​യി​ച്ചു​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ​ ​എ​നി​ക്കൊ​രു​ ​സം​ശ​യം,​ ​ദ​സ്ത​യേ​വ്‌​സ്കി​ ​സൃ​ഷ്ടി​ച്ച​ ​ഏ​തു​ ​ക​ഥാ​പാ​ത്ര​ത്തെ​യും​കാ​ൾ​ ​മി​ക​ച്ച​ത് ​ക​ഥാ​കൃ​ത്ത് ​ത​ന്നെ​യ​ല്ലേ​ ​എ​ന്ന്."
സാ​റ് ​എ​ന്റെ​ ​നേ​രെ​ ​തി​രി​ഞ്ഞു​നി​ന്നു.
'​'​ശ്രീ​ധ​ര​ൻ​ ​പ​റ​ഞ്ഞ​ത് ​ ശ​രി​യാ.​ ​ഞാ​നി​തു​​വ​രെ​ ​അ​ങ്ങ​നെ​ ​ചി​ന്തി​ച്ചി​ല്ല."
അ​പ്പോ​ൾ​ ​ഞാ​ൻ​ ​മ​റ്റൊ​രു​ ​ചോ​ദ്യ​വും​ ​ചോ​ദി​ച്ചു.
'​'​ദ​സ്ത​യേ​വ്‌​സ്കി​യെ​ ​ക​ഥാ​പാ​ത്ര​മാ​ക്കി​ ​ഞാ​നൊ​രു​ ​നോ​വ​ലെ​ഴു​തി​യാ​ലോ​?"
'​'​അ​തു​ ​ന​ല്ല​ ​ഒ​രൈ​ഡി​യ​യാ​ണ്.​ ​ശ്രീ​ധ​ര​ൻ​ ​എ​ഴു​ത്."
അ​ന്നെ​നി​ക്ക് ​ഒ​രു​ ​നോ​വ​ലെ​ഴു​തേ​ണ്ട​ ​അ​ത്യാ​വ​ശ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.​ ​മൂ​ന്ന് ​മൂ​ന്ന​ര​ ​മാ​സം​ ​കൊ​ണ്ട് ​ഞാ​ൻ​ ​ദ​സ്ത​യേ​വ്സ്കി​യു​ടെ​ ​ജീ​വി​തം​ ​വ​ച്ച് ​ഒ​രു​ ​നോ​വ​ലെ​ഴു​തി.​ ​ഇ​ത് ​സാ​റൊ​ന്നു​ ​വാ​യി​ച്ചു​നോ​ക്കി​യാ​ൽ​ ​ന​ന്നാ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്ന് ​എ​നി​ക്കു​ ​തോ​ന്നി.​ ​നോ​വ​ലി​ന്റെ​ ​കൈ​യെ​ഴു​ത്തു​ ​പ്ര​തി​യും​ ​കൊ​ണ്ടു​ ​ചെ​ന്ന​പ്പോ​ൾ​ ​സാ​റി​നു​ ​ന​ല്ല​ ​സു​ഖ​മി​ല്ല.​ ​'​'​വി​ശേ​ഷാ​ൽ​ ​പ്ര​തി​ക്ക​യ​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്ക്.​ ​അ​ച്ച​ടി​ച്ചു​ ​വ​ന്നി​ട്ട് ​ഞാ​ൻ​ ​വാ​യി​ക്കാം​"​-​ ​എ​ന്നു​ ​പ​റ​ഞ്ഞ് ​സാ​റെ​ന്നെ​ ​മ​ട​ക്കി.
സ്വ​ല്പം​ ​നി​രാ​ശ​യോ​ടെ​ ​ഞാ​ൻ​ ​തി​രി​കെ​ ​പോ​ന്നു.​ ​നോ​വ​ൽ​ ​അ​ച്ച​ടി​ച്ചു​ ​വ​ന്ന​ ​വാ​ർ​ഷി​ക​ ​പ​തി​പ്പി​ന്റെ​ ​ഒ​രു​ ​കോ​പ്പി​യു​മാ​യി​ ​ഞാ​ൻ​ ​വീ​ണ്ടും​ ​ചെ​ന്നു.​ ​നോ​വ​ൽ​ ​ദ​സ്ത​യേ​വ്‌​സ്കി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​ണ്.​"​ ​സു​രേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​സാ​റ് ​വാ​യി​ച്ച് ​ഒ​രി​ഭി​പ്രാ​യം​ ​പ​റ​ഞ്ഞാ​ലേ​ ​എ​നി​ക്കു​ ​സ​മാ​ധാ​ന​മാ​കൂ.​ ​നോ​വ​ലി​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് ​സാ​റി​നു​ ​അ​ഭി​പ്രാ​യ​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ​ ​ഞാ​ന​ത് ​കീ​റി​ക്ക​ള​യാം."
നാ​ല​ഞ്ചു​ ​ദി​വ​സം​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞ് ​ഒ​രു​ ​വൈ​കു​ന്നേ​രം​ ​സു​രേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​സാ​റെ​ന്നെ​ ​വി​ളി​ച്ചു.​ ​'​'​ന​മു​ക്കി​ന്ന് ​വൈ​കു​ന്നേ​രം​ ​ന​ട​ക്കാ​ൻ​ ​പോ​യാ​ലോ​?​"​ ​എ​നി​ക്കു​ ​സ​മ്മ​തം.​ ​നാ​ല് ​മ​ണി​ക്ക് ​പൂ​ജ​പ്പു​ര​ ​മ​ണ്ഡ​പ​ത്തി​ലേ​ക്കു​ ​ചെ​ല്ലാ​ൻ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​:​ ​സാ​റ് ​ഫോ​ൺ​ ​വ​ച്ചു.​ ​അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് ​പ​തി​വ്.​ ​വൈ​കു​ന്നേ​രം​ ​പൂ​ജ​പ്പു​ര​ ​മ​ണ്ഡ​പ​ത്തി​ൽ​ ​നി​ന്നാ​ണ് ​ഞ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നി​ച്ച് ​ന​ട​ക്കാ​ൻ​ ​പോ​കാ​റ്.​ ​നാ​ലു​മ​ണി​ക്ക് ​ഞാ​ൻ​ ​പൂ​ജ​പ്പു​ര​ ​മ​ണ്ഡ​പ​ത്തി​ൽ​ ​ചെ​ന്ന​പ്പോ​ൾ​ ​സാ​റ​വി​ടെ​ ​വ​ന്നി​രി​പ്പു​ണ്ട്.​ ​'​വാ,​ ​ന​മു​ക്ക് ​ന​ട​ക്കാ​ൻ​ ​പോ​കാ​മെ​ന്ന് ​പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ​"​ ​സാ​റ് ​കൈ​ ​കാ​ണി​ച്ച് ​എ​ന്നോ​ട് ​ഇ​രി​ക്കാ​ൻ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു.​ ​പി​ന്നെ​ ​എ​ന്റെ​ ​ക​ണ്ണു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് ​നോ​ക്കി​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​:​ ​'​'​ഞാ​ൻ​ ​ശ്രീ​ധ​ര​ന്റെ​ ​ഒ​രു​ ​സ​ങ്കീ​ർ​ത്ത​നം​ ​പോ​ലെ​ ​വാ​യി​ച്ചു.​ ​ഇ​റ്റീ​സ് ​എ​ ​ഗ്രേ​റ്റ് ​വ​ർ​ക്ക്.​"​ ​ഞാ​ൻ​ ​അ​റി​യാ​തെ​ ​ന​ടു​ങ്ങി​പ്പോ​യി.​ ​തു​ട​ർ​ന്നു​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​:​ ​'​'​ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​നു​ ​മേ​ൽ​ ​ദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ​ ​കൈ​യൊ​പ്പ് ​എ​ന്നൊ​ക്കെ​ ​ഏ​തു​ ​നി​മി​ഷ​ത്തി​ലാ​ണ് ​എ​ഴു​താ​ൻ​ ​തോ​ന്നി​യ​ത് ​ശ്രീ​ധ​രാ​?​ ​ശ്രീ​ധ​ര​ൻ​ ​എ​ന്ത​നു​ഭ​വി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​വും​ ​ആ​ ​നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ൾ​ ​സൃ​ഷ്ടി​ക്കാ​ൻ.​"​ ​അ​റി​യാ​തെ​ ​എ​ന്റെ​ ​ക​ണ്ണു​ക​ൾ​ ​നി​​​റ​ഞ്ഞു.​ ​'​'​നോ​വ​ലി​ന് ​എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും​ ​കു​റ്റ​മോ​ ​കു​റ​വോ​ ​ഉ​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ​ ​പ​റ,​ ​ഞാ​ന​ത് ​തി​രു​ത്താ​ൻ​ ​നോ​ക്കാം.​"​ ​പെ​ട്ടെ​ന്ന് ​ശു​ണ്ഠി​​​യെ​ടു​ക്കും​ ​പോ​ലെ​ ​സു​രേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​സാ​റ് ​പ​റ​ഞ്ഞു​:​ ​'​'​ഞാ​ൻ​ ​മ​ല​യാ​ള​ത്തി​ലെ​ ​ഒ​രു​ ​മേ​ജ​ർ​ ​റൈ​റ്റ​റോ​ടാ​ണ് ​സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​ത്.​ ​അ​ത് ​ആ​ ​ഗൗ​ര​വ​ത്തോ​ടെ​ ​കേ​ൾ​ക്കാ​ൻ​ ​ത​യ്യാ​റ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ​ ​ഞാ​ൻ​ ​നി​ർ​ത്താം."
സു​രേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​സാ​റി​ന് ​സു​ഖ​മി​ല്ലാ​തെ​ ​കി​ട​ക്കു​ന്ന​ത​റി​ഞ്ഞ് ​ഞാ​ൻ​ ​പി.​ ​ര​വി​കു​മാ​റി​നെ​ ​വി​ളി​ച്ചു.​ ​സാ​റി​നെ​ ​പോ​യി​ ​കാ​ണ​ണം.​ ​വൈ​കു​ന്നേ​രം​ ​വ​രാ​മെ​ന്ന് ​ ര​വി​ ​പ​റ​ഞ്ഞു.​ ​ഞാ​നും​ ​ര​വി​കു​മാ​റും​ ​കൂ​ടി​ ​ചെ​ല്ലു​മ്പോ​ൾ​ ​സാ​റി​ന്റെ​ ​അ​വ​സ്ഥ​ ​ഞാ​ൻ​ ​വി​ചാ​രി​ച്ച​തി​നേ​ക്കാ​ൾ​ ​കൂ​ടു​ത​ലാ​യി​രു​ന്നു.​ ​മ​ക്ക​ൾ​ ​ശ്രീ​ല​ത​യും​ ​രാ​ജേ​ന്ദ്ര​നും,​ ​സു​ധീ​ന്ദ്ര​നു​മൊ​ക്കെ​ ​അ​ടു​ത്തു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും​ ​ഒ​രു​ ​മു​സ്ളിം​ ​പെ​ൺ​കു​ട്ടി​ ​എ​പ്പോ​ഴും​ ​അ​ടു​ത്തു​ണ്ട്.​ ​ആ​ ​കു​ട്ടി​ ​ഒ​രു​ ​മു​ത്ത​ച്ഛ​നെ​ ​നോ​ക്കു​ന്ന​ത് ​പോ​ലെ​യാ​ണ് ​സു​രേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​സാ​റി​നെ​ ​നോ​ക്കു​ന്ന​ത്.​ ​സാ​റ് ​പ​റ​ഞ്ഞു​:​ ​'​'​എ​ന്റെ​ ​പേ​ര​ക്കു​ട്ടി​യെ​പ്പോ​ലെ​യാ​ണ് ​അ​വ​ൾ.​ ​ഞാ​നും​ ​ര​വി​കു​മാ​റും​ ​സാ​റി​ന്റെ​ ​അ​ടു​ത്തി​രു​ന്നു.
ആ​ ​അ​വ​സ്ഥ​യ്ക്കി​ട​യി​ൽ​ ​സാ​റി​നോ​ടൊ​ന്നും​ ​ചോ​ദി​ക്കാ​ൻ​ ​തോ​ന്നു​ന്നി​ല്ല.​ ​സാ​റ് ​ഞ​ങ്ങ​ളെ​ ​ര​ണ്ടു​പേ​രെ​യും​ ​നോ​ക്കി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്നു.​ ​ആ​ ​മ​ന​സി​ൽ​ ​എ​ന്താ​ണ് ​ഇ​ള​കി​മ​റി​യു​ന്ന​തെ​ന്ന് ​സ​ങ്ക​ല്പി​ക്കാ​ൻ​ ​ക​ഴി​യു​ന്നി​ല്ല.​ ​ഇ​പ്പോ​ൾ​ ​ക​ര​യും​ ​എ​ന്ന​ ​മ​ട്ടി​ലാ​ണ് ​ ര​വി​കു​മാ​ർ.​ ​ര​വി​കു​മാ​റി​നെ​ ​അ​ത്ര​ ​ഇ​ഷ്ട​മാ​യി​രു​ന്നു​ ​സാ​റി​ന്.​ ​എ​ന്റെ​ ​കൈ​യെ​ടു​ത്തു​ ​ത​ഴു​കി​പ്പി​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ​ സാ​റ് ​പ​റ​ഞ്ഞ​ത് ​എ​നി​ക്കി​പ്പോ​ഴും​ ​ഓ​ർ​മ്മ​യു​ണ്ട് ​:​ ​'​'​അ​സൂ​യാ​ലു​ക്ക​ളു​ടെ​ ​പാ​ഴ്‌​വാ​ക്കു​ക​ൾ​ ​ഗൗ​നി​ക്ക​ണ്ട.​ ​സ​ങ്കീ​ർ​ത്ത​നം​ ​അ​തി​ന്റെ​ ​യാ​ത്ര​ ​തു​ട​ർ​ന്നോ​ളും,​ ​ആ​രു​ടെ​യും​ ​പു​ക​ഴ്ത്ത​ലി​ല്ലാ​തെ​ ​ത​ന്നെ."
പി​ന്നെ​ ​ഒ​രു​ ​ദി​വ​സം​ ​ഒ​രു​ ​നി​മി​ഷ​ത്തി​ന്റെ​ ​വ്യ​ത്യാ​സ​ത്തി​ൽ​ ​ഭാ​സു​ര​ച​ന്ദ്ര​നും​ ​ര​വി​കു​മാ​റും​ ​എ​ന്നെ​ ​വി​ളി​ച്ചു​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​:​ ​'​'​സു​രേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​സാ​റ് ​പോ​യി." എ​ന്റെ​ ​മ​ന​സി​ൽ​ ​ഒ​രു​ ​കൊ​ടു​മു​ടി​ ​ഇ​ടി​ഞ്ഞു​വീ​ണ​തു​പോ​ലെ​ ​തോ​ന്നി.​ ​ഇ​നി​ ​ആ​രാ​ ​ഉ​ള്ള​ത് ​ഇ​ങ്ങ​നെ​ ​സ്നേ​ഹി​ക്കാ​ൻ?