കൃഷ്‌ണന്റെ മോക്ഷരഥത്തിൽ​ കവിതയുടെ രാധ മടങ്ങി

ശ്രീ കൃ​ഷ്‌​ണ​നെ​ന്നാ​ൽ​ ​സു​ഗ​ത​കു​മാ​രി​ക്ക് ​പ്ര​ണ​യ​മാ​യി​രു​ന്നു,​ ​വി​ര​ഹ​മാ​യി​രു​ന്നു,​ ​ഭ​ക്തി​യും​ ​മൃ​ത്യു​വും​ ​ മോ​ക്ഷ​വു​മാ​യി​രു​ന്നു. നി​ന്റെ​ ​ നീ​ല​വി​രി​മാ​റി​ൽ​ ​ ഒ​രി​ക്ക​ലും​ ​ ത​ല​ചാ​യ്ച്ചി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്ന് ​പ​റ​ഞ്ഞ്,​​​ ​കൃ​ഷ്‌​ണാ​ ​നീ​യെ​ന്നെ​ ​അ​റി​യി​ല്ലെ​ന്ന് ​പ​റ​ഞ്ഞ് ​അ​ക​ന്നു ​നി​ൽ​ക്കു​മ്പോ​ഴും​ ​ഹൃ​ദ​യം​ ​ഗോ​കു​ല​മാ​ക്കി​ ആ​ത്മാ​വ് ​ ആ​ ​ പാ​ദ​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​അ​ർ​പ്പി​ച്ച് ​പ്ര​ണ​യ​ത്തി​ന്റെ​യും​ ​വി​ര​ഹ​ത്തി​ന്റെ​യും​ ​ആ​ന​ന്ദ​ബാ​ഷ്‌​പം​ ​പൊ​ഴി​ച്ച​ ​ ക​വി​ത​യു​ടെ​ ​ രാ​ധ​യാ​യി​രു​ന്നു​ ​സു​ഗ​ത​കു​മാ​രി.
ആ​ ​രാ​ധ​യെ​ ​കൃ​ഷ്‌​ണ​ൻ​ ​അ​റി​ഞ്ഞു.​ ​അ​വ​ളു​ടെ​ ​കു​ടി​ലി​ൻ​ ​മു​ന്നി​ൽ​ ​കൃ​ഷ്‌​ണ​ന്റെ​ ​മോ​ക്ഷ​ര​ഥം​ ​എ​ത്തി.​ ​ഒ​രു​ ​മാ​ത്ര​ ​നി​ന്നു.​ ​ക​ണ്ണീ​ര്‍​ ​നി​റ​ഞ്ഞൊ​രാ​ ​മി​ഴി​ക​ൾ​ ​രാ​ധ​യു​ടെ​ ​നേ​ർ​ക്കു​ ​ചാ​ഞ്ഞു.​ ​ക​രു​ണ​യാ​ലാ​കെ​ത്ത​ള​ർ​ന്നൊ​രാ​ ​ദി​വ്യ​മാം​ ​സ്‌​മി​തം​ ​ന​ൽ​കി. പു​ഞ്ചി​രി​കൊ​ള്ളു​ന്ന​ ​ക​ണ്ണ​ന്റെ​ ​കൈ​യി​ൽ​ ​അ​വ​ൾ​ ​ത​ള​ർ​ന്നു​ ​വീ​ണു. ച​ന്ദ​നം​ ​മ​ണ​ക്കു​ന്നൊ​രാ​ ​മാ​റി​ൽ​ ​ആ​ദ്യ​മാ​യി​ ​സ​ങ്ക​ട​ങ്ങ​ളി​റ​ക്കി​ ​വ​യ്‌​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​ആ​ ​മ​ന​സ് ​മ​ന്ത്രി​ച്ചു....
'​'​ശ്യാ​മ​സു​ന്ദ​രാ,​ ​മൃ​ത്യു​വും​ ​നി​ന്റെ​ ​നാ​മ​മാ​ണെ​ന്നു​ ​ഞാ​ന​റി​യു​ന്നേ​ൻ...​""
ക​വി​ത​യു​ടെ​ ​രാ​ധ​ ​ആ​ ​ ര​ഥ​ത്തി​ൽ​ ​മ​ട​ങ്ങി​പ്പോ​യി.
കൃ​ഷ്‌​ണ​ൻ​ ​സു​ഗ​ത​കു​മാ​രി​ക്ക് ​ക​വി​ത​യെ​ ​ന​യി​ക്കു​ന്ന​ ​ആ​ത്മാ​വായി​രു​ന്നു.​ ​പ്ര​ണ​യ​ത്തി​ന്റെ​ ​എ​ല്ലാ​ ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ളും​ ​സു​ഗ​ത​കു​മാ​രി​ ​എ​ഴു​തി​യ​ത് ​കൃ​ഷ്‌​ണ​നെ​ ​മു​ൻ​നി​റു​ത്തി​യാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ചെ​റു​പ്പ​കാ​ല​ത്ത് ​എ​ഴു​തി​യ​ ​ക​വി​ത​ക​ളി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​വ്യ​ത്യ​സ്‌​ത​മാ​ണ് ​പി​ന്നീ​ട് ​എ​ഴു​തി​യ​വ.​ ​ഓ​രോ​ ​ക​വി​ത​യി​ലും​ ​പ്ര​ണ​യ​ത്തി​ന്റെ​ ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ൾ​ ​മാ​റു​ന്ന​ത് ​കാ​ണാം.
ആ​ദ്യ​കാ​ല​ ​ക​വി​ത​ക​ളി​ലൊ​ന്നാ​യ​ ​'​കാ​ളി​യ​മ​ർ​ദ്ദ​ന​"​ത്തിൽ
'​കു​നി​ഞ്ഞ​തി​ല്ല​ ​പ​ത്തി​ക​ൾ​ ​ക​ണ്ണാ​ ​കു​ലു​ങ്ങി​യി​ല്ലീ​ ​ക​ര​ളി​ന്നും​ ​"എ​ന്ന് ​ആ​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്.​ ​അ​ടി​ച്ച​മ​ർ​ത്തു​മ്പോ​ഴും​ ​തു​ടി​ക്കു​ന്ന​ ​പെ​ൺ​മ​ന​സി​നെ​യാ​ണ് ​ആ​ ​ക​വി​ത​ ​അ​ട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​ത്.​ 27ാം​ ​വ​യ​സി​ലാ​ണ് ​'​കാ​ളി​യ​മ​ർ​ദ്ദ​നം​ "എ​ഴു​തി​യ​ത്.
ന​ഷ്‌​ട​ബോ​ധം,​ ​ആ​ത്മാ​നു​രാ​ഗം,​ ​വി​ര​ഹാ​തു​ര​ത,​ ​വേ​ദ​ന​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ ​ഏ​കാ​ന്ത​ത​ ​ഇ​വ​യെ​ല്ലാം​ ​കൃ​ഷ്‌​ണ​ ​ക​വി​ത​ക​ളി​ൽ​ ​ക​ട​ന്നു​ ​വ​രു​ന്നു.​ ​എ​ല്ലാം​ ​കൃ​ഷ്‌​ണ​നോ​ടു​ള്ള​ ​പ​റ​ച്ചി​ലു​ക​ൾ.​ 35​-ാം​ ​വ​യ​സി​ൽ​ ​എ​ഴു​തി​യ​ ​'​ഗ​ജേ​ന്ദ്ര​മോ​ക്ഷ"ത്തി​ലെ​ ​കൃ​ഷ്‌​ണ​ന് ​ര​ക്ഷ​ക​ന്റെ​ ​ഭാ​വ​മാ​ണ്.​ ​അ​വി​ടേ​യും​ ​ക​വ​യി​ത്രി​യു​ടെ​ ​മ​നം​ ​തേ​ങ്ങു​ന്നു​ണ്ട്.
'​'​ ​നീ​യെ​വി​ടെ​?​ ​വി​ളി​ച്ചു​ ​വി​ളി​ച്ചു​ ​ത​ള​ർ​ന്നേ​നെ​വി​ടെ​പ്പോ​യ് ​നീ​യെ​ന്നു​ട​യോ​നേ....
'​ഒ​രു​ ​ദ​ർ​ശ​നം",​​​ ​'​മ​റ്റൊ​രു​ ​രാ​ധി​ക​"​,​ ​'​ഒ​രു​ ​വൃ​ന്ദാ​വ​ന​ ​രം​ഗം",​ ​'​മ​ഴ​ത്തു​ള്ളി",​'​എ​വി​ടെ​ ​നീ",​​ ​'​എ​ന്റെ​ ​മ​ന​സ്സി​ന്റെ​ ​പൊ​ന്ന​മ്പ​ല​ത്തി​ലും​ ​ശ്യാ​മ​രാ​ധ",​​ ​'​കൃ​ഷ്‌​ണാ​ ​നീ​യെ​ന്നെ​യ​റി​യി​ല്ല​"...​സു​ഗ​ത​കു​മാ​രി​യു​ടെ​ ​കൃ​ഷ്‌​ണ​ ​ക​വി​ത​ക​ളി​ൽ​ ​ഏ​റ്റ​വും​ ​ച​ർ​ച്ച​ ​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ട്ട​ത് ​'​കൃ​ഷ്‌​ണാ,​ ​നീ​യെ​ന്നെ​യ​റി​യി​ല്ല​"​ ​എ​ന്ന​ ​ക​വി​ത​യാ​ണ്.​ ​അ​തി​ൽ​ ​പ്ര​ണ​യ​ത്തി​ന്റെ​ ​നി​റ​ങ്ങ​ളും​ ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ളും​ ​തു​ടി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്.
ക​വ​യി​ത്രി​യു​ടെ​ ​ആ​ത്മാ​വും​ ​അ​തി​ൽ​ ​ചേ​ർ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​ഒ​രു​ ​പൂ​വാ​യി​ ​സ്വ​യം​ ​അ​ർ​പ്പി​ച്ച് ​പ​ര​മാ​ത്മാ​വി​ൽ​ ​ല​യി​ക്കാ​ൻ​ ​വെ​മ്പു​ന്ന​ ​മ​ന​സ് ​അ​തി​ലു​ണ്ട്.​ ​ഒ​പ്പം​ ​ന​ഷ്‌​ട​ബോ​ധ​വും​ ​ആ​ ​വ​രി​ക​ളി​ൽ​ ​അ​ലി​ഞ്ഞു​ ​ചേ​ർ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​ഈ​ ​ക​വി​ത​യെ​ഴു​തു​മ്പോ​ൾ​ ​സു​ഗ​ത​കു​മാ​രി​ക്ക് ​പ്രാ​യം​ 45.
'പോ​രു​ ​വ​സ​ന്ത​മാ​യ് ​പോ​രു​ ​വ​സ​ന്ത​മാ​യ്
നി​ന്റെ​ ​കു​ഴ​ൽ​ ​പോ​രു​ ​വ​സ​ന്ത​മാ​യ് ​എ​ന്നെ​ന്റെ​യ​ന്ത​രം​ഗ​ത്തി​ല​ല​ ​ചേ​ർ​ക്കേ
ഞാ​നെ​ന്റെ​ ​പാ​ഴ്ക്കു​ടി​ല​ട​ച്ചു​ ​ത​ഴു​തി​ട്ടി​രു​ന്നാ​ന​ന്ദ​ബാ​ഷ്‌​പം​ ​പൊ​ഴി​ച്ചു
ആ​രോ​രു​മ​റി​യാ​തെ​ ​നി​ന്നെ​യെ​ന്റെ​യു​ള്ളി​ൽ​ ​വ​ച്ചാ​ത്മാ​വ് ​കൂ​ടി​യ​ർ​ച്ചി​ച്ചു
കൃ​ഷ്‌​ണാ​ ​നീ​യെ​ന്നെ​യ​റി​യി​ല്ല...
അ​റി​യി​ല്ല​ ​എ​ന്നെ​ ​നീ​ ​എ​ങ്കി​ലും​ ​കൃ​ഷ്‌​ണാ​ ​നി​ൻ​ ​ര​ഥ​മെ​ന്റെ​ ​കു​ടി​ലി​നു​ ​മു​ന്നിൽ
ഒ​രു​ ​മാ​ത്ര​ ​നി​ൽ​ക്കു​ന്നു
ക​ണ്ണീ​ർ​ ​നി​റ​ഞ്ഞൊ​രാ​ ​മി​ഴി​ക​ളെ​ൻ​ ​നേ​ർ​ക്കു​ ​ചാ​യു​ന്നു
ക​രു​ണ​യാ​ലാ​കെ​ ​ത്ത​ള​ർ​ന്നൊ​രാ​ ​ദി​വ്യ​മാം​ ​സ്മി​ത​മെ​നി​ക്കാ​യി​ ​ന​ൽ​കു​ന്നു."
അ​വി​ടെ​ ​നി​ന്ന് ​'​അ​ഭി​സാ​രി​ക​"എ​ഴു​തു​മ്പോ​ൾ​ ​ക​വ​യി​ത്രി​യി​ലെ​ ​ഭ​ക്ത​ ​മോ​ക്ഷ​തീ​ര​ത്തി​ലേ​ക്കാ​ണ് ​എ​ത്തു​ന്ന​ത്.​ ​കാ​ട്ടി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​കു​ഴ​ൽ​ ​വി​ളി​ ​കേ​ൾ​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​നി​ലാ​വി​ന്റെ​ ​പൂ​മാ​ല​ക​ൾ​ ​വാ​രി​യ​ണി​ഞ്ഞ് ​അ​വ​ൾ​ ​ഇ​റ​ങ്ങു​ന്ന​ത് ​ക​ണ്ണീ​രി​ൽ​ ​കു​ളി​ച്ചാ​ണ്.​ ​എ​ന്തി​ന് ​ക​ണ്ണ​ൻ​ ​വി​ളി​ക്കു​ന്നു​ ​എ​ന്ന് ​ക​വ​യി​ത്രി​ ​വി​വ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ങ്ങ​നെ:
'​'​നി​ന്നോ​ടൊ​ത്ത് ​ര​മി​പ്പ​തി​ന്ന​ല്ല
ഹാ​സ​ലോ​ല​യാ​യ് ​തോ​ഴി​മാ​രൊ​പ്പം
ലാ​സ​നൃ​ത്ത​ങ്ങ​ളാ​ടു​വാ​ന​ല്ല...
ച​ന്ദ്രി​ക​യി​ൽ​ ​യ​മു​ന​ ​മു​ങ്ങു​മ്പോൾ
നി​ന്റെ​ ​കൈ​കോ​ർ​ത്തു​ ​നീ​ന്തു​വാ​ന​ല്ല...
എ​ന്നെ​ ​മാ​ത്രം​ ​വി​ളി​ച്ച​ത് ​വീ​ണ്ടു-
മൊ​ന്നു​ ​കാ​ണു​വാ​ൻ​ ​മാ​ത്ര​മാ​ണ​ല്ലോ..."
അ​വി​ടെ​ ​നി​ന്നും​ ​മൃ​ത്യു​വി​ലേ​ക്കാ​ണ് ​പോ​കു​ന്ന​ത്.​ ​ഇ​ത്ര ​മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യി​ ​മൃ​ത്യു​വി​നെ​ ​വ​ർ​ണി​ക്കു​ന്ന​ ​വ​രി​ക​ൾ​ ​മ​ല​യാ​ള​ ​ക​വി​ത​യി​ലു​ണ്ടോ​ ​എ​ന്ന് ​സം​ശ​യ​മാ​ണ്
'​​പു​ഞ്ചി​രി​കൊ​ള്ളും​ ​നി​ന്റെ​ ​കൈ​യി​ൽ​ ​
ത​ള​ർ​ന്നു​ ​വീ​ഴു​മ്പോൾ
ച​ന്ദ​നം​ ​മ​ണ​ക്കു​ന്നൊ​രാ​ ​മാ​റിൽ
സ​ങ്ക​ട​ങ്ങ​ളി​റ​ക്കി​ ​വ​യ്‌​ക്കു​മ്പോൾ
ശ്യാ​മ​സു​ന്ദ​രാ,​ ​മൃ​ത്യു​വും​ ​നി​ന്റെ
നാ​മ​മാ​ണെ​ന്നു​ ​ഞാ​ന​റി​യു​ന്നേ​ൻ..."