രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ൻ​ ​അ​ഖി​ല​കേ​ര​ള​ ​ധ​ർ​മ്മ​ ​പ​രി​ഷ​ത്തി​ന്റെ​ ​ഓ​ഫീ​സി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​അ​വി​ടെ​ ​കൊ​ങ്ക​ളം​ ​സു​ധാ​ക​ര​നെ​ക്കൂ​ടാ​തെ​ ​മൂ​ന്നു​നാ​ലു​പേ​ർ​ ​കൂ​ടി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​വ​നെ​ ​അ​വ​ർ​ ​സ​ന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ​ ​സ്വാ​ഗ​തം​ ​ചെ​യ്‌​തു.

'​മാ​സി​ക​യ്‌​ക്ക് ​ഇ​പ്പോ​ൾ​ ​ന​ല്ല​ ​സ്റ്റാ​ൻ​ഡേ​ർ​ഡു​ണ്ടെ​ന്ന് ​എ​ല്ലാ​വ​രും​ ​പ​റ​യു​ന്നു.​ "
'​കെ​ട്ടും​ ​മ​ട്ടു​മൊ​ക്കെ​ ​അ​സ​ലാ​കു​ന്നു.​ ​ആ​ത്മീ​യ​മാ​സി​ക​ക​ൾ​ ​ഇ​ങ്ങ​നെ​ ​ആ​ക​ർ​ഷ​ക​മാ​യി​ ​ആ​രും​ ​ഇ​റ​ക്കി​യി​ട്ടി​ല്ല."
'​ ​മാ​സി​ക​യി​ൽ​ ​വ​രു​ന്ന​ത് ​പ​ല​തും​ ​ച​ർ​ച്ച​യാ​വു​ന്നു​ണ്ട്.​"​ ​ഇ​ങ്ങ​നെ​ ​അ​വ​രോ​രു​ത്ത​രും​ ​ന​ല്ല​ ​വാ​ക്കു​ക​ൾ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു.​ ​അ​ദ്ധ്വാ​ന​ത്തി​ന് ​സ​ൽ​ഫ​ലം​ ​കി​ട്ടി​യാ​ൽ​ ​ആ​ർ​ക്കാ​ണ് ​സ​ന്തോ​ഷ​മു​ണ്ടാ​വാ​തി​രി​ക്കു​ക​?​ ​രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ൻ​ ​ന​ല്ല​ ​വാ​ക്കു​ക​ൾ​ക്ക് ​ന​ന്ദി​ ​പ​റ​ഞ്ഞു.​ ​ത​ന്റെ​ ​സ​ന്തോ​ഷ​വും​ ​ചാ​രി​താ​ർ​ഥ്യ​വും​ ​അ​വ​രെ​ ​അ​റി​യി​ച്ചു.
യാ​ത്ര​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള​ ​വാ​ർ​ത്ത​ ​അ​വ​രി​ൽ​ ​സ​മ്മി​ശ്ര​വി​കാ​ര​ങ്ങ​ളാ​ണു​ള​വാ​ക്കി​യ​ത്.​ ​ചി​ല​ർ​ക്ക് ​സ​ന്തോ​ഷം.​ ​ചി​ല​ർ​ക്ക് ​അ​വ​ൻ​ ​പോ​യാ​ൽ​ ​മാ​സി​ക​യെ​ന്താ​വും​ ​എ​ന്ന​ ​ഉ​ൽ​ക്ക​ണ്‌​ഠ.
'​ ​ഉ​ൽ​ക്ക​ണ്ഠ​യു​ടെ​ ​കാ​ര്യ​മി​ല്ല.​"​ ​രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ൻ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു.
'​ ​ഒ​രു​ ​മാ​സ​ത്തി​ൽ​ ​കു​റ​ച്ചു​ ​സ​മ​യം​ ​മാ​ത്ര​മേ​ ​ഞാ​നെ​ടു​ക്കു​ന്നു​ള്ളൂ.​ ​ര​ണ്ടു​ല​ക്ക​ത്തി​നു​വേ​ണ്ട​ ​മാ​റ്റ​റെ​ല്ലാം​ ​റെ​ഡി​യാ​ണ്.​ ​ക​വ​ർ​ ​ഡി​സൈ​നും​ ​എ​ല്ലാം​ ​ചെ​യ്‌​തു​വ​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്.​ ​പ്രി​ന്റ് ​ചെ​യ്യു​ക​യേ​ ​വേ​ണ്ടൂ.​ ​സു​ധാ​ക​ര​ൻ​ ​ചേ​ട്ട​ൻ​ ​ഒ​ന്ന് ​ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചാ​ൽ​ ​മ​തി."
രാ​മ​ഭ​ദ്ര​നി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ​ ​മാ​സി​ക​യു​ടെ​ ​കാ​ര്യം​ ​എ​ന്താ​വും​ ​എ​ന്ന​ ​മ​ട്ടി​ൽ​ ​ചോ​ദ്യ​മു​യ​ർ​ന്ന​ത് ​സു​ധാ​ക​ര​ന് ​ഇ​ഷ്‌​ട​പ്പെ​ട്ടി​ല്ല.
'​ ​ഞാ​ന​ല്ലേ​ ​അ​ത് ​നോ​ക്കേ​ണ്ട​ ​ആ​ൾ​?​ ​അ​തെ​ല്ലാം​ ​ഭം​ഗി​യാ​യി​ ​ന​ട​ക്കും.​ ​രാ​മ​ൻ​ ​എ​ത്ര​ ​ദി​വ​സം​ ​വേ​ണ​മെ​ങ്കി​ലും​ ​എ​ടു​ത്തു​കൊ​ള്ളൂ.​ ​തീ​ർ​ത്ഥ​യാ​ത്ര​യ​ല്ലേ?​ ​നാ​ട്ടി​ലെ​ ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള​ ​ചി​ന്ത​യൊ​ന്നും​ ​വേ​ണ്ട."
എ​ല്ലാ​വ​രോ​ടും​ ​യാ​ത്ര​ ​പ​റ​ഞ്ഞ് ​എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ​പ്പോ​ൾ​ ​സു​ധാ​ക​ര​ൻ​ ​ഒ​രു​ ​നി​മി​ഷം​ ​വെ​യി​റ്റ് ​ചെ​യ്യാ​ൻ​ ​അ​വ​നോ​ടു​ ​പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ട് ​അ​ക​ത്തു​പോ​യി.
സം​ഘ​ട​ന​യു​ടെ​ ​സെ​ക്ര​ട്ട​റി​യും​ ​അ​യാ​ൾ​ക്കൊ​പ്പം​ ​പോ​യി.​ ​മ​ട​ങ്ങി​വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ​ ​സു​ധാ​ക​ര​ന്റെ​ ​കൈ​യി​ൽ​ ​ഒ​രു​ ​കു​ത്ത് ​നോ​ട്ടു​ക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.
'​ര​ണ്ടു​ ​മാ​സ​ത്തെ​ ​ശ​മ്പ​ളം​ ​അ​ഡ്വാ​ൻ​സാ​ണ്.​ ​യാ​ത്ര​യി​ൽ​ ​ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടു​ക​ളു​ണ്ടാ​വ​രു​ത്."
രൂ​പ​ ​കൈ​മാ​റി​യ​ശേ​ഷം​ ​സു​ധാ​ക​ര​ൻ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു:
'​ ​മാ​സി​ക​യ്‌​ക്കു​വേ​ണ്ടി​ ​മ​റ്റൊ​രു​ ​കാ​ര്യം​ ​കൂ​ടി​ ​രാ​മ​നു​ ​ചെ​യ്യാ​ൻ​ ​പ​റ്റും.​ ​പോ​കു​ന്ന​ ​തീ​ർ​ത്ഥാ​ട​ന​കേ​ന്ദ്ര​ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി​ ​ഒ​രു​ ​ലേ​ഖ​ന​പ​ര​മ്പ​ര​ ​എ​ഴു​തു​ക.​ ​കാ​ശി​യെ​യും​ ​ഗ​യ​യെ​യു​മൊ​ക്കെ​പ്പ​റ്റി​ ​ധാ​രാ​ളം​ ​പേ​ര് ​എ​ഴു​തി​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും​ ​രാ​മ​ൻ​ ​എ​ഴു​തു​മ്പോ​ൾ​ ​അ​തി​നൊ​രു​ ​പ്ര​ത്യേ​ക​ത​യു​ണ്ടാ​വും."
അ​ങ്ങ​നെ​ ​ഒ​രു​ ​യാ​ത്രാ​വി​വ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ​ ​ഉ​റ​പ്പും​ ​കൂ​ടി​ ​ന​ൽ​കി​യി​ട്ടാ​ണ് ​രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ൻ​ ​അ​വി​ടെ​ ​നി​ന്നി​റ​ങ്ങി​യ​ത്.
യാ​ത്ര​ ​ശ​രി​ക്കും​ ​തീ​ർ​ത്ഥ​യാ​ത്ര​യാ​വ​ണ​മെ​ന്നും​ ​ആ​ർ​ഭാ​ട​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും​ ​പാ​ടി​ല്ലെ​ന്നും​ ​ഉ​റ​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് ​അ​ത്യാ​വ​ശ്യം​ ​വേ​ണ്ട​ ​വ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളും​ ​മ​റ്റു​ ​സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളും​ ​മാ​ത്ര​മേ​ ​കൈ​യി​ലെ​ടു​ത്തു​ള്ളൂ.​ ​കൊ​ൽ​ക്ക​ത്ത​യി​ലേ​ക്കാ​ണാ​ദ്യം​ ​പോ​യ​ത്.
ബേ​ലൂ​ർ​ ​മ​ഠ​ത്തി​ലും​ ​ദ​ക്ഷി​ണേ​ശ്വ​ര​ത്തും​ ​ദ​ർ​ശ​നം​ ​ന​ട​ത്തി.​ ​ദ​ക്ഷി​ണേ​ശ്വ​ര​ത്തു​നി​ൽ​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​അ​ച്‌​ഛ​ൻ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​ത​ന്നി​ട്ടു​ള്ള​ ​ശ്രീ​രാ​മ​കൃ​ഷ്‌​ണ​ ​ക​ഥ​ക​ൾ​ ​മ​ന​സി​ലേ​ക്ക് ​തി​ക്കി​ത്തി​ര​ക്കി​ ​വ​ന്നു.
ആ​ ​പ​രി​സ​ര​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​ചു​റ്റി​ന​ട​ന്നു​കൊ​ണ്ട് ​ശ്രീ​രാ​മ​കൃ​ഷ്‌​ണ​പ​ര​മ​ഹം​സ​ർ​ ​പു​തി​യ​ ​പു​തി​യ​ ​ക​ഥ​ക​ൾ​ ​പ​റ​യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ.​ ​ഇ​ട​യ്‌​ക്ക് ​ഒ​രു​ ​മ​ര​ച്ചു​വ​ട്ടി​ൽ​ ​സ​മാ​ധി​സ്ഥ​നാ​യി​ ​അ​ദ്ദേ​ഹം​ ​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​ ​രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ന് ​അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ടു.
കൊ​ൽ​ക്ക​ത്ത​യി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​ഗ​യ​യി​ലേ​ക്കാ​ണ് ​അ​വ​ൻ​ ​പോ​യ​ത്.​ ​കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​ത്ത് ​അ​ച്‌​ഛ​ന്റെ​ ​വാ​ക്കു​ക​ളി​ലൂ​ടെ​ ​പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ള്ള​ ​ഫ​ൽ​ഗു​നി​യു​ടെ​ ​തീ​ര​ത്തേ​ക്ക​വ​ൻ​ ​ചെ​ന്നു.
അ​ച്‌​ഛ​ൻ​ ​പ​റ​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ​ ​ഇ​പ്പോ​ൾ​ ​അ​വി​ടെ​ ​ന​ദി​യെ​ ​കാ​ണാ​ൻ​ ​ക​ഴി​യി​ല്ല.​ ​തേ​നും​ ​പാ​ലു​മൊ​ഴു​ക്കി​യ​ ​ഫ​ൽ​ഗു​നി​ ​ഇ​ന്ന് ​ജ​ല​ശൂ​ന്യ​മാ​ണ്.​ ​ന​ദി​യെ​ ​മൂ​ടി​യ​ ​മ​ണ​ൽ​പ്പ​ര​പ്പി​ൽ​ ​കു​ഴി​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​യ​ഥേ​ഷ്‌​ടം​ ​ജ​ലം​ ​വ​രു​ന്നു.
ആ​ ​ജ​ല​ത്തി​ലാ​ണ് ​ശ്രാ​ദ്ധ​ക​ർ​മ്മ​ങ്ങ​ൾ​ ​ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്.​ ​ക​ള്ള​ന്മാ​രും​ ​പി​ടി​ച്ചു​ ​പ​റി​ക്കാ​രു​മാ​യി​ ​മാ​റി​യ​ ​ബ്രാ​ഹ്മ​ണ​ർ​ക്ക് ​ഫ​ൽ​ഗു​നി​ ​ന​ൽ​കി​യ​ ​ശാ​പം​ ​നൂ​റ്റാ​ണ്ടു​ക​ളി​ലൂ​ടെ,​ ​ത​ല​മു​റ​ക​ളി​ലൂ​ടെ​ ​തു​ട​രു​ന്നു.​ ​ക​ർ​മ്മ​ങ്ങ​ൾ​ ​ന​ട​ത്തി​ ​ല​ഭി​ക്കു​ന്ന​ ​പ​ണം​ ​കൊ​ണ്ട് ​അ​വ​ർ​ക്ക് ​നി​ത്യ​വൃ​ത്തി​ ​ക​ഴി​ക്കേ​ണ്ടി​ ​വ​രു​ന്നു.
രാ​മ​ഭ​ദ്ര​നെ​ ​പു​രോ​ഹി​ത​ന്മാ​ർ​ ​വ​ള​ഞ്ഞു.​ ​അ​വ​ൻ​ ​ഒ​ഴി​ഞ്ഞു​ ​മാ​റി.
അ​ച്‌​ഛ​നു​വേ​ണ്ടി​ ​ക​ർ​മ്മം​ ​ന​ട​ത്താ​ൻ​ ​അ​വ​നു​ ​ക​ഴി​യി​ല്ല.​ ​കാ​ര​ണം,​ ​അ​ച്‌​ഛ​ൻ​ ​ജീ​വ​ൻ​ ​വെ​ടി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടാ​വു​മെ​ന്ന് ​അ​വ​ൻ​ ​ക​രു​തു​ന്നി​ല്ല.​ ​ഇ​നി​ ​അ​ങ്ങ​നെ​ ​ഉ​ണ്ടാ​യാ​ൽ​ത്ത​ന്നെ​ ​സ​ന്യാ​സി​യാ​യാ​ണ് ​ദേ​ഹ​ത്യാ​ഗം​ ​സം​ഭ​വി​ച്ച​തെ​ങ്കി​ലും​ ​ക​ർ​മ്മം​ ​ന​ട​ത്താ​ൻ​ ​പാ​ടി​ല്ല.
കു​റേ​നേ​രം​ ​അ​വ​ൻ​ ​അ​വി​ടെ​ ​ന​ട​ക്കു​ന്ന​ ​ക​ർ​മ്മ​ങ്ങ​ൾ​ ​ക​ണ്ടു​നി​ന്നു.​ ​അ​പ്പോ​ൾ​ ​അ​ച്‌​ഛ​‌​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള​ ​ഓ​ർ​മ്മ​ ​വി​ങ്ങ​ലു​ള​വാ​ക്കി.​ ​പി​ന്നെ​ ​ഫ​ൽ​ഗു​നീ​തീ​ര​ത്തു​നി​ന്ന് ​അ​വ​ൻ​ ​മ​ട​ങ്ങി.​ ​വി​ഷ്‌​ണു​പ​ദ​ത്തി​ലും​ ​ബോ​ധ​ഗ​യ​യി​ലും​ ​ബോ​ധി​വൃ​ക്ഷ​ച്ചു​വ​ട്ടി​ലും​ ​പോ​യി.​ ​എ​ല്ലാ​യി​ട​ത്തും​ ​അ​വ​ൻ​ ​തി​ര​ക്കി​യ​ത് ​അ​ച്‌​ഛ​നെ​യാ​ണ്.
ഗ​യ​യി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​കാ​ശി​ക്കു​ള്ള​ ​രാ​ത്രി​വ​ണ്ടി​യി​ൽ​ ​വ​ൻ​ ​തി​ര​ക്കാ​യി​രു​ന്നു.​ ​എ​ന്തൊ​ക്കെ​യോ​ ​അ​സ്വ​സ്ഥ​ത​ക​ൾ​ ​അ​വ​നെ​ ​പൊ​തി​ഞ്ഞു.​ ​അ​ച്‌​ഛ​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള​ ​ഓ​ർ​മ്മ​ക​ളാ​ണോ?
ഗ​യ​യി​ൽ​ ​വ​ച്ച് ​മു​മ്പി​ല്ലാ​ത്ത​വി​ധം​ ​അ​ച്ഛ​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള​ ​ചി​ന്ത​ക​ൾ​ ​ഉ​യ​ർ​ന്നു​വ​ന്നു.
അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ​ ​ആ​ ​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​എ​വി​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും​ ​കാ​ണാ​മെ​ന്ന​ ​മോ​ഹം​ ​ത​ക​ർ​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടാ​വു​മോ?
കാ​ണാ​ൻ​ ​കു​റ​ച്ചു​കൂ​ടി​ ​സാ​ദ്ധ്യ​ത​യു​ള്ള​ ​സ്ഥ​ലം​ ​കാ​ശി​യാ​ണെ​ന്ന​വ​ന​റി​യാം.
നി​ഗൂ​ഢ​മാ​യ​ ​ഒ​രു​ദ്വേ​ഗം​ ​അം​ഗ​ങ്ങ​ളി​ലാ​കെ​ ​നി​റ​യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​ ​രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ന് ​അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ടു.
അ​തി​രാ​വി​ലെ​ ​കാ​ശി​യി​ലെ​ത്തി.​ ​തീ​വ​ണ്ടി​യി​ൽ​ ​നി​ന്നി​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ഴേ​ക്ക് ​ശ​രീ​ര​ത്തി​ന് ​എ​ന്തോ​ ​സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​ ​തോ​ന്നി.​ ​റെ​യി​ൽ​വേ​ ​സ്റ്റേ​ഷ​ന​ടു​ത്ത് ​ആ​ദ്യം​ ​ക​ണ്ട​ ​ലോ​ഡ്‌​ജി​ൽ​ ​മു​റി​യെ​ടു​ത്തു.
മു​റി​ ​തു​റ​ന്ന് ​അ​ക​ത്തേ​ക്ക് ​ക​യ​റി​യ​തും​ ​അ​ണ​ ​പൊ​ട്ടി​യ​തു​പോ​ലെ​ ​ഛ​ർ​ദി​ൽ​ ​പൊ​ട്ടി​ച്ചി​ത​റി.​ ​നേ​രേ​ ​ടോ​യ്‌​ലെ​റ്റി​ലേ​ക്കോ​ടി.​ വ​യ​റി​ള​കി​പ്പോ​യി.
ക്ഷീ​ണി​ത​നാ​യി​ ​അ​വ​ൻ​ ​കി​ട​ക്ക​യി​ൽ​ ​വ​ന്നു​ ​കി​ട​ന്നു.​ ​നെ​റ്റി​യി​ൽ​ ​കൈ​വ​ച്ച​പ്പോ​ൾ​ ​ക​ത്തി​ക്കാ​ളു​ന്ന​ ​ചൂ​ട്.​ ​ത​ന്റെ​ ​പ​രി​പാ​ടി​ക​ൾ​ ​മു​ഴു​വ​ൻ​ ​അ​വ​താ​ള​ത്തി​ലാ​വു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​ ​അ​വ​നു​ ​തോ​ന്നി.
ഒ​രു​ ​മ​ണി​ക്കൂ​ർ​ ​അ​വ​ൻ​ ​ക​ണ്ണ​ട​ച്ച് ​കി​ട​ന്നു.​ ​അ​തു​ക​ഴി​ഞ്ഞ് ​എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് ​നി​ത്യ​ക​ർ​മ്മ​ങ്ങ​ൾ​ ​ന​ട​ത്തി​ ​ഗം​ഗാ​തീ​ര​ത്തേ​ക്കു​ ​വി​ട്ടു.​ ​എ​ന്തു​വ​ന്നാ​ലും​ ​അ​ഭി​മു​ഖീ​ക​രി​ക്കു​ക​ ​ത​ന്നെ​ ​എ​ന്ന​വ​ൻ​ ​തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു.
പ​നി​യു​ടെ​ ​ഭീ​ഷ​ണി​ ​വ​ക​ ​വ​യ്‌​ക്കാ​തെ​ ​ഗം​ഗ​യി​ൽ​ ​മു​ങ്ങി​ക്കു​ളി​ച്ചു.​ ​പു​രോ​ഹി​ത​ൻ​ ​നി​ർ​ദേ​ശി​ച്ച​ത​നു​സ​രി​ച് ​ഈ​റ​ൻ​ ​മാ​റാ​തെ​ ​പൂ​ജാ​ക​ർ​മ്മ​ങ്ങ​ൾ​ ​ചെ​യ്‌​തു.​ ​വി​ശ്വേ​ശ്വ​ര​ദ​ർ​ശ​നം​ ​ന​ട​ത്തി.​ ​ക​ത്തി​ക്കാ​ളു​ന്ന​ ​വെ​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു.​ ​എ​ങ്കി​ലും​ ​വ​ള്ള​ത്തി​ൽ​ ​ക​യ​റി​ ​ഘ​ട്ടു​ക​ളെ​ല്ലാം​ ​വീ​ക്ഷി​ച്ചു.
പി​ന്നെ​ ​മു​റി​യി​ൽ​ ​പോ​യി.​ ​സാ​യാ​ഹ്ന​ത്തി​ൽ​ ​ഗം​ഗാ​തീ​ര​ത്ത് ​മ​ട​ങ്ങി​യെ​ത്തി.​ ​ഭി​ക്ഷു​ക്ക​ളു​ടെ​യും​ ​സ​ന്യാ​സി​മാ​രു​ടെ​യും​ ​കൂ​ട്ട​ത്തി​ൽ​ ​അ​ച്‌​ഛ​നു​ണ്ടോ​ ​എ​ന്ന് ​നോ​ക്കി​ന​ട​ന്നു.
അ​പ്പോ​ഴേ​ക്ക് ​ഗം​ഗാ​ ​ആ​ര​തി​യു​ടെ​ ​സ​മ​യ​മാ​യി.​ ​ഒ​രു​ ​ക​ല്‌​പ​ട​വി​ലി​രു​ന്ന് ​അ​ഭൗ​മ​മാ​യ​ ​ആ​ ​അ​നു​ഭ​വം​ ​അ​വ​നാ​സ്വ​ദി​ച്ചു.
തി​രി​കെ​ ​മു​റി​യി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​അ​വ​ൻ​ ​അ​ദ്ഭു​ത​പ്പെ​ട്ടു.​ ​രാ​വി​ലെ​ ​ത​ന്നെ​ ​ഭ​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​ ​ശാ​രീ​രി​കാ​സ്വ​സ്ഥ​ത​ക​ൾ​ ​എ​വി​ടെ​പ്പോ​യി?
ആ​ദ്യം​ ​ത​യാ​റാ​ക്കി​യി​രു​ന്ന​ ​പ​രി​പാ​ടി​യി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​വ്യ​തി​ച​ലി​ച്ച് ​അ​ടു​ത്ത​ ​അ​ഞ്ചു​ദി​വ​സം​ ​അ​വ​ൻ​ ​കാ​ശി​യി​ൽ​ ​ത​ന്നെ​ ​ത​ങ്ങി.
എ​ല്ലാ​ ​സ​ന്ധ്യ​ക​ളി​ലും​ ​ഗം​ഗാ​ ​ആ​ര​തി​ക്കു​ ​പോ​യി.
പ​ക​ൽ​ ​മു​ഴു​വ​ൻ​ ​ഘ​ട്ടു​ക​ളി​ൽ​ ​അ​ല​ഞ്ഞു​ന​ട​ന്നു.​ ​ധ്യാ​നി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ​യും​ ​പൂ​ജ​ ​ന​ട​ത്തു​ന്ന​വ​രു​ടെ​യും​ ​മു​ൻ​പി​ൽ​ ​ചെ​ന്ന് ​ഓ​രോ​രോ​ ​മു​ഖ​ങ്ങ​ളി​ലും​ ​ആ​കാം​ക്ഷ​യോ​ടെ​ ​നോ​ക്കി.​ ​അ​ച്‌​ഛ​നെ​ ​ക​ണ്ടു​പി​ടി​ക്കാ​ൻ​ ​ത​നി​ക്കാ​വി​ല്ലെ​ന്ന് ​ഒ​ടു​വി​ൽ​ ​അ​വ​ന് ​ബോ​ദ്ധ്യ​പ്പെ​ട്ടു.
തി​രി​ച്ചെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​അ​വ​ൻ​ ​തീ​രു​മാ​ന​മെ​ടു​ത്തി​രു​ന്നു.​ ​അ​ച്‌​ഛ​ന്റെ​ ​സ​പ്‌​ത​തി​യോ​ട​നു​ബ​ന്ധി​ച്ച് ​ഒ​രു​ ​ഭാ​ഗ​വ​ത​സ​പ്‌​താ​ഹം​ ​ന​ട​ത്തു​ക.​ ​രാ​മാ​യ​ണ​ഭാ​ഗ​വ​ത​വാ​യ​ന​ക​ളി​ലാ​യി​രു​ന്നു​ ​അ​ച്‌​ഛ​ൻ​ ​ത​ന്റെ​ ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ​ ​ഏ​റി​യ​ ​പ​ങ്കും​ ​ചെ​ല​വാ​ക്കി​യി​രു​ന്ന​ത്.
അ​പ്പോ​ൾ​ ​അ​ച്‌​ഛ​ൻ​ ​ജീ​വി​ച്ചി​രി​പ്പു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും​ ​ഇ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും​ ​അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് ​വേ​ണ്ടി​ ​ചെ​യ്യാ​വു​ന്ന​ ​ഏ​റ്റ​വും​ ​ന​ല്ല​ ​ക​ർ​മ്മം​ ​അ​താ​ണെ​ന്ന് ​അ​വ​നു​തോ​ന്നി.
ഭാ​ഗ​വ​ത​സ​പ്‌​താ​ഹം​ ​പ്ര​ചു​ര​പ്ര​ചാ​രം​ ​നേ​ടു​ന്ന​ ​കാ​ല​ത്തി​നു​ ​മു​ൻ​പാ​യി​രു​ന്നു​ ​അ​ത്.​ ​രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ൻ​ ​ക​ന്യാ​കു​മാ​രി​യി​ൽ​ ​പോ​യി​ ​സാ​ധു​ശീ​ല​നെ​ ​ക​ണ്ടു.
കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​ത്ത് ​അ​ച്‌​ഛ​നു​മൊ​ത്ത് ​അ​വി​ടെ​ ​വ​ന്ന​തും​ ​അ​ന്വേ​ഷി​ച്ച​പ്പോ​ൾ​ ​തീ​ർ​ത്ഥാ​ട​ന​ത്തി​ന് ​പോ​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നു​ ​പ​റ​ഞ്ഞ​തും​ ​എ​ല്ലാം​ ​അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തോ​ട് ​പ​റ​ഞ്ഞു.​ ​അ​തു​കേ​ട്ട് ​അ​ദ്ദേ​ഹം​ ​'​ക​ന്യാ​കു​മാ​രി​ ​മു​ത​ൽ​ ​ക​പി​ല​വാ​സ്‌​തു​ ​വ​രെ​"​ ​എ​ന്ന​ ​ത​ന്റെ​ ​പു​സ്‌​ത​ക​മെ​ടു​ത്ത് ​രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ന് ​ന​ൽ​കി
'​ ​അ​ന്ന​ത്തെ​ ​യാ​ത്ര​യു​ടെ​ ​ഫ​ല​മാ​ണ്.​"​ ​തു​ട​ർ​ന്ന് ​രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ൻ​ ​അ​ച്‌​ഛ​ന്റെ​ ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളും​ ​ഇ​പ്പോ​ഴ​ത്തെ​ ​ത​ന്റെ​ ​സ​ന്ദ​ർ​ശ​നോ​ദ്ദേ​ശ്യ​വും​ ​അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തോ​ട് ​പ​റ​ഞ്ഞു.​ ​എ​ല്ലാം​ ​കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ​ ​അ​ദ്ദേ​ഹം​ ​നി​ർ​ദേ​ശി​ച്ചു​:​ ​'ജ്ഞാ​നാ​ന​ന്ദ​സ​ര​സ്വ​തി​സ്വാ​മി​ ​ക​ന്യാ​കു​മാ​രി​യി​ലു​ണ്ട്.​ ​ഭ​ാഗ​വ​ത​പാ​രാ​യ​ണ​ത്തി​ൽ​ ​അ​ഗ്ര​ഗ​ണ്യ​നാ​ണ​ദ്ദേ​ഹം.​ ​മ​ഹാ​പ​ണ്ഡി​ത​ൻ. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ​ത്ത​ന്നെ​ ​ഏ​ർ​പ്പാ​ട് ​ചെ​യ്യാം."
ജ്ഞാ​നാ​ന​ന്ദ​സ്വാ​മി​യു​ടെ​ ​സ​മ്മ​ത​വും​ ​വാ​ങ്ങി​ ​മ​ട​ങ്ങി​യെ​ത്തി​യ​ ​ഉ​ട​നെ​ ​രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ൻ​ ​സ​പ്‌​താ​ഹ​ത്തി​ന്റെ​ ​പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​മു​ഴു​കി.
അ​മ്മ​യോ​ട് ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു.​ ​വീ​ട്ടി​നു​ ​മു​ൻ​പി​ൽ​ ​പ​ന്ത​ലി​ട്ടു.​ ​അ​തി​ഥി​ക​ൾ​ക്ക് ​താ​മ​സി​ക്കാ​നാ​യി​ ​ര​ണ്ടു​മൂ​ന്നു​ ​വീ​ടു​ക​ൾ​ ​വാ​ട​ക​യ്‌​ക്കെ​ടു​ത്തു.​ ​അ​വി​ടെ​ ​വേ​ണ്ട​ ​സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങ​ളൊ​രു​ക്കി.
സ്വാ​മി​ജി​ക്ക് ​ത​ന്റെ​ ​വീ​ട്ടി​ൽ​ത്ത​ന്നെ​യാ​ണ് ​താ​മ​സ​മൊ​രു​ക്കി​യ​ത്.​ ​ഭ​ക്ഷ​ണ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ ​സം​സാ​രി​ക്കാ​നാ​യി​ ​രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ൻ​ ​നീ​ല​ക​ണ്‌​ഠ​ന്റെ​ ​അ​ടു​ത്തു​ചെ​ന്നു.​ ​നീ​ല​ക​ണ്‌​ഠ​ൻ​ ​പ്ര​ശാ​ന്തി​നെ​ക്കൂ​ടി​ ​വി​ളി​ച്ചു​വ​രു​ത്തി.
പ്ര​ശാ​ന്ത് ​ഇ​ന്നൊ​രു​ ​ഉ​ദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​നാ​ണ്.​ ​അ​തു​കൊ​ണ്ട് ​ഇ​പ്പോ​ൾ​ ​വ​ല്ല​പ്പോ​ഴും​ ​മാ​ത്ര​മേ​ ​ഹോ​ട്ട​ലി​ൽ​ ​വ​രാ​റു​ള്ളൂ.​ ​എ​ങ്കി​ലും​ ​ഭ​ക്ഷ​ണം​ ​പാ​ർ​സ​ലാ​യി​ ​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​പ്പ​റ്റി​യൊ​ക്കെ​ ​നി​ശ്ച​യ​മു​ള്ള​ത് ​അ​യാ​ൾ​ക്കാ​ണ്.
പ്ര​ശാ​ന്ത് ​സ​പ്‌​താ​ഹ​സ​മ​യ​ത്ത് ​അ​വ​ധി​യെ​ടു​ക്കാ​മെ​ന്ന് ​പ​റ​ഞ്ഞു.​ ​ഹോ​ട്ട​ലി​ൽ​ ​അ​യാ​ൾ​ ​നി​ൽ​ക്കും.​ ​നീ​ല​ക​ണ്‌​ഠ​ൻ​ ​സ​പ്‌​താ​ഹ​സ്ഥ​ല​ത്തു​ണ്ടാ​വും.​ ​വാ​മ​ദേ​വ​ന​ട​ക്കം​ ​ഒ​ന്നു​ര​ണ്ടു​ജോ​ലി​ക്കാ​ർ​ ​ഹോ​ട്ട​ലി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​വ​രും.​ ​വി​ള​മ്പു​കാ​രാ​യി​ ​ശ്ര​മ​ദാ​നം​ ​ന​ട​ത്തു​ന്ന​ ​ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​രു​ണ്ടാ​വും.
സ​പ്‌​താ​ഹ​ത്തി​ന്റെ​ ​കാ​ര്യ​വു​മാ​യി​ ​രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ൻ​ ​രാ​പ​ക​ൽ​ ​ഓ​ടി​ ​ന​ട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.
സ​പ്‌​താ​ഹ​ത്തി​ന് ​ര​ണ്ടു​ദി​വ​സം​ ​മു​ൻ​പ് ​ജോ​ലി​ക​ളെ​ല്ലാ​മൊ​തു​ക്കി​ ​രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ൻ​ ​വീ​ട്ടി​ൽ​ ​മ​ട​ങ്ങി​യെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​ഞെ​ട്ടി​ക്കു​ന്ന​ ​ഒ​രു​ ​കാ​ഴ്‌​ച​ ​ക​ണ്ടു.​ ​ക​ണ്ണു​ക​ളെ​ ​വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​നാ​വാ​തെ​ ​അ​വ​ൻ​ ​ത​രി​ച്ചു​നി​ന്നു.
സ​പ്‌​താ​ഹ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​ ​കെ​ട്ടി​പ്പൊ​ക്കി​യ​ ​പ​ന്ത​ൽ​ ​പൂ​ർ​ണ​മാ​യും​ ​പൊ​ളി​ച്ചി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​ഓ​ല​യും​ ​ക​ഴു​ക്കോ​ലു​മെ​ല്ലാം​ ​അ​വി​ട​വി​ടെ​ ​ചി​ത​റി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്നു.​ ​മേ​ൽ​ക്കൂ​ര​യു​ടെ​ ​അ​ടി​ഭാ​ഗ​ത്ത് ​വി​രി​ച്ചി​രു​ന്ന​ ​തു​ണി​ക​ൾ​ ​ചു​രു​ട്ടി​മ​ട​ക്കി​ ​ഉ​പേ​ക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​ ​നി​ല​യി​ൽ.
'​അ​മ്മേ​ ....​"​ ​രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ൻ​ ​ഉ​ച്ച​ത്തി​ൽ​ ​വി​ളി​ച്ചു.
പ്ര​തി​ശ​ബ്‌​ദ​മു​ണ്ടാ​വാ​ഞ്ഞ​തു​കൊ​ണ്ട് ​പി​ന്നെ​യും​ ​വി​ളി​ച്ചു​:​ ​'​അ​മ്മേ​ ..​ ​അ​മ്മേ​ ..."
ഉ​ള്ളി​ലെ​ ​വാ​തി​ൽ​ ​തു​റ​ന്ന് ​ല​ക്ഷ്‌​മ​ണ​ൻ​ ​പു​റ​ത്തേ​ക്കു​ ​വ​ന്നു.
'​ ​അ​മ്മ​യെ​ ​വി​ളി​ച്ച് ​ബു​ദ്ധി​മു​ട്ട​ണ​മെ​ന്നി​ല്ല.​ ​ഇ​ത് ​പൊ​ളി​ച്ച​ത് ​ഞാ​നാ​ണ്."
'​ ​നി​ന​ക്കെ​ങ്ങ​നെ​ ​ഇ​ത് ​ചെ​യ്യാ​ൻ​ ​മ​ന​സ് ​വ​ന്നു​?​ ​"​ ​വി​ശ്വാ​സം​ ​വ​രാ​തെ​ ​രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ൻ​ ​ചോ​ദി​ച്ചു​:​ ​'​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​അ​ച്‌​ഛ​ന്റെ​ ​സ​പ്‌​ത​തി​ക്കു​വേ​ണ്ടി​ ​ചെ​യ്യു​ന്ന​ത​ല്ലേ​ ​?"
ല​ക്ഷ്‌​മ​ണ​ൻ​ ​ചി​രി​ച്ചു.
'​ഈ​ ​അ​ന്ധ​വി​ശ്വാ​സ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ​കൂ​ട്ട് ​നി​ൽ​ക്കാ​ൻ​ ​എ​നി​ക്ക് ​ക​ഴി​യി​ല്ല.​ ​കേ​ര​ള​ത്തി​ലെ​ ​യു​ക്തി​വാ​ദ​പ്ര​സ്ഥാ​ന​ത്തി​ന്റെ​ ​നേ​താ​വാ​ണ് ​ഞാ​ൻ.​ ​എ​ന്നെ​ ​അ​ന്വേ​ഷി​ച്ച് ​യു​ക്തി​വാ​ദ​രം​ഗ​ത്തെ​ ​പ്ര​ഗ​ത്ഭ​ന്മാ​ർ​ ​ഇ​വി​ടെ​ ​വ​രും.​ ​അ​വ​ര് ​വ​രു​മ്പോ​ൾ​ ​ഭാ​ഗ​വ​തം​ ​ന​ട​ന്നു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നാ​ൽ​ ​അ​തി​ന്റെ​ ​നാ​ണ​ക്കേ​ട് ​എ​നി​ക്കാ​ണ്."
ഈ​ ​മ​റു​പ​ടി​കേ​ട്ട് ​രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ൻ​ ​സ്‌​തം​ഭി​ച്ചു​നി​ന്നു.​ ​നി​സ​ഹാ​യ​നാ​യി​ ​അ​വ​ൻ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​:​ ​'​ ​അ​മ്മ​യോ​ട് ​ചോ​ദി​ച്ചി​ട്ടാ​ണ​ല്ലോ​ ​ഞാ​ൻ​ ​എ​ല്ലാം​ ​ചെ​യ്‌​ത​ത്."
'​ ​ഒ​രാ​ഴ്‌​ച​യാ​യി​ ​ഞാ​നി​വി​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.​ ​അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് ​അ​മ്മ​ ​എ​ല്ലാം​ ​സ​മ്മ​തി​ച്ച​ത്."
രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ൻ​ ​അ​ക​ത്തേ​ക്ക് ​ക​യ​റി.​ ​തൊ​ട്ട​ടു​ത്ത​ ​മു​റി​യു​ടെ​ ​വാ​തി​ലി​ൽ​ ​ചാ​രി​നി​ന്ന് ​അ​മ്മ​ ​എ​ല്ലാം​ ​കേ​ൾ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.
'​ ​അ​മ്മ​ ​ഇ​ത് ​ക​ണ്ടി​ല്ലേ​?​"​ ​അ​വ​ൻ​ ​അ​മ്മ​യു​ടെ​ ​മു​ന്നി​ൽ​ ​ചെ​ന്നു​നി​ന്നു​ ​ചോ​ദി​ച്ചു.
അ​വ​ന്റെ​ ​സ്വ​രം​ ​വി​കാ​ര​വി​വ​ശ​മാ​യി​രു​ന്നു.
'​ ​അ​ച്ഛ​ന്റെ​ ​പേ​രി​ൽ​ ​ചെ​യ്യു​ന്ന​ത​ല്ലേ?​ ​ഞാ​നെ​ത്ര​ ​പ​ണം​ ​മു​ട​ക്കി​യു​ണ്ടാ​ക്കി​യ​ ​പ​ന്ത​ലാ​ണ്.​ ​അ​മ്മ​ ​എ​ന്താ​ണ് ​ഇ​ത് ​ചെ​യ്യാ​ൻ​ ​കൂ​ട്ട് ​നി​ന്ന​ത് ​?"
'​ ​അ​വ​ന് ​കൂ​ട്ടു​കാ​രു​ടെ​ ​മു​ന്നി​ൽ​ ​നാ​ണ​ക്കേ​ടാ​വു​മെ​ന്നു​ ​പ​റ​ഞ്ഞു. പി​ന്നെ​ ​ഞാ​നെ​ന്തു​ ​ചെ​യ്യാ​നാ​ണ്?"
'​ ​അ​മ്മ​യ്‌​ക്കും​ ​നാ​ണ​ക്കേ​ടാ​വു​മെ​ന്നു​ ​തോ​ന്നി​യോ​?​ ​അ​വ​നെ​ ​പോ​ലീ​സ് ​ഇ​വി​ടെ​ ​വ​ന്ന് ​പി​ടി​ച്ചോ​ണ്ട് ​പോ​യ​പ്പോ​ൾ​ ​അ​മ്മ​യ്‌​ക്ക് ​ഒ​രു​ ​നാ​ണ​ക്കേ​ടും​ ​ഉ​ണ്ടാ​യി​ല്ലേ​ ​?"
ല​ക്ഷ്‌​മ​ണ​ൻ​ ​കൊ​ടു​ങ്കാ​റ്റു​ ​പോ​ലെ​ ​അ​ക​ത്തേ​ക്ക് ​ക​യ​റി​വ​ന്നു.
'​ ​അ​മ്മ​യെ​ ​ചോ​ദ്യം​ ​ചെ​യ്യേ​ണ്ട​ ​കാ​ര്യ​മി​ല്ല.​ ​ഞാ​ൻ​ ​പ​റ​ഞ്ഞ​തേ​ ​അ​മ്മ​ ​ചെ​യ്തി​ട്ടു​ള്ളൂ.​ ​പി​ന്നെ​ ​എ​ന്നെ​ ​അ​റ​സ്റ്റ് ​ചെ​യ്‌​ത​ ​കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ​ ​അ​മ്മ​യ്‌​ക്ക് ​നാ​ണി​ക്കാ​നൊ​ന്നു​മി​ല്ല.​ ​മോ​ഷ​ണം​ ​ന​ട​ത്തി​യ​തി​ന​ല്ല​ ​എ​ന്നെ​ ​അ​റ​സ്റ്റ് ​ചെ​യ്‌​ത​ത്. മ​ഹ​ത്താ​യ​ ​കാ​ര്യം​ ​ചെ​യ്‌​ത​തി​നാ​ണ്.​ ​ഗാ​ന്ധി​ജി​യെ​യും​ ​നെ​ഹ്റു​വി​നെ​യും​ ​എ.​കെ.​ജി.​യേ​യു​മൊ​ക്കെ​ ​അ​റ​സ്റ്റ് ​ചെ​യ്‌​ത​തി​ന് ​ആ​ർ​ക്കെ​ങ്കി​ലും​ ​നാ​ണ​ക്കേ​ട് ​തോ​ന്നി​യി​ട്ടു​ണ്ടോ​?​ "
ല​ക്ഷ്‌​മ​‌​ണ​ന് ​മ​റു​പ​ടി​ ​കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ​ ​നി​ന്നി​ല്ല​ ​രാ​മ​ഭ​ദ്ര​ൻ.​ ​അ​വ​ൻ​ ​പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി.
മു​റ്റ​ത്ത് ​ത​ക​ർ​ന്നു​ ​കി​ട​ന്ന​ ​ആ​ ​പ​ന്ത​ൽ​ ​നോ​ക്കി​ ​കു​റേ​നേ​രം​ ​നി​ന്നു.
എ​ന്താ​ണ് ​ചെ​യ്യേ​ണ്ട​തെ​ന്ന് ​അ​വ​നു​ ​ഒ​രു​ ​നി​ശ്ച​യ​വു​മു​ണ്ടാ​യി​ല്ല.​ ​പി​ന്നെ​ ​അ​വ​ൻ​ ​അ​വി​ടെ​ ​നി​ന്ന് ​ന​ട​ന്നു​ ​നീ​ങ്ങി.
(തുടരും)​