അ​വ​ൻ​ ​വ​രു​ന്നു​ണ്ട്...​ ​കൂ​ടെ​ ​ആ​രൊ​ക്ക​യോ​ ​ഉ​ണ്ട്.​ ​എ​ന്നെ​ ​കൊ​ണ്ടു​പോ​കാ​നു​ള്ള​ ​വ​ര​വ്..​ ​കൈ​യി​ൽ​ ​വി​ല​ക്കു​ക​ളു​ടെ​ ​ച​ങ്ങ​ല​യും,​ ​അ​ധി​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ​ ​ഇ​രു​മ്പു​വ​ടി​ക​ളും,​ ​മാ​മൂ​ലു​ക​ൾ​ ​നി​റ​ച്ച​ ​ചാ​ക്കു​മാ​യി​ ​വേ​ദ​നി​പ്പി​ക്കാ​നു​ള്ള​ ​വ​ര​വ്.

''കു​റ​ച്ചു​കൂ​ടി​ ​ഒ​ന്നു​ ​ഉ​റ​ങ്ങി​ക്കോ​ട്ടെ,​ ​സ്വ​പ്‌​ന​ങ്ങ​ൾ​ ​ക​ണ്ടു​ ​ക​ണ്ണ​ട​ച്ചു​റ​ങ്ങി​ക്കോ​ട്ടെ,​ ​അ​തു​ക​ഴി​ഞ്ഞു​ ​ഞാ​ൻ​ ​വ​രാം...​""
പ​റ​ഞ്ഞു​ ​നോ​ക്കി,​ ​വി​ല​പി​ച്ചു​നോ​ക്കി,​ ​മു​ഖം​ ​കു​നി​ച്ചു​ ​വ​ന്ദി​ച്ചു​ ​നോ​ക്കി. ആ​രും​ ​എ​ന്നെ​ ​മ​ന​സി​ലാ​ക്കി​യി​ല്ല,​ ​എ​ന്റെ​ ​സ്വ​പ്‌​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ​കൂ​ച്ചു​വി​ല​ങ്ങു​ക​ൾ​ ​അ​വ​ർ​ ​പ​ണ്ടേ​ ​നെ​യ്‌​തു​വ​ച്ചു,​ ​എ​ന്റെ​ ​കൈ​കാ​ലു​ക​ൾ​ ​അ​വ​ർ​ ​ഇ​രു​വ​ശ​ത്തേ​ക്കും​ ​വ​രി​ഞ്ഞു​മു​റു​ക്കി,​ ​ചെ​റു​ ​പാ​റ​ക്ക​ഷ​ണ​ങ്ങ​ൾ​ ​വാ​യി​ൽ​ ​തി​രു​കി​ക്ക​യ​റ്റി​ ​തു​ന്നി​കെ​ട്ടി.​ ​മ​തി​വ​രാ​തെ​ ​നെ​റി​കേ​ടി​ന്റെ​ ​ചാ​റ്റു​ളി​വാ​ക്കു​ക​ൾ​ ​നെ​ഞ്ചി​ലേ​ക്കു​ ​വ​ലി​ച്ചെ​റി​ഞ്ഞ് ​എ​ന്നെ​ ​പി​ച്ചി​ചീ​ന്തി.
പു​സ്‌​ത​കത്താളു​ക​ളി​ൽ​ ​ഞാ​ൻ​ ​ഒ​ളി​പ്പി​ച്ച​ ​മ​യി​ൽ​പ്പീ​ലി​ ​തു​ണ്ടു​ക​ൾ​ ​ആ​കാ​ശം​ ​കാ​ണാ​ൻ​ ​അ​വ​ർ​ ​അ​നു​വ​ദി​ച്ചി​ല്ല.​ ​പ​ഠി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി​യ​ ​അ​റി​വു​ക​ൾ​ ​ത​ല​യ​ണ​ക്കു​ള്ളി​ൽ​ ​ഒ​ളി​പ്പി​ക്കാ​നു​ള്ള​ ​ഉ​ത്ത​ര​വു​മാ​യി​ ​അ​വ​ൻ​ ​പ​ടി​ക​യ​റി​ ​വ​ന്നു.​ ​ക​ച്ച​വ​ടം​ ​ഉ​റ​പ്പി​ച്ച​ ​സ​ന്തോ​ഷ​ത്തി​ൽ​ ​രാ​വു​ണ്ണി​ ​ബ്രോ​ക്ക​ർ​ ​കൈ​മ​ട​ക്കു​ക​ൾ​ ​കീ​ശ​യി​ൽ​ ​തി​രു​കി​ ​ചി​രി​തൂ​കി.​ ​ത്രാ​സു​ക​ൾ​ ​മു​ൻ​ഗ​ണ​നാ​ക്ര​മ​ത്തി​ൽ​ ​ഗ​വ​ൺ​മെ​ന്റ് ​ഉ​ദ്യോ​ഗ​മാ​യും​ ​എ​ഞ്ചി​നി​യ​റാ​യും​ ​ഡോ​ക്ട​റാ​യും​ ​മു​ന്നി​ൽ​ ​തൂ​ക്കി​യി​ട്ടു.​ ​യൗ​വ​ന​ത്തി​ലെ​ ​തൊ​ലി​മി​നു​ക്കു​ക​ളി​ൽ​ ​വി​ല​പേ​ശി​ത്തൂ​ക്കി​ ​മ​ഞ്ഞ​നി​റം​ ​ചാ​ർ​ത്താ​ൻ​ ​അ​വ​ർ​ ​മ​ത്സ​രി​ച്ചു.​ ​വി​വാ​ഹ​ച്ച​ട​ങ്ങി​ലെ​ ​കൊ​ടു​ക്ക​ൽ​വാ​ങ്ങ​ലു​ക​ൾ​ ​സ​ർ​പ്പ​പ്പാ​ട്ടു​മാ​യി​ ​ക​ളം​ ​നി​റ​ഞ്ഞാ​ടി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​തി​ള​ങ്ങു​ന്ന​ ​മ​ഞ്ഞ​നി​റ​സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ​തൂ​ക്ക​വും​ ​നാ​ലു​ച​ക്ര​ ​വാ​ഹ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ​നി​റ​വും​ ​അ​വ​ർ​ ​ചോ​ദി​ച്ചു​വാ​ങ്ങി​ ​തു​ട​ങ്ങി.​ ​അ​പ്പോ​ഴും​ ​എ​ന്നെ​ ​അ​വ​ർ​ ​ക​ണ്ടി​ല്ല,​ ​എ​ന്റെ​ ​സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ൾ​ ​ക​ണ്ടി​ല്ല,​ ​എ​ന്റെ​ ​പു​ഞ്ചി​രി​ ​ക​ണ്ടി​ല്ല...​ ​എ​ല്ലാം​ ​മ​ഞ്ഞ​നി​റ​ത്തി​ല​മ​ർ​ന്നു​ ​ചി​രി​ച്ചു.
ജ​യ​ന്തി​ ​ജ​ന​ത​യും​ ​കു​ർ​ള​യും ​ഗു​രു​വാ​യൂ​ർ​ ​എ​ക്‌​സ്‌​പ്ര​സ് ​പോ​യി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞു,​ ​ഇ​നി​യും​ ​ആ​രൊ​ക്ക​യോ​ ​വ​രാ​നു​ണ്ട്.​ ​എ​ന്നെ​ ​വേ​ദ​നി​പ്പി​ച്ചു​ ​പാ​ഞ്ഞു​പോ​കാ​ൻ.​ ​വി​വാ​ഹ​പ്പു​ട​വ​ ​ത​ന്നു​ ​കൂ​ടെ​കൂ​ട്ടി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​ചി​രി​ച്ച​ ​മു​ഖ​ങ്ങ​ൾ​ ​പി​ന്നെ​ ​ഞാ​ൻ​ ​ക​ണ്ടി​ല്ല.​ ​മ​ഞ്ഞ​നി​റ​സാ​ധ​ന​ത്തി​ന്റെ​ ​തി​ള​ക്ക​വും​ ​തൂ​ക്ക​വും​ ​നോ​ക്കി​ ​പ​ടി​ക​യ​റ്റി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​അ​ക​ത്ത​ള​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​നാ​ക്കു​ക​ൾ​ ​വ​ടി​വൊ​ത്ത​ ​വ​ടി​വാ​ളു​ക​ളാ​യി​ ​മാ​റി.​ ​സ​ന്തോ​ഷം​ ​തി​രി​ച്ച​റി​യാ​തെ​ ​ഞാ​ൻ​ ​ക​ര​ഞ്ഞു,​ ​കാ​ര​ണ​വ​രും​ ​കാ​ര​ണ​വ​ത്തി​യും​ ​അ​വ​നു​ ​കു​ട​പി​ടി​ച്ച​പ്പോ​ൾ​ ​അ​പ്പ​നേ​യും​ ​അ​മ്മ​യേ​യും​ ​കൂ​ട​പ്പി​റ​പ്പി​നേ​യും​ ​അ​റി​യി​ച്ചി​ല്ല.​ ​ക​ര​ഞ്ഞു​റ​ങ്ങി​യ​ ​രാ​ത്രി​ക​ളി​ലെ​ ​മു​റി​ക​ളി​ൽ​ ​മ​ര​ണ​മ​ണം​ ​ഞാ​ൻ​ ​തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു.
മു​റു​ക്കി​കെ​ട്ടി​യ​ ​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ൾ​ ​കു​രു​ക്കു​ക​ളാ​യി​ ​കൈ​കാ​ലു​ക​ളി​ൽ​ ​അ​ട​യാ​ള​ങ്ങ​ൾ​ ​തീ​ർ​ത്തു​തു​ട​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു.​ ​ചി​രി​ച്ചു​ ​പാ​ഞ്ഞു​വ​രു​ന്ന​ ​മു​ഖ​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​സ്‌​നേ​ഹ​വ​ടി​വു​ക​ൾ​ ​ഞാ​ൻ​ ​ക​ണ്ടി​ല്ല.​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​റ​പ്പി​ച്ച​ ​അ​ച്ചാ​ര​ക്ക​ണ​ക്കു​ക​ൾ​ ​തെ​റ്റി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​എ​നി​ക്കു​ള്ള​ ​വേ​ദ​ന​ ​കൂ​ടി​വ​ന്നു.​ ​ആ​രോ​വ​ന്ന് ​എ​ന്റെ​ ​കൈ​കാ​ലു​ക​ളി​ൽ​ ​ചു​റ്റി​ക​ കൊ​ണ്ട് ​ആ​ഞ്ഞ​ടി​ച്ചു,​ ​എ​ന്തി​നാ​ണെ​ന്നു​ ​ചോ​ദി​ച്ചി​ല്ല,​ ​ഒ​ന്നും​ ​പ​റ​ഞ്ഞ​തു​മി​ല്ല.​ ​പാ​ള​മാ​യി​ ​തീ​ർ​ന്ന​പ്പോ​ഴും​ ​അ​വ​നി​ലെ​ ​പു​രു​ഷ​ബീ​ജം​ ​എ​ന്നെ​ ​ത​ട്ടി​വേ​ദ​നി​പ്പി​ച്ചു.​ ​അ​വ​ന്റെ​ ​കൈ​ക​ളി​ൽ​ ​ക​രു​തി​യ​ ​ഇ​രു​ത​ല​മൂ​ലി​ ​ചു​റ്റി​ക​കൊ​ണ്ട് ​ഇ​രു​വ​ശ​ത്തു​മെ​ന്നെ​ ​ആ​ഞ്ഞ​ടി​ച്ചു.
ഹോ..​ ​എ​ന്തൊ​രു​ ​വേ​ദ​ന​യാ​യി​രു​ന്നു,​ ​വേ​ദ​ന​കൊ​ണ്ടു​ ​ഞാ​ൻ​ ​പു​ള​ഞ്ഞു.​ ​അ​യാ​ൾ​ ​കാ​ക്കി​ത്തു​ണി​കൊ​ണ്ടു​ള്ള​ ​കു​പ്പാ​യ​വും​ ​ക​ക്ഷ​ത്തു​ ​ചു​രു​ട്ടി​കൂ​ട്ടി​യ​ ​പ​ച്ച​യും​ ​ചു​വ​പ്പും​ ​ചാ​യം​ ​പൂ​ശി​യ​ ​കൊ​ടി​ക​ളും.​ ​ചു​രു​ട്ടി​ ഒ​തു​ക്കി​യ​ ​മീ​ശ​യും,​ ​വാ​യി​ൽ​ ​കു​ത്തി​ത്തി​രു​കി​യ​ ​സി​ഗ​റ​റ്റു​മാ​യു​ള്ള​ ​വ​ര​വ്.​ ​ആ​ലോ​ചി​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​പേ​ടി​ ​തോ​ന്നു​ന്നു.​ ​സൈ​ക്കി​ൾ​ ​ഉ​യ​ർ​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചു​ ​പാ​ൽ​ക്കാ​ര​ൻ​ ​പ​ത്രോ​സും​ ​പ​ത്ര​ക്കാ​ര​ൻ​ ​സേ​വി​യ​റും​ ​മു​ന്നി​ലൂ​ടെ​ ​ക​ട​ന്നു​പോ​യി.​ ​എ​ന്റെ​ ​നെ​ഞ്ചി​ൽ​ ​ച​വി​ട്ടാ​തെ​ ​എ​ന്റെ​ ​കൈ​കാ​ലു​ക​ളി​ൽ​ ​തൊ​ടാ​തെ​ ​കാ​ലു​ക​ൾ​ ​ഉ​യ​ർ​ത്തി​വ​ച്ചു​ ​ന​ട​ന്നു​പോ​കും,​ ​വേ​ദ​നി​പ്പി​ക്കാ​തെ​യു​ള്ള​ ​പോ​ക്ക്.​ ​അ​വ​രോ​ടു​ള്ള​ ​ഇ​ഷ്ടം​ ​നി​റ​ഞ്ഞു​തു​ളു​മ്പി,​ ​ക​ണ്ണു​തു​ട​ച്ച് ​പ​ച്ച​വെ​ളി​ച്ചം​ ​നോ​ക്കി​ ​ഞാ​ൻ​ ​കി​ട​ന്നു.
വ​ർ​ഗീ​സ്‌​ ​മാ​ഷും​ ​ഷീ​ല​ ​ടീ​ച്ച​റും​ ​മാ​മ​ൻ​ ​സാ​റും​ ​അ​ടു​ത്തു​കൂ​ടി​ ​ന​ട​ന്നു​വ​രു​ന്നു​ണ്ട്,​ ​സ്‌​കൂ​ളി​ലേ​ക്കു​ള്ള​ ​പോ​ക്കാ​ണെ​ന്ന് ​തോ​ന്നു​ന്നു.​ ​ഓ​ർ​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​ച​ന്തി​യി​ൽ​ ​ചൂ​ര​ല​ടി​യു​ടെ​ ​നി​റ​ക്കൂ​ട്ടു​ക​ൾ​ ​നി​ഴ​ലി​ച്ചു​ ​വ​ന്നു.
നീ​ ​ഉ​യ​ര​ങ്ങ​ളി​ലെ​ത്തു​മെ​ന്ന് ​കൈ​വ​ച്ചു​ ​അ​നു​ഗ്ര​ഹി​ച്ച​തും,​ ​എ​ങ്ങും​ ​എ​ത്താ​തെ​ ​സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ൾ​ ​പാ​ള​ങ്ങ​ളാ​യി​ ​അ​ര​ഞ്ഞു​തേ​ഞ്ഞു​ ​പോ​യ​തു​മ​റി​യാ​തെ​ ​അ​വ​ർ​ ​എ​ന്റെ​ ​ഓ​രം​ ​ചേ​ർ​ന്നു​ ​ന​ട​ന്നു​പോ​യി.
എ​ന്നെ​യൊ​ന്നു​ ​നോ​ക്കാ​തെ...
എ​ന്നെ​യൊ​ന്ന് ​ത​ലോ​ടാ​തെ​യു​ള്ള​ ​പോ​ക്ക്.​ ​ക​ണ്ണു​ക​ൾ​ ​കൊ​ണ്ടു​ ​ഞാ​ൻ​ ​വി​കൃ​തി​ ​കാ​ണി​ച്ചു,​ ​എ​ന്നി​ട്ടും​ ​ആ​രു​മെ​ന്നെ​ ​നോ​ക്കി​യി​ല്ല.​ ​ചു​റ്റും​ ​സ്ത്രീ​യെ​ന്ന​ ​കെ​ട്ടു​മ​തി​ൽ​ ​ആ​രോ​ക്ക​യോ​ ​ചേ​ർ​ന്നു​ ​ചാ​യം​ ​പൂ​ശി​ ​അ​തി​ൽ​ ​സൂ​ക്ത​വാ​ക്യ​ങ്ങ​ൾ​ ​എ​ഴു​തി​പ്പി​ടി​പ്പി​ച്ചു.​ ​എ​ന്നോ​ട് ​വാ​യി​ച്ച​നു​സ​രി​ച്ചു​ ​ഉ​റ​ങ്ങാ​ൻ​ ​ആ​ജ്ഞാ​പി​ച്ചു.​ ​എ​ന്നെ​ ​കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​വ​ർ​ ​കൈ​യി​ലെ​ ​നോ​ട്ടു​കെ​ട്ടു​ക​ൾ​ ​പി​ടി​ച്ചു​പ​റി​ച്ചു,​ ​എ​ന്റെ​ ​സ്വ​ർ​ണ്ണ​ക്കൊ​ലു​സു​ക​ൾ​ ​അ​വ​ർ​ ​അ​ഴി​ച്ചെ​ടു​ത്തു.
കു​ലു​ക്കി​ത്തു​ള്ളി.....
ചാ​ടി​ത്തി​മ​ർ​ത്തു....​എ​ല്ലാം​ ​അ​വ​ന്റെ​ ​ര​സ​ക്കൂ​ട്ടു​ക​ളി​ൽ​ ​ഒ​ന്നു​മാ​ത്രം.​ ​ക​ണ്ടു​നി​ന്ന​ ​കാ​ര​ണ​വ​രും​ ​കൈ​ത​ട്ടി​ ​പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ച​ ​കാ​ര​ണ​വ​ത്തി​യും​ ​മ​ഞ്ഞ​നി​ർ​ത്തി​നു​ ​തൂ​ക്കം​ ​പോ​രാ​യെ​ന്ന് ​ക​ലി​തു​ള്ളി​ച്ചാ​ടി.​ ​ഇ​ട​യ്‌​ക്ക് ​ഞാ​ൻ​ ​ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ലാ​യി.​ ​ഗ്യാ​സ് ​സി​ല​ണ്ട​റു​ക​ളും​ ​സി​ഗ​റ​റ്റു​ത്തു​ണ്ടു​ക​ളും​ ​എ​ന്നെ​ ​നോ​ക്കി​ ​പ​ല്ലി​ളി​ച്ചു.​ ​എ​ന്റെ​ ​കൈ​യും​ ​കാ​ലും​ ​പൊ​ള്ളി​വീ​ർ​ത്തു.​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​റ​പ്പി​ച്ച​ ​ഗാ​ന്ധി​ജി​ ​ത​ല​ക​ൾ​ ​കെ​ട്ടു​ക​ളാ​യി​ ​അ​വ​നു​മു​ന്നി​ൽ​ ​വീ​ണ്ടും​ ​ത​ല​പൊ​ക്കി.​ ​വീ​ർ​ത്തു​പൊ​ങ്ങി​യ​ ​കു​മി​ള​ക​ളി​ൽ​ ​മ​ണ്ണു​പൊ​ത്തി​ ​അ​വ​ർ​ ​പ്ര​കൃ​തി​ചി​കി​ത്സ​യെ​ന്നു​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​പ​ര​ത്തി.​ ​വീ​ണ്ടും​ ​ആ​രൊ​ക്ക​യോ​ ​ചേ​ർ​ന്നു​ ​കൂ​ട്ടി​ചേ​ർ​ത്തു​ ​എ​ന്നെ​ ​അ​വ​നു​മു​ന്നി​ൽ​ ​കാ​ഴ്ച​വ​ച്ചു.​ ​ഒ​ന്നും​ ​മി​ണ്ടാ​തെ​ ​അ​പ്പോ​ഴും​ ​ഞാ​ൻ​ ​ചി​രി​ച്ചു.​ ​പി​ന്നാ​മ്പു​റ​വാ​തി​ൽ​ ​വ​ഴി​ ​ക​ട്ട​പി​ടി​ച്ച​ ​ഇ​രു​ട്ടി​നെ​ ​കൂ​ട്ടു​പി​ടി​ച്ച് ​പാ​ള​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​കി​ട​ത്തു​മ്പോ​ൾ​ ​എ​ന്റെ​ ​സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ൾ​ ​നി​ല​ച്ചി​രു​ന്നു.​ ​പ​ച്ച​നി​റം​ ​നോ​ക്കി​ ​പാ​ഞ്ഞു​വ​രു​ന്ന​ ​അ​വ​നെ​ കാ​ത്ത്​ ​അ​വ​ർ​ ​ഇ​രു​ട്ടി​ലേ​ക്ക് ​മാ​റി​നി​ന്നു.​ ​ര​ക്ത​വും​ ​ച​ല​വും​ ​ദേ​ഹ​മാ​സ​ക​ലം​ ​വീ​ണു​കു​തി​ർ​ന്നു,​ ​ദു​ർ​ഗ​ന്ധം​ ​പ​ര​ന്നൊ​ഴു​കി.​ ​എ​ന്നെ​ ​കാ​ണാ​ൻ​ ​ആ​ളു​ക​ൾ​ ​തി​ങ്ങി​നി​റ​ഞ്ഞു,​ ​എ​ന്നോ​ട് ​ആ​രും​ ​ഒ​ന്നും​ ​ചോ​ദി​ച്ചി​ല്ല,​ ​എ​ല്ലാം​ ​അ​ര​ച്ചു​തേ​ച്ചു​ ​കു​ർ​ള​ ​എ​ക്‌​സ്‌​പ്ര​സ്സ് ​പോ​യി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.​ ​ബ്രൂ​ണോ​ ​(​പൊ​ലീ​സ് ​നാ​യ​)​ ​എ​ന്റെ​ ​ചു​റ്റി​ലും​ ​എ​ന്തോ​ ​മ​ണ​പ്പി​ച്ചു​ ​എ​ങ്ങോ​ട്ടോ​ ​ഓ​ടി​പ്പൊ​യി.​ ​ത​യ്യ​ൽ​ക്കാ​ര​ന്റെ​ ​വ​ടി​വോ​ടെ​ ​ദേ​ഹ​മാ​സ​കാ​ലം​ ​പൊ​ലീ​സ് ​വേ​ഷ​ധാ​രി​ക​ൾ​ ​അ​ള​ന്നു​കു​റി​ച്ചു.
എ​ന്റെ​ ​മ​ര​ണം​ ​കൊ​ല​പാ​ത​ക​മെ​ന്നു​ ​കൂ​ട​പ്പി​റ​പ്പു​ക​ൾ​ ​അ​ല​മു​റ​യി​ട്ടു.​ ​ക​ണ്ണു​ചി​മ്മി​ ​പ​ത്ര​സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ൾ​ ​കു​ത്തി​കു​റി​പ്പു​ക​ൾ​ ​തു​ട​ങ്ങി.​ ​ടോ​മി​ ​(​പൊ​ലീ​സ് ​നാ​യ​)​ ​വീ​ണ്ടും​ ​എ​ന്നെ​ ​മ​ണ​പ്പി​ച്ചു​ ​ആ​രെ​യോ​ ​നോ​ക്കി​ ​കു​ര​ച്ചു,​ ​പി​ന്നെ​ ​ടോ​മി​ ​മി​ണ്ടി​യി​ട്ടി​ല്ല.​ ​ഓ​ടി​പ്പോയ​ ​ബ്രൂ​ണോ​ ​തി​രി​ച്ചു​വ​ന്ന​തു​മി​ല്ല.​ ​ചാ​ന​ൽ​ച​ർ​ച്ച​ക​ളി​ൽ​ ​ഞാ​ൻ​ ​നി​റ​ഞ്ഞാ​ടി.​ ​വാ​ദ​ങ്ങ​ൾ,​ ​ത​ർ​ക്ക​ങ്ങ​ൾ,​ ​കൊ​ടി​ക​ളു​ടെ​ ​നി​റം​ ​നോ​ക്കി​യു​ള്ള​ ​സ​മ​ര​ങ്ങ​ൾ​ ​ക​വ​ല​ക​ളി​ൽ​ ​പൊ​ടി​പ​റ​ത്തി​ ​ആ​ഘോ​ഷി​ച്ചു.​ ​അ​വി​ടേ​യും​ ​ഗാ​ന്ധി​ത്ത​ല​ക​ൾ​ ​അ​വ​രു​ടെ​ ​മു​ന്നി​ൽ​ ​വി​ല​പേ​ശി.​ ​നി​ന്ന​വ​രേ​യും​ ​പോ​യ​വ​രേ​യും​ ​ഇ​രു​ന്ന​വ​രെ​യും​ ​പി​ന്നെ​ ​ക​ണ്ടി​ല്ല.​ ​കൗ​ശ​ല​ബു​ദ്ധി​ശി​രോ​മ​ണി​ക​ൾ​ ​അ​വ​ർ​ക്കു​വേ​ണ്ടി​ ​കോ​ട്ടു​ക​ൾ​ ​ത​യ്ച്ചു​ ​മു​ന്നി​ട്ടി​റ​ങ്ങി.
പാ​ള​മാ​യി​ ​ചേ​ർ​ന്ന​മ​ർ​ന്ന​ ​എ​ന്റെ​ ​സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ൾ​ ​അ​ങ്ങ​നെ​ ​സം​സാ​രി​ച്ചു​ക്കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു.​ ​യൗ​വ്വ​ന​പ്പ​ടി​ക​ളി​ൽ​ ​വീ​ണു​ട​ഞ്ഞ​ ​എ​ന്റെ​ ​സ്വ​പ്ന​ക്കൂ​ട്ടു​ക​ൾ​ ​ആ​രും​ ​ക​ണ്ടി​ല്ല,​ ​ആ​രും​ ​കേ​ട്ടി​ല്ല.​ ​തി​ള​ങ്ങു​ന്ന​ ​മ​ഞ്ഞ​ണി​ക്കു​രു​ക്ക​ളു​ടെ​ ​തൂ​ക്ക​വും​ ​അ​ള​വു​കോ​ലും​ ​തെ​റ്റി​യ​ ​അ​നി​യ​ത്തി​കു​ട്ടി​ക​ൾ​ ​നി​ര​വ​ധി​പേ​ർ​ ​എ​നി​ക്കു​പി​ന്നാ​ലെ​ ​വ​ന്നു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു.​ ​പാ​ള​ങ്ങ​ളി​ൽ,​ ​എ​ത്തി​പി​ടി​ക്കു​ന്ന​ ​മാ​വി​ൻ​തു​ഞ്ച​ങ്ങ​ളി​ൽ,​ ​മു​ങ്ങാം​ങ്കു​ളി​യി​ട്ടു​ ​മു​ങ്ങി​നി​വ​രു​ന്ന​ ​ജ​ല​ശാ​യ​ങ്ങ​ളി​ൽ,​ ​കാ​റ്റു​വീ​ശും​ ​ഫാ​നു​ക​ളി​ൽ,​ ​വി​ശ​പ്പ​ക​റ്റും​ ​അ​ടു​ക്ക​ള​ക​ളി​ൽ​ ​സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ൾ​ ​തൂ​ങ്ങി​യാ​ടി.
പാ​ള​മാ​യി​ ​ചേ​ർ​ന്ന​മ​ർ​ന്നു​ ​അ​പ്പോ​ഴും​ ​ഞാ​ൻ​ ​ഉ​ച്ച​ത്തി​ൽ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു.​ ​മ​യി​ൽ​പ്പീ​ലി​ത്തു​ണ്ടു​ക​ൾ​ ​ആ​കാ​ശം​ ​പി​ന്നേ​യും​ ​ക​ണ്ടി​ല്ല,​ ​ത​ല​യ​ണ​ക്കു​ള്ളി​ലേ​ക്ക് ​പി​ന്നേ​യും​ ​അ​ക്ഷ​ര​ങ്ങ​ൾ​ ​ത​ല​വ​ലി​ച്ചു.​ ​ക​ഴു​ക​ന്റെ​ ​ക​ണ്ണു​മാ​യി​ ​വ​ഴി​യോ​ര​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​സ​ർ​ട്ടി​ഫി​ക്ക​റ്റു​ക​ൾ​ ​തൂ​ക്കി​ ​പി​ന്നേ​യും​ ​ത്രാ​സു​ക​ൾ​ ​വി​ല​പേ​ശ​ൽ​ ​ആ​രം​ഭി​ച്ചു.​ ​തൂ​ക്കി​ത്ത​ട്ടാ​ൻ​ ​കാ​ര​ണ​വ​രും​ ​കാ​ര​ണ​വ​ത്തി​യും​ ​ചി​രി​ച്ചു​ ​മു​ന്നി​ൽ​ ​നി​ന്നു​ ​പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു.​ ​പ​ല്ലു​ക​ളി​ൽ​ ​നി​ന്നും​ ​ഊ​റ​ന്നി​റ​ങ്ങി​യ​ ​ര​ക്ത​ക്ക​റ​ക​ളെ​ ​പൊ​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ച് ​തു​റി​ച്ച​ക​ണ്ണു​ക​ളു​മാ​യി​ ​അ​ക​ലെ​നി​ന്നും​ ​അ​വ​ൻ​ ​വ​ന്നു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു.​ ​എ​ന്റെ​ ​നി​ല​വി​ളി​ക​ൾ​ ​അ​പ്പോ​ഴും​ ​ആ​രും​ ​കേ​ട്ടി​ല്ല.​ ​എ​ന്റെ​ ​ക​ണ്ണു​നീ​രു​ക​ൾ​ ​അ​പ്പോ​ഴും​ ​ആ​രും​ ​ക​ണ്ടി​ല്ല.​ ​ക​ര​യി​പ്പി​ക്കാ​നാ​യി​ ​ചി​രി​ച്ച​ ​മു​ഖ​ങ്ങ​ളെ​ ​തേ​ടി,​ ​ചൂ​ളം​ ​വി​ളി​ച്ചു​ ​അ​വ​നും​ ​അ​ടു​ത്തേ​ക്ക്.​ ​അ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു.
ഒ​രു​ ​കൈ​യൊ​പ്പു​കൂ​ടി...