എ​ലി​മെ​ന്റ​റി​ ​സ്കൂ​ളി​ൽ​ ​പ​ഠി​ച്ചി​രു​ന്ന​ ​കാ​ല​ത്ത് ​ഉ​ച്ച​യ്ക്ക് ​ഉ​ണ്ണാ​ൻ​ ​വേ​ണ്ടി​ ​വീ​ട്ടി​ൽ​ ​പോ​കാ​ത്ത​ ​ഏ​ക​ ​വി​ദ്യാ​ർ​ത്ഥി​ ​ഞാ​നാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​മ്മ​ ​ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യൊ​ക്കെ​ ​ജീ​വ​ൻ​ ​ര​ക്ഷി​ച്ചു​ ​എ​ങ്ങ​നെ​യോ​ ​മു​ന്നോ​ട്ട് ​പോ​യി.​ അമ്മയുടെ ഒാർമ്മയിൽ മലയാളത്തിന്റെ വിശ്വകഥാകൃത്ത് ടി. പദ്മനാഭൻ . ഇന്ന് മാതൃ ദിനം

ഇ​രു​ട്ടി​ന്റെ​ ​വാ​തി​ൽ​ ​തു​റ​ന്നെ​ത്തു​ന്ന​ ​വെ​ളി​ച്ചം​ ​പോ​ലെ​ ​അ​യാ​ളു​ടെ​ ​മ​ന​സി​ൽ​ ​അ​പ്പോ​ൾ​ ​അ​മ്മ​യെ​ ​കു​റി​ച്ചു​ള്ള​ ​ഓ​ർ​മ്മ​ക​ൾ​ ​വ​ന്നു​ ​നി​റ​ഞ്ഞു.​ ​അ​മ്മ​യു​ടെ​ ​കൂ​ടെ​ ​അ​മ്മ​ ​പോ​റ്റി​യ​ ​പ​ശു​ക്ക​ളു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ഓ​രോ​ ​കാ​ല​ത്താ​യി​ ​വീ​ട്ടി​ൽ​ ​ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​ ​യ​ശോ​ദ,​ ​ന​ന്ദി​നി,​ ​ശാ​ര​ദ..​ ​എ​ല്ലാ​വ​രും​ ​അ​മ്മ​യു​ടെ​ ​സ്വ​ന്തം​ ​കു​ട്ടി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​തു​കൊ​ണ്ടു​ ​ത​ന്നെ​ ​അ​മ്മ​ ​ഒ​രി​ക്ക​ലും​ ​അ​വ​രെ​ ​ക​റ​വ​ ​വ​റ്റി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​വി​റ്റി​ല്ല.​ ​വ​യ​സ്സാ​യ​പ്പോ​ൾ​ ​അ​റ​വു​കാ​ര​ന് ​കൊ​ടു​ത്ത​തു​മി​ല്ല.​ ​മ​ക്ക​ളെ​ ​ത​ന്നെ​ ​പോ​റ്റാ​ൻ​പെ​ടു​ന്ന​ ​പാ​ട് ​കു​റ​ച്ചൊ​ന്നു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും​ ​ഇ​തി​ന്റെ​യൊ​ക്കെ​ ​വ്യ​ർ​ത്ഥ​ത​യെ​ ​കു​റി​ച്ച് ​ഓ​ർ​മ്മി​പ്പി​ച്ച​വ​രോ​ട് ​അ​മ്മ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു.​ ​'​'​എ​നി​ക്ക് ​ഇ​ല്ലാ​യ്മ​യു​ണ്ടെ​ന്നു​വ​ച്ച് ​ഞാ​ന​തൊ​രി​ക്ക​ലും​ ​ചെ​യ്യി​ല്ല.​ ​എ​ന്റെ​ ​മ​ക്ക​ളെ​ ​ഞാ​ൻ​ ​വി​ൽ​ക്കു​മോ​?​ ​ഉ​ള്ള​തി​ലൊ​രോ​ഹ​രി​ ​ക​ഴി​ച്ച് ​അ​വ​രും​ ​ഇ​വി​ടെ​ ​ക​ഴി​യും,​ ​അ​ല്ലാ​തെ...""
(​ക​ത്തു​ന്ന​ ​ഒ​രു​ ​ര​ഥ​ച​ക്രം​ ​ക​ഥ​യി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ,​ ​ടി.​ ​പ​ദ്മ​നാ​ഭ​ൻ)

'ന​ന്നെ​ ​ചെ​റു​പ്പ​ത്തി​ൽ​ ​ത​ന്നെ​ ​എ​ന്റെ​ ​അ​മ്മ​ ​അ​മ്മു​ക്കു​ട്ടി​ ​അ​മ്മ​ ​വി​ധ​വ​യാ​യി..
ഞ​ങ്ങ​ൾ​ ​നാ​ലു​ ​മ​ക്ക​ൾ.​ ​ഏ​റ്റ​വും​ ​ഇ​ള​യ​വ​നാ​ണ് ​ഞാ​ൻ.​ ​എ​നി​ക്ക് ​മു​ക​ളി​ൽ​ ​ര​ണ്ട് ​പെ​ൺ​കു​ട്ടി​ക​ൾ,​ ​ക​മ​ലാ​ക്ഷി,​ ​ക​ല്യാ​ണി​ക്കു​ട്ടി.​ ​ഏ​റ്റ​വും​ ​മൂ​ത്ത​ത് ​ജ്യേ​ഷ്ഠ​ൻ​ ​വേ​ലാ​യു​ധ​ൻ.​ ​അ​ച്ഛ​ൻ​ ​മ​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​എ​നി​ക്ക് ​മാ​സ​ങ്ങ​ളു​ടെ​ ​പ്രാ​യ​മേ​യു​ള്ളൂ.പ​ഴ​യ​ ​മ​ദി​രാ​ശി​ ​സം​സ്ഥാ​ന​ത്തി​ലെ​ ​സ​ർ​വ്വേ​ ​ഡി​പ്പാ​ർ​ട്ടു​മെ​ന്റി​ൽ​ ​സാ​മാ​ന്യം​ ​ഉ​യ​ർ​ന്ന​ ​ഒ​രു​ ​ഉ​ദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​നാ​യി​രു​ന്നു​ ​അ​ച്ഛ​ൻ.​ ​അ​ച്ഛ​ന്റെ​ ​കൂ​ടെ​ ​അ​മ്മ​ ​മ​ദ്രാ​സ് ​ന​ഗ​ര​ത്തി​ലും​ ​സ​മീ​പ​ ​പ്ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലു​മൊ​ക്കെ​ ​താ​മ​സി​ച്ചി​രു​ന്നു.​ ​അ​ച്ഛ​ൻ​ ​മ​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​ജ്യേ​ഷ്ഠ​ൻ​ ​ഹൈ​സ്കൂ​ളി​ൽ​ ​സെ​ക്ക​ന്റ് ​ഫോ​റം​ ​വി​ദ്യാ​ർ​ത്ഥി.​ ​ജ്യേ​ഷ്ഠ​ൻ​ ​ന​ല്ല​ ​വി​ദ്യാ​ർ​ത്ഥി​യാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്ന് ​അ​ദ്ധ്യാ​പ​ക​ർ​ ​പ​റ​യു​ന്ന​ത് ​പി​ന്നീ​ട് ​ഞാ​ൻ​ ​കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ട്.​ ​പ​ക്ഷെ​ ​അ​ച്ഛ​ന്റെ​ ​മ​ര​ണ​ശേ​ഷം​ ​ഏ​ട്ട​ന് ​തു​ട​ർ​ന്ന് ​പ​ഠി​ക്കാ​നാ​യി​ല്ല.​ ​ത​റ​വാ​ട്ടി​ൽ​ ​സാ​മാ​ന്യം​ ​വ​ലി​യ​പ​റ​മ്പു​ക​ൾ​ ​മൂ​ന്നും​ ​നാ​ലും​ ​ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും​ ​അ​തി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​കാ​ര്യ​മാ​യ​ ​വ​രു​മാ​ന​മൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു​.​ ​അ​മ്മ​യു​ടെ​ ​ഒ​രു​ ​അ​മ്മാ​വ​നാ​യി​രു​ന്നു​ ​പി​ന്നെ​ ​ആ​ശ്ര​യം.​ ​നാ​ട്ടി​ലെ​ ​ഏ​റ്റ​വും​ ​വ​ലി​യ​ ​ധ​നാ​ഢ്യ​ൻ,​ ​പ​ക്ഷേ അ​ദ്ദേ​ഹം​ ​പ​ണ​ക്കാ​ര​നാ​യ​ത് ​സ്വ​ന്തം​ ​പ്ര​യ​ത്ന​ത്തി​ലൂ​ടെ​യാ​ണ്.​ ​വ​ർ​ഷ​ത്തി​ലൊ​രി​ക്ക​ൽ​ ​അ​ദ്ദേ​ഹം​ ​കു​റേ​ ​നെ​ല്ല് ​ത​രും.​ ​അ​ത് ​മാ​സ​ങ്ങ​ൾ​ക്കേ​ ​തി​ക​യു​മാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ.​ ​പി​ന്നീ​ട് ​എ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ക്കെ​യാ​ണ് ​അ​ടു​ത്ത​വ​ർ​ഷം​ ​വ​രെ​ ​ഞ​ങ്ങ​ൾ​ ​ക​ഴി​ച്ചു​ ​കൂ​ട്ടി​യ​തെ​ന്നു​ ​പ​റ​യു​വാ​ൻ​ ​ക​ഴി​യി​ല്ല.​ ​മു​ണ്ടു​മു​റു​ക്കി​ ​കെ​ട്ടു​ക​ ​അ​ക്ഷ​രാ​ർ​ത്ഥ​ത്തി​ൽ​ ​ത​ന്നെ​ ​അ​നു​ഭ​വി​ച്ച​റി​ഞ്ഞ​വ​നാ​ണ് ​ഞാ​ൻ.
എ​ലി​മെ​ന്റ​റി​ ​സ്കൂ​ളി​ൽ​ ​പ​ഠി​ച്ചി​രു​ന്ന​ ​കാ​ല​ത്ത് ​ഉ​ച്ച​യ്ക്ക് ​ഉ​ണ്ണാ​ൻ​ ​വേ​ണ്ടി​ ​വീ​ട്ടി​ൽ​ ​പോ​കാ​ത്ത​ ​ഏ​ക​ ​വി​ദ്യാ​ർ​ത്ഥി​ ​ഞാ​നാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​മ്മ​ ​ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യൊ​ക്കെ​ ​ജീ​വ​ൻ​ ​ര​ക്ഷി​ച്ചു​ ​എ​ങ്ങ​നെ​യോ​ ​മു​ന്നോ​ട്ട് ​പോ​യി.​ ​ആ​ ​ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളെ​ ​കു​റി​ച്ചൊ​ന്നും​ ​ഞാ​ൻ​ ​കൂ​ടു​ത​ൽ​ ​പ​റ​യു​ന്നി​ല്ല.
അ​മ്മ​ ​പ​ശു​ക്ക​ളെ​ ​പോ​റ്റി​യി​രു​ന്നു.​ ​പ​ക്ഷേ ​സ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ​ ​വ​ഴി​യി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​അ​ണു​വി​ട​ ​വ്യ​തി​ച​ലി​ക്കാ​ത്ത​ ​സ്വ​ഭാ​വ​മാ​യ​തു​ ​കൊ​ണ്ട് ​ഒ​രി​ക്ക​ലും​ ​പാ​ലി​ൽ​ ​ഒ​രു​ ​തു​ള്ളി​ ​വെ​ള്ളം​ ​ചേ​ർ​ത്തി​ല്ല.​ ​നാ​ട്ടി​ലെ​ ​ധ​നാ​ഢ്യ​രാ​യ​ ​ചി​ല​ ​വീ​ട്ടു​കാ​ർ​ ​വീ​ട്ടി​ൽ​ ​വ​ന്ന് ​പാ​ൽ​ ​വാ​ങ്ങി​ക്കാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ക​റ​വ​ ​തീ​ർ​ന്നാ​ൽ​ ​പി​ന്നെ​ ​പാ​ലു​ ​കൊ​ടു​ക്ക​ലും​ ​നി​ൽ​ക്കും.​ ​അ​പ്പോ​ൾ​ ​ആ​ ​വീ​ട്ടു​കാ​ർ​ ​പ​റ​യും.​ ​'​അ​മ്മൂ​ട്ടി​യേ​ച്ചീ,​ ​നി​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ​വേ​റെ​ ​പ​ശു​വി​നെ​ ​വാ​ങ്ങി​ത്ത​രാം.​ ​പി​ന്നീ​ട് ​പാ​ലി​ന്റെ​ ​വി​ല​യി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​അ​ത് ​കി​ഴി​ച്ചു​ത​ന്നാ​ൽ​ ​മ​തി​യ​ല്ലോ​"​ ​എ​ന്ന്.​ ​പ​ക്ഷേ​ ​അ​മ്മ​ ​ഒ​രി​ക്ക​ലും​ ​അ​തി​നു​ ​വ​ഴ​ങ്ങി​യി​ല്ല.​ ​കാ​ര​ണം​ ​അ​മ്മ​യ്ക്ക് ​പ​ശു​വി​നെ​ ​പോ​റ്റ​ലും​ ​പാ​ലു​ ​കൊ​ടു​ക്ക​ലു​മൊ​ക്കെ​ ​ക​ച്ച​വ​ട​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.ഞാ​ൻ​ ​ജ​നി​ച്ചു​ ​വ​ള​ർ​ന്ന​ ​പ​ള്ളി​ക്കു​ന്ന് ​എ​ന്ന​ ​ദേ​ശം​ ​നാ​യ​ർ​ ​സ​മു​ദാ​യാം​ഗ​ങ്ങ​ൾ​ ​മാ​ത്രം​ ​അ​ധി​വ​സി​ക്കു​ന്ന​ ​ഒ​രു​ ​അ​ഗ്ര​ഹാ​രം​ ​പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ര​ണ്ട് ​പ്ര​ധാ​ന​ ​ക്ഷേ​ത്ര​ങ്ങ​ളും​ ​അ​തി​നോ​ട​നു​ബ​ന്ധി​ച്ച് ​ര​ണ്ട് ​വ​ലി​യ​ ​കു​ള​ങ്ങ​ളും​ ​അ​വി​ടെ​ ​ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​. ​നാ​ട്ടി​ലെ​ ​എ​ല്ലാ​ ​സ്ത്രീ​ക​ളും​ ​രാ​വി​ലെ​ ​അ​മ്പ​ല​ക്കു​ള​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​പോ​യി​ ​കു​ളി​ച്ച് ​ക്ഷേ​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​ചെ​ന്ന് ​സ്തോ​ത്രം​ ​ഉ​രു​വി​ട്ടു​ ​കൊ​ണ്ട് ​മ​ട​ങ്ങി​യെ​ത്തു​ന്ന​ത് ​കാ​ണാം.​ ​എ​ന്റെ​ ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലൊ​രി​ക്ക​ലും​ ​അ​മ്മ​ ​അ​മ്പ​ല​ത്തി​ൽ​ ​പോ​കു​ന്ന​തോ​ ​ഇ​തു​പോ​ലെ​ ​സ്തോ​ത്ര​ങ്ങ​ൾ​ ​ഉ​രു​വി​ടു​ന്ന​തോ​ ​ക​ണ്ടി​ട്ടി​ല്ല.​ ​കു​ളി​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ലു​ട​നെ​ ​കോ​ലാ​യി​യി​ലെ​ ​അ​റ്റ​ത്തു​ള്ള​ ​ഭ​സ്മ​ക്കൊ​ട്ട​യി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​ഒ​രു​ ​നു​ള്ള് ​ഭ​സ്മ​മെ​ടു​ത്ത് ​കി​ഴ​ക്കോ​ട്ടേ​ക്ക് ​നോ​ക്കി​ ​എ​ന്തോ​ ​വ​ള​രെ​ ​പ​തു​ക്കെ​ ​ഉ​രു​വി​ട്ട് ​നെ​റ്റി​യി​ൽ​ ​വ​ര​യ്ക്കും,​ ​അ​ത്ര​മാ​ത്രം.​ ​അ​മ്മ​യ്ക്ക് ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലൊ​രി​ക്ക​ലും​ ​ജാ​തി,​ ​മ​ത​ ​വി​വേ​ച​നം​ ​ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.​ ​ത​പ്പി​ത​ട​ഞ്ഞി​ട്ടെ​ങ്കി​ലും​ ​ഇം​ഗ്ളീ​ഷ് ​വാ​യി​ക്കാ​ൻ​ ​അ​മ്മ​യ്ക്ക് ​ക​ഴി​യു​മാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ഇം​ഗ്ളീ​ഷ് ​അ​ക്ഷ​ര​ങ്ങ​ൾ​ ​വ​ർ​ണ​നൂ​ലി​ൽ​ ​മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യി​ ​എം​ബ്രോ​യി​ഡ​റി​ ​ചെ​യ്യു​വാ​നും​ ​അ​റി​യാം.​ ​ഈ​ ​ക​ഴി​വു​ക​ളൊ​ക്കെ​ ​അ​മ്മ​ ​സ്വാ​യ​ത്ത​മാ​ക്കി​യ​ത് ​അ​ച്ഛ​ന്റെ​ ​കൂ​ടെ​യു​ള്ള​ ​അ​ന്യ​ദേ​ശ​വാ​സ​ക്കാ​ല​ത്താ​യി​രി​ക്ക​ണം.

വ​ള​രെ​ ​ചെ​റു​പ്പ​ത്തി​ലേ​ ​ഞാ​ൻ​ ​രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ ​പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​വ്യാ​പൃ​ത​നാ​യി​രു​ന്നു.​ ​വി​ദ്യാ​ർ​ത്ഥി​ ​കോ​ൺ​ഗ്ര​സി​ന്റെ​ ​ഭാ​ര​വാ​ഹി​ ​എ​ന്ന​ ​നി​ല​യി​ൽ​ ​സ​ജീ​വ​മാ​യി​ ​പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ച്ചി​രു​ന്നു.​ ​പൂ​ച്ചെ​ടി​ക​ൾ​ ​ന​ട്ടു​വ​ള​ർ​ത്തു​ന്ന​തി​ലും​ ​എ​നി​ക്ക് ​താ​ത്പ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ഈ​ ​പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളി​ലെ​ല്ലാം​ ​അ​മ്മ​ ​എ​ന്നെ​ ​ഏ​റെ​ ​തു​ണ​ച്ചി​രു​ന്നു.​ ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ​ ​ഒ​രി​ക്ക​ലെ​ങ്കി​ലും​ ​അ​മ്മ​ ​ആ​രെ​ ​കു​റി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും​ ​ദു​ഷി​പ്പു​ ​പ​റ​യു​ന്ന​ത് ​ ഞാ​ൻ​ ​കേ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ല.​ ​സ​ഹാ​യി​ക്കേ​ണ്ട​ ​സ​മ​യ​ത്ത് ​സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ത്ത​ ​അ​ടു​ത്ത​ ​ബ​ന്ധു​ക്ക​ളും​ ​ഏ​റെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​വ​രോ​ട് ​പോ​ലും​ ​ഒ​രു​ ​നീ​ര​സ​വും​ ​അ​മ്മ​ ​കാ​ട്ടി​യി​ല്ല.​ ​ഞ​ങ്ങ​ൾ​ ​മ​ക്ക​ൾ​ ​അ​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള​വ​രെ​ ​കു​റി​ച്ച് ​എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും​ ​ദോ​ഷ​മാ​യി​ ​പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ​ ​അ​മ്മ​ ​ഞ​ങ്ങ​ളെ​ ​ശ​കാ​രി​ക്കും.
നാ​ട്ടി​ലെ​ ​ഏ​റ്റ​വും​ ​കീ​ഴ് ​ജാ​തി​യി​ലു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു​ ​അ​മ്മ​യു​ടെ​ ​ഏ​റ്റ​വും​ ​അ​ടു​ത്ത​ ​ര​ണ്ട് ​സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ൾ.​ ​കൊ​ച്ചു​ന്നാ​ളി​ൽ​ ​അ​മ്മ​യു​ടെ​ ​കൂ​ടെ​ ​പ​ഠി​ച്ച​വ​രാ​ണ് ​ഇ​രു​വ​രും.​ ​ഇ​ട​യ്ക്ക് ​അ​വ​ർ​ ​വീ​ട്ടി​ൽ​ ​അ​മ്മ​യെ​ ​കാ​ണാ​ൻ​ ​വ​രും.​ ​അ​പ്പോ​ൾ​ ​ഇ​വ​ർ​ ​മൂ​ന്നു​പേ​രും​ ​കൂ​ടി​യു​ള്ള​ ​ക​ളി​ത​മാ​ശ​ക​ൾ​ ​കാ​ണേ​ണ്ട​താ​ണ്.​ ​ജീ​വി​താ​ന്ത്യം​ ​വ​രെ​ ​അ​വ​ർ​ ​ത​മ്മി​ലു​ള്ള​ ​സ്നേ​ഹം​ ​നി​ല​നി​ന്നു.
ഞാ​ൻ​ ​ഹൈ​സ്കൂ​ളി​ലെ​ ​ഉ​യ​ർ​ന്ന​ ​ക്ളാ​സു​ക​ളി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​വീ​ട്ടി​ലെ​ ​ക​ഷ്ട​പ്പാ​ടു​ക​ൾ​ ​ഏ​താ​ണ്ട് ​തീ​ർ​ന്നി​രു​ന്നു.​ ​ജ്യേ​ഷ്ഠ​ന്റെ​ ​അ​ശ്രാ​ന്ത​പ​രി​ശ്ര​മ​മാ​യി​രു​ന്നു​ ​ഇ​തി​ന്റെ​ ​കാ​ര​ണം.​ ​അ​തു​കൊ​ണ്ട് ​ഹൈ​സ്കൂ​ൾ​ ​വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ​ ​എ​ന്നെ​ ​അ​ന്ന് ​തെ​ക്കെ​ ​ഇ​ന്ത്യ​യി​ലെ​ ​ഏ​റ്റ​വും​ ​വ​ലി​യ​ ​ഉ​പ​രി​വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ ​കേ​ന്ദ്ര​മാ​യ​ ​മം​ഗ​ലാ​പു​ര​ത്ത് ​അ​യ​ച്ച് ​പ​ഠി​പ്പി​ക്കാ​ൻ​ ​ജ്യേ​ഷ്ഠ​ന് ​ക​ഴി​ഞ്ഞു.​ ​നാ​ട്ടി​ലെ​ ​പ​ണ​ക്കാ​രു​ടെ​ ​മ​ക്ക​ൾ​ ​പോ​ലും​ ​അ​ക്കാ​ല​ത്ത് ​കോ​ളേ​ജ് ​വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം​ ​നേ​ടി​യി​രു​ന്ന​ത് ​ത​ല​ശേ​രി​ ​ഗ​വ.​ ​ബ്ര​ണ്ണ​ൻ​ ​കോ​ളേ​ജി​ലാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ജ്യേ​ഷ്ഠ​ൻ​ ​അ​ന്ന് ​എ​ന്നോ​ട് ​പ​റ​ഞ്ഞ​ത് ​'​നീ​ ​ബ്ര​ണ്ണ​നി​ൽ​ ​പോ​യി​ ​പ​ഠി​ക്ക​ണ്ട,​ ​അ​വി​ടെ​ ​പോ​കു​ന്ന​ത് ​ഒ​രു​ ​ചെ​റി​യ​ ​സ്കൂ​ളി​ൽ​ ​നി​ന്നും​ ​വ​ലി​യ​ ​ഹൈ​സ്കൂ​ളി​ൽ​ ​പോ​കു​ന്ന​തു​ ​പോ​ലെ​യാ​ണ്.​ ​അ​തു​കൊ​ണ്ട് ​മം​ഗ​ലാ​പു​ര​ത്ത് ​പോ​കു​ക.​"​ ​ഒ​രു​ ​ക​ഷ്ട​പ്പാ​ടും​ ​അ​നു​ഭ​വി​ക്കാ​തെ​ ​ ഞാ​ൻ​ ​ മം​ഗ​ലാ​പു​ര​ത്തെ​ ​കോ​ളേ​ജ് ​വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം​ ​പൂ​ർ​ത്തി​യാ​ക്കി.​ ​അ​തി​നു​ ​ശേ​ഷം​ ​മൂ​ന്നു​ ​വ​ർ​ഷ​ക്കാ​ലം​ ​പ​ഴ​യ​ ​മ​ദ്രാ​സ് ​പ്ര​സി​ഡ​ൻ​സി​ ​ത​ല​സ്ഥാ​ന​മാ​യ​ ​മ​ദി​രാ​ശി​ ​പ​ട്ട​ണ​ത്തി​ൽ​ ​പോ​യി​ ​നി​യ​മം​ ​പ​ഠി​ക്കു​ക​യും​ ​ചെ​യ്തു.​ ​ഈ​ ​കാ​ല​ത്ത് ​അ​മ്മ​ ​ജ്യേ​ഷ്ഠ​ന്റെ​ ​കൂ​ടെ​ ​മ​ദി​രാ​ശി​യി​ൽ​ ​വ​രി​ക​യും​ ​അ​ച്ഛ​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോ​ൾ​ ​ഒ​ന്നി​ച്ച് ​താ​മ​സി​ച്ച​ ​പ്ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ക്കെ​യും​ ​പോ​കു​ക​യും​ ​ചെ​യ്തു.
കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​ത്ത് ​അ​മ്മ​ ​എ​നി​ക്ക് ​പ​ഞ്ച​ത​ന്ത്രം​ ​പോ​ലു​ള്ള​ ​ക​ഥ​ക​ളും​ ​സാ​രോ​പ​ദേ​ശ​ ​ക​ഥ​ക​ളും​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​ ​ത​രു​മാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ആ​ ​ക​ഥ​ക​ൾ​ ​പി​ൽ​ക്കാ​ല​ത്ത് ​ഒ​രു​ ​ക​ഥാ​കൃ​ത്താ​കാ​ൻ​ ​മാ​ത്ര​മ​ല്ല,​ ​ഏ​ത് ​വി​ഷ​മാ​വ​സ്ഥ​യി​ലും​ ​സ​ത്യ​ത്തി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​അ​ണു​വി​ട​ ​വ്യ​തി​ച​ലി​ക്കാ​തെ​ ​മു​ന്നോ​ട്ട് ​പോ​കാ​നും​ ​എ​ന്നെ​ ​സ​ഹാ​യി​ച്ചു.​ ​മ​റ്റൊ​രു​ ​ത​ര​ത്തി​ൽ​ ​പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ​ ​ഞാ​നെ​ന്റെ​ ​സ്വ​ഭാ​വം​ ​രൂ​പ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യെ​ടു​ത്ത​ത് ​അ​മ്മ​യെ​ന്ന​ ​സ്കൂ​ളി​ൽ​ ​വ​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​വി​ടെ​ ​ജാ​തി​യു​ടെ​യും​ ​മ​ത​ത്തി​ന്റെ​യും​ ​പേ​രി​ലു​ള്ള​ ​വി​വേ​ച​ന​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.​ ​ക​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രെ​ ​സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്ന​ ​മ​നഃ​സ്ഥി​തി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

അ​മ്മ​യെ​ ​കു​റി​ച്ചു​ള്ള​ ​സൂ​ച​ന​ക​ൾ​ ​എ​ന്റെ​ ​പ​ല​ ​ക​ഥ​ക​ളി​ലും​ ​വ​ന്നി​ട്ടു​ണ്ട്.​ ​അ​മ്മ​ ​കു​ട്ടി​ക്കാ​ല​ത്ത് ​പ​റ​ഞ്ഞു​ ​ത​ന്ന​ ​ക​ഥ​ക​ൾ​ ​പി​ൽ​ക്കാ​ല​ത്ത് ​പു​തി​യ​ ​കാ​ല​ത്തി​ന​നു​സ​രി​ച്ച് ​മാ​റ്റി​യെ​ഴു​തു​വാ​നും​ ​എ​നി​ക്ക് ​ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ട്.
'​സ്നേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ​ ​വെ​ളി​ച്ചം​"​ ​എ​ന്ന​ ​പേ​രി​ൽ​ ​വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ​മു​മ്പ് ​ഞാ​നൊ​രു​ ​ലേ​ഖ​ന​മെ​ഴു​തി​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​മ്മ​യെ​ ​കു​റി​ച്ചാ​ണ്,​ ​ഏ​റെ​ ​പ്ര​ശ​സ്ത​വു​മാ​ണ​ത്.​ ​വ​ള​രെ​ ​ചെ​റു​പ്പ​ത്തി​ൽ​ ​ത​ന്നെ​ ​രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ത്തി​ൽ​ ​ഏ​ർ​പ്പെ​ട്ട​കാ​ര്യം​ ​സൂ​ചി​പ്പി​ച്ചു​വ​ല്ലോ.​ ​ഈ​ ​പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ൾ​ ​കാ​ര​ണം​ ​വീ​ട്ടി​ൽ​ ​വ​ള​രെ​ ​വൈ​കി​യേ​ ​ഞാ​ൻ​ ​എ​ത്തി​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ.​ ​വി​ള​ക്കി​ല്ലാ​തെ​ ​ഇ​രു​ട്ടി​ലാ​ണ് ​എ​ന്റെ​ ​സ​ഞ്ചാ​രം.​ ​മെ​യി​ൻ​ ​റോ​ഡി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​ക​ണ്ണൂ​ർ​ ​സെ​ൻ​ട്ര​ൽ​ ​ജ​യി​ലി​ലെ​ ​ഉ​ദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​ർ​ ​താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന​ ​പ​റ​മ്പ് ​ക​ട​ന്ന് ​എ​ന്റെ​ ​വീ​ട്ടി​ന്റെ​ ​കി​ഴ​ക്കേ​ ​പ​റ​മ്പി​ലൂ​ടെ​ ​ന​ട​ന്നാ​ണ് ​വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തു​ക.​ ​കി​ഴ​ക്കേ​ ​പ​റ​മ്പ് ​വ​ലി​യ​ ​പ​റ​മ്പാ​ണ്.​ ​പ​ക​ൽ​ ​സ​മ​യ​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​പ​ല​പ്പോ​ഴും​ ​അ​വി​ടെ​ ​വ​ലി​യ​ ​മൂ​ർ​ഖ​ൻ​ ​പാ​മ്പു​ക​ളെ​ ​അ​മ്മ​ ​ക​ണ്ടി​ട്ടു​ണ്ട്.​ ​അ​തു​കൊ​ണ്ട് ​ത​ന്നെ​ ​ രാ​ത്രി​ ​സ​മ​യ​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​വി​ള​ക്കി​ല്ലാ​തെ​ ​ഈ​ ​പ​റ​മ്പി​ലൂ​ടെ​യു​ള്ള​ ​എ​ന്റെ​ ​സ​ഞ്ചാ​രം​ ​അ​മ്മ​യെ​ ​ഏ​റെ​ ​വേ​ദ​നി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു.​ ​വി​ള​ക്കി​ല്ലാ​തെ​ ​ന​ട​ക്ക​രു​തെ​ന്ന് ​അ​മ്മ​ ​ശാ​സി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും​ ​ ഞാ​ൻ​ ​അ​ത്ര​ ​കാ​ര്യ​മാ​ക്കി​യി​രു​ന്നി​ല്ല.​ ​ഒ​രു​ ​രാ​ത്രി​ ​ഞാ​ൻ​ ​പ​തി​വു​പോ​ലെ​ ​ജ​യി​ൽ​ ​പ​റ​മ്പ് ​ക​ട​ന്ന് ​കാ​ട്ടു​ക​ണ്ടി​ ​പ​റ​മ്പി​ലേ​ക്ക് ​പ്ര​വേ​ശി​ച്ച​പ്പോ​ൾ​ ​അ​ത്ഭു​ത​ക​ര​മാ​യൊ​രു​ ​കാ​ഴ്ച​!.​ ​പ​റ​മ്പി​ന്റെ​ ​ന​ടു​വി​ൽ​ ​ഒ​രു​ ​വ​ലി​യ​ ​മ​ണ്ണെ​ണ്ണ​ ​വി​ള​ക്കി​ൽ​ ​നി​ന്നു​ ​വ​രു​ന്ന​ ​വെ​ളി​ച്ചം​ ​പ​റ​മ്പി​നെ​ ​മു​ഴു​വ​ൻ​ ​പ്ര​ഭാ​പൂ​രി​ത​മാ​ക്കു​ന്നു.​ ​ആ​ദ്യ​മൊ​ന്ന് ​ഞെ​ട്ടി​യെ​ങ്കി​ലും​ ​എ​നി​ക്കു​ട​നെ​ ​കാ​ര്യം​ ​പി​ടി​കി​ട്ടി.​അ​മ്മ​ ​ത​ന്റെ​ ​എ​ല്ലാ​ ​ദുഃ​ഖ​വും​ ​പ്ര​തി​ഷേ​ധ​വും​ ​സ്നേ​ഹ​വും​ ​എ​ന്നെ​ ​അ​റി​യി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.​ ​എ​ന്നെ​ ​മാ​ത്ര​മ​ല്ല,​ ​ഒ​രു​ ​പക്ഷേ ​ലോ​ക​ത്തെ​യും.​ ​പി​ന്നീ​ടൊ​രി​ക്ക​ലും​ ​ഞാ​ൻ​ ​വി​ള​ക്കി​ല്ലാ​തെ​ ​രാ​ത്രി​കാ​ല​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​സ​ഞ്ച​രി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല.​ ​അ​മ്മ​ ​ഇ​ന്നും​ ​എ​ന്നി​ലൂ​ടെ​ ​ജീ​വി​ക്കു​ന്നു,​ ​ഞാ​ൻ​ ​അ​മ്മ​യി​ലൂ​ടെ​യും.....
(​ഒ.​സി.​ ​മോ​ഹ​ൻ​രാ​ജി​നോ​ട് ​പ​റ​ഞ്ഞ​ത്)