'​'​ച​ന്ദ്ര​ക​ലേ.."
അ​ല​റി​ക്കൊ​ണ്ട് ​പ്ര​ജീ​ഷ് ​കി​ട​ക്ക​യി​ൽ​ ​നി​ന്നു​ ​ചാ​ടി​യെ​ഴു​ന്നേ​റ്റു.
മു​റി​യി​ലെ​ ​ലൈ​റ്റു​ ​തെ​ളി​ച്ചു.
അ​പ​സ്മാ​ര​ ​രോ​ഗി​യെ​പ്പോ​ലെ​ ​പ​ല്ലു​ക​ൾ​ ​കോ​ർ​ത്തു​ ​പി​ടി​ച്ച് ​വി​റ​കൊ​ള്ളു​ക​യാ​ണ് ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല.
'​'​ക​ലേ...​ ​നി​ന​ക്കെ​ന്തു​ ​പ​റ്റി​?"
അ​യാ​ൾ​ ​അ​വ​ളെ​ ​കൈ​ക​ളി​ൽ​ ​കോ​രി​യെ​ടു​ത്ത് ​ബ​ഡ്ഡി​ൽ​ ​കി​ട​ത്തി.
ച​ന്ദ്ര​ക​ല​യു​ടെ​ ​കൃ​ഷ്ണ​മ​ണി​ക​ൾ​ ​പി​ന്നോ​ട്ടു​ ​മ​റി​യു​ന്ന​തു​ ​ക​ണ്ടു.
'​'​ഏ​യ്...​ ​ക​ലേ..."
അ​യാ​ൾ​ ​അ​വ​ളു​ടെ​ ​ക​വി​ളി​ൽ​ ​ത​ട്ടി.​ ​പി​ന്നെ​ ​മേ​ശ​പ്പു​റ​ത്തി​രു​ന്ന​ ​ഗ്ളാ​സ് ​ജ​ഗ്ഗ് ​എ​ടു​ത്തു.
കൈ​വെ​ള്ള​യി​ലേ​ക്കു​ ​ച​രി​ച്ച് ​കു​റെ​ ​വെ​ള്ളം​ ​പി​ടി​ച്ച് ​അ​വ​ളു​ടെ​ ​മു​ഖ​ത്തേ​ക്കു​ ​ശ​ക്തി​യാ​യി​ ​തെ​റു​പ്പി​ച്ചു.
ച​ന്ദ്ര​ക​ല​യു​ടെ​ ​ക​ൺ​പീ​ലി​ക​ൾ​ ​അ​തി​വേ​ഗം​ ​വെ​ട്ടി.
അ​വ​ൾ​ ​പ്ര​ജീ​ഷി​നെ​ ​തു​റി​ച്ചു​നോ​ക്കി.
'​'​ക​ലേ..."
പ്ര​ജീ​ഷ് ​അ​വ​ൾ​ക്കു​ ​നേ​രെ​ ​കൈ​നീ​ട്ടി.
'​'​യ്യോ...​ ​പ്രേ​തം..."
ഒ​റ്റ​ ​അ​ല​ർ​ച്ച​യാ​യി​രു​ന്നു​ ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല..​ ​ആ​ ​ഒ​ച്ച​യി​ൽ​ ​വ​ട​ക്കേ​ ​കോ​വി​ല​കം​ ​കി​ടു​ങ്ങി.
ഞെ​ട്ടി​ത്ത​രി​ച്ചു​ ​പോ​യ​ ​പ്ര​ജീ​ഷി​ന്റെ​ ​ക​യ്യി​ൽ​ ​നി​ന്നു​ ​ഗ്ള​ാസ് ​ജ​ഗ്ഗ് ​പി​ടി​വി​ട്ടു.
അ​ത് ​ത​റ​യി​ൽ​ ​വീ​ണു​ ​ചി​ത​റി.​ ​കു​പ്പി​ച്ചി​ല്ലു​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലൂ​ടെ​ ​ജ​ലം​ ​പ​ര​ന്നൊ​ഴു​കി....
അ​തു​ ​ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​തെ​ ​അ​യാ​ൾ​ ​അ​വ​ളു​ടെ​ ​ഇ​രു​ ​തോ​ളു​ക​ളി​ലും​ ​പി​ടി​ച്ചു​ ​ശ​ക്തി​യാ​യി​ ​കു​ലു​ക്കി.
'​'​ക​ലേ...​ ​എ​ന്താ​ടീ​ ​ഇ​ത്?"
ച​ന്ദ്ര​ക​ല​ ​അ​യാ​ളെ​ ​തു​റി​ച്ചു​നോ​ക്കി.​ ​പി​ന്നെ​ ​ഭീ​തി​ ​പൂ​ണ്ട​ ​അ​വ​ളു​ടെ​ ​മി​ഴി​ക​ൾ​ ​മു​റി​യാ​കെ​ ​വ​ട്ടം​ ​ക​റ​ങ്ങി.​ ​അ​വ​സാ​നം​ ​നോ​ട്ടം​ ​ജ​നാ​ല​ച്ചി​ല്ലി​ൽ​ ​ചെ​ന്നു​ ​ത​റ​ഞ്ഞു.
അ​വി​ടെ​ ​ഒ​ന്നു​മി​ല്ല!
'​'​ങ്‌​ഹേ​!​ ​അ​തെ​വി​ടെ​പ്പോ​യി."
ച​ന്ദ്ര​ക​ല​യു​ടെ​ ​ചു​ണ്ട​ന​ങ്ങി.
'​'​ഏ​ത്?"
അ​വ​ൾ​ ​നോ​ക്കി​യി​ട​ത്തേ​ക്കു​ ​പ്ര​ജീ​ഷും​ ​നോ​ക്കി.
ച​ന്ദ്ര​ക​ല​ ​പ​തി​യെ​ ​സാ​ധാ​ര​ണ​ ​രീ​തി​യി​ലേ​ക്കു​ ​മ​ട​ങ്ങി​വ​ന്നു.​ ​കി​ട​ക്ക​യി​ൽ​ ​കൈ​ ​കു​ത്തി​ ​അ​വ​ൾ​ ​എ​ഴു​ന്നേ​റ്റി​രു​ന്നു.
പ്ര​ജീ​ഷും​ ​അ​വ​ൾ​ക്ക​രു​കി​ൽ​ ​ഇ​രു​ന്നു.
'​'​നീ​ ​എ​ന്താ​ ​വ​ല്ല​ ​ദുഃ​സ്വ​പ്ന​വും​ ​ക​ണ്ടോ​?"
'​'​സ്വ​പ്ന​മ​ല്ല​ ​പ്ര​ജീ​ഷ്....​ ​ഞാ​ൻ​ ​നേ​രി​ൽ​ ​ക​ണ്ട​താ..."
'​'​എ​ന്ത്?"
അ​വ​ൾ​ ​ആ​ ​സം​ഭ​വം​ ​ചു​രു​ക്കി​പ്പ​റ​ഞ്ഞു:
'​'​എ​നി​ക്കു​റ​പ്പാ...​ ​പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ​ ​പ്രേ​തം​ ​ഇ​വി​ടെ​യൊ​ക്കെ​ത്ത​ന്നെ​ ​ഉ​ണ്ട്."
'​'​പ്ര​ജീ​ഷി​നു​ ​ചി​രി​വ​ന്നു."
'​'​പ്രേ​ത​മോ...​ ​ഇ​ക്കാ​ല​ത്ത് ​ഇ​ങ്ങ​നെ​ ​പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ​ ​നി​ന​ക്ക് ​ഭ്രാ​ന്താ​ണെ​ന്ന് ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​ ​ചി​രി​ക്കും."
അ​യാ​ൾ​ ​അ​വ​ളെ​ ​ക​ളി​യാ​ക്കി.
'​'​അ​ല്ല​ ​പ്ര​ജീ​ഷ്.​ ​ഞാ​ൻ​ ​ക​ണ്ട​താ.​ ​സ​ത്യം."
അ​വ​ൾ​ ​അ​തി​ൽ​ ​ഉ​റ​ച്ചു​നി​ന്നു.
'​'​നി​ന്റെ​യൊ​രു​ ​കാ​ര്യം​!​ ​ഞാ​ൻ​ ​ഇ​ന്നു​വ​രെ​ ​പ്രേ​ത​ത്തെ​ ​ക​ണ്ടി​ട്ടി​ല്ല.​ ​ഒ​ന്നു​ ​കാ​ണാ​ൻ​ ​പ​റ്റി​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ​ ​എ​ന്ന് ​ഒ​രു​പാ​ട് ​കൊ​തി​ച്ചി​ട്ടു​മു​ണ്ട്.​ ​പാ​ഞ്ചാ​ലി​ ​എ​ന്റെ​ ​മു​ന്നി​ൽ​ ​ഒ​ന്നു​ ​വ​ന്നി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ..."
പ്ര​ജീ​ഷ് ​എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ് ​ജ​നാ​ല​യ്ക്ക​ലേ​ക്കു​ ​ചെ​ന്നു.
'​'​ഇ​വി​ടെ​യ​ല്ലേ​ ​ക​ണ്ട​ത്?"
ചോ​ദി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ​അ​യാ​ൾ​ ​ജ​ന​ൽ​ ​ഗ്ളാ​സി​ലേ​ക്കു​ ​സൂ​ക്ഷി​ച്ചു​നോ​ക്കി.
പ്ര​ജീ​ഷി​ന്റെ​ ​നെ​റ്റി​യി​ൽ​ ​പൊ​ടു​ന്ന​നെ​ ​ചു​ളി​വു​ക​ൾ​ ​വീ​ണു.
മ​ഞ്ഞു​ ​പ​റ്റി​പ്പി​ടി​ച്ചി​രു​ന്ന​ ​ഗ്ളാ​സി​ൽ​ ​ആ​രോ​ ​കൈ​പ്പ​ട​ങ്ങ​ൾ​ ​അ​മ​ർ​ത്തി​യ​ ​പാ​ടു​ക​ൾ!
ച​ന്ദ്ര​ക​ല​ ​പ​റ​ഞ്ഞ​തി​ൽ​ ​എ​ന്തോ​ ​കാ​ര്യ​മു​ണ്ടെ​ന്ന് ​അ​യാ​ൾ​ ​അ​റി​ഞ്ഞു.
ഇ​വി​ടെ​ ​ആ​രോ​ ​നി​ന്നി​രു​ന്നു.
'​'​പ്ര​ജീ​ഷ്..."
ച​ന്ദ്ര​ക​ല​ ​വി​ളി​ച്ചു.
'​'​അ​വി​ടെ​ ​വ​ല്ല​തും​ ​കാ​ണാ​നു​ണ്ടോ​?"
'​'​ഇ​ല്ല.​"​ ​അ​യാ​ൾ​ ​ക​ള്ളം​ ​പ​റ​ഞ്ഞു.
ശേ​ഷം​ ​വേ​ഗം​ ​പി​ൻ​വാ​ങ്ങി.
ത​ല​യി​ണ​യ്ക്ക് ​അ​രു​കി​ലി​രു​ന്ന​ ​ബ്രൈ​റ്റ് ​ലൈ​റ്റ് ​എ​ടു​ത്തു.
ഒ​രു​ ​കി​ലോ​മീ​റ്റ​ർ​ ​അ​ക​ലെ​ ​വ​രെ​യു​ള്ള​ത് ​വ്യ​ക്ത​മാ​യി​ ​കാ​ണു​വാ​ൻ​ ​സാ​ധി​ക്കു​ന്ന​ ​പ്ര​കാ​ശ​മു​ണ്ട് ​ഇ​തി​ന്.
'​'​നീ​ ​ഇ​വി​ടി​രി​ക്ക്.​ ​വ​ല്ല​ ​ക​ള്ള​ന്മാ​രോ​ ​മ​റ്റോ​ ​അ​വി​ടെ​ ​വ​ന്ന് ​അ​ക​ത്തേ​ക്കു​ ​നോ​ക്കി​യോ​ ​എ​ന്ന് ​അ​റി​യ​ണ​മ​ല്ലോ...​ ​ഞാ​ൻ​ ​ഒ​ന്നു​ ​നോ​ക്കി​യി​ട്ടു​ ​വ​രാം."
അ​യാ​ൾ​ ​പു​റ​ത്തേ​ക്കു​ ​പോ​കു​വാ​ൻ​ ​ഭാ​വി​ച്ചു.
'​'​വേ​ണ്ട​ ​പ്ര​ജീ​ഷ്.​ ​പോ​ക​ണ്ടാ...​ ​എ​നി​ക്കു​ ​പേ​ടി​യാ..."
ച​ന്ദ്ര​ക​ല​ ​അ​യാ​ളെ​ ​ചു​റ്റി​പ്പി​ടി​ച്ചു.​ ​അ​തോ​ടെ,​ ​പു​റ​ത്തു​ ​പ​രി​ശോ​ധി​ക്കു​ക​ ​എ​ന്ന​ ​ഉ​ദ്യ​മ​ത്തി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​പ്ര​ജീ​ഷ് ​പി​ന്മാ​റി...
അ​ടു​ത്ത​ദി​വ​സം.
അ​തി​രാ​വി​ലെ​ ​എ​ഴു​ന്നേ​റ്റ​ ​പ്ര​ജീ​ഷ് ​വേ​ഗം​ ​പോ​യ​ത് ​പു​റ​ത്തേ​ക്കാ​ണ്.​ ​ജ​നാ​ല​യു​ടെ​ ​അ​രു​കി​ൽ​ ​അ​യാ​ൾ​ ​ചെ​ന്നു.
ത​റ​യി​ലേ​ക്കു​ ​സൂ​ക്ഷി​ച്ചു​നോ​ക്കി.​ ​അ​വി​ടെ​ ​പ​ട​ർ​ന്നു​കി​ട​ന്നി​രു​ന്ന​ ​'​ത​വി​ഴാ​മ​"​ ​ചെ​ടി​ക​ൾ​ ​ച​ത​ഞ്ഞ് ​അ​മ​ർ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​ ​ക​ണ്ടു.
ക​ഴി​ഞ്ഞ​ ​രാ​ത്രി​യി​ൽ​ ​അ​വി​ടെ​ ​ആ​രോ​ ​നി​ന്നെ​ന്ന് ​ഉ​റ​പ്പാ​ണ്.
ക​ള്ള​നാ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്ന് ​പ്ര​ജീ​ഷി​നു​ ​തീ​ർ​ച്ച​യു​ണ്ട്.
പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ​ ​മു​റി​യി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​കാ​ര്യ​മാ​യി​ട്ടൊ​ന്നും​ ​കി​ട്ടി​ക്കാ​ണി​ല്ല​ല്ലോ..​ ​ജ​നാ​ല​യി​ലൂ​ടെ,​ ​ത​ങ്ങ​ൾ​ ​ഉ​റ​ങ്ങി​യോ​ ​എ​ന്നു​ ​നോ​ക്കി​യ​താ​ണ്.​ ​വീ​ണ്ടും​ ​മോ​ഷ​ണം​ ​ന​ട​ത്തു​വാ​ൻ.
ചി​ന്ത​യോ​ടെ​ ​പ്ര​ജീ​ഷ് ​തി​രി​ച്ചു​ ​ന​ട​ന്നു...
പെ​ട്ടെ​ന്ന് ​അ​യാ​ളു​ടെ​ ​ഫോ​ൺ​ ​ശ​ബ്ദി​ച്ചു.
അ​റ്റ​ൻ​ഡു​ ​ചെ​യ്ത​ ​പ്ര​ജീ​ഷി​ന്റെ​ ​മു​ഖ​ത്ത് ​ഒ​രു​ ​ന​ടു​ക്കം​ ​മി​ന്നി...
(​തു​ട​രും)