മൂത്രനിയന്ത്രണമില്ലായ്മ വളരെ സാധാരണമായൊരു ആരോഗ്യപ്രശ്നമാണ്. വിശദമായ രോഗചരിത്രം, മൂത്രപരിശോധന മുതലായവ രോഗനിർണയത്തിന് സഹായകരമാണ്. ചില പ്രത്യേക സാഹചര്യങ്ങളിൽ മൂത്രത്തിന്റെ കൾചർ, അൾട്രാസൗണ്ട് സ്കാൻ പരിശോധന മുതലായവും വേണ്ടിവരും.
ചികിത്സയിൽ ആദ്യപടിയായി ബിഹേവിയറൽ ചികിത്സ നൽകും. കഴിക്കുന്ന ദ്രാവകങ്ങളുടെ അളവിൽ നിയന്ത്രണം, നാഭിപ്രദേശത്തെ മാംസപേശികളുടെ വ്യായാമം, കൃത്യമായ സമയങ്ങളിൽ മൂത്രം ഒഴിക്കുക മുതലായവ ഇൗ രോഗത്തിന് ഒരു പരിധി വരെ ശമനമുണ്ടാകും.
രണ്ടാമത്തെ പടിയാണ് മരുന്നുകൾ കൊണ്ടുള്ള ചികിത്സ . തൊലിപ്പുറത്ത് ഒട്ടിക്കാവുന്ന പാച്ചുകൾ അല്ലെങ്കിൽ ജെൽ ലഭ്യമാണ്. ഒരു മരുന്ന് കൊണ്ട് ഉദ്ദേശിച്ച ഫലപ്രാപ്തി കിട്ടാതെവരികയോ പാർശ്വഫലങ്ങൾ കൂടുതലായി കാണുകയോ ചെയ്താൽ മറ്റ് മരുന്നുകൾ ഉപയോഗിക്കുകയോ അല്ലെങ്കിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന മരുന്നിന്റെ ഡോസിൽ കുറവ് വരുത്തുകയോ ചെയ്യണം. ചില സാഹചര്യങ്ങളിൽ ഒന്നിൽ കൂടുതൽ മരുന്നുകൾ ഉപയോഗിക്കേണ്ടിവരും. കുടലിന്റെ തടസം, മൂത്രതടസം, ഗ്ളുക്കോമ മുതലായവ ഉള്ളപ്പോൾ ആന്റി മസ്‌കാരിനിക് മരുന്നുകൾ കൊടുക്കാൻ പാടില്ല.
ചില രോഗികൾക്ക് മേൽ പറഞ്ഞ ചികിത്സയിൽ ഫലപ്രാപ്തി കിട്ടാതെ വരും. മൂത്രസഞ്ചിക്കകത്ത് കുത്തിവയ്ക്കുന്ന ഓണബോട്ടുലിനം ടോക്സിൻ, ന്യൂറോ മൊഡ്യൂലേഷൻ ചികിത്സ മുതലായവ ഇത്തരം രോഗികൾക്ക് അനുയോജ്യമാണ്.
മേൽപറഞ്ഞ ചികിത്സാരീതികൾ തനിച്ചോ ഒരുമിച്ചോ രോഗികൾക്ക് കൊടുക്കാവുന്നതാണ്.
ഇവ ഫലപ്രദമാകാതെ വരികയാണെങ്കിൽ നാലാം പടിയായി മൂത്രസഞ്ചിയുടെ വ്യാപ്തി കൂട്ടുന്നതിനുള്ള സിസ്റ്റോപ്ളാസ്റ്റി ശസ്ത്രക്രിയ ചെയ്യാവുന്നതാണ്.
ആന്റി മാസ്‌കാരിനിക് മരുന്നുകൾ കഴിക്കുമ്പോൾ വായ വരളുക, മലബന്ധം മുതലായ പാർശ്വഫലങ്ങൾ ഉണ്ടാകാം. ഇത്തരം രോഗികൾക്ക് പാനീയ ചികിത്സ, മലബന്ധത്തിനുള്ള മരുന്നുകൾ മുതലായവ ഫലപ്രദമായി കാണാറുണ്ട്.
ഡോ. എൻ. ഗോപകുമാർ