കാത്തിരിപ്പ് (കഥ)​

ശ്രീ​നി​ ​ത​ല​സ്ഥാ​ന​ ​ന​ഗ​രി​യി​ലേ​ക്ക് ​ജോ​ലി​ ​സം​ബ​ന്ധ​മാ​യി​ ​ഏ​താ​ണ്ട് ​ഒ​രാ​ഴ്‌​ച​ത്തേ​ക്ക് ​പോ​കു​ന്നു​വെ​ന്ന് ​പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ​ ​വ​ള​രെ​ ​ലാ​ഘ​വ​മാ​യി​ ​താ​ൻ​ ​എ​ടു​ത്തു.​ ​ഒ​രാ​ഴ്‌​ച​ ​ഓ​ടി​പോ​കു​മെ​ന്നാ​ശ്വ​സി​ച്ചു.​ ​ആ​ദ്യ​ദി​വ​സം​ ​ത​ന്നെ​ ​ഒ​ന്നും​ ​ചെ​യ്യു​വാ​നി​ല്ലാ​ത്ത​തു​പോ​ലെ.​ ​അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ​ ​ഒ​ന്നും​ ​ചെ​യ്യു​വാ​ൻ​ ​മ​ന​സ് ​വ​രാ​ത്ത​തു​പോ​ലെ.

ചെ​യ്‌​തു​തീ​ർ​ക്കേ​ണ്ട​ ​ജോ​ലി​ക​ളു​ണ്ട്.​ ​വാ​യി​ക്കു​വാ​നും​ ​എ​ഴു​തു​വാ​നു​മു​ണ്ട്.​ ​പ​ത്രം​ ​വാ​യി​ച്ചെ​ന്നും​ ​വ​രു​ത്തി.​ ​എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടോ​ ​ശ്ര​ദ്ധ​ ​കേ​ന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കു​വാ​ൻ​ ​പ്ര​യാ​സ​പ്പെ​ട്ടു.​ ​ഭ​ക്ഷ​ണം​ ​ഉ​ണ്ടാ​ക്കു​വാ​നും​ ​ക​ഴി​ക്കു​വാ​നും​ ​ഉ​ത്സാ​ഹം​ ​തോ​ന്നി​യി​ല്ല.
സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളെ​ ​വി​ളി​ച്ചു​ ​സം​സാ​രി​ച്ചാ​ലോ​ ​എ​ന്ന​ ​ചി​ന്ത​ ​ഉ​ദി​ച്ചു.​ ​പ​ക്ഷേ​ ​ഒ​രു​ ​മൂ​ഡും​ ​തോ​ന്നി​യി​ല്ല.​ ​ടി.​വി​ ​ആ​യാ​ലോ​?​ ​അ​തി​ലും​ ​മ​ന​സ് ​നി​ന്നി​ല്ല.​ ​ത​നി​ക്കെ​ന്തേ​ ​ഇ​ങ്ങ​നെ?

വൈ​കു​ന്നേ​ര​മാ​യി​ട്ടും​ ​ഒ​ന്നും​ ​ചെ​യ്‌​തു​ ​തു​ട​ങ്ങി​യി​ല്ല​ ​തീ​ർ​ന്നു​മി​ല്ല.​ ​ഒ​ന്നു​ ​കി​ട​ന്നാ​ലോ​ ​-​ ​ഇ​ല്ല​ ​-​ ​ഉ​റ​ക്ക​വും​ ​കൈ​വി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​സ​ന്ധ്യ​യാ​യി.​ ​പ​തി​വു​പ​ടി​ ​വി​ള​ക്ക് ​കൊ​ളു​ത്തി​ ​പ്രാ​ർ​ത്ഥി​ച്ചു.​ ​അ​വി​ടെ​യും​ ​ഏ​കാ​ഗ്ര​ത​ ​തെ​ന്നി​മ​റി​ഞ്ഞു​പോ​കു​ന്നു.
ഏ​താ​ണ്ട് ​ആ​റ​ര​യോ​ടെ​ ​വാ​തി​ലു​ക​ളും​ ​ജ​ന​ലു​ക​ളും​ ​അ​ട​ച്ചു.​ ​ഇ​രു​ൾ​പ​ര​ക്കും​ ​തോ​റും​ ​അ​കാ​ര​ണ​മാ​യ​ ​ഭീ​തി​യും​ ​ഒ​രേ​കാ​ന്ത​ത​യും.
സ​ന്ധ്യ​യാ​കു​മ്പോ​ഴേ​യ്‌​ക്കും​ ​അ​മ്മ​ ​വാ​തി​ലും​ ​ജ​ന​ലു​മെ​ല്ലാം​ ​അ​ട​യ്‌​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​'​'ഈ​ ​അ​മ്മ​യ്ക്കെ​ന്തൊ​രു​ ​പേ​ടി​യാ, ​ഞാ​നി​ല്ലേ​ ​അ​മ്മ​യ്‌​ക്ക​ടു​ത്ത്" എ​ന്ന് ​ചോ​ദി​ച്ചി​രു​ന്ന​ ​താ​നി​ന്ന് ​സ​ന്ധ്യ​യാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും​ ​എ​ല്ലാം​ ​അ​ട​ച്ചു​കു​റ്റി​യി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.
'​'​എ​ടോ,​ ​സു​ഖ​മാ​യി​ ​എ​ത്തി.​ ​പേ​ടി​ക്കേ​ണ്ട,​ ​ഞാ​ന​ടു​ത്തു​ണ്ടെ​ന്ന് ​ക​രു​തി​ക്കോ​ളൂ.​​ ​എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും​ ​ആ​വ​ശ്യ​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ​ ​വി​ളി​ക്ക​ണം.​""

ശ്രീ​നി​ ​ഫോ​ണി​ൽ​ ​വി​ളി​ച്ചു​ ​പ​റ​ഞ്ഞു.
എ​ല്ലാം​ ​മൂ​ളി​കേ​ട്ടു.

ഷോ​ർ​ട്ട് ​സ​‌​ർ​ക്യൂ​ട്ട് ​മൂ​ലം​ ​ഒ​രു​ ​തീ​പി​ടു​ത്തം. ​ ​ബാ​ത്ത് ​റൂ​മി​ൽ​ ​കാ​ൽ​വ​ഴു​തി​ ​രാ​ത്രി​ ​ത​ല​യി​ടി​ച്ച് ​വീ​ണാ​ൽ​?​ ​അ​പ​ക​ടം​ ​പ​തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ ​വ​ഴി​ക​ൾ​ ​എ​ത്ര​യെ​ത്ര.​ ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ​ ​ഒ​രി​ക്ക​ലും​ ​ഇ​തു​വ​രെ​ ​ഒ​റ്റ​പ്പെ​ടാ​തി​രു​ന്ന ​താ​ൻ​ ​ഇ​ന്ന് ​ഒ​റ്റ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.

അ​ച്‌​ഛ​ന്റെ​ ​മ​ര​ണം​ ​ജീ​വി​ത​ത്തി​നേ​റ്റ​ ​വ​ലി​യൊ​രാ​ഘാ​ത​മാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​മ്മ​ ​കൂ​ടി​ ​വി​ട്ടു​ ​പി​രി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ​ ​പൂ​ർ​ണ​മാ​യും​ ​അ​നാ​ഥ​യാ​യി.​ ​അ​മ്മ​ ​ഒ​രി​ക്ക​ൽ​പോ​ലും​ ​ത​ന്നെ​ ​ഒ​റ്റ​യ്‌​ക്കാ​ക്കി​യി​ട്ടി​ല്ല.​ ​ഒ​രി​ട​ത്തും​ ​ഒ​റ്റ​യ്‌​ക്ക് ​പോ​യി​ട്ടു​മി​ല്ല.​ ​എ​പ്പോ​ഴും​ ​ആ​രെ​ങ്കി​ലും​ ​കൂ​ടെ​ ​കാ​ണും.
ഇ​ന്ന് ​ഇ​വി​ടെ​ ​ഒ​റ്റ​യ്‌​ക്കാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​അ​ച്‌​ഛ​ൻ​ ​കൈ​പി​ടി​ച്ചേ​ല്പി​ച്ച​ ​ജീ​വി​ത​പ​ങ്കാ​ളി​യും​ ​ത​ന്നെ​ ​ത​നി​ച്ചാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​കു​റ​ച്ചു​ദി​വ​സ​ങ്ങ​ൾ​ക്കാ​ണെ​ങ്കി​ൽ​ ​പോ​ലും.​ ​പ​ക്ഷേ​ ​ജോ​ലി​ ​സം​ബ​ന്ധ​മാ​യി​ ​പോ​കാ​തി​രി​ക്കു​വാ​ൻ​ ​പ​റ്റു​മോ?

ന്യാ​യീ​ക​രി​ക്കു​വാ​ൻ​ ​ആ​ശ്വാ​സം​ ​ക​ണ്ടെ​ത്തു​വാ​ൻ​ ​മ​ന​സ് ​കി​ണ​ഞ്ഞു​ ​ശ്ര​മി​ച്ചു.​ ​പ​രാ​ജ​യ​പ്പെ​ട്ടു.​ ​ടി.​വി​ ​കു​റ​ച്ചു​നേ​രം​ ​ക​ണ്ടു.​ ​ബ്ര​ഡും​ ​ജാ​മും​ ​ഒ​രു​പീ​സ് ​ക​ഴി​ച്ചെ​ന്നു​വ​രു​ത്തി.​ ​വി​ശ​പ്പും​ ​കൈ​വി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​വാ​യി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​റ​ച്ചു.​ ​വാ​യി​ച്ചു​കി​ട​ന്നാ​ൽ​ ​ഉ​റ​ങ്ങി​പ്പോ​കു​മ​ല്ലോ.​ ​പ​ക്ഷേ​ ​അ​ക്ഷ​ര​ങ്ങ​ൾ​ ​വ​ഴ​ങ്ങു​ന്നി​ല്ല.​ ​അ​വ​യും​ ​പി​ണ​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

എ​ങ്ങും​ ​നി​ശ​ബ്‌​ദ​ത.​ ​ചു​റ്റു​പാ​ടു​മു​ള്ള​ ​ശ​ബ്‌​ദ​കോ​ലാ​ഹ​ല​ങ്ങ​ൾ​ ​എ​ല്ലാം​ ​നി​ല​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​സ​മ​യ​മേ​റെ​ ​ക​ട​ന്നി​രി​ക്ക​ണം.​ ​കി​ട​ന്നി​ട്ടു​റ​ക്ക​വും​ ​വ​രു​ന്നി​ല്ല.​ ​രാ​ത്രി​യു​ടെ​ ​മാ​ത്രം​ ​സ്വ​ന്ത​മാ​യ​ ​നി​ശ​ബ്‌​ദ​ത​യു​ടെ​ ​ശ​ബ്‌​ദ​ങ്ങ​ൾ​ ​കേ​ൾ​ക്കാം.

അ​ച്‌​ഛ​നേ​യും​ ​അ​മ്മ​യേ​യും​ ​ച​ങ്ങാ​തി​ക​ളാ​യി​രു​ന്ന​ ​നാ​യ്‌​ക്കു​ട്ടി​ക​ളേ​യും​ ​ഓ​ർ​ത്തു​കി​ട​ന്നു.​ ​മ​ക്ക​ളു​ടെ​ ​സു​ര​ക്ഷി​ത​ത്വം​ ​അ​മ്മ​യെ​പ്പോ​ലെ​ ​ആ​രും​ ​നോ​ക്കു​ക​യി​ല്ലെ​ന്ന് ​അ​നു​ഭ​വി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു.​ ​ഏ​റ്റ​വും​ ​സു​ര​ക്ഷി​ത​യാ​യി​രു​ന്ന​ ​താ​നി​ന്ന് ​തി​ക​ച്ചും​ ​ഒ​റ്റ​യ്‌​ക്കാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.
ത​ന്റെ​ ​വെ​ൽ​വി​ഷ​റാ​യ​ ​സി​സ്റ്റ​ർ​ ​മാ​രി​യ​റ്റ​ ​എ​പ്പോ​ഴും​ ​പ​റ​യാ​റു​ള​ള​തോ​ർ​ത്തു.

'​'​ഒ​റ്റ​യ്‌​ക്കാ​ണെ​ന്ന് ​വി​ചാ​രി​ക്ക​രു​ത്.​ ​ദൈ​വം​ ​കൂ​ട്ടി​നു​ണ്ട്.​ ​കൂ​ടെ​ ​അ​ച്‌​ഛ​ന​മ്മ​മാ​രു​ടെ​ ​ആ​ത്മാ​ക്ക​ളും.​ ​അ​വ​ർ​ ​ന​മ്മെ​ ​കാ​ത്തു​കൊ​ള്ളും.​""
ശ​രി​യാ​ണ്.​ ​അ​വ​ർ​ ​ന​മ്മെ​ ​തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും​ ​കാ​ക്കും.​ ​കാ​ക്ക​ണം.​ ​ത​നി​ക്കാ​രു​മി​ല്ല​ല്ലോ.​ ​താ​ൻ​ ​ഒ​റ്റ​യ്‌​ക്കാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.
വേ​ണ്ടാ​ത്ത​ ​ചി​ന്ത​ക​ൾ​ ​പി​ടി​മു​റു​ക്കു​ന്നു.​ ​ഓ​ർ​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​വാ​ൻ​ ​ശ്ര​മി​ക്കു​ന്തോ​റും​ ​അ​വ​ ​കൂ​ടു​ത​ൽ​ ​ശ​ക്തി​യാ​ർ​ജ്ജി​ച്ച് ​തെ​ളി​യു​ക​യാ​യി.​ ​ഓ​രോ​ന്നാ​ലോ​ചി​ച്ച് ​എ​പ്പോ​ഴോ​ ​ഒ​ന്നു​ ​മ​യ​ങ്ങി.​ ​അ​ടു​ത്തു​ള്ള​ ​മു​സ്ലീം​ ​പ​ള്ളി​യി​ലെ​ ​വാ​ങ്കു​വി​ളി​യാ​ണ് ​ഉ​ണ​ർ​ത്തി​യ​ത്.​ ​ഒ​രു​ദി​വ​സം​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞു​കി​ട്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​ര​ണ്ടാം​ ​ദി​വ​സം.​ ​അ​ഞ്ചു​മ​ണി.​ ​എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു.​ ​ചാ​യ​ ​ഉ​ണ്ടാ​ക്കി.​ ​പ​ത്ര​ങ്ങ​ൾ​ ​വാ​യി​ച്ചു.​ ​മ​റ്റൊ​ന്നും​ ​ചെ​യ്യു​വാ​ൻ​ ​തോ​ന്നി​യി​ല്ല.​ ​ബ്രേ​ക്ക് ​ഫാ​സ്റ്റി​ന് ​ബ്രെ​ഡ് ​ത​ന്നെ.

ഉ​ച്ച​യ്ക്കൊ​ന്നും​ ​ഉ​ണ്ടാ​ക്കി​യി​ല്ല.​ ​ഇ​ന്നും​ ​വൈ​കു​ന്നേ​ര​മാ​ക്ക​ണം.​ ​നേ​രം​ ​വെ​ളു​പ്പി​ക്ക​ണം.​ ​സ​മ​യം​ ​നീ​ങ്ങു​ന്നി​ല്ല.
ഉ​ല്പ​ത്തി​ ​പു​സ്‌​ത​ക​ത്തി​ലെ​ ​വ​രി​ക​ൾ​ ​ഓ​ർ​മ്മ​യി​ൽ​ ​നി​റ​ഞ്ഞു. യ​ഹോ​വ​യാ​യ​ ​ദൈ​വം​ ​ഒ​ന്നാം​ ​ദി​വ​സം​ ​ആ​കാ​ശ​വും​ ​ഭൂ​മി​യും​ ​സൃ​ഷ്‌​ടി​ച്ചു.​ ​ന​ല്ല​തെ​ന്നു​ ​ക​ണ്ടു.​ ​സ​ന്ധ്യ​യാ​യി.​ ​ഉ​ഷ​സാ​യി.​ ​ര​ണ്ടാം​ ​ദി​വ​സം...

ആ​റു​ ​ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളി​ലാ​യി​ ​സൃ​ഷ്‌​ടി​ക​ർ​മ്മം​ ​ന​ട​ത്തി.​ ​കൈ​യ്‌​ക്ക് ​പ​രി​ക്കു​പ​റ്റി,​ ​പ്ലാ​സ്റ്റ​ർ​ ​ഇ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​ൽ​ ​മ​റ്റു​ ​ക്ലീ​നിം​ഗ് ​ജോ​ലി​ക​ൾ​ ​സാ​ധി​ക്കാ​തെ​ ​വ​ന്നു.​ ​അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ​ ​അ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ലും​ ​ഒ​ന്നും​ ​ഓ​ർ​ക്കാ​തെ​ ​ക​ഴി​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു.​ ​രാ​ത്രി​ ​ആ​കാ​തി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ​ ​എ​ന്നും​ ​ആ​ശി​ച്ചു.​ ​പ​ക്ഷേ...​ ​ഇ​തി​നി​ട​യി​ലാ​ണ് ​ഒ​രു​ ​സ്നേ​ഹി​ത​യു​ടെ​ ​കോ​ൾ​ ​വ​രു​ന്ന​ത്.​ ​സാ​ധാ​ര​ണ​ ​നി​ല​യി​ൽ​ ​മ​ണി​ക്കൂ​റു​ക​ൾ​ ​ലാ​ത്തി​യ​ടി​ക്കാ​റു​ള്ള​താ​ണ് ​ഇ​ന്ന്.​ ​തി​ര​ക്ക​ഭി​ന​യി​ച്ച് ​വേ​ഗം​ ​ഫോ​ൺ​ ​വ​ച്ചു.​ ​സ​മ​യം​ ​ഇ​ഴ​ഞ്ഞു​ ​നീ​ങ്ങു​ക​യാ​ണ്.​ ​വീ​ണ്ടും​ ​ബ്ര​ഡ് ​ത​ന്നെ​ ​ഉ​ച്ച​യ്‌​ക്കും​ ​രാ​ത്രി​യി​ലും​ ​ക​ഴി​ച്ചു.​ ​ത​ലേ​ദി​വ​സ​ത്തെ​പ്പോ​ലെ​ ​ഒ​റ്റ​യ്‌​ക്കു​ള്ള​ ​മറ്റൊ​രു​കാ​ള​രാ​ത്രി.

രാ​വി​ലെ​യും​ ​രാ​ത്രി​യും​ ​പ​തി​വു​പോ​ലെ​ ​ശ്രീ​നി​ ​വി​ളി​ച്ചു.​ ​സു​ഖ​വി​വ​ര​ങ്ങ​ൾ​ ​അ​ന്വേ​ഷി​ച്ച് ​വ​ച്ചു.​ ​ആ​വ​ശ്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത​ ​ചി​ന്ത​ക​ൾ.​ ​വാ​യി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​ ​പു​സ്‌​ത​ക​ങ്ങ​ളി​ലേ​യും​ ​കേ​ട്ട​ ​ക​ഥ​ക​ളി​ലേ​യും​ ​ചു​റ്റു​പാ​ടും​ ​കാ​ണു​ന്ന​തും​ ​ന​ട​ക്കു​ന്ന​തു​മാ​യ​ ​എ​ന്തെ​ല്ലാം​ ​ഭ​യാ​ന​ക​ ​ചി​ന്ത​ക​ൾ.​ ​ക​ണ്ണു​ക​ൾ​ ​ഇ​റു​കെ​ ​അ​ട​ച്ചു.​ ​പ്രാ​ർ​ത്ഥ​ന​ക​ൾ​ ​ചൊ​ല്ലി.​ ​രാ​ത്രി​യു​ടെ​ ​ഏ​തോ​ ​അ​ന്തി​മ​യാ​മ​ത്തി​ൽ​ ​നി​ദ്ര​യി​ലേ​ക്ക് ​വ​ഴു​തി​വീ​ണു.​ ​അ​സ്വ​സ്ഥ​മാ​യ​ ​ഉ​റ​ക്കം.​ ​നേ​രം​ ​വെ​ളു​ത്തു.​ ​ഉ​ദാ​സീ​ന​ത​യു​ടെ​ ​മൂ​ന്നാം​ ​ദി​വ​സം.​ ​ആ​കെ​ ​ഒ​രു​ ​മ​ന്ദ​ത.​ ​യാ​ന്ത്രി​ക​മാ​യി​ ​എ​ല്ലാം​ ​നീ​ങ്ങി.​ ​ബ്ര​ഡ് ​ഇ​ന്ന​ത്തേ​ക്കു​ ​കൂ​ടി​ ​ഉ​ണ്ടാ​കും.
നാ​ളെ​ ​ഊ​ണും​ ​ഉ​ണ്ടാ​ക്കാ​മെ​ന്ന് ​ക​രു​തി.​ ​ദി​ന​ച​ര്യ​ക​ൾ​ ​ത​കി​ടം​ ​മ​റി​ഞ്ഞു.​ ​ല​ക്ഷ്യ​മി​ല്ല.​ ​ന​ങ്കൂ​ര​മി​ല്ലാ​ത്ത​ ​ക​പ്പ​ലു​പോ​ലെ​ ​അ​ല​ക​ളി​ൽ​ ​ആ​ടി​യു​ല​യു​ന്ന​ ​ജീ​വി​തം.​ ​ജീ​വി​തം​ ​മാ​യ​യാ​ണെ​ന്നും​ ​അ​ർ​ത്ഥ​മി​ല്ലാ​ത്ത​താ​ണെ​ന്നും​ ​പ​റ​യു​ന്ന​തെ​ത്ര​ ​സ​ത്യ​മെ​ന്ന​റി​യി​രു​ന്ന​ ​നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ൾ.​ ​പ​തി​വു​ ​പ​ടി​ ​ശ്രീ​നി​ ​വി​ളി​ച്ചു.​വി​വ​ര​ങ്ങ​ളാ​രാ​ഞ്ഞു.​ ​ടി.​വി​ ​കു​റ​ച്ചു​നേ​രം​ ​ക​ണ്ടു.​ ​ഏ​റെ​ ​വി​ര​സ​ത​യും​ ​അ​ല​സ​ത​യും​ ​അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ടു​ ​കി​ട​ന്നു.​ ​താ​ങ്ങും​ ​ത​ണ​ലു​മാ​യി​രു​ന്ന​ ​മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ളെ​ ​ഓ​ർ​ത്തു​ ​പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചും​ ​അ​മ്മ​യെ.

'​'​എ​നി​ക്കാ​യ് ​നീ​യും​ ​നി​ന​ക്കാ​യ് ​ഞാ​നും​""​ ​എ​ന്ന് ​ത​ന്നോ​ട് ​എ​പ്പോ​ഴും​ ​പ​റ​യു​മാ​യി​രു​ന്ന,​ ​എ​ല്ലാ​മാ​യി​രു​ന്ന​ ​അ​മ്മ​യെ.​ ​ആ​ ​ന​ഷ്‌​ട​ബോ​ധ​ത്തി​ൽ​ ​നി​ന്നും​ ​ഇ​ന്നും​ ​അ​ല്പം​പോ​ലും​ ​മോ​ചി​ത​യാ​കു​വാ​ൻ​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്ന് ​മ​ന​സി​ലാ​ക്കി​യ​ ​ദി​ന​ങ്ങ​ൾ.​ ​വി​തു​മ്പ​ലു​ക​ൾ​ ​തൊ​ണ്ട​യി​ൽ​ ​കു​രു​ങ്ങി.​ ​ഉ​ണ​രാ​ത്ത​ ​ഒ​രു​റ​ക്ക​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് ​ചി​ന്തി​ച്ചു.​ ​വീ​ണ്ടും​ ​വീ​ണ്ടും.

ആ​ൽ​ഫ്ര​ഡ് ​ആ​ഡ‌്ല​ർ​ ​എ​ന്ന​ ​പ്ര​സി​ദ്ധ​ ​മ​നഃ​ശാ​സ്ത്ര​ജ്ഞ​ന്റെ​ ​'​സെ​ൽ​ഫ് ​ഫു​ൾ​ ​ഫി​ല്ലിം​ഗ് ​പ്രൊ​ഫ​സി​"​ ​എ​ന്ന​ ​തി​യ​റി​ ​മ​ന​സി​ൽ​ ​തെ​ളി​ഞ്ഞു.​ ​സ്വ​യം​ ​പ്ര​വ​ചി​ക്കു​ന്ന​ത് ​സ​ത്യ​മാ​യി​ ​വ​ന്നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​ ​അ​വ​സ്ഥ.

പ​തി​വു​പോ​ലെ​ ​നേ​രം​ ​വെ​ളു​ത്തു.​ ​നാ​ലാം​ ​ദി​നം.​ ​ഏ​റ്റ​വും​ ​ഇ​ഷ്‌​ട​മു​ള്ള​ ​പ​ച്ച​രി​ ​ഒ​രു​ ​പി​ടി​വ​ച്ചു.​ ​തൈ​രു​സാ​ദം​ ​ഉ​ണ്ടാ​ക്കി​ ​ഊ​ട്ടു​വാ​ൻ​ ​അ​മ്മ​യി​ല്ല​ല്ലോ​ ​എ​ന്ന് ​ഉ​ള്ളം​ ​തേ​ങ്ങി.​ ​ഒ​രു​ ​മ​ഞ്ഞ​ച്ചോ​റും​ ​അ​ച്ചാ​റു​മാ​യി​ ​ഉ​ച്ച​യ്‌​ക്ക​ക​ത്തെ​ ​കാ​ര്യം​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞു.

സ​മ​യം​ ​ഇ​ഴ​ഞ്ഞു​ ​നീ​ങ്ങു​ന്നു​ ​എ​ന്ന​ ​തോ​ന്നി​ൽ​ ​മ​ന​സി​ൽ​ ​നി​ന്നും​ ​നീ​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു​വ​ല്ലോ. ഒ​രു ​ത​രം​ ​നി​സം​ഗ​ത​ ​എ​ല്ലാ​റ്റി​നോ​ടും​ ​തോ​ന്നി.​ ​ച​ല​ന​ങ്ങ​ൾ​ ​യാ​ന്ത്രി​ക​മാ​യി.​ ​രാ​ത്രി​ ​കു​റ​ച്ച് ​അ​സ്വ​സ്ഥ​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും​ ​ഉ​റ​ങ്ങി.​ ​ഇ​ട​യ്‌​ക്ക് ​ഉ​ണ​രു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം​ ​അ​മ്മ​ ​ചൊ​ല്ലി​ത്ത​ന്നി​രു​ന്ന​ ​പ്രാ​ർ​ത്ഥ​ന​ക​ൾ​ ​ഉ​രു​വി​ട്ടു.​ ​പ​ല​ ​വ​രി​ക​ളും​ ​മ​റ​വി​യു​ടെ​ ​മാ​റാ​ല​യി​ൽ​ ​ത​ട്ടി​ ​വി​റ​ങ്ങ​ലി​ച്ചു​ ​നി​ന്നു.​ ​വ​രി​ക​ൾ​ ​പ​ല​തും​ ​മ​റ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​നേ​രം​ ​വെ​ളു​ത്തു​ ​അ​ഞ്ചാം​ ​ദി​വ​സം​ ​ആ​ദ്യം​ ​ചെ​യ്‌​ത​ത് ​അ​മ്മ​യു​ടെ​ ​പ്രാ​‌​ർ​ത്ഥ​നാ​ ​പു​സ്‌​ത​ക​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​നി​ന്നും​ ​മ​റ​ന്നു​പോ​യ​ ​വ​രി​ക​ൾ​ ​ക​ണ്ടെ​ത്തു​ക​ ​എ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. ഇ​ഷ്‌​ട​ദേ​വ​നാ​യ​ ​ക​ണ്ണ​ന്റെ​ ​ഒ​രു​ഗീ​തം.​ ​തു​ട​ക്ക​ത്തി​ലെ​ ​വ​രി​ക​ൾ​ ​മാ​ത്രം​ ​കി​ട്ടി.​ ​അ​തും​ ​അ​പൂ​ർ​ണം.​ ​വി​ഷ​മം​ ​തോ​ന്നി.

രാ​വി​ലെ​ ​ശ്രീ​നി​യു​ടെ​ ​പ​തി​വ് ​വി​വ​രം​ ​അ​ന്വേ​ഷി​ക്ക​ൽ.​ ​ഒ​റ്ര​വാ​ക്കു​ക​ളി​ൽ​ ​മ​റു​പ​ടി​ ​ഒ​തു​ങ്ങി. വി​വാ​ഹം​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞു​ ​വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ​ ​ക​ഴി​യു​മ്പോ​ൾ​ ​പ​റ​യു​വാ​ൻ​ ​ഒ​ന്നു​മി​ല്ലാ​തെ​ ​ആ​യി​ത്തീ​രു​മെ​ന്ന് ​അ​റി​ഞ്ഞു.​ ​വി​ഷ​യ​ദാ​രി​ദ്ര്യം​ ​ന​ന്നാ​യി​ ​അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ടു.​ ​ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ളി​ല്ല​,​ ​ഉ​ത്ത​ര​ങ്ങ​ളും.​ ​വൈ​കു​ന്നേ​രം​ ​പു​റ​പ്പെ​ടു​ന്നു.​ ​രാ​ത്രി​ ​പ​ത്തു​മ​ണി​യോ​ടെ​ ​എ​ത്തു​മെ​ന്ന്.​ ​ആ​ശ്വാ​സം​ ​തോ​ന്നി​യോ? ഊ​ണ് ​ശ​രി​യാ​ക്കു​വാ​നു​ള്ള​ ​ത​ത്ര​പ്പാ​ടി​ലാ​യി​ ​പി​ന്നെ.​ ​ഉ​ച്ച​യ്‌​ക്ക് ​ഊ​ണ് ​ക​ഴി​ക്കു​വാ​ൻ​ ​മ​റ​ന്നി​രു​ന്നു.

ശ്രീ​നി​യ്‌​ക്ക് ​ഇ​ഷ്‌​ട​മു​ള്ള​ ​ക​ഞ്ഞി​യും​പ​യ​റു​മാ​ക്കാം​ ​രാ​ത്രി​യെ​ന്ന് ​നി​ശ്ച​യി​ച്ചു.​ ​ക​ട​മ​ക​ൾ​ ​ചെ​യ്തു​ ​തീ​ർ​ക്ക​ണം.​ ​ഏ​ഴു​മ​ണി​ ​ആ​യ​പ്പോ​ഴേ​യ്‌​ക്കും​ ​പ​ണി​ക​ളെ​ല്ലാം​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞു.​ ​കു​ളി​ക​ഴി​ഞ്ഞു​ ​വ​ന്ന് ​സ​മ​യം​ ​നോ​ക്കി.​ ​ഇ​നി​യും​ ​ഏ​താ​ണ്ട് ​ര​ണ്ടു​ ​മ​ണി​ക്കൂ​റെ​ങ്കി​ലും​ ​എ​ടു​ക്കും​ ​ശ്രീ​നി​ ​എ​ത്തു​വാ​ൻ.​ ​ന​ല്ല​ക്ഷീ​ണം​ ​തോ​ന്നി.​ ​ഇ​ന്നു​ ​രാ​ത്രി​ ​സു​ഖ​മാ​യി​ ​ഉ​റ​ങ്ങാ​മ​ല്ലോ​ ​എ​ന്ന് ​ആ​ശ്വ​സി​ച്ചു.​ ​നാ​ലു​ദി​വ​സ​ത്തെ​ ​ഉ​റ​ക്കം​ ​പ​ലി​ശ​യോ​ടെ​ ​തീ​ർ​ക്ക​ണം.​ ​ഒ​രു​ ​റി​ലാ​ക്സ്ഡ് ​ഫീ​ലിം​ഗ് ​തോ​ന്നി.

കു​റ​ച്ചു​നേ​രം​ ​കി​ട​ക്കാം.​ ​മ​ന​സി​നൊ​രു​ ​ലാ​ഘ​വം.​ ​പി​രി​മു​റു​ക്കം​ ​അ​യ​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ.​ ​മ​യ​ക്ക​ത്തി​ലേ​ക്ക് ​മു​ങ്ങി​ത്താ​ഴു​ക​യാ​ണോ​?​ ​ശ്രീ​നി​യു​ടെ​ ​കോ​ളിം​ഗ് ​ബെ​ല്ലും​ ​ഫോ​ൺ​ ​ബെ​ല്ലും​ ​ഒ​ന്നും​ ​ത​ന്നെ​ ​അ​വ​ളെ​ ​പി​ന്നീ​ട് ​ഉ​ണ​ർ​ത്തി​യി​ല്ല.​ ​സ​മാ​ശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ​ ​സ​മാ​ധാ​ന​ത്തോ​ടെ​യു​ള്ള​ ​മ​ന​സി​ന്റെ​ ​നീ​ണ്ട​ ​ഉ​റ​ക്കം.​ ​ഒ​രി​ക്ക​ലും​ ​ഉ​ണ​രാ​ത്ത​ ​ഉ​റ​ക്കം!