'​'​ആ​രാ​ ​പ്ര​ജീ​ഷേ​ ​വാ​തി​ൽ​ ​തു​റ​ന്ന​ത്?"

ചോ​ദി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല​ ​അ​ക​ത്തേ​ക്കോ​ടി.
അ​ക​ത്ത്....
കോ​വി​ല​ക​ത്തി​നു​ള്ളി​ലെ​ ​മു​ഴു​വ​ൻ​ ​വൈ​ദ്യു​തി​ ​ലൈ​റ്റു​ക​ളും​ ​തെ​ളി​ഞ്ഞു​ ​നി​ൽ​ക്കു​ന്നു!
ഒ​രു​ ​കു​ട​ ​ക​മി​ഴ്‌​ത്തി​ ​വ​ച്ചി​ട്ട് ​അ​തി​നു​ള്ളി​ൽ​ ​വി​ള​ക്കു​ക​ൾ​ ​തെ​ളി​യി​ച്ച​തു​ ​പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു​ ​അ​ത്.
കോ​വി​ല​ക​ത്തി​നും​ ​ചു​റ്റും​ ​മു​ക​ളി​ലും​ ​ഇ​രു​ട്ടി​ന്റെ​ ​മ​റ...
അ​ടി​യി​ൽ​ ​പ്ര​ഭാ​പൂ​രം!
ച​ന്ദ്ര​ക​ല​യ്ക്കു​ ​പി​ന്നാ​ലെ​ ​ഉ​ള്ളി​ലേ​ക്ക് ​ഓ​ടു​ന്ന​തി​നി​ട​യി​ൽ​ ​പ്ര​ജീ​ഷ് ​ആ​ന​വാ​തി​ലി​ന്റെ​ ​പൂ​ട്ടി​ലേ​ക്കു​ ​നോ​ക്കി.
അ​ത് ​കു​ത്തി​പ്പൊ​ളി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല.​ ​അ​തി​ന​ർ​ത്ഥം​ ​താ​ക്കോ​ൽ​ ​ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ചു​ ​ത​ന്നെ​യാ​ണ് ​തു​റ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്.
പ്ര​ജീ​ഷ് ​പാ​ൻ​സി​ന്റെ​ ​പോ​ക്ക​റ്റി​ൽ​ ​ത​പ്പി​നോ​ക്കി.​ ​ആ​റ് ​ഇ​ഞ്ച് ​നീ​ള​വും​ ​ഒ​രി​ഞ്ചു​ ​വ​ണ്ണ​വു​മു​ള്ള​ ​താ​ക്കോ​ൽ​ ​അ​വി​ടെ​യു​ണ്ട്!
വാ​തി​ലി​ന് ​അ​ക​ത്തു​നി​ന്നും​ ​പു​റ​ത്തു​ ​നി​ന്നും​ ​തു​റ​ക്ക​ത്ത​ക്ക​ ​രീ​തി​യി​ലു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു​ ​പൂ​ട്ടി​ന്റെ​ ​നി​ർ​മ്മാ​ണം.
'​'​പ്ര​ജീ​ഷ്...​ ​വേ​ഗം​ ​ഇ​ങ്ങോ​ട്ട് ​വ​ന്നേ..."
അ​ക​ത്തു​നി​ന്നു​ ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല​യു​ടെ​ ​വി​ളി.
അ​യാ​ൾ​ ​തി​ടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ട് ​അ​വി​ടേ​ക്കു​ ​ചെ​ന്നു.
'​'​നോ​ക്ക്...."
ച​ന്ദ്ര​ക​ല​ ​ന​ടു​മു​റ്റ​ത്തേ​ക്കു​ ​കൈ​ ​ചൂ​ണ്ടി.​ ​അ​വി​ടേ​ക്കു​ ​നോ​ക്കി​യ​ ​പ്ര​ജീ​ഷി​ന്റെ​ ​സ​പ്ത​നാ​ഡി​ക​ളും​ ​ത​ള​ർ​ന്നു.
ന​ടു​മു​റ്റ​ത്ത്....
ചു​ങ്ക​ത്ത​റ​ ​വേ​ലാ​യു​ധ​പ്പ​ണി​ക്ക​ർ​ ​ത​ന്ന​ ​ചാ​ർ​ത്ത് ​അ​നു​സ​രി​ച്ച് ​വാ​ങ്ങി​വ​ച്ചി​രു​ന്ന​ ​പൂ​ജാ​സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ൾ​ ​മു​ഴു​വ​ൻ​ ​വാ​രി​വ​ലി​ച്ച് ​ചി​ത​റി​യി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.
'​'​ശ്ശോ...​"​ ​പ്ര​ജീ​ഷ് ​നെ​ഞ്ചി​ൽ​ ​കൈ​വ​ച്ചു.
'​'​ഇ​നി​ ​ന​മ്മ​ളെ​ന്തു​ ​ചെ​യ്യും​ ​പ്ര​ജീ​ഷേ...​ ​ഈ​ ​രാ​ത്രി​യി​ൽ​ ​ഇ​തൊ​ക്കെ​ ​എ​വി​ടെ​പ്പോ​യി​ ​വാ​ങ്ങും​?"
ച​ന്ദ്ര​ക​ല​ ​ത​ള​ർ​ച്ച​യോ​ടെ​ ​തൂ​ണി​ലേ​ക്കു​ ​ചാ​രി.
'​'​എ​ന്നാ​ലും​ ​ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ക്കെ​ ​ചെ​യ്യു​ന്ന​ത് ​ആ​രാ​ണെ​ന്നാ​ ​മ​ന​സ്സി​ലാ​കാ​ത്ത​ത്."
ച​കി​ത​ ​ഭാ​വ​ത്തി​ൽ​ ​പ്ര​ജീ​ഷ് ​ചു​റ്റും​ ​നോ​ക്കി.
'​'​ആ​ ​പ്രേ​തം​ ​ത​ന്നെ​!​ ​പാ​ഞ്ചാ​ലി​യു​ടെ.​ ​ഞാ​ൻ​ ​പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ട് ​പ്ര​ജീ​ഷ് ​ശ​രി​ക്കും​ ​വി​ശ്വ​സി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല​ല്ലോ..."
ച​ന്ദ്ര​ക​ല​യു​ടെ​ ​ശ​ബ്ദം​ ​പ​ത​റി​ :
'​'​ഹോ​മം​ ​ന​ട​ക്കാ​തി​രി​ക്കേ​ണ്ട​ത് ​അ​വ​ളു​ടെ​ ​ആ​വ​ശ്യ​മ​ല്ലേ​?"
പ്ര​ജീ​ഷ് ​മ​റു​പ​ടി​ ​പ​റ​യാ​ൻ​ ​ഭാ​വി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.
പെ​ട്ടെ​ന്ന് ​മു​റ്റ​ത്ത് ​അം​ബാ​സി​ഡ​ർ​ ​കാ​റി​ന്റെ​ ​ശ​ബ്ദം.
'​'​അ​വ​ര് ​വ​ന്നു.​"​ ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല​ ​മ​ന്ത്രി​ച്ചു.
അ​ര​ ​മി​നി​ട്ടു​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ​ ​ചു​ങ്ക​ത്ത​റ​ ​വേ​ലാ​യു​ധ​ ​പ​ണി​ക്ക​രും​ ​പ​രു​ന്തു​ ​റ​ഷീ​ദും​ ​അ​ണ​ലി​ ​അ​ക്‌​ബ​റും​ ​കൂ​ടി​ ​ക​ട​ന്നു​വ​ന്നു.
ച​ന്ദ്ര​ക​ല​യു​ടെ​യും​ ​പ്ര​ജീ​ഷി​ന്റെ​യും​ ​ഭാ​വം​ ​ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ​ ​പ​ണി​ക്ക​ർ​ ​നെ​റ്റി​ ​ചു​ളി​ച്ചു.
'​'​എ​ന്താ​ ​ര​ണ്ടാ​ൾ​ക്കും​ ​ഒ​രു​ ​മ്ളാ​ന​ത​?"
മ​റു​പ​ടി​ ​പ​റ​യാ​തെ​ ​പ്ര​ജീ​ഷ് ​ന​ടു​മു​റ്റ​ത്തേ​ക്ക് ​ആം​ഗ്യം​ ​കാ​ട്ടി.
ആ​ ​കാ​ഴ്ച​ ​പ​ണി​ക്ക​രെ​യും​ ​അ​മ്പ​ര​പ്പി​ച്ചു.​ ​അ​ല്പ​നേ​രം​ ​ചി​ത​റി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന​ ​സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു​ ​ക​ണ്ണ​യ​ച്ചു​ ​നി​ന്നു​ ​പ​ണി​ക്ക​ർ.​ ​പി​ന്നെ​ ​ചു​ണ്ട​ന​ക്കി:
'​'​സാ​ര​മി​ല്ല.​ ​ഇ​ന്ന് ​ക​ർ​മ്മ​ങ്ങ​ൾ​ ​ന​ട​ക്ക​രു​തെ​ന്നാ​വും​ ​നി​യോ​ഗം.​ ​പ​ക്ഷേ​ ​ന​മ്മ​ളെ​ ​തോ​ൽ​പ്പി​ക്കാ​മെ​ന്നോ​ ​ഭ​യ​പ്പെ​ടു​ത്താ​മെ​ന്നോ​ ​ആ​രെ​ങ്കി​ലും​ ​ക​രു​തി​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ​ ​അ​ത് ​മൂ​ഢ​ത്ത​ര​മാ​ണ്."
പ​ണി​ക്ക​ർ​ ​ന​ടു​മു​റ്റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി​ ​മാ​ന​ത്തേ​ക്കു​ ​നോ​ക്കി.
ക​റു​ത്ത​ ​മാ​ന​ത്ത് ​അ​ങ്ങി​ങ്ങു​ ​ചി​ത​റി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന​ ​ന​ക്ഷ​ത്ര​ങ്ങ​ൾ.
ആ​രോ​ടെ​ന്നി​ല്ലാ​തെ​ ​പ​ണി​ക്ക​ർ​ ​ഉ​ച്ച​ത്തി​ൽ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​ :
'​'​നീ​ ​എ​ല്ലാം​ ​കാ​ണു​ക​യും​ ​കേ​ൾ​ക്കു​ക​യും​ ​ചെ​യ്യു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്ന് ​എ​നി​ക്ക​റി​യാം.​ ​പ​ക്ഷേ​ ​ഒ​ന്നോ​ർ​ത്തോ...​ ​നാ​ളെ​ ​രാ​ത്രി​യി​ൽ​ ​ഞാ​ൻ​ ​ക​ർ​മ്മം​ ​ന​ട​ത്തി​യി​രി​ക്കും.​ ​ഉ​ച്ചാ​ട​നം​ ​ചെ​യ്ത് ​കാ​ഞ്ഞി​ര​ത്തി​ൽ​ ​ത​റ​യ്ക്കു​ക​ ​എ​ന്ന​ ​തീ​രു​മാ​നം​ ​ഈ​ ​നി​മി​ഷം​ ​ഞാ​ൻ​ ​മാ​റ്റു​ന്നു.
ക​ത്തി​യെ​രി​യു​ന്ന​ ​പ്ളാ​വി​ൻ​ ​വി​റ​കി​ൽ​ ​എ​ള്ളി​നും​ ​ദ​ർ​ഭ​യ്ക്കും​ ​നെ​യ്‌​ക്കു​മൊ​പ്പം​ ​നി​ന്നെ​ ​ഞാ​ൻ​ ​ഭ​സ്മ​മാ​ക്കും.​ ​ഇ​നി​യൊ​രു​ ​മ​നു​ഷ്യ​ജ​ന്മം​ ​കി​ട്ടാ​തെ​ ​കാ​ക്ക​യാ​യും​ ​പാ​മ്പാ​യും​ ​പോ​ത്താ​യും​ ​ക​ഴു​ത​യാ​യും​ ​അ​ല​ഞ്ഞു​ ​ന​ട​ക്കാ​നാ​വും​ ​നി​ന്റെ​ ​വി​ധി​!​ ​വേ​ലാ​യു​ധ​പ്പ​ണി​ക്ക​രാ​ണ് ​പ​റ​യു​ന്ന​ത്."
അ​യാ​ൾ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​നി​ർ​ത്തി​യ​ ​നി​മി​ഷം​ ​ഒ​രു​ ​പൊ​ട്ടി​ച്ചി​രി​ ​കേ​ട്ടു.
സ​ക​ല​രും​ ​വി​റ​ച്ചു​പോ​യി.
നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ളോ​ളം​ ​കോ​വി​ല​ക​ത്തി​നു​ള്ളി​ൽ​ ​ആ​ ​ചി​രി​ ​പ്ര​തി​ധ്വ​നി​ച്ചു​നി​ന്നു.​ ​ശേ​ഷം​ ​വി​കൃ​ത​മാ​യ​ ​ഒ​രു​ ​ശ​ബ്ദം​ ​:​ ​സ്ത്രീ​ ​ശ​ബ്ദം.
'​'​ഇ​നി​ ​മ​ന്ത്ര​വാ​ദം​ ​എ​ന്നും​ ​പ​റ​ഞ്ഞ് ​നീ​ ​ഈ​ ​കോ​വി​ല​ക​ത്തു​ ​വ​ന്നാ​ൽ....​ ​നി​ന്റെ​ ​ക​ത്തി​ക്ക​രി​ഞ്ഞ​ ​ശ​വ​മേ​ ​ഇ​വി​ടെ​ ​നി​ന്നു​ ​കൊ​ണ്ടു​പോ​കൂ..."
ആ​ർ​ക്കും​ ​ച​ലി​ക്കാ​നോ​ ​ന​വാ​ന​ക്കാ​നോ​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല.
പി​ന്നെ​ ​ശ​ബ്ദ​മൊ​ന്നും​ ​കേ​ട്ടി​ല്ല.​ ​പ​ണി​ക്ക​ർ​ ​പ​ക​യോ​ടെ​ ​ചു​റ്റും​ ​നോ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ട് ​ന​ടു​മു​റ്റ​ത്തു​ ​നി​ന്ന് ​അ​ക​ത്തി​ണ്ണ​യി​ലേ​ക്കു​ ​ക​യ​റി.
'​'​അ​വ​ൾ​ ​ഘോ​ര​രൂ​പ​ണി​യാ​യി​ ​നി​ൽ​ക്കു​ക​യാ​ണ്.​ ​സ​ർ​വ്വ​ ​ശ​ക്തി​യും​ ​ആ​വാ​ഹി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ​!​ ​ക​ർ​മ്മ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ​ഇ​നി​യും​ ​അ​വ​ൾ​ ​വി​ഘാ​തം​ ​സൃ​ഷ്ടി​ച്ചേ​ക്കാം.​ ​എ​ങ്കി​ലും​ ​ന​മ്മ​ൾ​ ​വി​ജ​യി​ക്കു​ക​ത​ന്നെ​ ​ചെ​യ്യും."
പ്ര​ജീ​ഷും​ ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല​യും​ ​പ​ണി​ക്ക​രെ​ ​നോ​ക്കി​യ​ത​ല്ലാ​തെ​ ​നാ​വ​ന​ക്കി​യി​ല്ല.
എ​ത്ര​യോ​ ​കൊ​ള്ള​യും​ ​കൊ​ല​പാ​ത​ക​ങ്ങ​ളും​ ​ത​ങ്ങ​ൾ​ ​ന​ട​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു​?​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​ഇ​ത്ത​രം​ ​ഒ​ര​നു​ഭ​വം​ ​ആ​ദ്യ​മാ​യാ​ണെ​ന്ന് ​പ​രു​ന്തും​ ​അ​ണ​ലി​യും​ ​ഓ​ർ​ത്തു.
'​'​നി​ങ്ങ​ൾ​ ​പേ​ടി​ക്ക​ണ്ടാ..."
പ​ണി​ക്ക​ർ​ ​മ​ടി​യി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​ര​ണ്ട് ​ക​റു​ത്ത​ ​ച​ര​ടു​ക​ൾ​ ​വ​ലി​ച്ചെ​ടു​ത്തു.
അ​ത് ​ജ​പി​ച്ച് ​നെ​ഞ്ചോ​ടു​ ​ചേ​ർ​ത്ത് ​ഒ​രു​ ​നി​മി​ഷം​ ​ക​ണ്ണ​ട​ച്ചു.​ ​ശേ​ഷം​ ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല​യു​ടെ​യും​ ​പ്ര​ജീ​ഷി​ന്റെ​യും​ ​കൈ​ക​ളി​ൽ​ ​ബ​ന്ധി​ച്ചു.
പ​ക്ഷേ​ ​ത​ങ്ങ​ളെ​ ​ര​ക്ഷി​ക്കാ​ൻ​ ​അ​തി​നു​ ​സാ​ദ്ധ്യ​മാ​കു​മോ​ ​എ​ന്ന് ​അ​വ​ർ​ ​ഇ​രു​വ​രും​ ​സം​ശ​യി​ച്ചു.
(​തു​ട​രും)