ന​ല്ലൊ​രു​ ​ജീ​വി​ത​ശൈ​ലി​ ​രൂ​പ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യെ​ന്ന​ ​ആ​ഗ്ര​ഹം​ ​എ​ല്ലാ​വ​ർ​ക്കു​മു​ള്ള​താ​ണ്.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​അ​തി​നു​ ​വേ​ണ്ട​തെ​ന്ത്,​ ​വേ​ണ്ടാ​ത്ത​തെ​ന്ത് ​എ​ന്ന​റി​യാ​‌​യ്‌​ക​മൂ​ലം​ ​വേ​ണ്ട​തി​നെ​ ​വേ​ണ്ടാ​ത്ത​തെ​ന്ന് ​ക​രു​തി​യും​ ​വേ​ണ്ടാ​ത്ത​തി​നെ​ ​വേ​ണ്ട​തെ​ന്നു​ ​ക​രു​തി​യും​ ​പാ​ലി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ​ ​ഏ​റെ​യാ​ണ്.​ ​ഇ​ക്കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ​ ​മ​നു​ഷ്യ​നെ​ ​വ​ഴി​തെ​റ്റി​ക്കു​ന്ന​ത് ​പ്ര​ധാ​ന​മാ​യും​ ​മൂ​ന്ന് ​ഘ​ട​ക​ങ്ങ​ളാ​ണ്.​ ​അ​തി​ഭ​ക്ഷ​ണം,​ ​അ​തി​ഭാ​ഷ​ണം,​ ​അ​തി​ഭീ​ഷ​ണം​ ​എ​ന്നി​വ​യാ​ണ​വ.​ ​ഇ​വ​യി​ൽ​ ​മി​ത​ത്വം​ ​പാ​ലി​ക്കു​ന്ന​വ​ന് ​ജീ​വി​ത​ശൈ​ലി​ ​ഒ​രു​ ​പൂ​ന്തോ​ട്ടം​ ​പോ​ലെ​യാ​ക്കാ​നാ​കും.​ ​എ​ല്ലാ​ ​ജീ​വ​ജാ​ല​ങ്ങ​ളെ​യും​ ​പോ​ലെ​ത​ന്നെ​ ​മ​നു​ഷ്യ​ന്റെ​ ​നി​ല​നി​ല്പി​നും​ ​വ​ള​ർ​ച്ച​യ്ക്കും​ ​അ​ത്യ​ന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാ​യ​ ​ഒ​ന്നാ​ണ​ല്ലോ​ ​അ​ന്ന​പാ​നാ​ദി​ക​ൾ.​ ​ആ​ ​ആ​വ​ശ്യം​ ​യ​ഥേ​ഷ്‌​ടം​ ​നി​റ​വേ​റ്റാ​നാ​യി​ ​ധാ​രാ​ളം​ ​ജ​ലാ​ശ​യ​ങ്ങ​ളും​ ​ധാ​ന്യ​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങ​ളും​ ​ഇൗ​ശ്വ​ര​ൻ​ ​തീ​ർ​ത്തു​വ​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്.​ ​മാ​ത്ര​വു​മ​ല്ല​ ​അ​വ​യെ​ ​പോ​ഷി​പ്പി​ക്കാ​നും​ ​വ​രും​ത​ല​മു​റ​ക​ളി​ലേ​ക്ക് ​പ​ക​രാ​നും​ ​വേ​ണ്ട​ ​മ​ഴ​യും​ ​വെ​യി​ലും​ ​ഋ​തു​ഭേ​ദ​ങ്ങ​ളു​മൊ​ക്കെ​ത്ത​ന്നെ​ ​സം​വി​ധാ​നം​ ​ചെ​യ്‌​തു​വ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു​മു​ണ്ട്.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​ജ​ല​പാ​നം​ ​ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നാ​യി​ ​ഏ​തെ​ങ്കി​ലും​ ​ജ​ലാ​ശ​യ​ത്തി​ൽ​ ​ഇ​റ​ങ്ങി​ ​ആ​രെ​ങ്കി​ലും​ ​കി​ട​ക്കാ​റു​ണ്ടോ​?​ ​ഇ​ല്ല.​ ​അ​തി​ന് ​കാ​ര​ണ​മെ​ന്താ​ണ്?​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ശ​രീ​ര​ത്തി​ന് ​വേ​ണ്ടു​ന്ന​താ​യ​ ​ജ​ല​ത്തി​നും​ ​അ​ന്ന​ത്തി​നും​ ​ഒ​രു​ ​നി​ശ്ചി​ത​ ​തോ​ത് ​ഇൗ​ശ്വ​ര​ൻ​ ​ക​ല്‌​പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്.​ ​അ​തി​ല​ധി​ക​മാ​യാ​ൽ​ ​അ​തി​നെ​ ​ശ​രീ​രം​ ​സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ല.​ ​
​ ​ഇൗ​ ​പ്ര​പ​ഞ്ച​വ​സ്‌​തു​ക്ക​ളെ​യെ​ല്ലാം​ ​ഇൗ​ശ്വ​ര​ൻ​ ​ഇ​തു​പോ​ലെ​ ​തീ​ർ​ത്തു​വ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് ​ഒാ​രോ​രു​ത്ത​ർ​ക്കും​ ​അ​വ​ര​വ​ർ​ക്ക് ​വേ​ണ്ട​ത്ര​ ​മാ​ത്രം​ ​സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി​ട്ടാ​ണ്.​ ​മ​റി​ച്ച് ​അ​തി​ല​ധി​കം​ ​സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യാ​ൽ​ ​അ​ധി​ക​മാ​യ​വ​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​സ​മ്മ​തം​ ​കൂ​ടാ​തെ​ ​ത​ന്നെ​ ​പു​റം​ത​ള്ള​പ്പെ​ട്ടു​പോ​കും.​ ​അ​തി​നാ​ൽ​ ​വേ​ണ്ട​ ​തോ​തി​ൽ​ ​മാ​ത്രം​ ​അ​ന്ന​പാ​നാ​ദി​ക​ൾ​ ​സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ക​ ​എ​ന്ന​താ​ണ് ​പ്ര​കൃ​തി​ ​പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ ​ആ​ദ്യ​ത്തെ​ ​പാ​ഠം. പ​ക്ഷേ​ ​ഇൗ​ ​ആ​ദ്യ​പാ​ഠ​ത്തെ​ ​യാ​തൊ​രു​ ​ല​ജ്ജ​യും​ ​കൂ​ടാ​തെ​ ​നി​ര​ന്ത​രം​ ​ലം​ഘി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​ ​ഒ​രേ​യൊ​രു​ ​പ്ര​പ​ഞ്ച​ജീ​വി​ ​മ​നു​ഷ്യ​ൻ​ ​മാ​ത്ര​മാ​ണ്.​ ​അ​തു​കൊ​ണ്ട് ​ന​മ്മു​ടെ​ ​പ്രാ​ഥ​മി​കാ​വ​ശ്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​ഒ​ന്നാ​യ​ ​അ​ന്ന​പാ​നാ​ദി​ക​ളു​ടെ​ ​കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ​ ​ന​മ്മ​ളെ​ല്ലാം​ ​കൃ​ത്യ​മാ​യ​ ​മി​ത​ത്വം​ ​പാ​ലി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ട്.​ ​അ​ത​ല്ലാ​തെ​ ​അ​തി​ഭ​ക്ഷ​ണം​ ​ശീ​ല​മാ​ക്കി​യാ​ൽ​ ​അ​ത് ​ആ​രോ​ഗ്യ​ത്തെ​ ​മാ​ത്ര​മ​ല്ല​ ​മ​നോ​ബു​ദ്ധി​ക​ളു​ടെ​ ​മു​ഴു​വ​ൻ​ ​ആ​വാ​സ​ ​വ്യ​വ​സ്ഥ​ക​ളെ​യും​ ​ത​കി​ടം​മ​റി​ക്കും.​ ​ഉ​ദാ​ഹ​ര​ണ​ത്തി​ന് ​അ​മി​ത​ഭ​ക്ഷ​ണം​ ​ക​ഴി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ ​ഒ​രു​വ​ന് ​സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യൊ​ന്ന് ​ചി​രി​ക്കാ​നോ​ ​വി​ശ്ര​മി​ക്കാ​നോ​ ​ചി​ന്തി​ക്കാ​നോ​ ​സ്വ​സ്ഥ​മാ​യി​ ​പ്ര​വൃ​ത്തി​യി​ൽ​ ​ഏ​ർ​പ്പെ​ടാ​നോ​ ​സാ​ധി​ക്കു​ക​യി​ല്ലെ​ന്ന​ത് ​ന​മു​ക്ക് ​പ​രി​ചി​ത​മാ​യി​ട്ടു​ള്ള​ ​ഒ​ന്നാ​ണ്.​ ​അ​തു​കൊ​ണ്ട് ​ന​ല്ലൊ​രു​ ​ജീ​വി​ത​ശൈ​ലി​ക്ക് ​അ​തി​ഭ​ക്ഷ​ണം​ ​ഒ​ട്ടും​ ​ഭൂ​ഷ​ണ​മ​ല്ല.
അ​തു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ​യാ​ണ് ​അ​തി​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ​ ​കാ​ര്യ​വും.​ ​ന​ല്ലൊ​രു​ ​ജീ​വി​ത​ശൈ​ലി​യു​ടെ​ ​താ​ള​ക്ര​മ​ത്തെ​ ​തെ​റ്റി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ​ ​അ​തി​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ന് ​വ​ലി​യ​ ​സ്ഥാ​ന​മു​ണ്ട്.​ ​പ​ല​പ്പോ​ഴും​ ​ആ​വ​ശ്യ​മു​ള്ള​തി​നെ​ക്കാ​ൾ​ ​അ​ധി​കം​ ​സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​ണ് ​പ​ല​രും.​ ​ഇൗ​ ​അ​മി​ത​സം​സാ​രം​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ചി​ന്ത​യെ​യും​ ​ആ​ശ​യ​ ​സ​ങ്ക​ല്‌​പ​ങ്ങ​ളെ​യും​ ​അ​വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കാ​നേ​ ​ഉ​പ​ക​രി​ക്കു​ക​യു​ള്ളൂ.​ ​കാ​ര​ണം​ ​വ്യ​ക്ത​ത​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നാ​ണ് ​അ​മി​ത​മാ​യി​ ​സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​ത്.​ ​അ​തി​ഭാ​ഷ​ണം​ ​ശ്ര​വ​ണ​സു​ഖ​ത്തെ​ ​ഇ​ല്ലാ​താ​ക്കും.​ ​മാ​ത്ര​മ​ല്ല​ ​കേ​ൾ​ക്കാ​നും​ ​പ​റ​യാ​നു​മു​ള്ള​ ​ആ​ഗ്ര​ഹ​ത്തെ​യും​ ​ശ്ര​ദ്ധ​യെ​യും​ ​ഇ​ത് ​ന​ശി​പ്പി​ക്കു​ക​യും​ ​ചെ​യ്യും.​ ​അ​തു​കൊ​ണ്ട് ​എ​പ്പോ​ഴും​ ​എ​വി​ടെ​യും​ ​മി​ത​ഭാ​ഷ​ണ​മാ​ണ് ​ഉ​ചി​തം.​ ​പ​റ​യേ​ണ്ട​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് ​മാ​ത്രം​ ​പ​റ​യു​ക​ ​എ​ന്ന​ ​ശീ​ലം​ ​വ​ള​ർ​ത്തി​യാ​ൽ​ ​വി​ഷ​യ​ഗ്ര​ഹ​ണം​ ​സു​ഗ​മ​മാ​കും.​ ​മ​ഹ​ർ​ഷീ​ശ്വ​ര​ൻ​മാ​രു​ടെ​ ​ജീ​വി​ത​ശൈ​ലി​ ​അ​താ​യി​രു​ന്നു.​ ​സ​ത്യ​സാ​ക്ഷാ​ത്കാ​ര​ത്തി​ന്റെ​ ​ആ​നു​ഭൂ​തി​ത​ല​ത്തെ​ ​ആ​വി​ഷ്‌​ക​രി​ക്കു​ന്ന​ ​ഉ​പ​നി​ഷ​ത്തു​ക​ൾ​ ​ത​ന്നെ​ ​കു​റ​ഞ്ഞ​ ​വാ​ക്കു​ക​ളാ​ൽ​ ​എ​ഴു​ത​പ്പെ​ട്ട​വ​യാ​ണ്.​ ​ആ​ധു​നി​ക​ ​പ​ണ്ഡി​ത​ ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ന് ​വ്യാ​ഖ്യാ​നി​ച്ച് ​തീ​ർ​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത​വി​ധം​ ​അ​ദ്വൈ​ത​പ്പൊ​രു​ളി​നെ​ ​എ​ത്ര​ ​മം​ഗ​ള​ക​ര​മാ​യ​ ​വാ​ക്കു​ക​ൾ​ ​കൊ​ണ്ടാ​ണ്
ഗു​രു​ക്ക​ന്മാ​ർ​ ​അ​വ​ത​രി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്.​ ​കു​റ​ഞ്ഞ​ ​വാ​ക്കു​ക​ൾ​ ​കൊ​ണ്ട് ​കൂ​ടു​ത​ൽ​ ​ചി​ന്തി​ക്കാ​നും​ ​ഗ്ര​ഹി​ക്കാ​നും​ ​ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​നും​ ​ജ്ഞാ​ന​തൃ​ഷ്ണ​ ​വ​ള​ർ​ത്താ​നും​ ​ത​ത്വ​ജ്ഞാ​ന​ ​പ്രാ​പ്‌​തി​ ​കൈ​വ​രി​ക്കാ​നും​ ​സാ​ദ്ധ്യ​മാ​കു​മെ​ന്ന​തി​ന്റെ​ ​ദൃ​ഷ്‌​ടാ​ന്ത​മാ​ണി​തെ​ല്ലാം.
ഒ​രു​വ​നെ​ ​സ്വീ​കാ​ര്യ​നാ​ക്കു​ന്ന​തി​ലും​ ​ആ​ക​ർ​ഷ​ണീ​യ​നാ​ക്കു​ന്ന​തി​ലും​ ​ശ്ര​ദ്ധാ​വാ​ൻ​ ​ആ​ക്കു​ന്ന​തി​ലും​ ​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​നു​ള്ള​ ​പ്രാ​ധാ​ന്യം​ ​ഏ​റെ​യാ​ണ്.​ ​എ​ത്ര​ ​വി​ല​പി​ടി​പ്പു​ള്ള​ ​ആ​ട​യാ​ഭ​ര​ണ​ങ്ങ​ൾ​ ​അ​ണി​ഞ്ഞു​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​വ​നും​ ​ഇ​മ്പ​മാ​ർ​ന്ന​ ​മി​ത​ഭാ​ഷ​ണം​ ​ന​ട​ത്തു​ന്ന​വ​നോ​ളം​ ​ശ്ര​ദ്ധ​യും​ ​സ്വീ​കാ​ര്യ​ത​യും​ ​കി​ട്ടു​ക​യി​ല്ല.​ ​ഒ​രു​ ​സ​മൂ​ഹ​ത്തെ​ ​ഭി​ന്നി​പ്പി​ക്കാ​ൻ​ ​അ​തി​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ന് ​സാ​ധി​ക്കു​മെ​ങ്കി​ൽ​ ​ഒ​രു​ ​സ​മൂ​ഹ​ത്തെ​യാ​കെ​ ​ഒ​ന്നി​പ്പി​ക്കാ​ൻ​ ​മി​ത​ഭാ​ഷ​ണം​ ​കൊ​ണ്ട് ​ക​ഴി​യും.​ ​ക്രി​സ്‌​തു​ദേ​വ​നും​ ​ശ്രീ​ബു​ദ്ധ​നും​ ​ന​ബി​തി​രു​മേ​നി​യും​ ​ഗു​രു​ദേ​വ​തൃ​പ്പാ​ദ​ങ്ങ​ളും​ ​മി​ത​ഭാ​ഷി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ശ​ബ്‌​ദ​വും​ ​പൊ​രു​ളും​ ​അ​നു​ഭ​വ​വും​ ​ഒ​ന്നു​ചേ​രു​മ്പോ​ഴാ​ണ് ​ഭാ​ഷ​ണം​ ​ജീ​വ​ത്താ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന​ത്.​ ​ആ​ക​ർ​ഷ​ക​ത്വം,​ ​സു​വ്യ​ക്തം,​ ​ഇ​മ്പം,​ ​സ്‌​ഫു​ടം,​ ​സ​ഭ്യം​ ​ഇ​വ​ക​ൾ​ ​ഗു​ണ​ങ്ങ​ളാ​യി​ ​വ​രു​ന്ന​ ​വാ​ക്കു​ക​ളാ​വ​ണം​ ​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തി​ന് ​ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കേ​ണ്ട​തെ​ന്ന് ​ഗു​രു​ദേ​വ​ൻ​ ​ശ്രീ​നാ​രാ​യ​ണ​ ​ധ​ർ​മ്മ​ത്തി​ൽ​ ​ഇ​പ്ര​കാ​രം​ ​ഉ​പ​ദേ​ശി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്.
ആ​വ​ർ​ജ്ജ​ക​ത്വം​ ​വ​ർ​ണ്ണാ​നാം
സു​വ്യ​ക്തി​:​ ​സ്വ​ര​മാ​ധു​രീ
പ​ദാ​നാം​ ​സ്ഫു​ട​തൗ​ചി​ത്യം
ല​യോ​മി​ ​വ​ച​സോ​ ​ഗു​ണാ:
അ​തി​ഭ​ക്ഷ​ണ​വും​ ​അ​തി​ഭാ​ഷ​ണ​വും​ ​പോ​ലെ​ത​ന്നെ​ ​ജീ​വി​ത​ശൈ​ലി​യു​ടെ​ ​ശാ​ന്തി​യെ​യും​ ​കാ​ന്തി​യെ​യും​ ​ഒ​ന്നു​പോ​ലെ​ ​ഇ​ല്ലാ​താ​ക്കു​ന്ന​ ​മ​റ്റൊ​ന്നാ​ണ് ​അ​തി​ഭീ​ഷ​ണം.​ ​ഭീ​ഷ​ണ​മെ​ന്നാ​ൽ​ ​ഭ​യ​മാ​ണ്.​ ​അ​തി​ഭ​യ​മു​ള്ളി​ട​ത്തോ​ളം​ ​ഒ​രു​വ​ന് ​ന​ല്ല​ ​ചി​ന്ത​യും​ ​ഭാ​ഷ​ണ​വും​ ​ആ​ശ​യ​വും​ ​പ്ര​വൃ​ത്തി​യും​ ​ആ​ചാ​ര​വും​ ​രൂ​പ​പ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​വി​ല്ല.​ ​എ​ന്തെ​ന്നാ​ൽ​ ​അ​തി​ഭ​യം​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ശ​രി​യാ​യ​ ​ധാ​ര​ണ​ക​ളെ​ ​തെ​റ്റി​ക്കും.​ ​വി​ശ്വാ​സ​ത്തെ​ ​നി​ഷ്‌​പ്ര​ഭ​മാ​ക്കും.​ ​സം​ശ​യ​ത്തെ​ ​ബ​ല​വ​ത്താ​ക്കും.​ ​വാ​ക്കി​നെ​ ​അ​വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കും.​ ​ബു​ദ്ധി​യെ​ ​മ​ന്ദീ​ഭ​വി​പ്പി​ക്കു​ക​യും​ ​സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തെ​ ​ത​ടു​ക്കു​ക​യും​ ​ചെ​യ്യും.​ ​ആ​ക​യാ​ൽ​ ​അ​തി​ഭ​ക്ഷ​ണ​വും​ ​അ​തി​ഭാ​ഷ​ണ​വും​ ​അ​തി​ഭീ​ഷ​ണ​വും​ ​വെ​ടി​ഞ്ഞ് ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ജീ​വി​ത​ശൈ​ലി​ ​ഒ​രു​ ​മു​ല്ല​വ​ള്ളി​പോ​ലെ​ ​മൃ​ദു​ല​വും​ ​നി​ർ​മ്മ​ല​വും​ ​ആ​ക്ക​ണം.​ ​അ​പ്പോ​ഴാ​ണ് ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ​ ​ത്യാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ​യും​ ​സ്നേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ​യും​ ​സ​ദ്ക​ർ​മ്മ​ത്തി​ന്റെ​യും​ ​ഒ​ക്കെ​ ​ന​ല്ല​ ​ന​ല്ല​ ​പൂ​ക്ക​ൾ​ ​സ​മൃ​ദ്ധ​മാ​യി​ ​വി​ട​ർ​ന്നു​വ​രു​ന്ന​ത്.