ആദ്യ​മാ​യി​ ​ഞാ​ൻ​ ​കൊ​ല്ലൂ​രി​ൽ​ ​മൂ​കാം​ബി​കാ ​ദേ​വി​യു​ടെ​ ​ദ​ർ​ശ​ന​ത്തി​നാ​യി​ ​ചെ​ന്ന​ത് ​ഒ​രി​ക്ക​ലും​ ​മ​റ​ക്കാ​ൻ​ ​ക​ഴി​യാ​ത്ത​ ​ഒ​രു​ ​ആ​ത്മീ​യാ​നു​ഭ​വ​മാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​തി​നെ​ ​വാ​ക്കു​ക​ളി​ൽ​ ​പ​ക​ർ​ത്താ​ൻ​ ​ഞാ​ൻ​ ​കൈ​വ​രി​ച്ച​ ​ഭാ​ഷാ​ ​പ​രി​ജ്ഞാ​നം​ ​അ​പ​ര്യാ​പ്‌​ത​മാ​ണ്.​ ​എ​നി​ക്ക് ​ആ​ത്മാ​വു​കൊ​ണ്ട് ​തൊ​ട്ട​റി​യാ​ൻ​ ​മാ​ത്ര​മു​ള്ള​ ​അ​വ​ർ​ണ​നീ​യ​മാ​യ​ ​ഒ​രു​ ​വൈ​യ​ക്‌​തി​കാ​നു​ഭ​വ​മാ​ണ​ത്.​ ​ദേ​വി​യു​ടെ​ ​സാ​ന്നി​ദ്ധ്യ​ത്തി​ൽ​ ​ക​ണ്ണ​ട​ച്ചു​ ​നി​ൽ​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​ദേ​ഹം​ ​ഇ​ല്ലാ​തെ​യാ​കു​ന്ന​തു​ ​പോ​ലേ​യും​ ​ഞാ​ൻ​ ​ആ​ത്മാ​വു​മാ​ത്ര​മാ​യി​ ​തീ​രു​ന്ന​താ​യും​ ​തോ​ന്നി.
ദേ​വീ​മാ​ഹാ​ത്മ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് ​വ​ള​രെ​ ​കാ​ല​മാ​യി​ ​ഞാ​ൻ​ ​കേ​ട്ട​റി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.​ ​വാ​യി​ച്ചും​ ​അ​റി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.​ ​കു​ട​ജാ​ദ്രി​ ​കു​ന്നി​ൻ​നി​ര​ക​ളി​ലെ​ ​ദേ​വീ​ക്ഷേ​ത്ര​ത്തി​ലേ​‌​ക്ക് ​ന​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​ഞാ​ൻ​ ​മൂ​കാം​ബി​കാ​ദേ​വി​യെ​ ​കു​റി​ച്ചു​ള്ള​ ​ഐ​തി​ഹ്യം​ ​ഓ​ർ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.​ ​പി​ന്നി​ൽ​ ​പ​ക്ഷി​ക​ളു​ടെ​ ​കു​റു​ക​ലു​ക​ളും​ ​മ​ര​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലൂ​ടെ​ ​ഓ​ടു​ന്ന​ ​പേ​ട​മാ​നു​ക​ളു​ടെ​ ​കാ​ലൊ​ച്ച​ക​ളും​ ​കേ​ട്ടു.​ ​പ​ക്ഷേ​ ​ഞാ​ൻ​ ​തി​രി​ഞ്ഞു​ ​നോ​ക്കി​യി​ല്ല.​ ​ദേ​വി​യു​ടെ​ ​കാ​ൽ​ച്ചി​ല​ങ്ക​ക​ളു​ടെ​ ​കി​ലു​ക്കം​ ​കേ​ട്ടാ​ൽ​ ​ഞാ​ൻ​ ​തി​രി​ഞ്ഞു​ ​നോ​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നോ​?​ ​ശ​ങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​രു​ടെ ആ​ഗ്ര​ഹ​മാ​യി​രു​ന്നു​ ​കേ​ര​ള​ത്തി​ൽ​ ​ഒ​രി​ട​ത്ത് ​ദേ​വീ​വി​ഗ്ര​ഹം​ ​പ്ര​തി​ഷ്‌​ഠി​ക്കു​ക​ ​എ​ന്ന​ത്.​ ​ദേ​വി​ ​സ​മ്മ​തി​ച്ചു.​ ​പ​ക്ഷേ,​ ​ഒ​രു​ ​നി​ബ​ന്ധ​ന​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ല​ക്ഷ്യ​ത്തി​ലെ​ത്തു​ന്ന​തു​വ​രെ​ ​ശ​ങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​ർ​ ​പി​റ​കി​ലേ​‌​ക്ക് ​തി​രി​ഞ്ഞു​ ​നോ​ക്ക​രു​തെ​ന്ന്.​ ​അ​ങ്ങ​നെ​ ​അ​വ​ർ​ ​കേ​ര​ള​ത്തി​ലേ‌​ക്ക് ​ സഞ്ചരിച്ചു. ശങ്കരാചാര്യരെ പരീക്ഷിക്കാനായി പിറകിൽ നടക്കുന്ന ദേവി ത​ന്റെ​ ​കാ​ൽ​ച്ചി​ല​ങ്ക​ക​ളു​ടെ​ ​കി​ലു​ക്കം​ ​നി​ശ​ബ്‌​ദ​മാ​ക്കി.​ ​ദേ​വി​‌​ക്ക് ​ എ​ന്തു​പ​റ്റി​യെ​ന്ന​ ആകാംക്ഷയോടെ ശങ്കരാചാര്യർ തിരിഞ്ഞുനോക്കി. അങ്ങനെ ശങ്കരാചാര്യർ ​വാ​ക്ക് ​തെ​റ്റി​ച്ചു.​ ​തു​ട​ർ​ന്ന് ​മു​ന്നോ​ട്ടു​യാ​ത്ര​ ​ചെ​യ്യു​വാ​ൻ​ ​അ​വ​ർ​ക്ക് ​ക​ഴി​യു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.​ ​അ​പ്പോ​ൾ​ ​അ​വ​ർ​ ​കു​ട​ജാ​ദ്രി​ ​കു​ന്നു​ക​ളു​ടെ​ ​അ​ടി​വാ​ര​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ദേ​വി​ ​ത​ന്നെ​ ​അ​വി​ടെ​ ​പ്ര​തി​ഷ്‌​ഠി​ക്കു​വാ​ൻ​ ​ശ​ങ്ക​രാ​ചാ​ര്യ​രോ​ട് ​ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു.​ ​ആ​ ​ക​ഥ​ ​യാ​ത്ര​യി​ലു​ട​നീ​ളം​ ​ ഞാ​നോ​ർ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.
ഞാ​ൻ​ ​ക​ണ്ടു​ ​പ​രി​ച​യി​ച്ച​ ​മ​റ്റു​ ​ക്ഷേ​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​നി​ന്നു​ ​വ്യ​ത്യ​സ്‌​ത​മാ​ണ് ​കൊ​ല്ലൂ​രി​ലെ​ ​മൂ​കാം​ബി​ക​ ​ക്ഷേ​ത്ര​മെ​ന്ന് ​അ​വി​ടെ​ ​പോ​കു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം​ ​എ​നി‌​ക്ക് ​തോ​ന്നാ​റു​ണ്ട്.​ ​അ​വി​ടം​ ​ ഭ​ക്തി​യു​ടെ​യും​ ​വി​ദ്യ​യു​ടെ​യും​ ​സ​ർ​ഗാ​ത്മ​ക​ത​യു​ടെ​യും​ ​പ്ര​ഭ​വ​കേ​ന്ദ്ര​മാ​ണ്.​ ​ദേ​വീ​സ​ന്നി​ധി​യി​ൽ​ ​ക​ണ്ണ​ട​ച്ചു​ ​നി​ൽ​ക്കു​മ്പോ​ൾ ​എ​ന്റെ​ ​ഉ​ള്ളി​ലെ​ ​ എ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​ൻ​ ​ ഞാ​ന​റി​യാ​തെ​ ​ പേ​ന​ ​കൈയി​ലേ​ന്തി​ ​എ​ഴു​തു​വാ​ൻ​ ​തു​ട​ങ്ങു​ന്ന​താ​യി​ ​തോ​ന്നി.​ ​അ​പ്പോ​ൾ​ ​മ​ന​സി​ലാ​യി,​ ​എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് ​യേ​ശു​ദാ​സും​ ​എം.​ടി​യും​ ​മൂ​കാം​ബി​ക​യു​ടെ​ ​ആ​രാ​ധ​ക​രാ​യി​ ​മാ​റി​യ​തെ​ന്ന്.​ ​അ​വ​ർ​ ​പി​റ​ന്നാ​ളി​ന് ​അ​വി​ടെ​ ​പോ​കാ​റു​ണ്ട്.​ ​ദേ​വി​യു​ടെ​ ​അ​നു​ഗ്ര​ഹം​ ​ല​ഭി​ച്ച​ ​ക​ലാ​കാ​ര​ൻ​മാ​രാ​ണ് ​അ​വ​ർ.​ ​കൊ​ല്ലൂ​ർ​ ​ക്ഷേ​ത്ര​പ​രി​സ​ര​ത്തി​ലേ‌​ക്ക് ​കാ​ൽ​വ​യ്‌​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​ത​ന്നെ​ ​എ​വി​ടെ​ ​നി​ന്നൊ​ക്കെ​യോ​ ​സം​ഗീ​ത​ത്തി​ന്റെ​ ​അ​ല​ക​ൾ​ ​ഒ​ഴു​കി​ ​വ​രു​ന്ന​താ​യി​ ​ തോ​ന്നും.​ ​മൂ​കാം​ബി​ക​ ​എ​ന്നെ​ ​സം​ഗീ​ത​മാ​ക്കി​ ​മാ​റ്റു​ന്നു.
ഞാ​നും​ ​ഭാ​ര്യ​യും​ ​ക്ഷേ​ത്ര​ത്തി​ലെ​ ​സ​ര​സ്വ​തീ​മ​ണ്ഡ​പ​ത്തി​ൽ​ ​കു​റേ​ ​നേ​രം​ ​ഇ​രു​ന്നു.​ ​സ്‌​കൂ​ളി​ൽ​ ​പ​ഠി​ക്കു​ന്ന​ ​കാ​ല​ത്ത് ​അ​വ​ൾ​ ​നൃ​ത്തം​ ​ചെ​യ്‌​തി​രു​ന്നു.​ ​സ​ര​സ്വ​തീ​മ​ണ്ഡ​പ​ത്തി​ൽ​ ​ന​ർ​ത്ത​കി​ക​ളു​ടെ​ ​കാ​ലു​ക​ളി​ലെ​ ​ചി​ല​ങ്ക​യൊ​ച്ച​ക​ൾ​ ​കേ​ൾ​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​ര​ങ്ങേ​റ്റ​ത്തി​നെ​ത്തു​ന്ന​ ​ബാ​ലി​ക​മാ​ർ​ ​അ​വി​ടെ​ ​സ​ര​സ്വ​തീ​ ​ദേ​വി​ക്ക് ​നൃ​ത്താ​ർ​ച്ച​ന​ക​ൾ​ ​അ​ർ​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.
ക​ഴി​ഞ്ഞ​ ​ത​വ​ണ​ ​ഞാ​ൻ​ ​അ​വി​ടെ​ ​ചെ​ന്ന​പ്പോ​ൾ,​ ​'അ​ര​വി​ന്ദ​ന്റെ​ ​അ​തി​ഥി​ക​ൾ"​ ​സി​നി​മ​യു​ടെ​ ​ഷൂ​ട്ടിം​ഗ് ​ന​ട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ഭ​ക്തി​നി​ർ​ഭ​ര​വും​ ​സം​ഗീ​ത​മ​യ​വു​മാ​യ​ ​ക്ഷേ​ത്രാ​ന്ത​രീ​ക്ഷം​ ​കാ​മ​റ​ക​ൾ​ ​ഒ​പ്പി​യെ​ടു​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ആ​ ​സി​നി​മ​‌​ക്ക് ​ദേ​വി​ ​മൂ​കാം​ബി​ക​യു​ടെ​ ​അ​നു​ഗ്ര​ഹ​മുണ്ടെ​ന്ന് ​അ​പ്പോ​ഴേ​ ​എ​നി​ക്ക് ​തോ​ന്നി​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ,​ ​അ​ര​വി​ന്ദ​ന്റെ​ ​അ​തി​ഥി​ക​ൾ​ ​പ്ര​ദ​ർ​ശ​ന​ത്തി​ന്റെ​ ​നൂ​റു​ദി​ന​ങ്ങ​ൾ​ ​പി​ന്നി​ട്ട് ​ഒ​രു​ ​വ​ലി​യ​ ​വി​ജ​യ​മാ​യ​ത്.
എ​ഴു​ത്തു​കാ​രു​ടെ​യും​ ​ക​ലാ​കാ​ര​ൻ​മാ​രു​ടെ​യും​ ​മ​ന​സി​ൽ​ ​എ​പ്പോ​ഴും​ ​മൂ​കാം​ബി​ക​യു​ണ്ടാ​ക​ണം.​ ​വി​ദ്യ​യു​ടെ​യും​ ​ക​ല​യു​ടെ​യും​ ​ദേ​വി​ ​കൂ​ടി​യാ​ണ് ​മൂ​കാം​ബി​ക.​ ​ദേ​വി​യു​ടെ​ ​അ​നു​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ൾ​ ​തേ​ടി​ ​ഞാ​ൻ​ ​ഇ​നി​യും​ ​അ​വി​ടെ​ ​പോ​കും...​കാ​ര​ണം​ ​എ​നി​ക്കി​നി​യും​ ​ഒ​രു​പാ​ട് ​എ​ഴു​തു​വാ​ൻ​ ​ബാ​ക്കി​യു​ണ്ട്.​ ​ഇ​ത്ര​യേ​റെ​ ​എ​ഴു​തി​യി​ട്ടും​ ​എ​ഴു​തി​ത്തീ​ർ​ന്നി​ല്ലെ​ന്ന​ ​തോ​ന്ന​ൽ​ ​മ​ന​സി​ൽ​ ​നി​ന്നു​ ​പോ​കു​ന്നി​ല്ല.
ഞ​ങ്ങ​ൾ​ ​എ​ഴു​ത്തു​കാ​രു​ടെ​ ​സ്വ​ന്തം​ ​അ​മ്മ​യാ​ണ് ​മൂ​കാം​ബി​ക​ ​ദേ​വി.​ ​അ​നു​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ൾ​ക്കും​ ​സാ​ന്ത്വ​ന​ത്തി​നും​ ​മ​നഃ​ശാ​ന്തി​ക്കു​മാ​യി​ ​മ​ക്ക​ൾ​ ​അ​മ്മ​യു​ടെ​ ​അ​രി​കി​ല്ല​ല്ലാ​തെ​ ​മ​റ്റെ​വി​ടെ​യാ​ണ് ​പോ​കു​ക?