'​'​ശേ​ഖ​രാ....​ ​വ​ന്നേ..."

ശ്രീ​നി​വാ​സ​കി​ടാ​വ് ​അ​നു​ജ​നെ​ ​അ​ല്പം​ ​അ​ക​ലേ​ക്കു​ ​നീ​ക്കി​നി​ർ​ത്തി​ ​സ്വ​രം​ ​താ​ഴ്‌​ത്തി​ ​സം​സാ​രി​ക്കാ​ൻ​ ​തു​ട​ങ്ങി.
'​'​ ​ആ​ ​ക​ല്ല​റ​യ്ക്കു​ള്ളി​ൽ​ ​എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും​ ​ഉ​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും​ ​ഇ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും​ ​സ്ലാ​ബ് ​പൊ​ളി​ഞ്ഞു​വീ​ഴു​ന്ന​ ​നി​മി​ഷ​ത്തി​ൽ​ ​ത്ത​ന്നെ​ ​അ​വ​നെ​ ​തീ​ർ​ക്ക​ണം."
കി​ടാ​വ് ​പ​റ​ഞ്ഞു.
ശേ​ഖ​ര​ൻ​ ​മൂ​ളി.
'​'​അ​വ​ന്റെ​ ​തൊ​ട്ടു​ ​പി​റ​കി​ൽ​ത്ത​ന്നെ​ ​ഞാ​ൻ​ ​നി​ന്നോ​ളാം."
അ​വ​രെ​ ​ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​ത്ത​ ​ഭാ​വ​ത്തി​ലാ​ണ് ​നി​ന്ന​തെ​ങ്കി​ലും​ ​പ​രു​ന്ത് ​കാ​തു​കൂ​ർ​പ്പി​ച്ചു.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​അ​യാ​ൾ​ക്ക് ​ഒ​ന്നും​ ​കേ​ൾ​ക്കു​വാ​ൻ​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല.
ത​ന്നെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​ണ് ​അ​വ​രു​ടെ​ ​ച​ർ​ച്ച​ ​എ​ന്ന​ ​കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ​ ​പ​രു​ന്തി​ന് ​ഉ​റ​പ്പു​ണ്ട്.
'​'​ശേ​ഖ​രാ...​ ​ഞാ​ൻ​ ​മു​റി​യി​ലേ​ക്ക് ​ഒ​ന്നു​ ​ചെ​ല്ലാം.​ ​നേ​ര​ത്തെ​ ​എ​ടു​ത്ത​തെ​ല്ലാം​ ​കൂ​ടി​ ​ഒ​ന്നി​ച്ച് ​ഒ​രു​ ​ചാ​ക്കി​ലോ​ ​മ​റ്റോ​ ​കെ​ട്ടി​വ​യ്ക്കാം."
അ​പ്പോ​ൾ​ ​ശേ​ഖ​ര​ന് ​ഒ​രു​ ​സ​ന്ദേ​ഹം.
'​'​ചേ​ട്ടാ...​ ​പ​രു​ന്തി​നെ​ ​ഇ​വി​ടെ​വ​ച്ചു​ ​കൊ​ന്നാ​ൽ​ ​ന​മു​ക്ക് ​പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങാ​ൻ​ ​ക​ഴി​യു​മോ​?​ ​ത​ട്ടി​ൻ​പു​റ​ത്തു​കൂ​ടി​ ​ഇ​തെ​ല്ലാം​ ​ചു​മ​ന്നു​കൊ​ണ്ട് ​അ​പ്പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങു​ക​ ​ന​ട​ക്കു​മോ​?​ ​പ​രു​ന്താ​ണെ​ങ്കി​ൽ​ ​പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങി​യി​ട്ട് ​പ​ഴ​യ​തു​പോ​ലെ​ ​അ​ടു​ക്ക​ള​ ​വാ​തി​ൽ​ ​തു​റ​ന്നു​ത​രും.​ ​അ​തി​നു​ശേ​ഷം​ ​അ​വ​നെ​ ​തീ​ർ​ത്താ​ൽ​ ​പോ​രേ​?"
ശ്രീ​നി​വാ​സ​കി​ടാ​വ് ​ഒ​രു​ ​നി​മി​ഷം​ ​ചി​ന്തി​ച്ചു​നി​ന്നു.
ശേ​ഖ​ര​ൻ​ ​പ​റ​യു​ന്ന​തി​ൽ​ ​കാ​ര്യ​മു​ണ്ട്.​ ​ഓ​ടു​ ​പൊ​ളി​ച്ച​ ​ഭാ​ഗ​ത്തു​കൂ​ടി​ ​പു​റ​ത്തു​ ​ക​ട​ക്കു​ക​ ​എ​ന്ന​ത് ​ത​ങ്ങ​ളെ​ ​സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം​ ​ദു​ഷ്‌​ക​ര​മാ​ണ്.​ ​ഇ​ത്ര​യും​ ​ഉ​യ​ര​മു​ള്ള​ ​കോ​വി​ല​ക​ത്തി​ന്റെ​ ​മേ​ൽ​ക്കൂ​ര​ ​വ​ഴി​ ​ഇ​റ​ങ്ങി​യാ​ൽ​ ​മ​റി​ഞ്ഞു​വീ​ണ് ​ക​യ്യോ​ ​കാ​ലോ​ ​ന​ട്ടെ​ല്ലോ​ ​ഒ​ടി​ഞ്ഞാ​ൽ​ ​അ​തോ​ടെ​ ​തീ​ർ​ന്നു.
'​'​എ​ങ്കി​ൽ​ ​പി​ന്നെ​ ​അ​ങ്ങ​നെ​ ​മ​തി.​ ​ഞാ​ൻ​ ​എ​ന്താ​യാ​ലും​ ​മു​റി​യി​ലേ​ക്കു​ ​ചെ​ല്ലാം."
കി​ടാ​വ് ​പോ​യി.
ശേ​ഖ​ര​ൻ​ ​വീ​ണ്ടും​ ​പ​രു​ന്ത് ​പ​ണി​ ​ചെ​യ്യു​ന്ന​ത് ​വ​ന്നു​ ​നോ​ക്കി​നി​ന്നു.
'​'​എ​ന്താ​യി​രു​ന്നു​ ​സാ​റ​മ്മാ​ര് ​ത​മ്മി​ൽ​ ​ഒ​രു​ ​സ്വ​കാ​ര്യം​?​"​ ​ഇ​ട​യ്ക്ക് ​അ​യാ​ൾ​ ​തി​ര​ക്കി.
'​'​നി​ന്നെ​ക്കു​റി​ച്ച് ​ത​ന്നെ​യാ​ ​പ​റ​ഞ്ഞ​ത്.​ ​നീ​ ​പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങി​ ​അ​ടു​ക്ക​ള​ ​വാ​തി​ൽ​ ​തു​റ​ന്നു​ ​ത​ര​ണം.​ ​അ​ല്ലാ​തെ​ ​ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ​ഇ​റ​ങ്ങാ​ൻ​ ​ക​ഴി​യി​ല്ല​ല്ലോ."
'​'​അ​ത് ​നേ​രാ."
പ​രു​ന്ത് ​ഉ​ള്ളി​ൽ​ ​ചി​രി​ച്ചു.
നി​ന്നെ​യൊ​ക്കെ​ ​ഞാ​ൻ​ ​ഇ​റ​ക്കി​ത്ത​രാം...
അ​ല്പ​സ​മ​യം​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞു.
ക​ല്ല​റ​യു​ടെ​ ​സ്ളാ​ബി​ന്റെ​ ​ഒ​രു​ ​ഭാ​ഗ​ത്തെ​ ​സി​മ​ന്റ്പ​രു​ന്ത് ​ഇ​ള​ക്കി.
'​'​ശേ​ഖ​രാ..."
'​'​പെ​ട്ടെ​ന്ന് ​നി​ല​വ​റ​യു​ടെ​ ​വാ​തി​ൽ​ക്ക​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​ശ്രീ​നി​വാ​സ​കി​ടാ​വി​ന്റെ​ ​നി​ല​വി​ളി​ ​കേ​ട്ടു.
'​'​എ​ന്താ​ ​ചേ​ട്ടാ​?"
ചോ​ദി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ​ശേ​ഖ​ര​ൻ​ ​പി​ന്തി​രി​ഞ്ഞോ​ടി.​ ​പി​ന്നാ​ലെ​ ​പ​രു​ന്തും.
ഇ​നി​ ​പ്ര​ജീ​ഷ്,​ ​കി​ടാ​വി​നെ​ ​ആ​ക്ര​മി​ച്ചോ​?​ ​അ​താ​യി​രു​ന്നു​ ​പ​രു​ന്തി​ന്റെ​ ​സം​ശ​യം.
ഇ​രു​ട്ടി​ൽ​ ​ത​പ്പി​ത്ത​ട​ഞ്ഞ് ​ശേ​ഖ​ര​ൻ​ ​നി​ല​വ​റ​യു​ടെ​ ​പ​ടി​ക്കെ​ട്ടു​ക​ൾ​ ​ഓ​ടി​ക്ക​യ​റി.
പു​റ​ത്ത് ​നെ​ഞ്ചും​ ​ത​ട​വി​ ​വി​ല​പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ​കി​ടാ​വു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ആ​ ​ഭാ​ഗ​ത്തെ​ ​ലൈ​റ്റ് ​അ​യാ​ൾ​ ​തെ​ളി​ച്ചി​രു​ന്നു.
'​'​എ​ന്താ​ ​ചേ​ട്ടാ.​ ​എ​ന്തു​പ​റ്റി​?"
ശേ​ഖ​ര​ൻ​ ​അ​യാ​ളു​ടെ​ ​തൊ​ട്ടു​മു​ന്നി​ലെ​ത്തി.
'​'​നീ​യാ​ണോ​ടാ​ ​ന​മ്മ​ൾ​ ​വ​ച്ച​ ​നി​ധി​ ​എ​ ​ടു​ത്തു​ ​മാ​റ്റി​യ​ത്?"
'​'​ഞാ​നോ..​"​ ​ശേ​ഖ​ര​ന്റെ​ ​ക​ണ്ണു​ ​ത​ള്ളി.​ ​ചേ​ട്ട​ൻ​ ​ത​ന്നെ​യ​ല്ലേ​ ​ര​ണ്ട് ​പ​ട്ടു​സ​ഞ്ചി​ക​ൾ​ ​ഒ​ഴി​കെ​യു​ള്ള​തെ​ല്ലാം​ ​ഒ​ളി​പ്പി​ച്ച​ത്?"
'​'​പി​ന്ന​ത് ​എ​ങ്ങോ​ട്ടു​ ​പോ​യെ​ടാ.​ ​ഇ​പ്പം​ ​കാ​ണു​ന്നി​ല്ല.​ ​ഞാ​ൻ​ ​മു​റി​ ​മു​ഴു​വ​ൻ​ ​പ​രി​ശോ​ധി​ച്ചു..."
ത​ള​ർ​ന്ന​തു​പോ​ലെ​ ​കി​ടാ​വ് ​ന​ടു​മു​റ്റ​ത്തി​ന​രു​കി​ലെ​ ​തൂ​ണി​ലേ​ക്കു​ ​ചാ​രി.
'​'​ന​മ്മ​ൾ​ ​മൂ​ന്നു​പേ​ര​ല്ലേ​ ​ഉ​ള്ളാ​യി​രു​ന്നോ​ ​ഇ​വി​ടെ​?​ ​പി​ന്നെ​ ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല​യും​ ​പ്ര​ജീ​ഷും.​ ​അ​വ​രെ​ ​മു​റി​യി​ൽ​ ​പൂ​ട്ടി​യി​ട്ടി​രി​ക്കു​ക​യു​മാ​ണ്."
ശേ​ഖ​ര​ന്റെ​ ​ത​ല​ച്ചോ​ർ​ ​പു​ക​ഞ്ഞു.
'​'​എ​ന്താ​ ​സാ​റ​മ്മാ​രേ​?"
പി​ന്നി​ൽ​ ​ചോ​ദ്യം​ ​കേ​ട്ട് ​ശേ​ഖ​ര​ൻ​ ​വെ​ട്ടി​ത്തി​രി​ഞ്ഞു.
പ​രു​ന്ത്!
ശേ​ഖ​ര​ന്റെ​ ​ക​ണ്ണു​ക​ൾ​ ​ക​ത്തി.​ ​ഒ​റ്റ​ ​കു​തി​പ്പി​ൽ​ ​അ​യാ​ൾ​ ​പ​രു​ന്തി​ന്റെ​ ​ക​ഴു​ത്തി​ൽ​ ​കു​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ചു.​ ​ശേ​ഷം​ ​ഒ​രു​ ​പു​ഴു​ത്ത​ ​തെ​റി.
'​'.....​ ​പ​റ​യെ​ടാ​ ​നീ​യ​ല്ലേ​ ​നി​ധി​യെ​ടു​ത്തു​ ​മാ​റ്റി​യ​ത്?"
'​'​ഞാ​നോ.​"​ ​പ​രു​ന്തി​ന്റെ​ ​ശ​ബ്ദം​ ​പ​ക​ച്ചു.​ ​'​'​ഞാ​ൻ​ ​നി​ങ്ങ​ളു​ടെ​ ​കൂ​ടെ​ത്ത​ന്നെ​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നോ...​ ​നി​ങ്ങ​ള്അ​തൊ​ക്കെ​ ​എ​വി​ടെ​യാ​ ​വ​ച്ച​തെ​ന്ന് ​പോ​ലും​ ​എ​നി​ക്ക​റി​യ​ത്തി​ല്ല.​ ​ഞാ​ൻ​ ​നി​ങ്ങ​ടെ​ ​മു​റി​യി​ലേ​ക്ക് ​വ​ന്നി​ട്ടു​ ​പോ​ലു​മി​ല്ല​ല്ലോ..."
ത​ന്നെ​ ​ക​ബ​ളി​പ്പി​ക്കാ​ൻ​ ​ചേ​ട്ട​നും​ ​അ​ ​നു​ജ​നും​ ​ത​മ്മി​ൽ​ ​നാ​ട​കം​ ​ക​ളി​ക്കു​ക​യാ​ണോ​യെ​ന്ന് ​പ​രു​ന്തി​ന് ​ഒ​രു​ ​സം​ശ​യം.​ ​അ​ത​യാ​ൾ​ ​വെ​ട്ടി​ത്തു​റ​ന്നു​ ​ചോ​ദി​ച്ചു.
'​'​എ​നി​ക്ക് ​വീ​തം​ ​ത​ര​ണം​ ​എ​ന്നു​ ​ക​രു​തി​ ​എ​ന്തി​നാ​ ​സാ​റ​മ്മാ​രേ​ ​ക​ള്ളം​ ​പ​റ​യു​ന്ന​ത്?"
ദേ​ഷ്യ​വും​ ​സ​ങ്ക​ട​വും​ ​ഒ​ന്നി​ച്ചു​ണ്ടാ​യി​ ​ശേ​ഖ​ര​ന്.​ ​അ​യാ​ൾ​ ​പ​രു​ന്തി​നെ​ ​പി​ന്നോ​ട്ടു​ ​ത​ള്ളി.
പൊ​ടു​ന്ന​നെ​ ​തൂ​ണി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​ശ്രീ​നി​ ​വാ​സ​ ​കി​ടാ​വ് ​മു​ന്നോ​ട്ട​ടു​ത്തു.​ ​പ​രു​ന്തി​ന്റെ​ ​മു​ഖ​ത്തി​നു​ ​നേ​ർ​ക്കു​ ​കൈ​ ​ചൂ​ണ്ടി.
'​'​ന​മ്മ​ൾ​ ​നി​ല​വ​റ​യി​ൽ​ ​എ​ത്തി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ​ ​വെ​ള്ളം​ ​എ​ടു​ക്കാ​ൻ​ ​എ​ന്നു​ ​പ​റ​ഞ്ഞ് ​നീ​ ​മ​ട​ങ്ങി​യ​ത് ​ഇ​തി​നാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ​?"
പ​രു​ന്തി​ന് ​ദേ​ഷ്യം​ ​വ​ന്നു.
'​'​ദേ...​ ​സാ​റ​മ്മാ​രേ...​ ​തോ​ന്ന്യാ​സം​ ​പ​റ​യ​രു​ത്.​ ​നി​ങ്ങ​ടെ​ ​എ​ല്ലാ​ ​കാ​ര്യ​ത്തി​നും​ ​കൂ​ട്ടു​നി​ന്ന​വ​നാ​ ​ഞാ​ൻ.​ ​എ​ന്നി​ട്ടൊ​രു​മാ​തി​രി​ ​വ​ർ​ത്ത​മാ​നം​ ​പ​റേ​ല്ലേ..."
അ​യാ​ളു​ടെ​ ​സം​സാ​രം​ ​കി​ടാ​വി​നു​ ​പി​ടി​ച്ചി​ല്ല.
കൈ​വീ​ശി​ ​ക​വി​ള​ട​ക്കം​ ​ഒ​ന്നു​ ​കൊ​ടു​ത്തു.​ ​പ​ട​ക്കം​ ​പൊ​ട്ടു​ന്ന​ ​ഒ​ച്ച​യി​ൽ.
'​'​ഞ​ങ്ങ​ളോ​ട് ​ക​യ​ർ​ത്ത് ​സം​സാ​രി​ക്കാ​നും​ ​മാ​ത്രം​ ​ആ​യോ​ ​നീ​യ്?"
പ​രു​ന്തി​ന്റെ​ ​ക​ണ്ണു​ക​ളി​ൽ​ ​ഇ​രു​ട്ടു​ ​ക​യ​റി.​ ​പെ​ട്ടെ​ന്ന​യാ​ൾ​ ​പ്ര​ജീ​ഷി​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് ​ഓ​ർ​ത്തു.​ ​വാ​തി​ലി​ന്റെ​ ​ഓ​ടാ​മ്പ​ൽ​ ​താ​ൻ​ ​മാ​റ്റി​യി​ട്ടി​രു​ന്ന​ല്ലോ....
ച​തി​ച്ച​ത് ​പ്ര​ജീ​ഷാ​ണോ?
'​'​ന​മ്മ​ൾ​ ​മാ​ത്ര​മ​ല്ല​ല്ലോ​ ​ഇ​വി​ടു​ള്ള​ത്?"
പെ​ട്ടെ​ന്നു​ ​പ​രു​ന്ത് ​തി​ര​ക്കി.

(​തു​ട​രും)