red-225

കി​ടാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ​ ​ക​ണ്ണു​ക​ൾ​ ​ആ​ ​ചോ​ദ്യം​ ​കേ​ട്ട് ​ഇ​ട​വ​ലം​ ​വെ​ട്ടി.
പ്ര​ജീ​ഷും​ ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല​യും!
പ​ക്ഷേ​ ​അ​വ​രെ​ ​ഇ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​ ​മു​റി​യു​ടെ​ ​വാ​തി​ൽ​ ​പു​റ​ത്തു​നി​ന്ന് ​ലോ​ക്കു​ചെ​യ്തി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ​ല്ലോ...
എ​ങ്കി​ലും​ ​ഈ​ ​സ​മ​യ​ത്ത് ​യാ​തൊ​രു​ ​സം​ശ​യ​വും​ ​വി​ട്ടു​ക​ള​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ.
കി​ടാ​ക്ക​ന്മാ​ർ​ ​ആ​ ​മു​റി​ക്കു​നേ​രെ​ ​ഓ​ടി.​ ​പു​റ​ത്തു​നി​ന്ന് ​ഓ​ടാ​മ്പ​ൽ​ ​ഇ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​ ​ക​ണ്ടു.
അ​പ്പോ​ൾ​ ​അ​വ​ർ​ ​ര​ണ്ടു​പേ​രു​മ​ല്ല.​ ​കി​ടാ​ക്ക​ന്മാ​ർ​ ​ഉ​റ​പ്പി​ച്ചു.​ ​പി​ന്നാ​ലെചെ​ന്ന​ ​പ​രു​ന്തും​ ​ക​ണ്ടു​ ​വാ​തി​ലി​ന്റെ​ ​അ​വ​സ്ഥ.
അ​യാ​ളു​ടെ​ ​ത​ല​ച്ചോ​റി​ൽ​ ​ഒ​രു​ ​ക​ട​ന്ന​ൽ​ക്കൂ​ട് ​ഇ​ള​കി.​ ​താ​ൻ​ ​ലോ​ക്കെ​ടു​ത്തി​ട്ടി​രു​ന്ന​ത് ​ഇ​പ്പോ​ൾ​ ​ഈ​ ​നി​ല​യി​ൽ​ ​കി​ട​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ​ ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല​യും​ ​പ്ര​ജീ​ഷും​ ​ത​ന്നെ​ ​നി​ധി​ ​അ​ടി​ച്ചു​മാ​റ്റി​യ​ത്!
അ​ക​ത്തു​ ​നി​ന്നു​കൊ​ണ്ട് ​അ​വ​ർ​ക്ക് ​പു​റ​ത്തെ​ ​ലോ​ക്കി​ടു​വാ​ൻ​ ​ക​ഴി​യി​ല്ല​ല്ലോ.
'​'​അ​വ​ര​ല്ല​ ​പ​രു​ന്തേ.​ ​എ​നി​ക്കി​പ്പ​ഴും​ ​നി​ന്നെ​ ​ത​ന്നെ​യാ​ ​സം​ശ​യം."
ശേ​ഖ​ര​ൻ​ ​വി​ടു​ന്ന​ ​ല​ക്ഷ​ണ​മി​ല്ല.
'​'​നി​ങ്ങ​ൾ​ ​ര​ണ്ടു​പേ​രു​ടെ​യും​ ​സ്വ​ഭാ​വം​ ​എ​നി​ക്ക് ​ശ​രി​ക്ക​റി​യാം.​ ​നി​ങ്ങ​ളി​ൽ​ത്ത​ന്നെ​ ​ആ​രെ​ങ്കി​ലും​ ​ഒ​രാ​ൾ​ ​അ​ത് ​മാ​റ്റി​യ​തും​ ​ആ​യി​ക്കൂ​ടേ​?​"​ ​പ​രു​ന്തി​ന്റെ​ ​ചോ​ദ്യം.
'​'​ങ്‌​ഹേ​?"
ഇ​പ്പോ​ൾ​ ​കി​ടാ​ക്ക​ന്മാ​ർ​ക്ക് ​പ​ര​സ്പ​രം​ ​സം​ശ​യ​മാ​യി.
അ​വ​രി​രു​വ​രും​ ​പ​ര​സ്പ​രം​ ​തു​റി​ച്ചു​നോ​ക്കി.
'​'​ചേ​ട്ടാ..."
ശേ​ഖ​ര​ൻ​ ​അ​ർ​ത്ഥ​വ​ത്താ​യി​ ​വി​ളി​ച്ചു.
'​'​പോ​ടാ.​ ​ഞാ​ൻ​ ​നി​ന്നെ​ ​ച​തി​ക്കു​മോ.​ ​പ​ക്ഷേ​ ​നീ..."
അ​വ​രു​ ​ത​മ്മി​ലും​ ​ഉ​ട​ക്കു​ന്ന​ ​മ​ട്ടാ​യി.
'​'​നി​ങ്ങ​ള് ​ത​ർ​ക്കി​ക്കാ​ൻ​ ​വ​ര​ട്ടെ.​ ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല​യും​ ​പ്ര​ജീ​ഷും​ ​അ​ക​ത്തു​ണ്ടോ​യെ​ന്ന് ​നോ​ക്ക്."
പ​രു​ന്ത് ​വീ​ണ്ടും​ ​പ​റ​ഞ്ഞു.
മു​റി​ക്കു​ള്ളി​ൽ​ ​ഇ​തെ​ല്ലാം​ ​കേ​ൾ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല.​ ​അ​വ​ൾ​ ​ക​രു​തി​യ​ത് ​എ​ല്ലാം​ ​എ​ടു​ത്ത് ​എ​വി​ടെ​യോ​ ​ഒ​ളി​പ്പി​ച്ച് ​പ്ര​ജീ​ഷും​ ​മ​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നാ​ണ്.
'​'​ങ്‌​ഹാ.​ ​വാ​തി​ൽ​ ​തു​റ​ക്ക് ​പ​രു​ന്തേ.​"​ ​ശ്രീ​നി​വാ​സ​കി​ടാ​വ് ​ക​ൽ​പ്പി​ച്ചു.
സം​ശ​യ​ത്തോ​ടെ​ ​പ​രു​ന്ത് ​വാ​തി​ൽ​ ​തു​റ​ന്നു.
ക​ട്ടി​ലി​ൽ​ ​ഇ​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന​ ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല​ ​ചാ​ടി​യെ​ഴു​ന്നേ​റ്റു.
പ​രു​ന്തി​ന് ​ആ​ശ്വാ​സ​മാ​യി.
ത​ന്നെ​ ​പ​റ്റി​ച്ചി​ട്ട് ​ഇ​വ​ർ​ ​ര​ണ്ടാ​ളും​ ​കൂ​ടി​ ​മു​ങ്ങി​യ​ത​ല്ല.​ ​എ​ല്ലാം​ ​എ​ടു​ത്തു​മാ​റ്റി​യി​ട്ട് ​പ്ര​ജീ​ഷ് ​ത​ന്നെ​യും​ ​പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ച് ​ഈ​ ​കോ​വി​ല​ക​ത്തി​ന്റെ​ ​ഏ​തോ​ ​മൂ​ല​യി​ൽ​ ​ഒ​ളി​ച്ചി​രി​പ്പു​ണ്ട്.
പ​രു​ന്ത് ​ആ​ഹ്ളാ​ദം​ ​ഉ​ള്ളി​ലൊ​തു​ക്കി.
'​'​അ​വ​ര് ​ഇ​തി​ന​ക​ത്ത് ​ഒ​ണ്ട് ​സാ​റ​മ്മാ​രേ..."
എ​ന്നി​ട്ടും​ ​കി​ടാ​ക്ക​ന്മാ​ർ​ ​അ​ക​ത്തു​ക​യ​റി.
'​'​എ​ന്തി​യേ​ടീ​ ​പ്ര​ജീ​ഷ്."
'​'​ബാ​ത്ത് ​റൂ​മി​ലാ."
പ​രു​ന്തി​ന് ​നേ​ർ​ക്ക് ​ക​ണ്ണ​യ​ച്ചി​ട്ട്അ​വ​ൾ​ ​ക​ള്ളം​ ​പ​റ​ഞ്ഞു.
'​'​വി​ളി​ക്കെ​ടീ."
ശേ​ഖ​ര​ൻ​ ​ക​ൽ​പ്പി​ച്ചു.
'​'​ഇ​പ്പോ​ഴ​ങ്ങോ​ട്ട് ​ക​യ​റി​യ​തേ​യു​ള്ളൂ."
അ​തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്താ​ടീ​ ​വി​ളി​ക്കാ​ൻ​ ​പ​റ്റ​ത്തി​ല്ലേ​?"
ശേ​ഖ​ര​ൻ​ ​ബാ​ത്ത് ​റൂ​മി​നു​ ​നേ​ർ​ക്കു​ ​ന​ട​ന്നു.​ ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല​യു​ടെ​ ​നെ​ഞ്ചി​നു​ള്ളി​ൽ​ ​ഒ​രു​ ​കു​ടു​ക്കം​ ​അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ടു.
വാ​തി​ലി​ൽ​ ​ത​ട്ടി​ ​വി​ളി​ക്കാ​ൻ​ ​ഭാ​വി​ച്ച​ ​ശേ​ഖ​ര​ൻ​ ​പെ​ട്ടെ​ന്നു​ ​ക​ണ്ടു,​ ​അ​ത് ​പു​റ​ത്തു​നി​ന്ന് ​ലോ​ക്ക് ​ചെ​യ്തി​രി​ക്കു​ന്നു!
വെ​ട്ടി​ത്തി​രി​ഞ്ഞ് ​ശേ​ഖ​ര​ൻ​ ​ക്രൂ​ര​മാ​യി​ ​ചി​രി​ച്ചു..
'​'​അ​ക​ത്തു​ ​ക​യ​റി​യ​വ​ൻ​ ​പു​റ​ത്തു​നി​ന്ന് ​എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ടീ​ ​ലോ​ക്കു​ ​ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്?"
സ്‌​ത്രീ​സ​ഹ​ജ​മാ​യ​ ​ഒ​രു​ ​ക​ള്ളം​ ​പെ​ട്ടെ​ന്ന് ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല​യു​ടെ​ ​നാ​വി​ലെ​ത്തി.
'​'​വാ​തി​ലി​ന്റെ​ ​ലോ​ക്ക് ​അ​ക​ത്തു​നി​ന്ന് ​ഇ​ടാ​ൻ​ ​പ​റ്റ​ത്തി​ല്ല.​ ​അ​തു​കൊ​ണ്ട് ​ഞാ​നി​ട്ട​താ..."
'​'​ഓ​ഹോ.​"​ ​ശേ​ഖ​ര​ൻ​ ​പു​ച്ഛി​ച്ചു.​ ​പി​ന്നെ​ ​പ​രു​ന്തി​നു​ ​നേ​ർ​ക്കു​ ​തി​രി​ഞ്ഞു.
'​'​പ​രു​ന്തേ...​ ​തു​റ​ന്നു​ ​നോ​ക്കി​ക്കേ​ടാ.​"'
'​'​അ​യ്യേ...​ ​വ​ല്ല​വ​നും​ ​കേ​റി​യ​ ​ബാ​ത്ത്‌​റൂം​ ​തൊ​റ​ന്നു​ ​നോ​ക്കാ​നൊ​ന്നും​ ​എ​നി​ക്കു​ ​പ​റ്റ​ത്തി​ല്ല.​ ​സാ​റ് ​പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ​ ​അ​വ​ൻ​ ​പു​റ​ത്തു​വ​രു​മ്പം​ ​ഞാ​ൻ​ ​കൊ​ന്നു​ത​രാം."
പ​രു​ന്ത് ​മു​ഖം​ ​തി​രി​ച്ചു.​ ​കാ​ര​ണം​ ​പ്ര​ജീ​ഷ് ​അ​തി​നു​ള്ളി​ലി​ല്ലെ​ന്ന് ​അ​യാ​ൾ​ക്ക​റി​യാം.​ ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല​യു​ടെ​ ​നാ​വി​ൽ​ ​നി​ന്നെ​ങ്ങാ​നും​ ​എ​ല്ലാം​ ​താ​നും​ ​കൂ​ടി​ ​അ​റി​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു​ള്ള​ ​ക​ളി​യാ​ണെ​ന്ന് ​ഇ​വ​ർ​ ​അ​റി​ഞ്ഞാ​ൽ...
'​'​എ​ങ്കി​ൽ​ ​പി​ന്നെ​ ​ഞാ​ൻ​ ​ത​ന്നെ​ ​നോ​ക്കാം.​ ​ആ​വ​ശ്യ​ക്കാ​ര​ൻ​ ​ആ​യി​പ്പോ​യി​ല്ലേ​?​"​ ​ക​ട​പ്പ​ല്ലു​ക​ൾ​ ​ക​ടി​ച്ച​മ​ർ​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ട് ​ശേ​ഖ​ര​ൻ​ ​വാ​തി​ൽ​ ​തു​റ​ന്നു.
അ​തി​ന് ​ഉ​ൾ​ഭാ​ഗം​ ​ശൂ​ന്യം!
കോ​പ​ത്താ​ൽ​ ​ശേ​ഖ​ര​ന്റെ​ ​മു​ഖം​ ​ചു​വ​ന്നു.
'​'​അ​ക​ത്തേ​ക്കു​ ​ക​യ​റി​യ​വ​ൻ​ ​ആ​വി​യാ​യി​ ​പോ​യോ​ടീ​?"
ശേ​ഖ​ര​ന്റെ​ ​ചോ​ദ്യ​വും​ ​കാ​ലു​യ​ർ​ത്തി​യു​ള്ള​ ​ച​വി​ട്ടും​ ​ഒ​ന്നി​ച്ചാ​ ​യി​രു​ന്നു.
'​'​അ​യ്യോ...​"​ ​അ​ടി​വ​യ​റ്റി​ൽ​ ​ച​വി​ട്ടേ​റ്റ് ​ഒ​രു​ ​റ​ബ്ബ​ർ​ ​പാ​വ​ ​ക​ണ​ക്കെ​ ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല​ ​ക​ട്ടി​ലി​ൽ​ ​മ​ല​ർ​ന്നു​ ​വീ​ണു.
ശേ​ഖ​ര​ൻ​ ​ചീ​റി.
'​'​അ​വ​നെ​ക്കൂ​ടി​ ​ഒ​ന്നു​ ​കി​ട്ടി​ക്കോ​ട്ട​ടീ.​ ​ര​ണ്ടി​നേ​യും​ ​ഈ​ ​കോ​വി​ല​ക​ത്തി​നു​ള്ളി​ലി​ട്ട് ​ക​ത്തി​ക്കും​ ​ഞാ​ൻ.​ ​പ​ച്ച​യ്ക്ക്.​ ​ഒ​പ്പം​ ​ഈ​ ​കോ​വി​ല​ക​ത്തി​നും​ ​തീ​യി​ടും."
കൊ​ടു​ങ്കാ​റ്റു​പോ​ലെ​ ​ശേ​ഖ​ര​ൻ​ ​പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി.​ ​പി​ന്നാ​ലെ​ ​ശ്രീ​നി​വാ​സ​കി​ടാ​വും​ ​പ​രു​ന്ത് ​റ​ഷീ​ദും.​ ​ച​ന്ദ്ര​ക​ല​യു​ടെ​ ​വാ​തി​ൽ​ ​വീ​ണ്ടും​ ​അ​ട​ച്ച് ​ലോ​ക്കി​ട്ടു.
'​'​പ​രു​ന്തേ.​ ​ത​പ്പെ​ടാ​ ​പ്ര​ജീ​ഷി​നെ...​ ​ക​ണ്ടാ​ൽ​ ​ആ​ ​നി​മി​ഷം​ ​തീ​ർ​ത്തേ​ര്...​"​ ​ശ്രീ​നി​വാ​സ​കി​ടാ​വ് ​നി​ർ​ദ്ദേ​ശി​ച്ചു.
തു​ട​ർ​ന്ന് ​മൂ​വ​രും​ ​ചേ​ർ​ന്ന് ​കോ​വി​ല​ക​ത്ത് ​പ​രി​ശോ​ധ​ന​ ​തു​ട​ങ്ങി.
ആ​ ​സ​മ​യം....
പ്ര​ജീ​ഷി​നെ​ ​ക​യ​റ്റി​യ​ ​കാ​ർ​ ​ഒ​രി​ട​ത്തു​നി​ന്നു.​ ​ഓ​ടി​ത്ത​ള​ർ​ന്ന​ ​ക്ഷീ​ണ​ത്താ​ൽ​ ​ഒ​ന്നു​ ​മ​യ​ങ്ങി​പ്പോ​യ​ ​പ്ര​ജീ​ഷ് ​ക​ണ്ണു​ക​ൾ​ ​തു​റ​ന്നു.
കാ​റി​ന​രു​കി​ൽ​ ​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​ ​ആ​ളി​നെ​ ​ക​ണ്ട് ​അ​യാ​ൾ​ ​ന​ടു​ങ്ങി​ ​വി​റ​ച്ചു.
ബ​ല​ഭ​ദ്ര​ൻ​ ​ത​മ്പു​രാ​ൻ!
ക​ണ്ണ​ട​യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​ ​കാ​റി​ന്റെ​ ​ഹെ​ഡ്‌​ലൈ​റ്റു​ക​ൾ​ ​അ​ണ​ഞ്ഞു.
പ്ര​ജീ​ഷ്,​ ​ഡ്രൈ​വ​ർ​ക്കു​ ​നേ​രെ​ ​നോ​ക്കി.
'​'​നി​ങ്ങ​ൾ...​ ​നി​ങ്ങ​ളെ​ന്തി​നാ​ ​എ​ന്നെ​ ​ഇ​ങ്ങോ​ട്ടു​ ​കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന​ത്?"
'​'​എ​വി​ടേ​ക്കു​ ​പോ​ക​ണ​മെ​ന്ന് ​നി​ങ്ങ​ൾ​ ​പ​റ​ഞ്ഞി​ല്ല​ല്ലോ​ ​സു​ഹൃ​ത്തേ..."
ഡ്രൈ​വ​ർ​ ​ചി​രി​ച്ചു.
ക​രു​തി​ക്കൂ​ട്ടി​യാ​ണ് ​ഇ​യാ​ൾ​ ​ത​ന്നെ​ ​ഇ​ങ്ങോ​ട്ടു​ ​കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന​തെ​ന്ന് ​പ്ര​ജീ​ഷി​ന് ​ഉ​റ​പ്പാ​യി.
ബ​ല​ഭ​ദ്ര​ൻ​ ​ത​മ്പു​രാ​ൻ​ ​മു​ന്നോ​ട്ടു​ ​വ​ന്ന് ​കാ​റി​ന്റെ​ ​ഡോ​ർ​ ​തു​റ​ന്നു.
'​'​ഇ​റ​ങ്ങി​വാ​ ​പ്ര​ജീ​ഷേ....​ ​നി​ന്നെ​ ​ക​ണ്ടി​ട്ട് ​ഒ​ത്തി​രി​നാ​ളാ​യ​ല്ലോ..."
ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​തി​നൊ​പ്പം​ ​ത​മ്പു​രാ​ൻ​ ​അ​യാ​ളു​ടെ​ ​ഷ​ർ​ട്ടി​ൽ​ ​കു​ത്തി​പ്പി​ടി​ച്ച് ​പു​റ​ത്തേ​ക്കു​ ​വ​ലി​ച്ചി​റ​ക്കി.
ഒ​രു​ ​റ​ബ്ബ​ർ​ ​പാ​വ​ ​വ​ലി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്ന​ ​ലാ​ഘ​വ​മാ​യി​രു​ന്നു​ ​ത​മ്പു​രാ​ന്.
അ​യാ​ൾ​ ​പ്ര​ജീ​ഷി​നെ​ ​കാ​റി​ലേ​ക്കു​ ​ചാ​രി.​ ​ഒ​രു​ ​കാ​റ്റു​ ​വീ​ശി.​ ​താ​ൻ​ ​എ​വി​ടെ​യെ​ന്ന് ​അ​റി​യാ​ൻ​ ​പ്ര​ജീ​ഷ് ​ചു​റ്റും​ ​നോ​ക്കി.
മ​ന​സ്സി​ലാ​യി​ല്ല.
'​'​എ​ന്റെ​ ​മ​ക​ൾ​ ​മ​രി​ച്ചു.​ ​അ​ല്ല​ ​കൊ​ന്നു.​ ​നീ​ ​അ​റി​ഞ്ഞോ​ ​പ്ര​ജീ​ഷേ​?​"​ ​ത​മ്പു​രാ​ന്റെ​ ​ചോ​ദ്യ​ത്തി​ലെ​ ​മ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ​ ​ഗ​ന്ധം​ ​അ​യാ​ൾ​ ​തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു.


(​തു​ട​രും)