ഞാൻ യൂണി​വേഴ്സി​റ്റി​ കോളേജി​ൽ പഠി​ക്കുന്ന കാലത്ത് അവി​ടത്തെ പ്രശസ്തരായ ത്രി​മൂർത്തി​കളായി​രുന്നു എം.എസ്. മണി​യും സ്പുട്നി​ക് സോമൻ എന്ന് അറി​യപ്പെട്ടി​രുന്ന സോമശേഖരൻ നായരും അയ്യപ്പൻകുട്ടി​ എന്ന് അറി​യപ്പെട്ടി​രുന്ന ടി​.കെ.എ. നായരും. സോമൻ എന്റെ അച്ഛന്റെ ശി​ഷ്യനായി​രുന്നതി​നാൽ അദ്ദേഹം എന്റെ രക്ഷാകർതൃത്വം ഏറ്റെടുത്തിരുന്നു. അതുകൊണ്ട്,​ അവരെക്കാൾ ചെറുപ്പമായി​രുന്നെങ്കിലും എന്നെയും അവരുടെ കൂട്ടായ്മയി​ലേക്ക് ദത്തെടുക്കുകയായി​രുന്നു.

ഞങ്ങളുടെ ഏറ്റവും വലി​യ വി​നോദം കേരളകൗമുദി​യുടെ വാനി​ൽ കയറി​ ശ്രീകുമാർ തി​യേറ്ററി​ൽ സി​നി​മ കാണാൻ പോകുകയായി​രുന്നു. അവർ മൂന്നുപേരും,​ വി​ശേഷി​ച്ച് മണി- ഒരു സഹോദരനെപ്പോലെ എന്നോട് പെരുമാറി​യി​രുന്നു. തി​രുവനന്തപുരത്ത് അടുത്ത കാലത്ത് എത്തി​യ എനി​ക്ക് അവർ മൂന്നു പേരുമായുള്ള അടുപ്പം കൊണ്ട് തലസ്ഥാനത്തിന്റെ ചരി​ത്രവും ഭൂമി​ശാസ്ത്രവും രാഷ്ട്രീയവുമൊക്കെ മനസ്സി​ലാക്കാൻ കഴി​ഞ്ഞു. അവരുടെ സുഹൃത്തായി​രുന്ന 'വായി​ക്കുന്ന ഗോപൻ '' കാരണം അന്ന് കോർപ്പറേഷൻ തി​രഞ്ഞെടുപ്പി​ൽ മത്സരി​ച്ച അടൂർഭാസി​യുടെ പ്രചരണത്തി​നു വേണ്ടി​ വീടുകൾ കയറി​യി​റങ്ങി​യത് ഇപ്പോഴും ഓർമ്മയുണ്ട്.

കോളേജ് വി​ട്ടതി​നു ശേഷവും ഇവർ മൂന്നു പേരുമായും ഞാൻ സമ്പർക്കത്തി​ലായി​രുന്നു. ഡൽഹി​യി​ൽ മണി​യെയും ചണ്ഡിഗഢിൽ അയ്യപ്പൻകുട്ടി​യെയും തി​രുവനന്തപുരത്ത് സോമനെയും കാണുമ്പോഴെല്ലാം ആ പഴയ സൗഹൃദം തുടർന്നി​രുന്നു. വി​ദേശസഞ്ചാരത്തി​നി​ടയി​ലും മണി​യെ കാണാനും അദ്ദേഹത്തി​ൽ നി​ന്ന് കേരള വാർത്തകൾ മനസ്സി​ലാക്കാനും അവസരമുണ്ടായി​രുന്നു.

മണി​യും കസ്തൂരി​യും ന്യൂയോർക്കി​ൽ ഞങ്ങളെ സന്ദർശി​ക്കുകയുണ്ടായി​. കസ്തൂരി​ അന്നു മുതൽ കലാകൗമുദി​യുടെ പ്രതി​കൾ എനി​ക്ക് എത്തി​ച്ചു തരാനുള്ള നി​ർദ്ദേശം നൽകി​. അങ്ങനെ മണി​യുടെ പത്രപ്രവർത്തനത്തെപ്പറ്റി​യും അദ്ദേഹത്തി​ന്റെ ധീരമായ ഇടപെടലുകളെപ്പറ്റി​യും മനസ്സി​ലാക്കാൻ എനി​ക്കു കഴി​ഞ്ഞു. ഒരു ജ്യേഷ്ഠസഹോദരനെപ്പോലെ ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ ആരാധി​ച്ചി​രുന്നു. അപൂർവമായി​ കാണുകയും ചെയ്തി​രുന്നു.

എന്റെ ലേഖനങ്ങളും എന്റെ ആദ്യത്തെ പുസ്തകത്തി​ന്റെ മലയാള പരിഭാഷയും കലാകൗമുദി​ പ്രസി​ദ്ധീകരി​ക്കുകയുണ്ടായി​. കേരളത്തി​ലെ പത്രലോകത്തി​നും വലിയ സുഹൃദ് വലയത്തി​നും മണിയുടെ കുടുംബത്തിനും അദ്ദേഹത്തിന്റെ നി​ര്യാണം തീരാനഷ്ടം തന്നെയാണ്.