​വി​ജ​യ​രാ​ജ് ​ സമ്പ​ന്ന​നാ​ണ്.​ ​വ്യ​വ​സാ​യ​സാ​മ്രാ​ജ്യം​ ​ചെ​റു​താ​യി​രു​ന്ന​പ്പോ​ൾ​ ​അ​ങ്ങ​നെ​ ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ ​വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ​ ​ഇ​ഷ്ട​ക്കു​റ​വ് ​ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.​ ​ധ​നം​ ​സ​മ്പാ​ദി​ക്കാ​നു​ള്ള​ ​ഓ​ട്ട​ത്തി​ലും​ ​വാ​യ​ന​യി​ലും​ ​ജ്ഞാ​ന​സ​മ്പാ​ദ​ന​ത്തി​ലു​മു​ള്ള​ ​ക​മ്പം​ ​കു​റ​ഞ്ഞി​ല്ല.​ ​എ​ല്ലാ​മ​ത​ക്കാ​രു​ടെ​യും​ ​പു​രാ​ണ​ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ൾ​ ​ഇ​ഷ്‌​ട​മാ​ണ്.​ ​പു​തി​യ​ ​സാ​ങ്കേ​തി​ക​ ​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​നൊ​പ്പം​ ​ക്ലാ​സി​ക് ​കൃ​തി​കളുടെ​ ​പി​ൻ​ബ​ലം​ ​കൂ​ടി​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ​ ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ​ ​ത​ള​ർ​ന്നു​പോ​കും.​ ​ഓ​രോ​ ​ദി​വ​സ​വും​ ​ഓ​രോ​ ​യു​ദ്ധ​മാ​ണ്.​ ​ചി​ല​തി​ൽ​ ​വി​ജ​യി​ക്കും.​ ​ചി​ല​തി​ൽ​ ​തോ​റ്റു​പോ​കും.​ ​ര​ണ്ടി​നെ​യും​ ​ഒ​രേ​പോ​ലെ​ ​അ​ഭി​മു​ഖീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ​ ​പ​രി​ശീ​ലി​പ്പി​ച്ച​ത് ​പു​രാ​ണ​ങ്ങ​ളി​ലു​ള്ള​ ​അ​റി​വാ​ണ്.​ ​പു​ത്ത​ൻ​ ​ടെ​ക്നോ​ള​ജി​യു​ടെ​ ​കാ​ല​ത്ത് ​ഈ​ ​പ​ഴ​ഞ്ച​ൻ​ ​പു​സ്‌​ത​ക​ങ്ങ​ൾ​ക്കാ​യി​ ​എ​ന്തി​ന് ​സ​മ​യം​ ​പാ​ഴാ​ക്കു​ന്നു​ ​എ​ന്ന് ​ചി​ല​രൊ​ക്കെ​ ​വി​ജ​യ​രാ​ജി​നോ​ട് ​ചോ​ദി​ക്കാ​റു​ണ്ട്.​ ​ഇ​തു​വ​രെ​ ​ജ​നി​ച്ചു​ ​മ​രി​ച്ച​വ​രെ​ല്ലാം​ ​ഈ​ ​പ​ഴ​യ​ ​ആ​കാ​ശ​ത്തി​നു​കീ​ഴെ​യ​ല്ലേ​ ​സൂ​ര്യ​ച​ന്ദ്ര​ന്മാ​രെ​യും​ ​ന​ക്ഷ​ത്ര​ങ്ങ​ളെ​യും​ ​ക​ണ്ട​ത്.​ ​അ​വ​ർ​ ​ക​ണ്ട​തും​ ​ഈ​ ​പ​ഴ​ക്കം​ ​ചെ​ന്ന​ ​ക​ട​ലി​നെ​യ​ല്ലേ​?​ ​ആ​ ​ചോ​ദ്യ​ത്തി​ന് ​പ​ല​ർ​ക്കും​ ​ഉ​ത്ത​രം​ ​മു​ട്ടും.