ദേ​വ​ലോ​ക​ത്ത് ​പ്ര​ശ്‌നങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ ​സു​ഖ​മാ​യി​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞു​വ​ന്നി​രു​ന്ന​ ​ദേ​വ​ന്മാ​ർ​ക്ക് ​അ​ഭി​മു​ഖീ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്ന​ ​ഒ​രു​ വ​ലി​യ​ ​ദു​ര​ന്ത​മാ​യി​രു​ന്നു​ ​ദു​ർ​വാ​സാ​വ് ​മ​ഹ​ർ​ഷി​യു​ടെ​ ​'​ജ​രാ​ന​ര​"​​ശാ​പ​വും​ ​തു​ട​ർ​ന്നു​ണ്ടാ​യ​ ​പാ​ലാ​ഴി​ ​മ​ഥ​ന​വും.​ ​പാ​ലാ​ഴി​ ​മ​ഥ​ന​ത്തി​ന് ​ക​ട​ക്കോ​ലാ​യ​ത് ​മ​ന്ഥ​ര​പ​ർ​വ​ത​വും​ ​ക​യ​റാ​യ​ത് ​നാ​ഗ​രാ​ജാ​വാ​യ​ ​വാ​സു​കി​യും​ ​ആ​യി​രു​ന്നു.​ ​പാ​ലാ​ഴി​ ​ക​ട​യാ​നു​ണ്ടാ​യ​ ​സാ​ഹ​ച​ര്യ​വും​ ​എ​ങ്ങ​നെ​ ​മ​ന്ദ​ര​ ​പ​ർ​വ​തം​ ​ക​ട​ക്കോ​ലും​ ​വാ​സു​കി​ ​ക​യ​റും​ ​ആ​യി​ ​ഭ​വി​ച്ചു​ ​എ​ന്ന​താ​ണ് ​ഈ​ ​ക​ഥ​യി​ലെ​ ​പ്ര​തി​പാ​ദ്യം.ദേ​വ​ന്മാ​ർ​ക്ക് ​പ​ണ്ട് ​സ്വ​ർ​ഗ​ലോ​ക​ത്ത് ​യാ​തൊ​രു​ ​പ്ര​യാ​സ​ങ്ങ​ളും​ ​നേ​രി​ടാ​തെ​ ​സു​ഖി​ച്ചു​ ​ജീ​വി​ക്കാ​നു​ള്ള​ ​ഭാ​ഗ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.​ ​വാ​ർ​ദ്ധ​ക്യ​മി​ല്ല,​ ​രോ​ഗ​ങ്ങ​ളി​ല്ല,​ ​കു​ട്ടി​ക​ളെ​ ​പ​രി​ച​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ല്ല.​ ​സ​ർ​വ​ത്ര​ ​വി​ശ്ര​മം.​ ​പോ​രാ​ത്ത​തി​ന് ​ആ​ട്ട​വും​ ​പാ​ട്ടും​ ​മ​ദ്യ​വും​ ​ന​ൽ​കി​ ​ര​സി​പ്പി​ക്കാ​ൻ​ ​ഇ​ഷ്ടം​പോ​ലെ​ ​അ​പ്സ​ര​സു​ക​ളും.

​പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​ത്ത​ ​സു​ഖ​ജീ​വി​തം​ ​ദുഃ​ഖ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ​ ​മു​ന്നോ​ടി​യാ​ണെ​ന്ന​ ​ബോ​ധ​മൊ​ന്നും​ ​അ​വ​ർ​ക്കി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഒ​രു​ ​ദി​വ​സം​ ​സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ൽ​ ​മാ​ത്രം​ ​ല​ഭി​ക്കു​ന്ന​ ​വി​ശേ​ഷ​ ​സൗ​ര​ഭ്യ​മു​ള്ള​ ​കു​റെ​ ​വാ​ടാ​പു​ഷ്പ​ങ്ങ​ളും​ ​കൊ​ണ്ട് ​ഏ​താ​നും​ ​അ​പ്സ​ര​സു​ക​ൾ​ ​ഒ​രു​ ​വി​നോ​ദ​യാ​ത്ര​ ​പോ​യി.​ ​ഇ​ട​യ്ക്കൊ​രു​ ​ചെ​റി​യ​ ​വി​ശ്ര​മ​വേ​ള​യി​ൽ​ ​കൈ​യി​ലി​രു​ന്ന​ ​പു​ഷ്പ​ങ്ങ​ളു​പ​യോ​ഗി​ച്ച് ​അ​വ​ർ​ ​ഒ​രു​മാ​ല​ ​കെ​ട്ടി​യു​ണ്ടാ​ക്കി.​ ​വി​ശ്ര​മം​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞ് ​യാ​ത്ര​ ​വീ​ണ്ടും​ ​തു​ട​ങ്ങി.​ ​അ​ന്നേ​രം​ ​അ​വ​ർ​ ​കെ​ട്ടി​യ​ ​സു​ന്ദ​ര​മാ​യ​ ​മാ​ല​ ​ആ​ർ​ക്കെ​ങ്കി​ലും​ ​കൊ​ടു​ക്ക​ണം​ ​എ​ന്ന​വ​ർ​ക്ക് ​തോ​ന്നി.​ ​'​ ​മു​റ്റ​ത്തെ​ ​മു​ല്ല​യ്ക്ക് ​മ​ണ​മി​ല്ല​"​ ​എ​ന്നു​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ട് ​ഈ​ ​മാ​ല​ ​അ​വ​രു​ടെ​ ​പ്ര​ഭു​ ​ആ​യ​ ​ദേ​വേ​ന്ദ്ര​നു​ ​കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ​ ​അ​വ​ർ​ക്ക് ​തോ​ന്നി​യി​ല്ല.​ ​ഇ​ങ്ങ​നെ​ ​മാ​ല​യും​ ​കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​ ​വ​ഴി​യി​ൽ​ ​ദു​ർ​വാ​സാ​വ് ​മ​ഹ​ർ​ഷി​യെ​ ​കാ​ണാ​നി​ട​യാ​യി.​ ​അ​പ‌്സ​ര​സു​ക​ൾ​ ​ഭ​വ്യ​ത​ ​ന​ടി​ച്ച് ​മാ​ല​ ​മ​ഹ​‌​ർ​ഷി​ക്ക് ​ന​ൽ​കി.​ ​മ​ഹ​ർ​ഷി​ക്ക് ​അ​തി​ന്റെ​ ​ആ​വ​ശ്യ​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും​ ​സു​ന്ദ​രി​മാ​രെ​ ​പി​ണ​ക്കേ​ണ്ടെ​ന്നു​ ​ക​രു​തി​ ​കൈ​യി​ൽ​ ​വാ​ങ്ങി.​ ​അ​തി​ന്റെ​ ​പ​രി​മ​ള​വും​ ​ഭം​ഗി​യും​ ​തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു.​

​മ​ഹ​ർ​ഷി​യു​ടെ​ ​മ​ന​സി​ൽ​ ​പ​ല​രൂ​പ​ങ്ങ​ളും​ ​മി​ന്നി​മ​റ​ഞ്ഞു.​ ​ബ്ര​ഹ്മാ​വ്,​ ​ശി​വ​ൻ,​ ​മ​ഹാ​വി​ഷ്‌ണു,​ ​ദേ​വേ​ന്ദ്ര​ൻ,​സു​ബ്ര​ഹ്മ​ണ്യ​ൻ,​ ​ഗ​ണ​പ​തി​ ​എ​ന്നി​ങ്ങ​നെ​ ​ഒ​ട്ടേ​റെ​ ​ദേ​വ​ന്മാ​രെ​ ​പ​രി​ഗ​ണി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും​ ​ഒ​ടു​വി​ൽ​ ​ദേ​വേ​ന്ദ്ര​ന് ​കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ​ ​മ​ഹ​ർ​ഷി​ക്ക് ​തോ​ന്നി.​ ​മ​ഹ​ർ​ഷി​ ​മാ​ല​യും​ ​കൊ​ണ്ട് ​ദേ​വ​ലോ​ക​ത്തേ​ക്ക് ​തി​രി​ച്ചു.​ ​വ​ഴി​യി​ൽ​ ​ദേ​വേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​ആ​ന​പ്പു​റ​ത്ത് ​എ​തി​രെ​ ​വ​രി​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ഉ​ട​നെ​ ​മാ​ല​ ​അ​ത​ർ​ഹി​ക്കു​ന്ന​ ​പ്രാ​ധാ​ന്യ​ത്തോ​ടെ​ ​ദേ​വേ​ന്ദ്ര​ന് ​ന​ൽ​കി.​ ​മാ​ല​ ​കി​ട്ടി​യ​ ​ദേ​വേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​അ​തി​ന്റെ​ ​ഭം​ഗി​യും​ ​സൗ​ര​ഭ്യ​വും​ ​ആ​സ്വ​ദി​ച്ച​ശേ​ഷം​ ​ആ​ന​യു​ടെ​ ​മ​സ്ത​ക​ത്തി​ന് ​മു​ക​ളി​ൽ​ ​വ​ച്ച​ശേ​ഷം​ ​മ​ഹ​ർ​ഷി​യു​മാ​യി​ ​വി​ശേ​ഷ​ങ്ങ​ൾ​ ​പ​ങ്കു​വ​യ്‌ക്കാ​ൻ​ ​തു​ട​ങ്ങി.​ ​മാ​ല​യി​ൽ​ ​നി​ന്നും​ ​വ​മി​ച്ച​ ​പ​രി​മ​ളം​ ​കാ​ര​ണം​ ​വ​ണ്ടു​ക​ൾ​ ​പ​റ​ന്നെ​ത്താ​ൻ​ തു​ട​ങ്ങി.​ ​വ​ണ്ടു​ക​ൾ​ ​മാ​ല​യി​ലും​ ​ആ​ന​യു​ടെ​ ​ത​ല​യി​ലും​ ​ക​ണ്ണി​ലും​ ​ചെ​വി​യി​ലും​ ​വാ​യി​ലും​ ​ഒ​ക്കെ​ ​മൂ​ളി​പ്പ​റ​ന്നു​ ​ക​യ​റാ​ൻ​ ​തു​ട​ങ്ങി.​ ​കു​റേ​നേ​രം​ ​ആ​ന​ ​ക്ഷ​മി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും​ ​അ​വ​യു​ടെ​ ​ശ​ല്യം​ ​കൂ​ടി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​ആ​ന​ ​തു​മ്പി​കൈ​ ​കൊ​ണ്ട് ​ത​ല​യി​ലി​രു​ന്ന​ ​മാ​ല​ ​വ​ലി​ച്ചെ​ടു​ത്ത് ​ത​റ​യി​ലി​ട്ട് ​ച​വി​ട്ടി​തേ​ച്ച് ​ന​ശി​പ്പി​ച്ചു.​ ​ദു​ർ​വാ​സാ​വി​ന്റെ​ ​ക​ൺ​മു​ന്നി​ലാ​യി​രു​ന്നു​ ​ഇ​തൊ​ക്കെ​ ​സം​ഭ​വി​ച്ച​ത്.
മു​ൻ​കോ​പി​യാ​യ​ ​ദു​ർ​വാ​സാ​വി​ന് ​ഇ​തി​ൽ​പ​രം​ ​എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും​ ​വേ​ണോ​?​ ​താ​ൻ​ ​എ​ത്ര​യും​ ​വി​ല​പ്പെ​ട്ട​തെ​ന്നു​ ​ക​രു​തി​ ​സ്വീ​ക​രി​ച്ച പ​ല​രേ​യും​ ​ഒ​ഴു​വാ​ക്കി​യി​ട്ടാ​ണ് ​ദേ​വേ​ന്ദ്ര​ന് ​കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ​ ​തീ​രു​മാ​നി​ച്ച​ത്.​ ​ആ​ ​ദേ​വേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​ആ​ണ് ​ ഇ​ത്ര​ നി​സാ​ര​മാ​യി​ ​മാ​ല​ ​കൈ​കാ​ര്യം​ ​ചെ​യ്ത​ത്.​ ​മ​ഹ​ർ​ഷി​യു​ടെ​ ​ക​ണ്ണു​ക​ളി​ൽ​ ​നി​ന്നും​ ​കോ​പാ​ഗ്നി​ ​തി​ള​ച്ചു​പൊ​ങ്ങി.​ ​അ​ടു​ത്ത​ ​ശ്വാ​സ​ത്തി​ൽ​ ​'​ ​ദേ​വ​ന്മാ​ർ​ക്ക് ​ജ​രാ​ന​ര​ ​ബാ​ധി​ക്ക​ട്ടെ​"​ ​എ​ന്നു​ ​ശാ​പ​വും​ ​ഉ​ണ്ടാ​യി.​ ​മ​ഹ​‌​ർ​ഷി​യു​ടെ​ ​ശാ​പം​ ​കേ​ട്ട​ ​ദേ​വേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​തി​രി​ച്ച് ​സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ലേ​ക്ക് ​യാ​ത്ര​യാ​യി. സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ലെ​ത്തി​യ​ ​ദേ​വേ​ന്ദ്ര​ന് ​ത​ന്റെ​ ​ക​ണ്ണു​ക​ളെ​ ​വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​നാ​യി​ല്ല.​ ​കു​റ​ച്ചു ​മു​മ്പ് ​ത​ന്നെ​ ​യാ​ത്ര​യാ​ക്കാ​ൻ​ ​വ​ന്ന​ ​ദേ​വ​ന്മാ​രി​ലും​ ​അ​പ്‌സ​ര​സു​ക​ളി​ലും​ ​പ​ല​രും​ ​വൃ​ദ്ധ​ന്മാ​രും​ ​വൃ​ദ്ധ​ക​ളും​ ​ആ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​പ​ല​ഭാ​ഗ​ത്തു​നി​ന്നും​ ​ചു​മ​യും​ ​കു​ര​യും​ ​കേ​ൾ​ക്കു​ന്നു.​ ​പ​ല​രു​ടെ​ ​ശ​രീ​ര​ങ്ങ​ളി​ലും​ ​ഒ​ടി​വും​ ​ച​ത​വും​ ​ഉ​ണ​ങ്ങാ​ത്ത ​വൃ​ണ​ങ്ങ​ളും.​ ​താ​ൻ​ ​സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ല​ല്ലേ​ ​എ​ത്തി​യ​ത്.​ ​ദേ​വേ​ന്ദ്ര​ന് ​സം​ശ​യ​മാ​യി.​ ​എ​നി​ക്ക് ​തെ​റ്റി​യാ​ലും​ ​എ​ന്റെ​ ​ആ​ന​യ്ക്ക് ​തെ​റ്റു​ക​യി​ല്ല​ല്ലോ​?​ ​പ​തു​ക്കെ​പ്പ​തു​ക്കെ​ ​സ്ഥ​ല​കാ​ല​ ​ബോ​ധം​ ​വ​ന്ന​ ​ദേ​വേ​ന്ദ്ര​ന് ​താ​ൻ​ ​എ​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് ​യ​ഥാ​ർ​ത്ഥ​ദേ​വ​ലോ​ക​ത്തു​ത​ന്നെ​യാ​ണെ​ന്നും​ ​മ​ഹ​ർ​ഷി​യു​ടെ​ ​ശാ​പ​ത്തി​ന്റെ​ ​ഫ​ല​മാ​യി​രി​ക്കാം​ ​ഈ​ ​കാ​ണു​ന്ന​തെ​ന്നും​ ​ബോ​ദ്ധ്യ​മാ​യി.
(തുടരും)​
(ലേഖകന്റെ ഫോൺ: 9447750159)