രാ​വ​ണ​ന്റെ​ ​ച​ന്ദ്ര​ഹാ​സ​മേ​റ്റ് ​ആ​യു​സ​റ്റു​ ​പി​ട​യു​ക​യാ​ണ് ​ജ​ടാ​യു.​ ​ആ​ ​വേ​ദ​ന​ ​ക​ണ്ടു​നി​ൽ​ക്കാ​ൻ​ ​സീ​താ​ദേ​വി​ക്ക് ​ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല.​ ​ത​ന്റെ​ ​ല​ക്ഷ്യ​ത്തി​ന് ​ഇ​ട​ങ്കോ​ലി​ടാ​ൻ​ ​വ​ന്ന​ ​പ​ക്ഷീ​ന്ദ്ര​ന്റെ​ ​ദു​ര​വ​സ്ഥ​ ​നീ​ര​സ​ത്തോ​ടെ​ ​രാ​വ​ണ​ൻ​ ​നോ​ക്കി​നി​ന്നു.​ ​ത​ന്നെ​ ​ര​ക്ഷി​ക്കാ​ൻ​ ​പ്രാ​ണ​ൻ​ ​ത​ന്നെ​ ​വെ​ടി​യാ​ൻ​ ​ത​യ്യാ​റാ​യ​ ​ജ​ടാ​യു​വി​നെ​ ​ആ​ദ​ര​വോ​ടും​ ​സ്നേ​ഹ​ത്തോ​ടും​ ​ത​ഴു​കി​ക്കൊ​ണ്ട് ​സീ​താ​ദേ​വി​ ​ഇ​പ്ര​കാ​രം​ ​പ്രാ​ർ​ത്ഥി​ച്ചു​:​ ​മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ​ ​ക​ർ​മ്മ​ങ്ങ​ൾ​ക്കും​ ​സു​ഖ​ദുഃ​ഖ​ങ്ങ​ൾ​ക്കും​ ​പ​ല​പ​ല​ ​ല​ക്ഷ​ണ​ങ്ങ​ളും​ ​നാ​ദ​ങ്ങ​ളും​ ​ഉ​ണ്ടാ​കാ​റു​ണ്ട്.​ ​അ​ല്ല​യോ​ ​ശ്രീ​രാ​മ​ച​ന്ദ്ര​!​ ​ഘോ​ര​മാ​യ​ ​ആ​പ​ത്തി​ന്റെ​ ​സൂ​ച​ന​യാ​യി​ ​പ​ക്ഷി​യു​ടെ​ ​രോ​ദ​നം​ ​അ​ങ്ങു​ ​കേ​ൾ​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ?

മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളും​ ​പ​ക്ഷി​ക​ളും​ ​എ​നി​ക്ക് ​ഭ​വി​ച്ച​ ​ആ​പ​ത്ത് ​സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​വാ​ൻ​ ​അ​ങ്ങ​യു​ടെ​ ​അ​ടു​ത്തേ​ക്ക് ​പാ​ഞ്ഞു​വ​രു​ന്നു​ണ്ടാ​കും.​ ​എ​ന്നെ​ ​ര​ക്ഷി​ക്കു​വാ​നാ​ണ് ​പ​ക്ഷീ​ന്ദ്ര​നാ​യ​ ​ജ​ടാ​യു​ ​ശ്ര​മി​ച്ച​ത്.​ ​ദു​ഷ്‌​ട​നാ​യ​ ​രാ​വ​ണ​ൻ​ ​അ​തി​നെ​ ​നി​ഗ്ര​ഹി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​ര​ഘു​വം​ശ​തി​ല​ക​മാ​യ​ ​അ​ങ്ങ​ല്ലാ​തെ​ ​ഞ​ങ്ങ​ളെ​ ​ര​ക്ഷി​ക്കാ​നാ​രു​ണ്ട്?​ ​പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​ ​അ​നു​ജാ​ ​ല​ക്ഷ്‌​മ​ണാ​ ​എ​ന്നെ​ ​ര​ക്ഷി​ച്ചാ​ലും...​ ​ശി​ലാ​ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ളെ​പ്പോ​ലും​ ​അ​ലി​യി​ക്കു​ന്ന​ ​മ​ട്ടി​ൽ​ ​സീ​താ​ദേ​വി​യു​ടെ​ ​വി​ലാ​പ​മു​യ​ർ​ന്നു.​ ​ച​ത​ഞ്ഞ​ര​ഞ്ഞ​ ​മാ​ല​ക​ൾ,​ ​ഒ​ളി​മ​ങ്ങി​യ​ ​ആ​ഭ​ര​ണ​ങ്ങ​ൾ,​ ​ക​ണ്ണീ​രൊ​ഴു​ക്കു​ന്ന​ ​സീ​താ​ദേ​വി.​ ​ആ​ലം​ബ​മ​റ്റ് ​കേ​ഴു​ന്ന​ ​സീ​താ​ദേ​വി​യെ​ ​കോ​പ​ത്തോ​ടെ​ ​നി​രീ​ക്ഷി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ​രാ​വ​ണ​ൻ​ ​എ​ന്തു​ ​ചെ​യ്യ​ണ​മെ​ന്ന​റി​യാ​തെ​ ​നി​ന്നു.​ ​ഒാ​രോ​ ​മ​ര​ത്തെ​യും​ ​കെ​ട്ടി​പ്പി​ടി​ച്ച് ​ക​ര​യു​ന്ന​ ​സീ​താ​ദേ​വി​യെ​ ​'​​​'​വി​ട് ​വി​ട്""​ ​എ​ന്ന് ​പു​ല​മ്പി​ക്കൊ​ണ്ട് ​രാ​വ​ണ​ൻ​ ​പി​ടി​ച്ചു​വ​ലി​ക്കാ​ൻ​ ​ശ്ര​മി​ച്ചു.​ ​തു​ണ​യ്‌​ക്കു​വേ​ണ്ടി​ ​മ​ര​ത്തെ​ ​ആ​ലിം​ഗ​നം​ ​ചെ​യ്ത​ ​ദേ​വി​യെ​ ​വേ​ർ​പ്പെ​ടു​ത്തു​വാ​ൻ​ ​ത​ല​മു​ടി​യി​ൽ​ ​ബ​ല​മാ​യി​ ​പി​ടി​ച്ചു.​ ​രാ​മാ​രാ​മാ​ ​എ​ന്ന് ​അ​ല​മു​റ​യി​ടു​ക​യാ​ണ് ​ദേ​വി.​ ​താ​ൻ​ ​പി​ടി​ച്ച​ ​ദേ​വി​യു​ടെ​ ​കാ​ർ​കൂ​ന്ത​ൽ​ ​ത​ന്റെ​ ​ക​ഴു​ത്തി​ൽ​ ​വീ​ണ​ ​കാ​ല​പാ​ശ​മാ​ണെ​ന്ന് ​രാ​വ​ണ​ൻ​ ​അ​റി​യു​ന്നി​ല്ല.
രാ​വ​ണ​ന്റെ​ ​ആ​ക്ര​മ​ണം​ ​തു​ട​ർ​ന്ന​പ്പോ​ൾ​ ​പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ​ ​മ​ട്ടു​ത​ന്നെ​ ​മാ​റി.​ ​എ​ങ്ങും​ ​അ​ന്ധ​കാ​രം​ ​പ​ര​ന്നു.​ ​കാ​റ്റ് ​ച​ലി​ക്കാ​താ​യി.​ ​സൂ​ര്യ​ന്റെ​ ​ശോ​ഭ​ ​കെ​ട്ടു.​ ​ജ​ന​ക​പു​ത്രി​യെ​ ​രാ​വ​ണ​ൻ​ ​സ്‌​പ​ർ​ശി​ച്ച​തും​ ​ഉ​പ​ദ്ര​വി​ക്കു​ന്ന​ത് ​ദി​വ്യ​ദൃ​ഷ്‌​ടി​യാ​ൽ​ ​ക​ണ്ട​ ​ബ്ര​ഹ്മാ​വ് ​ദേ​വ​ഹി​തം​ ​ന​ട​ക്കാ​ൻ​ ​പോ​കു​ന്ന​തോ​ർ​ത്ത് ​''കാ​ര്യം​ ​സാ​ധി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞു​"​" ​എ​ന്ന് ​മ​ന​സി​ൽ​ ​ചി​ന്തി​ച്ചു.​ ​ദ​ണ്ഡ​കാ​ര​ണ്യ​ത്തി​ലെ​ ​മ​ഹ​ർ​ഷി​മാ​ർ​ക്ക് ​ഒ​രേ​ ​സ​മ​യം​ ​സ​ന്തോ​ഷ​വും​ ​ദുഃ​ഖ​വും​ ​തോ​ന്നി.​ ​ദു​ഷ്ടാ​ത്മാ​ക്ക​ളാ​യ​ ​രാ​ക്ഷ​സ​കു​ലം​ ​ന​ശി​ക്കാ​റാ​യി.​ ​വൈ​കാ​തെ​ ​ആ​ ​വം​ശം​ ​ത​ന്നെ​ ​ന​ശി​ക്കും.​ ​മൂ​ന്ന് ​ലോ​ക​ങ്ങ​ൾ​ക്കും​ ​ശ​ത്രു​വാ​യ​ ​രാ​വ​ണ​ന്റെ​ ​നാ​ശ​വും​ ​ഇ​നി​ ​അ​ക​ലെ​യ​ല്ല.​ ​സ​ക​ല​ ​ലോ​ക​ങ്ങ​ളും​ ​ന​മി​ക്കു​ന്ന​ ​സീ​ത​യെ​ ​രാ​ക്ഷ​സ​രാ​ജാ​വ് ​ആ​ക്ര​മി​ച്ചു.​ ​നാ​ലു​ദി​ക്കി​ലും​ ​ഇൗ​ ​ശോ​ക​വൃ​ത്താ​ന്തം​ ​പ​ര​ന്നു.​ ​രാ​മാ​ ​ശ്രീ​രാ​മാ,​ ​അ​നു​ജ,​ ​ല​ക്ഷ്‌​മ​ണ,​ ​എ​ന്നി​ങ്ങ​നെ​ ​ശോ​കാ​ർ​ദ്ര​‌​യാ​യി​ ​വി​ല​പി​ക്കു​ന്ന​ ​സീ​താ​ദേ​വി​യു​മാ​യി​ ​രാ​വ​ണ​ൻ​ ​ആ​കാ​ശ​ത്തി​ലേ​ക്ക് ​ഉ​യ​ർ​ന്നു.​ ​സ്വ​ർ​ണ​വ​ർ​ണ​യും​ ​പീ​താം​ബ​ര​ധാ​രി​യു​മാ​യ​ ​സീ​ത​ ​ആ​കാ​ശ​മാ​ർ​ഗ​ത്തി​ൽ​ ​മി​ന്ന​ൽ​പ്പി​ണ​ർ​ ​പോ​ലെ​ ​ശോ​ഭി​ച്ചു.​ ​ദേ​വി​യു​ടെ​ ​മു​ടി​ക്കെ​ട്ടി​ൽ​നി​ന്ന് ​സു​ഗ​ന്ധി​ക​ളാ​യ​ ​ചെ​ന്താ​മ​ര​പ്പൂ​വി​ത​ളു​ക​ൾ​ ​രാ​വ​ണ​ന്റെ​ ​മേ​ൽ​ ​പ​തി​ച്ചു.​ ​ആ​ദി​ത്യ​കി​ര​ണ​ങ്ങ​ൾ​ ​ത​ട്ടി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​ത​ങ്ക​ക്ക​സ​വാ​ട​ ​വി​ണ്ണി​ൽ​ ​വെ​ട്ടി​ത്തി​ള​ങ്ങി.​ ​എ​ള്ളി​ൻ​പൂ​വൊ​ത്ത​ ​നാ​സി​ക​യോ​ടു​കൂ​ടി​യ​ ​ദേ​വി​യു​ടെ​ ​സു​ന്ദ​ര​വ​ദ​നം​ ​ശ്രീ​രാ​മ​സാ​മീ​പ്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത​തി​നാ​ൽ​ ​ത​ണ്ടൊ​ടി​ഞ്ഞ​ ​താ​മ​ര​പ്പൂ​പോ​ലെ​ ​മ​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു.​ ​രാ​വ​ണ​ന്റെ​ ​മ​ടി​ത്ത​ട്ടി​ലു​ള്ള​ ​ദേ​വി​യു​ടെ​ ​മു​ഖം​ ​കാ​ർ​മേ​ഘം​ ​പി​ള​ർ​ന്നു​വ​ന്ന​ ​പൂ​ർ​ണ​ച​ന്ദ്ര​ന് ​തു​ല്യ​മാ​യി​രു​ന്നു.​ ​നേ​ർ​ത്ത​ക്ഷ​തം​ ​പോ​ലു​മേ​ൽ​ക്കാ​ത്ത​ ​ഒ​രു​ ​താ​മ​ര​പ്പൂ​വ് ​രാ​ക്ഷ​സ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ​ ​മ​ടി​ത്ത​ട്ടി​ൽ​ ​ശോ​ഭി​ച്ചു.​ ​ക​ണ്ണീ​ർ​ ​ധാ​ര​ധാ​ര​യാ​യി​ ​ഒ​ഴു​കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും​ ​ച​ന്ദ്ര​നെ​പ്പോ​ലെ​ ​ആ​ന​ന്ദ​ദ​ർ​ശ​ന​മേ​കി​ ​ആ​ ​സു​ന്ദ​ര​വ​ദ​നം.
ചു​വ​ന്ന​ ​ചു​ണ്ടു​ക​ൾ​ ​വി​റ​യാ​ർ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു.​ ​മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ​ ​മൂ​ക്കും​ ​ക​ണ്ണു​ക​ളും​ ​ആ​ ​മു​ഖ​കാ​ന്തി​ ​വ​ർ​ദ്ധി​പ്പി​ച്ചു.​ ​എ​ങ്കി​ലും​ ​ശ്രീ​രാ​മ​ ​സാ​മീ​പ്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത​തും​ ​രാ​വ​ണ​സാ​മീ​പ്യ​വും​ ​ദേ​വി​യി​ൽ​ ​ഭ​യം​ ​ജ​നി​പ്പി​ച്ചു.
രാ​വ​ണ​ന്റെ​ ​മ​ടി​ത്ത​ട്ടി​ൽ​ ​സീ​താ​ദേ​വി​ ​ഇ​രി​ക്കു​ന്ന​ത് ​ക​ണ്ടാ​ൽ​ ​പൊ​ന്ന​ര​ഞ്ഞാ​ൺ​ ​ചാ​ർ​ത്തി​യ​ ​കൂ​റ്റ​ൻ​ ​പ​ർ​വ്വ​ത​മെ​ന്നേ​ ​തോ​ന്നൂ.​ ​സ​ർ​വ്വാ​ഭ​ര​ണ​ ​വി​ഭൂ​ഷി​ത​യാ​യ​ ​ദേ​വി​ ​കാ​ർ​മേ​ഘ​ത്തി​ന് ​ഇ​ടി​മി​ന്ന​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ​ ​രാ​വ​ണ​ന് ​ശോ​ഭ​യേ​കി.​ ​ആ​കാ​ശ​ത്തി​ലൂ​ടെ​ ​കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​ ​ദേ​വി​യു​ടെ​ ​മു​ടി​ക്കെ​ട്ടി​ൽ​നി​ന്ന് ​മ​ണ​മു​ള്ള​ ​പൂ​ക്ക​ൾ​ ​പൊ​ഴി​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.​ ​ക​ണ്ണു​ക​ളി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​അ​ശ്രു​ബി​ന്ദു​ക്ക​ളും.​ ​ഭ​യ​ച​കി​ത​യാ​യ​ ​ദേ​വി​യു​ടെ​ ​പാ​ദ​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ​ ​ഒ​ര​നൂ​പു​രം​ ​താ​ഴെ​വീ​ണു.​ ​രാ​ക്ഷ​സ​രാ​ജാ​വ് ​ദേ​വി​യെ​ ​കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​ത് ​കൊ​ള്ളി​മീ​ൻ​ പാ​യു​ന്ന​പോ​ലെ​ ​തോ​ന്നി​ച്ചു.​ ​സ്വ​ർ​ണാ​ഭ​ര​ണ​ങ്ങ​ൾ​ ​താ​ഴേ​ക്ക് ​വീ​ണ​ത് ​ക്ഷീ​ണി​ച്ച​ ​ന​ക്ഷ​ത്ര​ങ്ങ​ൾ​ ​പ​തി​ക്കും​പോ​ലെ.​ ​മാ​റി​ൽ​നി​ന്ന് ​വീ​ണ​ ​ച​ന്ദ്ര​ഹാ​രം​ ​ആ​കാ​ശ​ത്തു​നി​ന്ന് ​പ​തി​ക്കു​ന്ന​ ​ഗം​ഗ​യു​ടെ​ ​പ്ര​തീ​തി​ ​സൃ​ഷ്ടി​ച്ചു.​ ​സീ​താ​ദേ​വി​യു​ടെ​ ​നി​ഴ​ലി​ന് ​പി​ന്നാ​ലെ​ ​കോ​പാ​കു​ല​രാ​യി​ ​സിം​ഹ​ങ്ങ​ളും​ ​പു​ലി​ക​ളും​ ​പ​ക്ഷി​ക​ളും​ ​പാ​ഞ്ഞ​‌​ടു​ത്തു,.​ ​ചോ​ല​ക​ൾ​ ​ക​ണ്ണീ​രൊ​ഴു​ക്കും​പോ​ലെ​ ​കൊ​ടു​മു​ടി​ക​ളാ​ക​ട്ടെ​ ​കൈ​ക​ളു​യ​ർ​ത്തും​പോ​ലെ.​ ​സൂ​ര്യ​ദേ​വ​ൻ​ ​നി​റം​കെ​ട്ട് ​വി​ള​റി​ ​വെ​ളു​ത്ത​പോ​ലെ.​ ​വ​ന​ദേ​വ​ത​ക​ൾ​ ​ധ​ർ​മ്മം​ ​ന​ശി​ച്ചു,​ ​സ​ത്യം​ ​എ​വി​‌​ടെ​?​ ​ആ​ർ​ക്കും​ ​കാ​രു​ണ്യ​മി​ല്ലേ?​ ​ഇൗ​ ​ലോ​ക​ത്ത് ​ന​ന്മ​യ്‌​ക്ക് ​ഇ​ട​മി​ല്ലേ​ ​എ​ന്നൊ​ക്കെ​ ​വി​ല​പി​ച്ചു.​ ​മാ​ൻ​പേ​ട​ക​ൾ​ ​ദ​യ​നീ​യ​മാ​യി​ ​മേ​ൽ​പ്പോ​ട്ടു​നോ​ക്കി.​ ​സീ​താ​ദേ​വി​യു​ടെ​ ​വി​ലാ​പം​ ​കേ​ട്ട് ​വ​ന​ദേ​വ​ത​മാ​ർ​ ​വി​റ​ച്ചു.​ ​''ഹാ​ ​രാ​മാ,​ ​ഹാ​ ​ല​ക്ഷ്‌​മ​ണാ...​​​"​"​ ​എ​ന്ന് ​ക​ര​ഞ്ഞു​ക​ല​ങ്ങി​യ​ ​ക​ണ്ണു​ക​ളോ​ടെ​ ​ദേ​വി​ ​ഭൂ​മി​ദേ​വി​യെ​ നോ​ക്കി.​ ​മു​ടി​ക്കെ​ട്ട​ഴി​ഞ്ഞ് ​പൊ​ട്ടു​മാ​ഞ്ഞ് ​മ​ങ്ങി​യ​ ​രൂ​പ​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും​ ​സ്വ​ന്തം​ ​കു​ല​നാ​ശ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​ ​രാ​വ​ണ​ൻ​ ​കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ക​യാ​ണ്.​ ​രാ​മ​ല​ക്ഷ്‌​മ​ണ​ന്മാ​രെ​ ​മ​ന​സാ​ ​സ്‌​മ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ​സീ​താ​ദേ​വി​ ​മു​ഖം​ ​വാ​ടി​ ​ഭൂ​മി​ദേ​വി​യെ​ ​പ്ര​തീ​ക്ഷ​യോ​ടെ​ ​നോ​ക്കി.
(ഫോ​ൺ​:​ 9946108220)