വൈ​രൂ​പ്യ​ത്തി​ന്റെ​ ​പ്ര​തി​രൂ​പ​മാ​യി​ ​താ​ൻ​ ​മാ​റി​യ​തെ​ങ്ങ​നെ​യെ​ന്ന​ ​വൃ​ത്താ​ന്തം​ ​ക​ബ​ന്ധ​നി​ൽ​ ​നി​ന്ന​റി​യാ​ൻ​ ​രാ​മ​ല​ക്ഷ്‌മ​ണ​ന്മാ​ർ​ ​താ​ത്പ​ര്യം​ ​പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ച്ചു.​ ​ക​ബ​ന്ധ​നെ​ ​അ​ത് ​സ​ന്തോ​ഷി​പ്പി​ച്ചു.​ ​സ്വ​ജീ​വി​ത​ ​പ​രി​ണാ​മം​ ​ക​ബ​ന്ധ​ൻ​ ​പ​റ​യാ​ൻ​ ​തു​ട​ങ്ങി:​ ​അ​ല്ല​യോ​ ​ശ്രീ​രാ​മ​ച​ന്ദ്ര,​ ​എ​ന്റെ​ ​ശ​രീ​രം​ ​മൂ​ന്നു​ലോ​ക​ങ്ങ​ളി​ലും​ ​കീ​ർ​ത്തി​പ​ര​ക്കു​ന്ന​ ​നി​ല​യി​ൽ​ ​അ​തീ​വ​ ​സു​ന്ദ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ഇ​ന്ദ്ര​ൻ,​ ​ച​ന്ദ്ര​ൻ,​ ​സൂ​ര്യ​ൻ​ ​എ​ന്നി​വ​രു​ടെ​ ​മേ​നി​ ​പോ​ലെ​ ​പ​റ​ഞ്ഞ​റി​യി​ക്കാ​നാ​കാ​ത്ത​ ​കാ​ന്തി​യാ​യി​രു​ന്നു​ ​എ​നി​ക്ക്.

സൗ​ന്ദ​ര്യ​ത്തി​ൽ​ ​മ​തി​മ​റ​ന്ന​ ​ഞാ​ൻ​ ​നേ​ര​മ്പോ​ക്കി​നാ​യി​ ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ​ ​ഭ​യ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ണ​മെ​ന്ന് ​തോ​ന്നി.​ ​അ​തി​നാ​യി​ ​ഒ​രു​ ​വി​കൃ​ത​രൂ​പ​ത്തോ​ടെ​ ​ഞാ​ൻ​ ​സ​ഞ്ച​രി​ച്ചു.​ ​കാ​ട്ടി​ൽ​ ​ത​പ​സി​രി​ക്കു​ന്ന​ ​മ​ഹ​ർ​ഷി​മാ​രെ​ ​ഭ​യ​പ്പെ​ടു​ത്താ​ൻ​ ​ശ്ര​മി​ച്ചു.​ ​വ്ര​താ​നു​ഷ്ഠാ​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​മു​ഴു​കി​യ​ ​മു​നി​മാ​രെ​ ​പേ​ടി​പ്പി​ച്ചു​ ​ര​സി​ച്ചു​ ​ന​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​സ്ഥൂ​ല​ശി​ര​സ് ​എ​ന്ന് ​പേ​രു​ള്ള​ ​മു​നീ​ശ്വ​ര​നെ​ ​കാ​ണാ​നി​ട​യാ​യി.​ ​കാ​ട്ടി​ലെ​ ​ഫ​ല​വ​ർ​ഗ​ങ്ങ​ൾ​ ​പ​റി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​ ​നി​ൽ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു​ ​അ​ദ്ദേ​ഹം.​ ​ഭീ​മാ​കാ​ര​നാ​യി​ ​ചെ​ന്ന് ​മു​നി​യെ​ ​ആ​ക്ര​മി​ക്കാ​ൻ​ ​ശ്ര​മി​ച്ച​പ്പോ​ൾ​ ​അ​ദ്ദേ​ഹം​ ​കോ​പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ​എ​ന്നെ​ ​ശ​പി​ച്ചു​:​ ​ക്രൂ​ര​വും​ ​നി​ന്ദ്യ​വു​മാ​യ​ ​ഈ​ ​ശ​രീ​രം​ ​എ​ന്നും​ ​നി​ല​നി​ൽ​ക്ക​ട്ടെ.​ ​അ​തു​കേ​ട്ട് ​ത​ള​ർ​ന്നു​പോ​യി.​ ​അ​വി​വേ​കം​ ​കൊ​ണ്ട് ​പ​റ്റി​യ​ ​അ​പ​രാ​ധ​മാ​ണ്.​ ​ശാ​പ​മോ​ച​നം​ ​ത​ന്നാ​ലും​ ​എ​ന്ന് ​കേ​ണ​പേ​ക്ഷി​ച്ച​പ്പോ​ഴും​ ​അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് ​മ​നം​ ​മാ​റ്റ​മു​ണ്ടാ​യി​ല്ല.​ ​ഒ​ടു​വി​ൽ​ ​കാ​ൽ​ക്ക​ൽ​ ​വീ​ണ് ​മാ​പ്പി​ര​ന്നു.​ ​എ​ന്നി​ട്ടും​ ​മു​നി​കോ​പം​ ​വി​ട്ടു​മാ​റി​യി​ല്ല.​ ​എ​ങ്കി​ലും​ ​എ​ന്റെ​ ​ക്ഷ​മാ​യാ​ച​ന​കേ​ട്ട് ​അ​ദ്ദേ​ഹം​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​:​ ​ദ​ശ​ര​ഥ​ ​പു​ത്ര​നാ​യ​ ​ശ്രീ​രാ​മ​ൻ​ ​നി​ന്റെ​ ​കൈ​ ​എ​ന്ന് ​മു​റി​ക്കു​മോ,​ ​ഈ​ ​ശൂ​ന്യ​മാ​യ​ ​കാ​ട്ടി​ൽ​ ​നി​ന്റെ​ ​ജ​ഡം​ ​എ​ന്നാ​ണോ​ ​പ​തി​ക്കു​ന്ന​ത് ​അ​പ്പോ​ൾ​ ​നീ​ ​നി​ന്റെ​ ​പ​ഴ​യ​ ​ന​ല്ല​ ​ദേ​ഹം​ ​നേ​ടും.
അ​ല്ല​യോ​ ​ല​ക്ഷ്മ​ണാ,​ ​എ​ന്റെ​ ​പി​താ​വി​ന്റെ​ ​പേ​ര് ​ശ്രീ​ ​എ​ന്നാ​ണ്.​ ​എ​ന്റെ​ ​പേ​രാ​ക​ട്ടെ​ ​ദ​നു​ ​എ​ന്നും.​ ​പൊ​തു​വേ​ ​പേ​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ ​ശ​രീ​ര​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​ ​ഞാ​ൻ​ ​ഇ​ന്ദ്ര​കോ​പം​ ​കൊ​ണ്ടാ​ണ് ​ഇ​ങ്ങ​നെ​യാ​യ​ത്.​ ​രാ​മ​ല​ക്ഷ്മ​ണ​ന്മാ​രെ​ ​ഭ​ക്തി​പൂ​ർ​വം​ ​വ​ണ​ങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ട് ​അ​ക്കാ​ര്യ​വും​ ​ക​ബ​ന്ധ​ൻ​ ​പ​റ​യാ​ൻ​ ​തു​ട​ങ്ങി.
ക​ഠി​ന​മാ​യ​ത​പ​സു​കൊ​ണ്ട് ​ബ്ര​ഹ്മാ​വി​നെ​ ​ഞാ​ൻ​ ​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​നാ​ക്കി.​ ​ച​തു​ർ​മു​ഖ​ൻ​ ​എ​നി​ക്ക് ​ദീ​ർ​ഘാ​യു​സേ​കി.​ ​അ​തോ​ടെ​ ​എ​നി​ക്ക് ​അ​ഹ​ങ്കാ​ര​വും​ ​കൂ​ടി.​ ​ദേ​വേ​ന്ദ്ര​ന് ​പോ​ലും​ ​എ​ന്നോ​ട് ​ഒ​ന്നും​ ​ചെ​യ്യാ​നാ​കി​ല്ലെ​ന്ന് ​ധ​രി​ച്ചു​പോ​യി.​ ​അ​ഹ​ന്ത​ ​ത​ല​യ്ക്ക് ​പി​ടി​ച്ച​ ​ഞാ​ൻ​ ​ഇ​ന്ദ്ര​നെ​ ​വെ​ല്ലു​വി​ളി​ച്ചു.​ ​യു​ദ്ധ​ത്തി​ന് ​വ​രാ​ൻ.​ ​കോ​പി​ഷ്ഠ​നാ​യ​ ​ഇ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​നൂ​റു​ ​മു​ന​ക​ളു​ള്ള​ ​വ​ജ്രാ​യു​ധം​ ​എ​ന്റെ​ ​നേ​ർ​ക്ക് ​പ്ര​യോ​ഗി​ച്ചു.​ ​എ​ന്റെ​ ​തു​ട​ക​ളും​ ​ത​ല​യും​ ​ഉ​ട​ലി​ൽ​ ​ല​യി​ച്ചു.​ ​ഞാ​ൻ​ ​താ​ണു​വീ​ണ​പേ​ക്ഷി​ച്ചി​ട്ടും​ ​എ​ന്നെ​ ​കാ​ല​പു​രി​ക്ക​യ​ച്ച​തു​മി​ല്ല.​ ​ബ്ര​ഹ്മാ​വി​ന്റെ​ ​വാ​ക്ക് ​ഒ​രി​ക്ക​ലും​ ​പി​ഴ​ക്കി​ല്ല.​ ​നി​ന​ക്ക് ​ഉ​ട​ൻ​ ​മ​ര​ണ​മി​ല്ലെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു​ ​ഇ​ന്ദ്ര​ന്റെ​ ​ക​ല്പ​ന.​ ​വീ​ണ്ടും​ ​തൊ​ഴു​കൈ​ക​ളോ​ടെ​ ​ഞാ​ൻ​ ​ഇ​ന്ദ്ര​നോ​ട് ​അ​പേ​ക്ഷി​ച്ചു.​ ​അ​ങ്ങ​യു​ടെ​ ​വ​ജ്രാ​യു​ധം​ ​ത​ട്ടി​ ​തു​ട​ക​ളും​ ​വാ​യും​ ​ത​ല​യും​ ​മു​റി​ഞ്ഞ​ ​എ​നി​ക്ക് ​ആ​ഹാ​രം​ ​ക​ഴി​ക്കാ​തെ​ ​എ​ത്ര​നാ​ൾ​ ​ജീ​വി​ച്ചി​ക്കാ​ൻ​ ​പ​റ്റും​?​ ​അ​തു​കേ​ട്ട് ​ഇ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​എ​ന്റെ​ ​കൈ​ക​ൾ​ക്ക് ​ഓ​രോ​ ​യോ​ജ​ന​ ​നീ​ളം​ ​ത​ന്നു.​ ​വ​യ​റി​ൽ​ ​പ​ല്ലു​കൂ​ർ​ത്ത​ ​വാ​യ​വ​ച്ചു.​ ​ല​ക്ഷ്മ​ണ​സ​മേ​ത​നാ​യ​ ​ശ്രീ​രാ​മ​ൻ​ ​നി​ന്റെ​ ​മു​ന്നി​ലെ​ത്തി​ ​കൈ​ക​ൾ​ ​വെ​ട്ടും.​ ​അ​പ്പോ​ൾ​ ​നി​ന​ക്ക് ​സ്വ​ദേ​ഹ​ത്തി​ൽ​ ​സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ലേ​ക്ക് ​വ​രാം​ ​എ​ന്ന് ​അ​നു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു.​ ​അ​ന്നു​മു​ത​ൽ​ ​കാ​ട്ടി​ലെ​ ​സിം​ഹം​ ​ക​ടു​വ,​ ​ആ​ന​ക​ൾ​ ​തു​ട​ങ്ങി​യ​വ​യെ​ ​പി​ടി​ച്ച് ​ഞാ​ൻ​ ​ആ​ഹാ​ര​മാ​ക്കു​ന്നു.​ ​ര​ഘു​വം​ശ​നാ​ഥ​നാ​യ​ ​ശ്രീ​രാ​മാ,​ ​ഈ​ ​രൂ​പ​വു​മാ​യി​ ​ഞാ​ൻ​ ​വ​ന്യ​മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ​ ​പി​ടി​ച്ചു​ ​ഭ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​ത് ​എ​ന്നെ​ങ്കി​ലും​ ​ശ്രീ​രാ​മ​ൻ​ ​എ​ന്റെ​ ​കൈ​ക​ളി​ൽ​ ​പെ​ടാ​തി​രി​ക്കി​ല്ലെ​ന്ന​ ​വി​ശ്വാ​സം​ ​കൊ​ണ്ടാ​ണ്.​ ​ഈ​ ​ദേ​ഹം​ ​ന​ശി​ക്കാ​തെ​ ​ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​തും​ ​അ​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ.​ ​അ​ന്ന് ​മു​നീ​ശ്വ​ര​ൻ​ ​പ​റ​ഞ്ഞ​ ​രാ​മ​നെ​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​മ​റ്റൊ​രാ​ൾ​ക്കും​ ​എ​ന്റെ​ ​ഈ​ ​ക​ര​ങ്ങ​ൾ​ ​ഛേ​ദി​ക്കു​വാ​നും​ ​കൊ​ല്ലു​വാ​നും​ ​ക​ഴി​യി​ല്ലെ​ന്ന് ​മു​നി​ ​സൂ​ചി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു.​ ​എ​ന്റെ​ ​ബു​ദ്ധി​യി​ൽ​ ​തോ​ന്നു​ന്ന​ ​രീ​തി​യി​ൽ​ ​ഞാ​ൻ​ ​സ​ഹാ​യി​ക്കാം.​ ​അ​തി​നു​ള്ള​ ​സു​ഹൃ​ത്തി​നെ​യും​ ​പ​റ​‌​ഞ്ഞു​ത​രാം.​ ​അ​ങ്ങ് ​എ​ന്റെ​ ​ഭീ​മാ​കാ​ര​മാ​യ​ ​ശ​രീ​രം​ ​അ​ഗ്നി​ക്ക് ​ഇ​ര​യാ​ക്ക​ണം.
ക​ബ​ന്ധ​ന്റെ​ ​വാ​ക്കു​ക​ൾ​ ​ശ്രീ​രാ​മ​ൻ​ ​സാ​കൂ​തം​ ​കേ​ട്ടു​നി​ന്നു.​ ​പി​ന്നെ​ ​ല​ക്ഷ്മ​ണ​നോ​ടാ​യി​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​:​ ​എ​ന്റെ​ ​പ്രി​യ​ത​മ​യാ​യ​ ​സീ​ത​യെ​ ​നാ​മി​ല്ലാ​ത്ത​ ​നേ​ര​ത്ത് ​ദു​ഷ്ട​നാ​യ​ ​രാ​വ​ണ​ൻ​ ​അ​പ​ഹ​രി​ച്ചെ​ന്ന് ​കേ​ട്ടു.​ ​രാ​ക്ഷ​സ​ ​ച​ക്ര​വ​ർ​ത്തി​യെ​ക്കു​റി​ച്ച് ​കേ​ട്ടി​ട്ടു​ള്ള​ത​ല്ലാ​തെ​ ​ആ​കൃ​തി​യോ​ ​പ്ര​കൃ​തി​യോ​ ​നി​ശ്ച​യ​മി​ല്ല.​ ​എ​വി​ടെ​യാ​ണെ​ന്നോ​ ​എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണെ​ന്നോ​ ​അ​റി​യി​ല്ല.​ ​ദുഃ​ഖി​ത​രാ​യി​ ​കൂ​ട്ടാ​രു​മി​ല്ലാ​തെ​ ​അ​നാ​ഥ​രാ​യി​ ​ഇ​ങ്ങ​നെ​ ​ന​ട​ക്കു​ന്ന​വ​രെ​ ​സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ​ ​ആ​രു​മു​ണ്ടാ​വി​ല്ല.​ ​അ​വ​രെ​ ​സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്ന​ത് ​പു​ണ്യ​ക​ർ​മ്മ​മാ​ണ്.​ ​ഗു​ണ​ശീ​ല​ർ​ക്കേ​ ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ​ ​ദുഃ​ഖ​ത്തി​ൽ​ ​അ​ലി​വ് ​തോ​ന്നൂ.​ ​അ​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള​വ​രാ​ണ​ല്ലോ​ ​ഉ​ത്ത​മ​ന്മാ​ർ.​ ​നീ​ ​അ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ൽ​പ്പെ​ടും.​ ​ആ​ന​ക​ൾ​ ​സ​ഞ്ചാ​ര​ത്തി​നി​ട​യി​ൽ​ ​ഒ​ടി​ച്ചി​ട്ട​ ​മ​ര​ക്കൊ​മ്പു​ക​ളെ​ടു​ത്ത് ​കു​ഴി​യി​ലി​ട്ട് ​നി​ന്നെ​ ​ദ​ഹി​പ്പി​ക്കും.​ ​പ​ക​രം​ ​ഒ​രു​ ​സ​ഹാ​യം​ ​മാ​ത്രം​ ​മ​തി.​ ​സീ​ത​യെ​ ​ആ​രാ​ണ് ​എ​ങ്ങോ​ട്ടാ​ണ് ​കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​ത്.​ ​അ​ത​റി​യാ​മെ​ങ്കി​ലോ​ ​അ​റി​യാ​നു​ള്ള​ ​വ​ഴി​ ​എ​ന്താ​ണെ​ന്നോ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​ത​ന്നാ​ലും.
ശ്രീ​രാ​മ​വാ​ക്യ​ങ്ങ​ൾ​ ​കേ​ട്ട​ ​ക​ബ​ന്ധ​ൻ​ ​ഇ​പ്ര​കാ​രം​ ​മ​റു​പ​ടി​ ​ന​ൽ​കി.​ ​എ​നി​ക്ക് ​ദി​വ്യ​ദൃ​ഷ്ടി​യി​ല്ല.​ ​ജ്ഞാ​ന​വു​മി​ല്ല.​ ​ഈ​ ​ദേ​ഹം​ ​അ​ഗ്നി​ക്കി​ര​യാ​ക്കി​യാ​ൽ​ ​പ​ഴ​യ​രൂ​പം​ ​തി​രി​ച്ചു​കി​ട്ടും.​ ​അ​പ്പോ​ൾ​ ​ആ​രാ​ണ് ​അ​ങ്ങ​യു​ടെ​ ​ധ​ർ​മ്മ​പ​ത്നി​യെ​ ​അ​പ​ഹ​രി​ച്ച​തെ​ന്ന് ​എ​നി​ക്ക് ​പ​റ​ഞ്ഞു​ത​രാ​ൻ​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞേ​ക്കും.​ ​എ​ന്റെ​ ​ക​ർ​മ്മ​ദോ​ഷം​ ​കൊ​ണ്ടാ​ണ് ​ലോ​കം​ ​നി​ന്ദി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​ ​ഒ​രു​ ​രൂ​പം​ ​എ​നി​ക്ക് ​കി​ട്ടി​യ​ത്.​ ​ഇ​പ്പോ​ൾ​ ​സൂ​ര്യ​ദേ​വ​ന്റെ​ ​കു​തി​ര​ക​ൾ​ ​ത​ള​ർ​ന്ന​തു​പോ​ലെ​ ​അ​സ്ത​മ​യ​മെ​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​സ​ന്ധ്യ​യാ​കും​ ​മു​മ്പേ​ ​ഒ​രു​ ​കു​ഴി​യി​ൽ​ ​എ​ന്നെ​ ​ദ​ഹി​പ്പി​ച്ചാ​ലും.​ ​അ​തി​നു​ശേ​ഷം​ ​സീ​ത​യെ​ ​ക​ണ്ടു​പി​ടി​ക്കാ​നു​ള്ള​ ​പോം​വ​ഴി​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​ത​രാം.​ ​അ​തി​ന് ​സ​ഹാ​യ​ക​മാ​യ​ ​ഒ​രു​ ​മ​ഹാ​നു​ഭാ​വ​നു​ണ്ട്. ​അ​ദ്ദേ​ഹം​ ​ധ​ർ​മ്മി​ഷ്ഠ​നും​ ​പ​രാ​ക്ര​മി​യു​മാ​ണ്.​ ​അ​ങ്ങ് ​അ​ദ്ദേ​ഹ​വു​മാ​യി​ ​സ​ഖ്യ​മു​ണ്ടാ​ക്ക​ണം.​ ​അ​ങ്ങ​നെ​ ​വ​ന്നാ​ൽ​ ​ആ​ ​സു​ഹൃ​ത്ത് ​സ​ന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ​ ​വേ​ണ്ട​സ​ഹാ​യം​ ​ചെ​യ്യും.​ ​മൂ​ന്നു​ലോ​ക​ങ്ങ​ളി​ലു​മു​ള്ള​ ​സ​ക​ല​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളും​ ​അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന​റി​യാം.
ത്രി​ലോ​ക​ങ്ങ​ളി​ലും​ ​അ​ദ്ദേ​ഹം​ ​സ​ഞ്ച​രി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്.​ ​അ​തി​നാ​ൽ​ ​ഏ​തു​ലോ​ക​ത്ത് ​എ​ന്തു​ ​ന​ട​ക്കു​ന്നു​ ​എ​ന്ന് ​വ്യ​ക്ത​മാ​യി​ ​അ​റി​യാം.​ ​അ​തെ​ല്ലാം​ ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​വാ​നു​ള്ള​ ​സി​ദ്ധി​ ​അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു​ണ്ട്.​ ​ക​ബ​ന്ധ​ന്റെ​ ​വാ​ക്കു​ക​ൾ​ ​പ്ര​തീ​ക്ഷ​യോ​ടെ​ ​രാ​മ​ല​ക്ഷ്മ​ണ​ൻ​ ​കേ​ട്ടു​നി​ന്നു.​ ​അ​വ​രു​ടെ​ ​മു​ഖ​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​നേ​ർ​ത്ത​ ​പു​ഞ്ചി​രി​ ​വി​രി​ഞ്ഞു​വ​ന്നു.
(​ഫോ​ൺ​:9946108220)