
പ്രകൃതി അമ്മയാണ്. ഈ അമ്മയിൽനിന്ന് വേർപെട്ടതുകൊണ്ടാണ് നാം രോഗികളായിത്തീരുന്നത്. ഒറ്റമരം മാത്രം അവശേഷിക്കുന്ന ഒരു നഗരത്തെ ഒരു ദിവസം ഭാവന ചെയ്യുക. കെട്ടിടങ്ങളാൽ ചുറ്റപ്പെട്ട അത് ഏകാകിയാണ്.ആ നഗരത്തിലെ അനേകമാളുകൾ രോഗികളായിത്തീർന്നു. അവരുടെ രോഗം എങ്ങനെ ശമിപ്പിക്കാമെന്ന് ഭിഷഗ്വരന്മാർക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു. എന്നാൽ, ഈ രോഗത്തിന്റെ കാരണമറിഞ്ഞ ജ്ഞാനിയായ ഒരു ഭിഷഗ്വരൻ രോഗികൾക്ക് ഒരു കുറിപ്പടി കൊടുത്തു.
''എല്ലാദിവസവും ബസിൽ കയറി നഗരമദ്ധ്യത്തിലുള്ള മരത്തിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോവുക. ആ മരത്തിനോട് അടുക്കുമ്പോൾ അകത്തേക്കും പുറത്തേക്കും ശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് മരത്തെ ആലിംഗനം ചെയ്യുക. ഹരിതാഭമായ ആ മരത്തെ നോക്കി നിന്ന് അതിന്റെ തടി മണക്കുക. അതിന്റെ സുഗന്ധം പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റുകയില്ല. ഇങ്ങനെ നിങ്ങൾ ചെയ്താൽ ആഴ്ചകൾക്കുള്ളിൽ നിങ്ങളുടെ രോഗം പമ്പകടക്കും.""
ആളുകൾ സുഖംപ്രാപിച്ചു തുടങ്ങിയതോടെ അനേകംപേർ ആ മരത്തിന്റെ സമീപത്ത് തടിച്ചുകൂടി. ആളുകളുടെ നീണ്ട നിര കിലോമീറ്ററുകളോളം നീണ്ടു. ക്ഷമയില്ലാത്തതുകൊണ്ട് മണിക്കൂറുകൾ കാത്തിരിക്കേണ്ടി വന്നത് അസഹനീയമാണെന്ന് അവർക്ക് തോന്നി. അതുകൊണ്ട് ഓരോരുത്തരും അഞ്ചുമിനിറ്റ് സമയം മാത്രമേ മരത്തെ ആലിംഗനം ചെയ്യാവൂ എന്നൊരു നിയമം കൊണ്ടുവരാൻ അവർ പ്രകടനം നടത്തി. രോഗം സുഖപ്പെടാൻ താമസം വന്നു. വൈകാതെ സമയം ഒരു മിനിറ്റാക്കി നിജപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ അമ്മയുടെ സ്പർശനമേറ്റ് സുഖപ്പെടാനുള്ള അവസരം നഷ്ടപ്പെട്ടു.
പൂർണബോധമില്ലെങ്കിൽ നാമെല്ലാവരും ഈ സ്ഥിതിയിലെത്തും. ഓരോ കാര്യത്തിലും നാം ശ്രദ്ധിച്ചാൽ മാത്രമേ ഭൂമിയേയും നമ്മെയും രക്ഷിക്കാൻ കഴിയുകയുള്ളൂ. ഒരു പഴത്തൊലി നാം വലിച്ചെറിയുമ്പോൾ നാം ഒരു പഴത്തൊലി വലിച്ചെറിയുന്നുവെന്നും വൈകാതെ അതൊരു പൂവോ സസ്യമോ ആയി മാറുമെന്നും നമുക്കറിയാം. ഇതാണ് ധ്യാനം.
ഒരു പ്ലാസ്റ്റിക് ബാഗാണ് നാം വലിച്ചെറിയുന്നതങ്കിൽ അതൊരുപൂവായിത്തീരാൻ ഒരുപാട് നാളെടുക്കും.
ചപ്പുകൂനയിലേക്ക് ഒരു പ്ലാസ്റ്റിക് ബാഗ് വലിച്ചെറിയുമ്പോൾ ''ഞാനൊരു പ്ലാസ്റ്റിക് ബാഗാണ് നടുന്നതെന്ന്
ഞാനറിയുന്നു.""
നമുക്ക് ഈ അവബോധമുണ്ടെങ്കിൽ നാം പ്ലാസ്റ്റിക് ബാഗുകളുടെ ഉപയോഗം കുറയ്ക്കുകയും കാലാന്തരം ഇല്ലാതാകുകയും ചെയ്യും. 'മനോപൂർണത' ( Mindfulness) എന്ന വിദ്യയിലൂടെ ആധുനിക ലോകത്തെ ശ്രദ്ധയുടെയും സ്നേഹത്തിന്റെയും ബാലപാഠങ്ങൾ സൗമ്യമായി അഭ്യസിപ്പിച്ച തിച്ച് നാറ്റ് ഹാൻ എന്ന അഭിനവ ബുദ്ധന്റെ പാഠ്യപദ്ധതിയിലെ ഒരു ഏടാണിത്. പതിനാറാം വയസിൽ ബുദ്ധമത സന്യാസിയായിമാറിയ തിച്ച് നാറ്റ് ഹാൻ വിയറ്റ്നാം യുദ്ധത്തിന് എതിരെ കർശനമായ നിലപാട് കൈക്കൊണ്ടു. ഇതിനെത്തുടർന്ന് വിയറ്റ്നാം സർക്കാർ അദ്ദേഹത്തെ 39 വർഷത്തേക്ക് നാടുകടത്തി. 1982 ൽ കിഴക്ക്പടിഞ്ഞാറ് ഫ്രാൻസിൽ ചുറ്റും മുന്തിരിതോപ്പുകളും ഗോതമ്പ് വയലുകളും സൂര്യകാന്തിപ്പൂക്കളും നിറഞ്ഞ 'പ്ലം ഗ്രാമം" സ്ഥാപിച്ചു. ബുദ്ധമത സംഹിത യുടെ സത്തയും സൗന്ദര്യവും ഒരു തളികയിലാക്കി ലോകത്തിനു മുൻപാകെ ഈ ആഗോള ഗുരു നീട്ടിത്തന്നു.
സംഘർഷഭരിതമായ ലോകത്തെ അദ്ദേഹം ശാന്തിമന്ത്രം പഠിപ്പിച്ചു ധ്യാനം, മനോപൂർണ്ണത എന്നീ വിഷയങ്ങളിൽ നൂറിൽപ്പരം ഗ്രന്ഥങ്ങൾ രചിച്ചു കൊണ്ട് ലോകത്തെ അനുകമ്പയുടെ അകക്കാമ്പിലേക്ക് അദ്ദേഹം ആനയിച്ചു.
മനോപൂർണത.ശരിയോ തെറ്റോ എന്ന് മുൻവിധി നടത്താതെ നിങ്ങളുടെ ചിന്തകളെയും വികാരങ്ങളെയും ശ്രദ്ധിക്കുന്ന വിദ്യയാണ് 'മനോപൂർണത." ഈ നിമിഷത്തിൽ മാത്രമാണ് ജീവിതം പ്രാപ്യമാകുന്നത്. നാം ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ 24 പുതുപുത്തൻ മണിക്കൂറുകളാണ് നമുക്ക് മുന്നിലുള്ളത്. ഓരോ നിമിഷവും പൂർണതയോടെ ജീവിക്കുമെന്ന് വ്രതമെടുക്കണം. ചെറുനിമിഷങ്ങളാണ് നിങ്ങളിൽ ആഹ്ലാദം നിറയ്ക്കുന്നത്.
അതുകൊണ്ട്, എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ ശ്വാസം ഉള്ളിലേക്ക് എടുത്തതിനുശേഷം നിങ്ങളോട് പറയുക: ''ഒരു പുത്തൻ ദിവസം എനിക്ക് കിട്ടിയിരിക്കുകയാണ്. ഞാൻ ഓരോ നിമിഷത്തെയും സുന്ദരവും സ്വാതന്ത്രവും സാന്ദ്രവുമാക്കി മാറ്റും.""
ഇങ്ങനെ നിങ്ങൾ ദൃഢപ്രതിജ്ഞ എടുക്കുമ്പോൾ ജീവിതം സുന്ദരവും ധന്യവും സുരഭിലവുമായി മാറുന്നു.
നിങ്ങളുടെ സാന്നിദ്ധ്യം 'ഇവിടെയും എപ്പോഴും" ആകുന്നത് നിങ്ങൾ അറിയുന്നു.
ഇതാണ് മനോപൂർണതയുടെ അടിസ്ഥാന പ്രമാണം. ഊർജ്ജം നിങ്ങളിൽ വസിക്കുമ്പോൾ നിങ്ങൾ പൂർണ മനസോടെ ജീവിക്കുന്നു. ജാഗ്രതയുടെ ഊർജ്ജംജം നിങ്ങളിൽ നിറയുമ്പോൾ നിങ്ങൾ ആന്തരികമായി ഉണരുന്നു.
ആ നിമിഷം മുതൽ നിങ്ങൾക്ക് നിങ്ങളെ അറിയാനും സ്നേഹിക്കാനും കഴിയുന്നു. സ്നേഹത്തിനുവേണ്ട അടിസ്ഥാനഘടകം നിങ്ങളുടെ സാന്നിദ്ധ്യമാണ്. നിങ്ങളുടെ ശ്വാസത്തിലും പുഞ്ചിരിയിലും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുമ്പോൾ നിങ്ങളുടെ ശരീരവും മനസ്സും ഒന്നായിത്തീരുകയും നിങ്ങൾ ഇവിടെത്തന്നെ ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്യുന്നു. അപ്പോൾ മുതൽ നിങ്ങൾ പൂർണ്ണമായും നിമിഷത്തിൽ ലയിക്കുകയും ജീവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ജീവിതത്തെ ബോധവുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന പാലമാണ് ശ്വാസം. അത് നിങ്ങളുടെ ശരീരത്തെ ചിന്തയുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു.
അഗാധമായി നോക്കുകയും സ്പർശിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ നാം ഇതിനകം വീടാണെന്ന് തിരിച്ചറിയുന്നതാണ് ധ്യാനം.
ഈ നിമിഷത്തിൽ മാത്രമാണ് ജീവിതം ലഭ്യമാകുന്നത്. നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ സാന്നിധ്യം ഓരോ നിമിഷത്തിലും അർപ്പിക്കുന്ന നേർച്ചയാണ് ധ്യാനം. നാം പൂർണമായി ഈ നിമിഷത്തിലല്ലെങ്കിൽ നമുക്ക് എല്ലാം നഷ്ടപ്പെടുന്നു.
നമ്മുടെ യഥാർത്ഥ വീട് ഈ നിമിഷമാണ്. ഈ നിമിഷത്തിൽ ജീവിക്കുക എന്നത് അത്ഭുതകരമാണ്. വെള്ളത്തിലൂടെ നടക്കുന്നതല്ല അത്ഭുതം. മറിച്ച്, പച്ചപ്പു നിറഞ്ഞ ഭൂമിയിലൂടെ ഈ നിമിഷം നടന്ന് ഈ നിമിഷത്തിൽ ലഭ്യമാകുന്ന ശാന്തിയും സൗന്ദര്യവും ആസ്വദിക്കുക എന്നതാണ് അത്ഭുതം. സ്നേഹഭാഷണത്തിന്റെ രീതീശാസ്ത്രത്തെ ക്കുറിച്ചും അദ്ദേഹം സംസാരിച്ചു. നമുക്കുചുറ്റും നടക്കുന്ന സംഭാഷണങ്ങളും നാം പങ്കുചേരുന്ന സംഭാഷണങ്ങളും ആഹാരം തന്നെ. അതുകൊണ്ട് സ്നേഹവും സൗമ്യവുമായ സംഭാഷണമാണ് 'സമീകൃത ഭക്ഷണം" എന്ന് അദ്ദേഹം ഓർമിപ്പിച്ചു. നിങ്ങൾ ഉർവ്വച്ചീര നടുമ്പോൾ അത് നല്ലതുപോലെ വളർന്നില്ലെങ്കിൽ നിങ്ങൾ അതിനെ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല. അത് നന്നായി വളരാത്തതിന്റെ കാരണങ്ങൾ നോക്കുക. അതിന് ആവശ്യത്തിന് വെള്ളവും കൂടുതൽ വളവും കുറച്ചു സൂര്യപ്രകാശവും വേണം.
അതുകൊണ്ട് ഉർവ്വച്ചീരയെ ഒരിക്കലും കുറ്റം പറയരുത്. അതുപോലെ തന്നെയാണ് നിങ്ങളുടെ സുഹൃത്തുക്കളുമായോ കുടുംബാംഗങ്ങളുമായോ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാകുമ്പോൾ നാം മറ്റുള്ളവരെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നു. എന്നാൽ, അവരെ എങ്ങനെയാണ് പരിചരിക്കേണ്ടതെന്ന് അറിഞ്ഞാൽ അവർ ഉർവ്വച്ചീരയെപ്പോലെ നല്ലതുപോലെ വളരും. അധിക്ഷേപത്തിനോ യുക്തിക്കോ തർക്കത്തിനോ യാതൊരു ക്രിയാത്മകമായ ഫലവും ചെയ്യാൻ കഴിയുകയില്ല.
എന്നാൽ, വെറും ധാരണ മാത്രം മതി. നിങ്ങൾക്ക് ധാരണയുണ്ടെങ്കിൽ, നിങ്ങൾക്ക് സ്നേഹിക്കാനും ആ ചുറ്റുപാടിനെ മാറ്റാനും കഴിയുമെന്ന് മനോപൂർണതയുടെ മഹാഗുരു മാനവരാശിയോട് മന്ത്രിക്കുന്നു.
(ലേഖകന്റെ ഫോൺ നമ്പർ: 8921505404)