കവിത

രചന: സിന്ധു ജി. കടനാട്

ഒന്നിച്ചിരുന്നൊന്നുകഥകൾ പറയണം

ഒരപാടുകാര്യങ്ങളോർത്തോർത്തു ചൊല്ലണം

കൺകോണിലുണ്ടായിരുന്നൊരാപ്രണയവും

ഉൗറിച്ചിരിച്ചൊന്നൊതുക്കത്തിലോർക്കണം

സൗഹൃദപ്പൂന്തേനിലൊഴുകിയിറങ്ങണം

സൗഹൃദപ്പൂങ്കാറ്റിലുള്ളം തണുക്കണം

മൊഴിയാതെ,മിഴിനിറഞ്ഞൊന്നൂടെയലിയണം

നോവിന്റെ കെട്ടുകൾ പാൽപോലലിക്കണം

മഴകൊണ്ട്, വെയിലേറ്റ് ഓടിത്തളർന്ന നാം

മൊഴിയാത്തമിഴികളിൽ നോവറിഞ്ഞീടണം

ആരാണ് നാമെന്ന് തമ്മിലറിയേണം

ആരാന്റെ ദു:ഖവും തന്റേതാക്കീടണം

സൗഹൃദപ്പൂങ്കാറ്റു മേലിലും വീശണം

സായന്തനങ്ങളിൽ സാന്ത്വനമാകണം

കണ്ടാലറിഞ്ഞവരേറെയുണ്ടെങ്കിലും

കണ്ടറിയുന്നവരാകണമേവരും

വിസ്‌മയക്കൂട്ടിലെ കാഴ്ചയാണിന്നുനാം

വിസ്‌മരിക്കൊല്ലേ ഒരുനാളുമാരെയും

എങ്ങോ നടന്നവരെങ്ങോ കഴിഞ്ഞവർ

എങ്ങോട്ടുപോയെന്നറിയാതെയായവർ

കൂട്ടരേ, നമ്മുടെ സ്‌നേഹത്തിനാഴമീ

കൂട്ടായ്‌മയിന്നിന്റെ സത്യവും തത്വവും