(

വാ​രാ​ന്ത്യ​കൗ​മു​ദി​ക്കാ​യി​ ​ഒ​രു​ ​മി​നി​ക്ക​ഥ​ ​ചോ​ദി​ച്ച​പ്പോ​ൾ​ ​സ​തീ​ഷ് ​ബാ​ബു​ ​എ​ഴു​തി​ ​ന​ൽ​കി​യ​ ​ആക്ഷേപഹാസ്യകഥയാണി​ത്. പ്രി​യ കഥാകാരൻ ഏറ്റവും ഒടുവി​ൽ എഴുതി​യ ഇൗ കഥ അദ്ദേഹത്തി​ന്റെ ഓ​ർ​മ്മ​ക​ൾ​ക്ക് ​പ്ര​ണാ​മ​മ​ർ​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ​പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു.)

സതീഷ് ബാബു പയ്യന്നൂർ

ത​റ​വാ​ട്ടു​കാ​ര​ണ​വ​ർ​ ​തെ​ക്കേ​ ​കൈ​വ​ഴി​യി​ലെ​ ​മൂ​പ്പ​നെ​ ​ആ​ള​യ​ച്ചു​ ​വി​ളി​പ്പി​ച്ചു.​ ​മൂ​പ്പ​ൻ​ ​മ​യ​ക്ക​മാ​ണ്ട് ​കി​ട​പ്പാ​യി​രു​ന്നു​ ​അ​പ്പോ​ൾ.​ ​ആ​സ​ന​ത്തി​ലെ​ ​പൊ​ടി​യും​ ​ത​ട്ടി​ ​കു​തി​കൊ​ണ്ടു​ ​ത​റ​വാ​ട്ടി​ലേ​ക്ക്.​ ​കാ​ര​ണ​വ​ർ​ ​ആ​കെ​ ​ക്ഷു​ഭി​ത​നാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ഉ​മ്മ​റ​ത്തൂ​ടെ​ ​അ​ങ്ങോ​ട്ടു​മി​ങ്ങോ​ട്ടു​മു​ലാ​ത്തി.​ ​മൂ​പ്പ​നെ​ ​ത​റ​പ്പി​ച്ചൊ​ന്നു​ ​നോ​ക്കി​യ​ശേ​ഷം​ ​കാ​ര​ണ​വ​ർ​ ​അ​ല​റി-
'​'​എ​ന്താ​ ​നി​രീ​ച്ച്‌​ര്ക്ക്‌​ണെ...​ ​പ​ണം​ ​എ​ത്ര്യാ​യി​ ​ഇ​വ്ട്ന്ന് ​കൊ​ണ്ടു​പോ​ണൂ...​ ​ഇ​നി​ ​ത​രാ​ൻ​ ​പ​റ്റി​ല്ല്യാ...​ ​മാ​ത്ര​മ​ല്ല​ ​കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​ത് ​എ​ത്രേം​വേ​ഗം​ ​തി​രി​കെ​ ​കി​ട്ടു​കേം​ ​വേ​ണം...​""
'​'​ഉ​വ്വ്...​"" ​മൂ​പ്പ​ൻ​ ​ത​ല​കു​നി​ച്ചു.
'​'​എ​ന്താ​ ​അ​വി​ടെ​ ​പ​റ്റീ​ത്?​ ​വ​ള​പ്പി​ല് ​വ​രു​മാ​നോം​ന്നൂ​ല്ല്യാ​തെ​ ​പോ​യോ​?​""
മൂ​പ്പ​ൻ​ ​മ​റു​പ​ടി​ക്കാ​യി​ ​പ​രു​ങ്ങി.
'​'​എ​ന്താ​ന്ന്‌​വ​ച്ചാ​ ​അ​ത് ​പ​റ​യ്യാ...​""
'​'​കാ​ര്യ​സ്ഥ​ൻ​മാ​രു​ടെ​ ​യാ​ത്രാ​പ്പ​ടി​ ​കു​റ​ച്ച​ധി​കാ​യി.​""
'​'​എ​വി​ട്യാ​ ​ഇ​ത്രൊ​ക്കെ​ ​യാ​ത്ര​ ​ത​ര​പ്പെ​ടു​ത്ത്യേ​?​""
'​'​ചേ​മ്പു​കൃ​ഷി​ ​പ​ഠി​ക്കാ​ൻ​ ​കൃ​ഷീ​ടെ​ ​കാ​ര്യ​സ്ഥ​ൻ​ ​ആ​ഫ്രി​ക്ക​യ്ക്കു​പോ​യി.​ ​വ്യാ​പാ​രം​ ​പ​ഠി​ക്കാ​ൻ​ ​വ്യാ​പാ​ര​ ​കാ​ര്യ​സ്ഥ​ൻ​ ​അ​മേ​രി​ക്ക​യ്ക്കു​പോ​യി.​ ​കാ​ലി​ത്തൊ​ഴു​ത്തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് ​പ​ഠി​ക്കാ​ൻ​ ​അ​ടി​യ​നൊ​ന്ന് ​സ്വി​റ്റ്‌​സ​ർ​ല​ണ്ടു​വ​രേം​ ​പോ​യി...​""
'​'​മ​തി,​ ​മ​തി...​ ​അ​പ്പൊ​ ​അ​താ​ ​കാ​ര്യം.​""
'​'​അ​തു​ ​മാ​ത്ര​മ​ല്ലാ...​""​ ​മൂ​പ്പ​ൻ​ ​ഉ​ണ​ർ​ത്തി​ച്ചു:
'​'​ത​റ​വാ​ട്ടി​ലെ​ ​കാ​ര്യം​ ​നോ​ക്കാ​ൻ​ ​കൈ​വ​ഴീ​ന്ന് ​പു​തി​യ​ ​ആ​ള്വോ​ളെ​ ​തി​ര​ഞ്ഞു​പി​ടി​ച്ച​യ​ക്കാ​നും​ ​പൊ​ട്ടി​ച്ചു​ ​ഒ​രു​ ​ഭ​ണ്ഡാ​രം...​""
'​'​ആ​ഹാ...​ ​അ​ങ്ങ​നെ​യോ​?​ ​ആ​രാ​ ​ഇ​പ്പൊ​ ​ഭ​ണ്ഡാ​രം​ ​കാ​ക്ക​ണ​ത്?​""
'​'​ന​മു​ക്കു​ ​വേ​ണ്ട​പ്പെ​ട്ട​ ​ഒ​രാ​ളാ...​""
'​'​ആ​ളെ​ ​ഇ​ങ്ങ് ​വി​ളി​ക്ക്യാ.​ ​ഭ​ണ്ഡാ​രോം​ ​എ​ടു​ത്തോ​ളാ​ൻ​ ​പ​റ​യ്വാ.​""
മൂ​പ്പ​ൻ​ചെ​ന്ന് ​ഭ​ണ്ഡാ​ര​ക്കാ​ര​നു​മാ​യി​ ​വ​ന്നു.​ ​കാ​ര​ണ​വ​ർ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു:
'​'​പൂ​ട്ട് ​തു​റ​ക്ക്വാ....​ ​നോം​ ​കാ​ണ​ട്ടെ,​ ​ഇ​നി​ ​എ​ത്ര​ ​ചി​ല്ല്വാ​നം​ ​അ​ക​ത്ത്ണ്ട്ന്ന്...​""
'​'​പൂ​ട്ടി​ല്ല്യാ...​""
'​'​പൂ​ട്ടി​ല്ല്യേ​?​ ​എ​വി​ടെ​പ്പോ​യി​?​""
'​'​അ​തു​ ​വി​റ്റു.​ ​മ​റ്റു​ ​നി​വൃ​ത്തി​യി​ല്ലാ​ത്തോ​ണ്ടാ... "" ​അ​ന്തി​ച്ചു​നി​ന്ന​ ​കാ​ര​ണ​വ​രെ​ ​നോ​ക്കി​ ​ഭ​ണ്ഡാ​ര​ക്കാ​ര​ൻ​ ​കൂ​ട്ടി​ച്ചേ​ർ​ത്തു:
'​'​ഈ​ ​ഭ​ണ്ഡാ​രോം​ ​വി​ൽ​ക്കാ​ൻ​ ​വെ​ച്ചി​രി​ക്ക്വാ.​ ​അ​ല്ലാ​തെ​ ​വേ​റെ​ ​നി​വൃ​ത്തി​യി​ല്ല​ ​തി​രു​മ​ന​സ്സേ... ""