ഗു​രു​വും​ ​ഈ​ശ്വ​ര​നും​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ഉ​ള്ളി​ൽ​ത്ത​ന്നെ​ ​ഉ​ണ്ടെ​ന്നി​രി​ക്കെ​ ​മ​നു​ഷ്യ​രൂ​പി​യാ​യ​ ​ഒ​രു​ ​ഗു​രു​വി​ന്റെ​ ​ആ​വ​ശ്യ​മെ​ന്തെ​ന്ന് ​ചി​ല​ർ​ ​ചോ​ദി​ക്കാ​റു​ണ്ട്.​ ​ശ​രി​യാ​ണ്;​ ​ഈ​ശ്വ​ര​നും​ ​ഗു​രു​വും​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ഉ​ള്ളി​ൽ​ത്ത​ന്നെ​യു​ണ്ട്.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​ഉ​ള്ളി​ലു​ള്ള​ ​ഈ​ശ്വ​ര​നെ​ ​അ​റി​യാ​നോ​ ​ഉ​ള്ളി​ലു​ള്ള​ ​ഗു​രു​വി​ന്റെ​ ​മാ​ർ​ഗ​ദ​ർ​ശ​നം​ ​ഉ​ൾ​ക്കൊ​ള്ളു​വാ​നോ​ ​ഉ​ള്ള​ ​ശേ​ഷി​ ​അ​ധി​കം​ ​പേ​ർ​ക്കു​മി​ല്ല.​ ​ഉ​ന്ന​ത​മാ​യ​ ​മു​ജ്ജ​ന്മ​ ​സം​സ്‌​കാ​ര​മു​ള്ള​ ​അ​പൂ​ർ​വം​ ​ചി​ല​ർ​ക്കൊ​ഴി​കെ​ ​ആ​ർ​ക്കും​ ​മ​നു​ഷ്യ​രൂ​പി​യാ​യ​ ​സ​ദ്ഗു​രു​വി​ന്റെ​ ​സ​ഹാ​യ​മി​ല്ലാ​തെ​ ​പൂ​ർ​ണ​ത​ ​പ്രാ​പി​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല.​ ​ശി​ഷ്യ​നെ​ ​ഈ​ശ്വ​രൈ​ക്യ​ത്തി​ലേ​ക്കു​ ​ന​യി​ക്കു​ന്ന​ ​സ​ദ്ഗു​രു​ ​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​നാ​യ​ ​ഈ​ശ്വ​ര​ൻ​ ​ത​ന്നെ.
അ​നേ​കം​ ​ദു​ർ​ബ​ല​ത​ക​ളും​ ​വാ​സ​ന​ക​ളും​കൊ​ണ്ട് ​ബ​ദ്ധ​നാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ ​ശി​ഷ്യ​നെ​ ​അ​തീ​വ​ ​ക്ഷ​മ​യോ​ടെ,​ ​കാ​രു​ണ്യ​ത്തോ​ടെ​ ​ന​യി​ച്ച് ​ല​ക്ഷ്യ​ത്തി​ലെ​ത്തി​ക്കാ​ൻ​ ​ഒ​രു​ ​സ​ദ്ഗു​രു​വി​നു​ ​മാ​ത്ര​മേ​ ​ക​ഴി​യൂ.​ ​അ​തു​കൊ​ണ്ട് ​ശാ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ൾ​ ​ഗു​രു​വി​നു​ ​ന​ൽ​കി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ ​സ്ഥാ​നം​ ​ഈ​ശ്വ​ര​നും​ ​മീ​തെ​യാ​ണ്.​ ​ന​മു​ക്ക് ​ചെ​റി​യ​ ​സ​ഹാ​യ​ങ്ങ​ൾ​ ​ചെ​യ്യാ​ൻ​ ​പ​ല​ർ​ക്കും​ ​സാ​ധി​ക്കും.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​ശാ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ൾ​ ​പ്ര​കീ​ർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന​ ​പ​ര​മ​ത​ത്വ​ത്തെ​ ​സ്വ​യം​ ​സാ​ക്ഷാ​ത്ക​രി​ച്ച​ ​ആ​ൾ​ക്കു​ ​മാ​ത്ര​മേ​ ​ന​മ്മെ​ ​പ​ര​മ​പ​ദ​ത്തി​ലേ​ക്ക് ​കൈ​പി​ടി​ച്ചു​ ​ന​യി​ക്കാ​നാ​കൂ.​ ​അ​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള​വ​രു​ടെ​ ​ഉ​പ​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളാ​ണ് ​ശാ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ളാ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന​ത്.
അ​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള​വ​രു​ടെ​ ​ജീ​വി​തം​ ​ത​ന്നെ​ ​ശാ​സ്ത്ര​മാ​ണ്.​ ​ശാ​സ്ത്രം​ ​ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​ത് ​അ​വ​രി​ലൂ​ടെ​യാ​ണ്.​ ​അ​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള​ ​ഗു​രു​ക്ക​ന്മാ​ർ​ ​ദു​ർ​ല​ഭ​വും​ ​അ​വ​രെ​ ​ആ​ശ്ര​യി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ​ ​ഭാ​ഗ്യ​ശാ​ലി​ക​ളു​മാ​ണ്.​ ​ക​ല്ലി​ൽ​ ​മ​റ​ഞ്ഞു​കി​ട​ക്കു​ന്ന​ ​ശി​ല്പ​ത്തെ​ ​ശി​ല്പി​ ​മ​ന​ക്ക​ണ്ണി​ൽ​ ​കാ​ണു​ന്നു.​ ​ക​ല്ലി​ലെ​ ​വേ​ണ്ടാ​ത്ത​ ​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ൾ​ ​ശി​ല്പി​ ​കൊ​ത്തി​ക്ക​ള​യു​മ്പോ​ൾ​ ​ശി​ല്പം​ ​തെ​ളി​ഞ്ഞു​വ​രു​ന്നു.​ ​അ​തു​പോ​ലെ​ ​ശി​ഷ്യ​നി​ൽ​ ​മ​റ​ഞ്ഞു​കി​ട​ക്കു​ന്ന​ ​ഈ​ശ്വ​ര​ത​ത്ത്വ​ത്തെ​ ​ഗു​രു​ ​തെ​ളി​ച്ചു​ ​കൊ​ണ്ടു​വ​രു​ന്നു.​ ​ശി​ഷ്യ​ൻ​ ​ഗു​രു​വി​നു​ ​സ​മീ​പ​ത്തി​രു​ന്ന് ​സാ​ധ​ന​ ​ചെ​യ്യു​മ്പോ​ൾ,​ ​ശി​ഷ്യ​നി​ലെ​ ​അ​സ​ത്ത് ​മ​റ​യു​ക​യും​ ​ഉ​ണ്മ​ ​പ്ര​കാ​ശി​ക്കു​ക​യും​ ​ചെ​യ്യു​ന്നു.​ ​മെ​ഴു​കി​ൽ​ ​പൊ​തി​ഞ്ഞ​ ​ഒ​രു​ ​ശി​ല്പം​ ​തീ​യു​ടെ​ ​സ​മീ​പ​ത്തു​ ​വ​ച്ചാ​ൽ​ ​മെ​ഴു​ക് ​ഉ​രു​കി​പ്പോ​യി,​​​ ​ശി​ല്പം​ ​തെ​ളി​യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​യാ​ണ് ​അ​ത്.
ഇ​ന്നു​ ​ന​മ്മ​ൾ​ ​ഉ​ണ​ർ​ന്നി​രി​ക്കു​മ്പോ​ഴും​ ​യ​ഥാ​ർ​ത്ഥ​ത്തി​ൽ​ ​പൂ​ർ​ണ​മാ​യ​ ​ഉ​ണ​ർ​വി​ല​ല്ല.​ ​ദേ​ഹ​ബോ​ധ​ത്തെ​ ​അ​തി​ക്ര​മി​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​മാ​ത്ര​മേ​ ​പൂ​ർ​ണ​മാ​യ​ ​ഉ​ണ​ർ​വി​ലേ​ക്ക് ​ന​മ്മ​ൾ​ ​ഉ​ണ​രു​ന്നു​ള്ളൂ.​ ​അ​തി​ന് ​സ​ദാ​ ​ഉ​ണ​ർ​വി​ൽ​ ​ക​ഴി​യു​ന്ന​ ​ഒ​രു​ ​ഗു​രു​വി​ന്റെ​ ​സ​ഹാ​യം​ ​ആ​വ​ശ്യ​മാ​ണ്.​ ​മ​ല​യു​ടെ​ ​മു​ക​ളി​ൽ​ ​വീ​ഴു​ന്ന​ ​ജ​ലം​ ​താ​ഴേക്ക് ഒ​ഴു​കി​പ്പോ​കും.​ ​അ​തു​പോ​ലെ​യാ​ണ് ​മ​ന​സി​ന്റെ​ ​സ്വ​ഭാ​വം.​ ​ഒ​രു​ ​നി​മി​ഷം​ ​ഉ​യ​ർ​ന്ന​ ​ത​ല​ത്തി​ൽ​ ​നി​ന്നാ​ലും​ ​അ​ടു​ത്ത​ ​നി​മി​ഷം​ ​അ​ത് ​അ​ധ​മ​ ​ത​ല​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു​ ​പോ​കും.​ ​എ​ത്ര​ക​ണ്ട് ​ശാ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ൾ​ ​ഗ്ര​ഹി​ച്ചാ​ലും​ ​ന​മ്മ​ള​റി​യാ​തെ​ ​മ​ന​സ് ​വി​ഷ​യ​വ​സ്തു​ക്ക​ളി​ൽ​ ​ആ​സ​ക്ത​മാ​യി​ത്തീ​രും.
കു​ളി​ച്ച​തി​നു​ ​ശേ​ഷം​ ​ആ​ന​ ​മ​ണ്ണു​വാ​രി​ ​ദേ​ഹ​ത്തി​ടു​ന്ന​തു​ ​പോ​ലെ​യാ​ണ് ​ഇ​ത്.​ ​ആ​ന​ ​ഒ​രി​ട​ത്ത് ​സ്വ​സ്ഥ​മാ​യി​ ​നി​ൽ​ക്കു​മ്പോ​ഴും​ ​തു​മ്പി​ക്കെ​ ​സ​ദാ​ ​ആ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും.​ ​ഇ​ത​റി​യാ​വു​ന്ന​ ​ആ​ന​ക്കാ​ര​ൻ​ ​തു​മ്പി​ക്കൈ​യി​ൽ​ ​ഒ​രു​ ​വ​ടി​ ​വ​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കും.​ ​അ​തോ​ടെ​ ​തു​മ്പി​ക്കൈ​യു​ടെ​ ​ആ​ട്ടം​ ​കു​റ​യും.​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​മ​ന​സി​ന്റെ​ ​ച​ഞ്ച​ല​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ച് ​അ​റി​യു​ന്ന​ ​ഗു​രു​വി​ന് ​അ​തു​ ​പ​രി​ഹ​രി​ക്കാ​നു​ള്ള​ ​മാ​ർ​ഗ​ങ്ങ​ളും​ ​അ​റി​യാം.​ ​ജ​ല​ത്തി​ന്റെ​ ​സ്വാ​ഭാ​വം​ ​താ​ഴോ​ട്ടൊ​ഴു​കു​ക​ ​എ​ന്ന​താ​ണ്.​ ​അ​തേ​ ​ജ​ലം​ ​നീ​രാ​വി​യാ​യാ​ൽ​ ​മു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് ​ഉ​യ​രും.​ ​അ​തു​പോ​ലെ,​ ​ശി​ഷ്യ​നി​ലെ​ ​ബോ​ധ​ത്തെ​ ​ഉ​ണ​ർ​ത്തി​യാ​ൽ​ ​സ്വ​ത​വേ​ ​ച​ഞ്ച​ല​മാ​യ​ ​അ​വ​ന്റെ​ ​മ​ന​സി​നെ​ ​ഉ​യ​ര​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു​ ​കൊ​ണ്ടു​പോ​കാം.​ ​അ​തി​ന് ​ശി​ഷ്യ​മ​ന​സി​ന്റെ​ ​ദൗ​ർ​ബ​ല്യ​ങ്ങ​ൾ​ ​അ​റി​യു​ന്ന​ ​സ​ദ്ഗു​രു​വി​ന്റെ​ ​സ​ഹാ​യ​മി​ല്ലാ​തെ​ ​പ​റ്റി​ല്ല.