ഒ​രി​ക്ക​ൽ​ ​ഭോ​ജ​രാ​ജാ​വി​ന്റെ​ ​സ​ദ​സി​ൽ​ ​ക​വി​യ​ര​ങ്ങ് ​ന​ട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ഭോ​ജ​രാ​ജാ​വ് ​രാ​മ​നു​ ​തു​ല്യ​വും​ ​അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ​ ​രാ​ജ്യം​ ​രാ​മ​രാ​ജ്യ​ത്തി​നു​ ​തു​ല്യ​വു​മാ​ണെ​ന്ന് ​ഒ​രു​ ​ക​വി​ ​ചൊ​ല്ലി​ക്കേ​ൾ​പ്പി​ച്ചു.​ ​ക​വി​ത​ ​കേ​ട്ട് ​എ​ല്ലാ​വ​രും​ ​കൈ​യ​ടി​ച്ചു.​ ​ആ​ ​സ​മ​യം​ ​ഒ​രു​ ​കാ​ക്ക​ ​പ​റ​ന്നു​വ​ന്ന് ​ക​വി​യു​ടെ​ ​ത​ല​യി​ൽ​ ​കാ​ഷ്ഠി​ച്ചു.​ ​ക​വി​ ​വി​ഷ​ണ്ണ​നാ​യി.​ ​കാ​ക്ക​യെ​ ​പി​ടി​ക്കാ​ൻ​ ​രാ​ജാ​വു​ ​ക​ല്പി​ച്ചു.​ ​അ​പ്പോ​ൾ​ ​കാ​ക്ക​ ​സം​സാ​രി​ക്കാ​ൻ​ ​തു​ട​ങ്ങി​:​ ​'​രാ​ജ​ൻ,​ ​ഈ​ ​ക​വി​ ​ക​ള്ളം​ ​പ​റ​ഞ്ഞ​തി​നാ​ലാ​ണ് ​ഞാ​ൻ​ ​അ​യാ​ളു​ടെ​ ​ത​ല​യി​ൽ​ ​കാ​ഷ്ഠി​ച്ച​ത്.​ ​അ​ങ്ങ് ​രാ​മ​നു​ ​തു​ല്യ​ന​ല്ല.​ ​അ​ങ്ങ​യു​ടെ​ ​രാ​ജ്യം​ ​രാ​മ​രാ​ജ്യ​ത്തി​നു​ ​തു​ല്യ​വു​മ​ല്ല.​ ​അ​ത് ​ഞാ​ൻ​ ​തെ​ളി​യി​ച്ചു​ ​ത​രാം.​ ​എ​ന്നെ​ ​അ​നു​ഗ​മി​ക്ക​ണം."

കാ​ക്ക​യു​ടെ​ ​വാ​ക്കു​ ​കേ​ട്ട് ​രാ​ജാ​വും​ ​മ​ന്ത്രി​മാ​രും​ ​ക​വി​യും​ ​കാ​ക്ക​യെ​ ​അ​നു​ഗ​മി​ച്ചു.​ ​അ​വ​ർ​ ​ഒ​രു​ ​ഗു​ഹ​യ്ക്കു​ ​മു​ന്നി​ലെ​ത്തി.​ ​കാ​ക്ക​ ​ഉ​ള്ളി​ലേ​ക്കു​ ​ക​ട​ന്നു.​ ​അ​വി​ടെ​യു​ള്ള​ ​മ​ണ്ണു​മാ​റ്റാ​ൻ​ ​കാ​ക്ക​ ​ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു.​ ​മ​ണ്ണു​ ​മാ​റ്റി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​ക​ണ്ട​ത് ​ആ​യി​ര​ക്ക​ണ​ക്കി​ന് ​ര​ത്ന​ങ്ങ​ളാ​ണ്.​ ​കാ​ക്ക​ ​തു​ട​ർ​ന്നു​:​ ​'​രാ​മ​രാ​ജ്യ​ത്തെ​ ​ഒ​രു​ ​ധ​നി​ക​ന് ​സ​ന്താ​ന​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.​ ​സ​ന്താ​ന​ഭാ​ഗ്യ​മു​ണ്ടാ​യാ​ൽ​ ​രാ​ജാ​വി​ന് ​ഒ​രു​ ​കു​ടം​ ​നി​റ​യെ​ ​ര​ത്ന​ങ്ങ​ൾ​ ​സ​മ​ർ​പ്പി​ക്കാ​മെ​ന്ന് ​ധ​നി​ക​ൻ​ ​നേ​ർ​ന്നു.​ ​ഈ​ശ്വ​രേ​ച്ഛ​യാ​ൽ​ ​ധ​നി​ക​ന് ​കു​ഞ്ഞു​ ​ജ​നി​ച്ചു.​ ​ര​ത്ന​ങ്ങ​ളു​മാ​യി​ ​ധ​നി​ക​ൻ​ ​രാ​മ​ന്റെ​ ​അ​ടു​ത്തെ​ത്തി​യെ​ങ്കി​ലും​ ​അ​വ​ ​സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ​ ​അ​ദ്ദേ​ഹം​ ​കൂ​ട്ടാ​ക്കി​യി​ല്ല.

നാ​ട്ടി​ലെ​ ​ദ​രി​ദ്ര​ർ​ക്ക് ​ആ​ ​ര​ത്ന​ങ്ങ​ൾ​ ​വി​ത​ര​ണം​ ​ചെ​യ്യാ​നാ​യി​രു​ന്നു​ ​രാ​മ​ന്റെ​ ​നി​ർ​ദ്ദേ​ശം.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​രാ​മ​രാ​ജ്യ​ത്ത് ​ദ​രി​ദ്ര​രാ​യി​ ​ആ​രു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.​ ​എ​ങ്കി​ൽ​ ​ര​ത്ന​ങ്ങ​ൾ​ ​ആ​ഗ്ര​ഹ​മു​ള്ള​ ​മ​റ്റാ​ർ​ക്കെ​ങ്കി​ലും​ ​ന​ൽകാൻ ​രാ​മ​ൻ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു.​ ​എ​ന്നാ​ൽ,​​​ ​അ​ദ്ധ്വാ​നി​ക്കാ​ത്ത​ ​ധ​നം​ ​സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ​ ​ജ​ന​ങ്ങ​ളാ​രും​ ​ത​യ്യാ​റാ​യി​ല്ല.​ ​അ​ങ്ങ​നെ​ ​ആ​രും​ ​സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​തെ​ ​കി​ട​ന്ന​ ​ര​ത്ന​ങ്ങ​ളാ​ണ് ​ഇ​വ​!​"​ ​കാ​ക്ക​ ​തു​ട​ർ​ന്നു​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​:​ ​'​രാ​ജാ​വേ,​ ​ഇ​നി​ ​അ​ങ്ങ​യു​ടെ​ ​മ​ന്ത്രി​മാ​രോ​ടും​ ​ക​വി​യോ​ടും​ ​കൈ​ക​ൾ​ ​നി​വ​ർ​ത്താ​ൻ​ ​ക​ല്പി​ക്കൂ."
അ​വ​ർ​ ​കൈ​ക​ൾ​ ​നി​വ​ർ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​ആ​ ​കൈ​ക​ളി​ലെ​ല്ലാം​ ​ര​ത്ന​ങ്ങ​ൾ​ ​ക​ണ്ടു.​ ​ഇ​തി​നി​ട​യി​ൽ​ ​അ​വ​ർ​ ​കൈ​ക്ക​ലാ​ക്കി​യ​താ​യി​രു​ന്നു​ ​അ​വ​!​ ​'​രാ​ജാ​വേ,​ ​ഇ​പ്പോ​ൾ​ ​മ​ന​സി​ലാ​യി​ല്ലേ,​​​ ​അ​ങ്ങ​യു​ടെ​ ​രാ​ജ്യം​ ​രാ​മ​രാ​ജ്യ​ത്തി​നു​ ​തു​ല്യ​മ​ല്ലെ​ന്ന്?​​​"​ ​ഈ​ ​ക​ഥ​ ​അ​വി​ശ്വ​സ​നീ​യ​മാ​യി​രി​ക്കാം.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​ഉ​ത്ത​മ​മാ​യ​ ​ഭ​ര​ണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള​ ​മ​നോ​ഹ​ര​ ​സ​ങ്ക​ല്പം​ ​ഇ​തി​ലു​ണ്ട്.​ ​ശാ​ന്തി​യും​ ​ഐ​ശ്വ​ര്യ​വും​ ​ക​ളി​യാ​ടു​ന്ന​ ​ഒ​രു​ ​സ​മൂ​ഹ​ത്തെ​യും​ ​പ്ര​ജ​ക​ളെ​ ​പി​തൃ​തു​ല്യം​ ​സം​ര​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​ ​ഭ​ര​ണാ​ധി​കാ​രി​യെ​യും​ ​മ​നു​ഷ്യ​ർ​ ​എ​ന്നും​ ​സ്വ​പ്നം​ ​ക​ണ്ടി​രു​ന്നു.​ ​അ​തു​കൊ​ണ്ടു​ ​ത​ന്നെ​യാ​ണ് ​മാ​തൃ​കാ​പ​ര​മാ​യ​ ​ഭ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ​യും​ ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ​യും​ ​സ​ങ്ക​ല്പ​മാ​യി​ ​രാ​മ​രാ​ജ്യം​ ​വി​ക​സി​ച്ച​ത്.

രാ​മ​രാ​ജ്യം​ ​ഐ​ശ്വ​ര്യ​പൂ​ർ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു,​ ​ജ​ന​ങ്ങ​ൾ​ ​ധ​ർ​മ്മ​നി​ഷ്ഠ​രാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ഭ​ര​ണാ​ധി​കാ​രി​ ​ധ​ർ​മ്മ​ത്തി​ൽ​ ​അ​ടി​യു​റ​ച്ച​തും​ ​ആ​ദ​ർ​ശ​ ​പൂ​ർ​ണ​വു​മാ​യ​ ​ഭ​ര​ണം​ ​കാ​ഴ്ച​വ​ച്ചാ​ൽ​ ​ജ​ന​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലും​ ​ധ​ർ​മ്മ​വും​ ​മൂ​ല്യ​ങ്ങ​ളും​ ​ക​ളി​യാ​ടും.​ ​ഒ​രു​ ​ഭ​ര​ണാ​ധി​കാ​രി​ക്ക് ​ഉ​റ്റ​വ​രും​ ​ഉ​ട​യ​വ​രു​മി​ല്ല​;​ ​പ്ര​ജ​ക​ൾ​ ​മാ​ത്ര​മേ​യു​ള്ളൂ.​ ​അ​വ​രു​ടെ​ ​ക്ഷേ​മ​മാ​ണ് ​അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ​ ​ഏ​ക​ല​ക്ഷ്യം.​ ​അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് ​ഭ​ര​ണം​ ​ഒ​രു​ ​ത​പ​സാ​ണ്,​ ​ഈ​ശ്വ​ര​പൂ​ജ​യാ​ണ്,​ ​ലോ​ക​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യു​ള്ള​ ​ആ​ത്മ​സ​മ​ർ​പ്പ​ണ​മാ​ണ്.​ ​രാ​മ​ന് ​ഭ​ര​ണം​ ​അ​ങ്ങ​നെ​യാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​ങ്ങ​നെ​ ​മാ​തൃ​കാ​പ​ര​വും​ ​ഉ​ത്ത​മ​വു​മാ​യ​ ​ഭ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ​ ​കാ​ലാ​തീ​ത​ ​സ​ങ്ക​ല്പ​മാ​യി​ത്തീ​ർ​ന്നു,​​​ ​രാ​മ​രാ​ജ്യം.