amma

ഛ​ത്ര​പ​തി​ ​ശി​വ​ജി​ ​രാ​ജ്യം​ ​ഭ​രി​ക്കു​ന്ന​ ​കാ​ലം.​ ​ശി​വ​ജി​യു​ടെ​ ​കോ​ട്ട​യി​ൽ​ ​ദി​വ​സ​വും​ ​പാ​ൽ​ ​വി​റ്റാ​ണ് ​ആ​ ​സ്ത്രീ​ ​ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന​ത്.​ ​ഒ​രു​ ​ദി​വ​സം​ ​പ​തി​വു​ ​പോ​ലെ​ ​അ​വ​ർ​ ​മ​ല​മു​ക​ളി​ലു​ള്ള​ ​കോ​ട്ട​യി​ൽ​ ​പാ​ൽ​ ​വി​ൽ​ക്കാ​ൻ​ ​ചെ​ന്നു.​ ​പാ​ൽ​ ​വി​റ്റ് ​തി​രി​ച്ചു​വ​ന്ന​പ്പോ​ഴേ​യ്ക്കും​ ​പു​റ​ത്തേ​ക്കു​ള്ള​ ​കോ​ട്ട​വാ​തി​ൽ​ ​അ​ട​ച്ചി​രു​ന്നു.​ ​പാ​ൽ​ക്കാ​രി​ ​കാ​വ​ൽ​ക്കാ​രോ​ട് ​കേ​ണ​പേ​ക്ഷി​ച്ചു​:​ ​'​കു​ടി​ലി​ൽ​ ​എ​ന്റെ​ ​കു​ഞ്ഞ് ​ഒ​റ്റ​യ്ക്കാ​ണു​ള്ള​ത്.​ ​നേ​രം​ ​സ​ന്ധ്യ​യാ​യി.​ ​ഇ​നി​യും​ ​ഞാ​ൻ​ ​വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തി​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ​ ​കു​ഞ്ഞ് ​പേ​ടി​ച്ചു​ ​ക​ര​ഞ്ഞു​തു​ട​ങ്ങും.​ ​കു​ഞ്ഞി​ന് ​എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും​ ​സം​ഭ​വി​ച്ചാ​ൽ​പ്പി​ന്നെ​ ​ഞാ​ൻ​ ​ജീ​വ​നോ​ടെ​യി​രി​ക്കി​ല്ല.​ ​എ​ന്നെ​ ​കോ​ട്ട​യ്ക്കു​ ​പു​റ​ത്തേ​യ്ക്ക് ​ക​ട​ത്തി​വി​ടാ​ൻ​ ​ദ​യ​വു​ണ്ടാ​ക​ണം."
എ​ന്നാ​ൽ,​ ​കാ​വ​ൽ​ക്കാ​ർ​ ​കോ​ട്ട​വാ​തി​ൽ​ ​തു​റ​ക്കാ​ൻ​ ​ത​യ്യാ​റ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.​ ​നി​രാ​ശ​യും​ ​ദുഃ​ഖ​വും​ ​സ​ഹി​ക്കാ​നാ​വാ​തെ​ ​പാ​ൽ​ക്കാ​രി​ ​കോ​ട്ട​യ്ക്കു​ ​പു​റ​ത്തു​ ​പോ​കാ​ൻ​ ​മ​റ്റേ​തെ​ങ്കി​ലും​ ​മാ​ർ​ഗ​മു​ണ്ടോ​ ​എ​ന്ന് ​തി​ര​ഞ്ഞു​തു​ട​ങ്ങി.​ ​അ​ടു​ത്ത​ ​ദി​വ​സം​ ​രാ​വി​ലെ​ ​കോ​ട്ട​വാ​തി​ൽ​ ​തു​റ​ന്ന​പ്പോ​ൾ​ ​പാ​ൽ​ക്കാ​രി​ ​കോ​ട്ട​യ്ക്ക​ക​ത്തു​ ​പ്ര​വേ​ശി​ക്കാ​നാ​യി​ ​പു​റ​ത്തു​ ​നി​ൽ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.​ ​പാ​ൽ​ക്കാ​രി​യെ​ ​ക​ണ്ട് ​കാ​വ​ൽ​ക്കാ​ർ​ ​അ​ത്ഭു​ത​പ്പെ​ട്ടു.​ ​ആ​ ​സ്ത്രീ​ ​എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് ​ത​ലേ​ന്നു​ ​രാ​ത്രി​ ​പു​റ​ത്തു​ക​ട​ന്ന​തെ​ന്ന് ​അ​വ​ർ​ക്കു​ ​മ​ന​സി​ലാ​യി​ല്ല.​ ​അ​വ​ർ​ ​പാ​ൽ​ക്കാ​രി​യെ​ ​രാ​ജാ​വി​നു​ ​മു​ന്നി​ൽ​ ​ഹാ​ജ​രാ​ക്കി.​ ​എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് ​കോ​ട്ട​യ്ക്കു​ ​പു​റ​ത്തു​ക​ട​ന്ന​തെ​ന്ന് ​ശി​വ​ജി​ ​പാ​ൽ​ക്കാ​രി​യോ​ടു​ ​ചോ​ദി​ച്ചു.​ ​പാ​ൽ​ക്കാ​രി​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞ​തെ​ല്ലാം​ ​വി​ശ​ദ​മാ​യി​ ​പ​റ​ഞ്ഞു.


രാ​ജാ​വ് ​ആ​ ​സ്ത്രീ​യെ​യും​ ​കൂ​ട്ടി,​​​ ​അ​വ​ർ​ ​കോ​ട്ട​യ്ക്കു​ ​പു​റ​ത്തു​ ​ക​ട​ന്ന​ ​സ്ഥ​ലം​ ​കാ​ണാ​നെ​ത്തി.​ ​കോ​ട്ട​മ​തി​ലി​ൽ​ ​ചെ​റി​യൊ​രു​ ​വി​ള്ള​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ആ​ ​വി​ള്ള​ലി​ലൂ​ടെ​ ​പു​റ​ത്തു​ക​ട​ന്ന് ​ദു​ർ​ഘ​ടം​ ​പി​ടി​ച്ച​ ​മ​ല​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന​ത് ​പ​ക​ൽ​ ​വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ൽ​പ്പോ​ലും​ ​അ​സാ​ദ്ധ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ശി​വ​ജി​ ​പാ​ൽ​ക്കാ​രി​യോ​ടു​ ​ചോ​ദി​ച്ചു​:​ ​'​ഇ​രു​ട്ട​ത്ത് ​മ​ല​യി​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ​ ​നി​ന​ക്ക് ​അ​ല്പം​ ​പോ​ലും​ ​ഭ​യം​ ​തോ​ന്നി​യി​ല്ലേ​?​"​ ​പാ​ൽ​ക്കാ​രി​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​:​ ​'​ഇ​ന്ന​ലെ​ ​എ​ന്റെ​ ​മ​ന​സി​ൽ​ ​ഒ​രേ​യൊ​രു​ ​ചി​ന്ത​ ​മാ​ത്ര​മേ​ ​ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ.​ ​എ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ലും​ ​എ​ന്റെ​ ​കു​ഞ്ഞി​ന്റെ​ ​അ​ടു​ത്തെ​ത്ത​ണം.​ ​കു​ഞ്ഞ് ​എ​ന്നെ​ക്കാ​ണാ​തെ​ ​വ​ല്ലാ​തെ​ ​വി​ഷ​മി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​വും.​ ​ഞാ​ൻ​ ​മ​റ്റെ​ല്ലാം​ ​മ​റ​ന്നു​പോ​യി.​ ​മ​ര​ണ​ ​സാ​ദ്ധ്യ​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ ​പോ​ലും​ ​ചി​ന്തി​ച്ചി​ല്ല."


ആ​പ​ത്തു​ക​ളും​ ​ത​ട​സ​ങ്ങ​ളും​ ​ആ​ ​പാ​ൽ​ക്കാ​രി​യെ​ ​ത​ള​ർ​ത്തി​യി​ല്ല.​ ​ത​ന്റെ​ ​കു​ഞ്ഞി​നോ​ടു​ള്ള​ ​സ്‌​നേ​ഹം​ ​അ​വ​ൾ​ക്ക് ​എ​ല്ലാ​ ​പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളെ​യും​ ​അ​തി​ജീ​വി​ക്കാ​നു​ള്ള​ ​ക​രു​ത്തു​ ​പ​ക​ർ​ന്നു.​ ​ഈ​ ​ക​ഥ​യു​ടെ​ ​സ​ന്ദേ​ശ​മെ​ന്താ​ണ്?​ ​ഏ​തൊ​രു​ ​ല​ക്ഷ്യ​വും​ ​നേ​ടു​ന്ന​തി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​ന​മ്മെ​ ​ത​ട​യു​ന്ന​ ​പ്ര​ധാ​ന​ ​ഘ​ട​കം​ ​ഭ​യ​മാ​ണ്.​ ​ഭ​യം​ ​മൂ​ലം​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ശ​ക്തി​യും​ ​ക​ഴി​വും​ ​പ്ര​യോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്താ​ൻ​ ​ന​മു​ക്ക് ​ക​ഴി​യാ​തെ​ ​പോ​കു​ന്നു.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​ഭ​യ​ത്തെ​ ​അ​തി​ജീ​വി​ക്കാ​ൻ​ ​പ്രാ​പ്ത​രാ​ക്കു​ന്ന​ ​ഒ​രു​ ​ശ​ക്തി​വി​ശേ​ഷം​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ഉ​ള്ളി​ൽ​ത്ത​ന്നെ​യു​ണ്ട്.​ ​അ​താ​ണ് ​സ്‌​നേ​ഹം.


എ​ല്ലാ​ ​പ്ര​തി​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളെ​യും​ ​ത​ട്ടി​മാ​റ്റി​ ​മ​ന്നോ​ട്ടു​ ​പോ​കാ​ൻ​ ​അ​ത് ​ന​മു​ക്ക് ​ശ​ക്തി​ ​പ​ക​രും.​ ​മ​ന​സി​ൽ​ ​സ്‌​നേ​ഹം​ ​നി​റ​ഞ്ഞാ​ൽ,​ ​ഉ​ദാ​ത്ത​മാ​യ​ ​ഒ​രാ​ദ​ർ​ശ​ത്തെ​യോ​ ​മ​ഹ​ത്താ​യ​ ​ല​ക്ഷ്യ​ത്തെ​യോ​ ​സ്‌​നേ​ഹി​ക്കു​വാ​ൻ​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ൽ​ ​പി​ന്നെ​ ​ഏ​തു​ ​പ്ര​തി​സ​ന്ധി​ക്കും​ ​ന​മ്മെ​ ​ത​ള​ർ​ത്താ​നാ​വി​ല്ല.​ ​പ​ത്തു​ ​മാ​സം​ ​വ​ലി​യ​ ​ഭാ​ര​വും​ ​വ​യ​റ്റി​ൽ​ ​വ​ഹി​ച്ച് ​ത്യാ​ഗ​നി​ർ​ഭ​ര​മാ​യ​ ​ജീ​വി​തം​ ​ന​യി​ക്കാ​ൻ​ ​ഒ​രു​ ​അ​മ്മ​യ്ക്ക് ​ക​രു​ത്തു​ ​പ​ക​രു​ന്ന​ത് ​ജ​നി​ക്കാ​ൻ​ ​പോ​കു​ന്ന​ ​കു​ഞ്ഞി​നോ​ടു​ള്ള​ ​സ്‌​നേ​ഹ​മാ​ണ്.​ ​ഏ​ത് ​ആ​പ​ത്തി​നെ​യും,​​​ ​മ​ര​ണ​ഭ​യ​ത്തെ​പ്പോ​ലും​ ​അ​തി​ജീ​വി​ച്ച് ​വി​ജ​യം​ ​വ​രി​ക്കാ​ൻ​ ​വേ​ണ്ട​ ​ശ​ക്തി​ ​സ്‌​നേ​ഹ​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ​ല​ഭി​ക്കും.

എല്ലാ പ്രതിബന്ധങ്ങളെയും തട്ടിമാറ്റി മന്നോട്ടു പോകാൻ അത് നമുക്ക് ശക്തി പകരും. മനസിൽ സ്‌നേഹം നിറഞ്ഞാൽ, ഉദാത്തമായ ഒരാദർശത്തെയോ മഹത്തായ ലക്ഷ്യത്തെയോ സ്‌നേഹിക്കുവാൻ കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഏതു പ്രതിസന്ധിക്കും നമ്മെ തളർത്താനാവില്ല. പത്തു മാസം വലിയ ഭാരവും വയറ്റിൽ വഹിച്ച് ത്യാഗനിർഭരമായ ജീവിതം നയിക്കാൻ ഒരു അമ്മയ്ക്ക് കരുത്തു പകരുന്നത് ജനിക്കാൻ പോകുന്ന കുഞ്ഞിനോടുള്ള സ്‌നേഹമാണ്. ഏത് ആപത്തിനെയും,​ മരണഭയത്തെപ്പോലും അതിജീവിച്ച് വിജയം വരിക്കാൻ വേണ്ട ശക്തി സ്‌നേഹത്തിൽനിന്ന് ലഭിക്കും.