ഒ​രു​ ​ശി​ഷ്യ​ൻ​ ​ത​ന്റെ​ ​ഗു​രു​വി​നോ​ടു​ ​ചോ​ദി​ച്ചു,​ ​'​ഗു​രോ,​ ​കാ​രു​ണ്യ​വും​ ​സ​ഹ​താ​പ​വും​ ​ത​മ്മി​ലു​ള്ള​ ​വ്യ​ത്യാ​സം​ ​എ​ന്താ​ണ്?​"​ ​ഗു​രു​ ​ഉ​ത്ത​ര​മൊ​ന്നും​ ​പ​റ​യാ​തെ​ ​ശി​ഷ്യ​നെ​ ​സ​മീ​പ​മു​ള്ള​ ​തെ​രു​വി​ലേ​ക്കു​ ​വി​ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​യി.​ ​ശി​ഷ്യ​നോ​ടു​ ​വ​ഴി​യ​രി​കി​ലി​രു​ന്ന​ ​ഒ​രു​ ​യാ​ച​ക​നെ​ ​നി​രീ​ക്ഷി​ക്കാൻ പ​റ​ഞ്ഞു.​ ​അ​ല്പ​നേ​രം​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ​ ​അ​തി​ലെ​ ​ന​ട​ന്നു​പോ​യ​ ​ഒ​രു​ ​പാ​വ​പ്പെ​ട്ട​ ​വൃ​ദ്ധ​ ​യാ​ച​ക​നെ​ ​ക​ണ്ട് ​ഒ​രു​ ​നാ​ണ​യ​ത്തു​ട്ട് ​അ​യാ​ളു​ടെ​ ​പി​ച്ച​പ്പാ​ത്ര​ത്തി​ലി​ട്ടു.​ ​അ​ഞ്ച് ​മി​നി​റ്റ് ​ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ​ ​ഒ​രു​ ​ധ​നി​ക​ൻ​ ​യാ​ച​ക​ന് ​അ​മ്പ​തു​ ​രൂ​പ​ ​ന​ല്കി.​ ​പി​ന്നീ​ട് ​ഒ​രു​ ​കു​ട്ടി​ ​ആ​ ​വ​ഴി​ക്കു​ ​വ​ന്നു.​ ​അ​വ​ൻ​ ​യാ​ച​ക​നെ​ ​നോ​ക്കി​ ​സ്‌​നേ​ഹ​പൂ​ർ​വ്വം​ ​പു​ഞ്ചി​രി​ച്ചു.​ ​അ​ടു​ത്തു​ചെ​ന്ന് ​ഒ​രു​ ​ജ്യേ​ഷ്ഠ​സ​ഹോ​ദ​ര​നോ​ട് ​എ​ന്ന​പോ​ലെ​ ​കു​റ​ച്ചു​നേ​രം​ ​സം​സാ​രി​ച്ചു.​ ​യാ​ച​ക​നു​ ​സ​ന്തോ​ഷ​മാ​യി.
ശി​ഷ്യ​നോ​ട് ​ഗു​രു​ ​ചോ​ദി​ച്ചു,​ ​'​ഈ​ ​മൂ​ന്നു​ ​പേ​രി​ൽ​ ​ആ​ർ​ക്കാ​ണു​ ​യ​ഥാ​ർ​ത്ഥ​ത്തി​ൽ​ ​കാ​രു​ണ്യ​മു​ള്ള​ത്?​"​ ​ശി​ഷ്യ​ൻ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു,​ ​'​ധ​നി​ക​ന്.​"​ഗു​രു​ ​പു​ഞ്ചി​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​ ​പ​റ​ഞ്ഞു,​ ​'​ആ​ ​ധ​നി​ക​ന് ​യ​ഥാ​ർ​ത്ഥ​ത്തി​ൽ​ ​യാ​ച​ക​നോ​ട് ​അ​ല്പം​ ​പോ​ലും​ ​സ​ഹ​താ​പ​മോ​ ​കാ​രു​ണ്യ​മോ​ ​ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.​ ​ത​ന്റെ​ ​ഉ​ദാ​ര​ശീ​ലം​ ​നാ​ലു​പേ​രെ​ ​അ​റി​യി​ക്കു​ക​ ​എ​ന്ന​ ​ഉ​ദ്ദേ​ശ്യം​ ​മാ​ത്ര​മാ​ണ് ​അ​യാ​ൾ​ക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​ത്.​ ​വൃ​ദ്ധ​യ്ക്കു​ ​യാ​ച​ക​നോ​ടു​ ​തോ​ന്നി​യ​ ​ഭാ​വ​മാ​ക​ട്ടെ​ ​കേ​വ​ലം​ ​സ​ഹ​താ​പ​മാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​വ​ർ​ ​യാ​ച​ക​നെ​ ​സ്വ​ന്ത​മെ​ന്ന​പോ​ലെ​ ​കാ​ണു​ക​യോ​ ​അ​യാ​ളു​ടെ​ ​ദാ​രി​ദ്ര്യം​ ​മാ​റ്റാ​ൻ​ ​തീ​വ്ര​മാ​യി​ ​ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ക​യോ​ ​ചെ​യ്തി​ല്ല.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​ആ​ ​കു​ട്ടി​യു​ടെ​ ​ഭാ​വ​ത്തെ​ ​കാ​രു​ണ്യ​മെ​ന്നു​ ​വി​ളി​ക്കാം.​ ​കാ​ര​ണം,​ ​ത​ന്റെ​ ​സ്വ​ന്ത​മെ​ന്ന​പോ​ലെ​യാ​ണു​ ​കു​ട്ടി​ ​യാ​ച​ക​നോ​ടു​ ​പെ​രു​മാ​റി​യ​ത്.​ ​യാ​ച​ക​നെ​ ​കാ​ര്യ​മാ​യി​ ​സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും​ ​അ​വി​ടെ​ ​ഹൃ​ദ​യ​ബ​ന്ധ​വും​ ​താ​ദാ​ത്മ്യ​വും​ ​ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​വ​ൻ​ ​യാ​ച​ക​നോ​ടു​ ​കാ​ണി​ച്ച​താ​ണു​ ​യ​ഥാ​ർ​ത്ഥ​ ​കാ​രു​ണ്യം."
പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​ത്തി​ൽ​ ​ഒ​രു​പോ​ലെ​ ​തോ​ന്നി​ക്കു​ന്ന​ ​ര​ണ്ടു​ ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ളാ​ണ് ​സ​ഹ​താ​പ​വും​ ​കാ​രു​ണ്യ​വും.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​ആ​ഴ​ത്തി​ൽ​ ​പ​രി​ശോ​ധി​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​അ​വ​ ​ത​മ്മി​ൽ​ ​വ​ള​രെ​യേ​റെ​ ​അ​ന്ത​ര​മു​ണ്ടെ​ന്നു​ ​കാ​ണാം.​ ​മ​റ്റൊ​രാ​ളു​ടെ​ ​ദുഃ​ഖം​ ​കാ​ണു​മ്പോ​ൾ​ ​ഒ​രാ​ളു​ടെ​ ​മ​ന​സി​ലൂ​ടെ​ ​ക​ട​ന്നു​പോ​കു​ന്ന​ ​ക്ഷ​ണി​ക​വി​കാ​ര​മാ​ണ് ​സ​ഹ​താ​പം.​ ​അ​ത് ​അ​യാ​ളെ​ ​ആ​ഴ​ത്തി​ൽ​ ​സ്പ​ർ​ശി​ക്കു​ക​യോ​ ​കാ​ര്യ​മാ​യി​ ​സ്വാ​ധീ​നി​ക്കു​ക​യോ​ ​ചെ​യ്യു​ന്നി​ല്ല.​ ​മ​റ്റെ​യാ​ളു​ടെ​ ​ദുഃ​ഖം​ ​കാ​ണു​മ്പോ​ൾ​ ​ത​നി​ക്കു​ണ്ടാ​കു​ന്ന​ ​മ​നഃ​പ്ര​യാ​സം​ ​മാ​റ്റാ​നാ​യി​ ​ചെ​റി​യൊ​രു​ ​സ​ഹാ​യം​ ​ന​ല്കു​ക​യോ​ ​ന​ല്ല​ ​വാ​ക്കു​ ​പ​റ​യു​ക​യോ​ ​ചെ​യ്താ​ൽ​ ​അ​യാ​ൾ​ക്കു​ ​സ​മാ​ധാ​ന​മാ​യി.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​കാ​രു​ണ്യ​മെ​ന്ന​തു​ ​മ​റ്റൊ​രാ​ളു​ടെ​ ​ദുഃ​ഖം​ ​സ്വ​ന്തം​ ​ദുഃ​ഖ​മാ​യി​ ​അ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​ ​ഭാ​വ​മാ​ണ്.​ ​അ​വി​ടെ​ ​ര​ണ്ടി​ല്ല.​ ​താ​ദാ​ത്മ്യ​വും​ ​ഏ​ക​ത്വ​വു​മാ​ണു​ള്ള​ത്.​ ​ഇ​ട​തു​ ​കൈ​ ​മു​റി​ഞ്ഞാ​ൽ​ ​വ​ല​തു​കൈ​ ​ത​ലോ​ടും.​ ​കാ​ര​ണം,​ ​ര​ണ്ടും​ ​ത​ന്റെ​ ​ശ​രീ​ര​ത്തി​ന്റെ​ ​ഭാ​ഗ​മാ​ണ്.​ ​ര​ണ്ടും​ ​ത​ന്റേ​തു​ ​ത​ന്നെ​യാ​ണ്.​ ​ആ​ ​വേ​ദ​ന​ ​ത​ന്റേ​തു​ത​ന്നെ​യാ​ണ്.
കേ​വ​ലം​ ​നൈ​മി​ഷി​ക​മാ​യ​ ​സ​ഹ​താ​പ​മ​ല്ല,​ ​ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ൽ​ ​ത​ട്ടി​ ​വ​രു​ന്ന​ ​കാ​രു​ണ്യ​മാ​ണ് ​ഇ​ന്ന് ​ലോ​ക​ത്തി​നാ​വ​ശ്യം.​ ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ​ ​സു​ഖ​വും​ ​ദുഃ​ഖ​വും​ ​സ്വ​ന്തം​ ​സു​ഖ​ദുഃ​ഖ​ങ്ങ​ളാ​യി​ ​കാ​ണു​ന്ന​ ​മ​ന​സി​ലാ​ണു​ ​കാ​രു​ണ്യം​ ​ഉ​ദി​ക്കു​ന്ന​ത്.​ ​അ​വി​ടെ​ ​സ്‌​നേ​ഹ​വും​ ​സേ​വ​ന​ ​സ​ന്ന​ദ്ധ​ത​യു​മു​ണ്ടാ​വും.
കാ​രു​ണ്യ​മാ​ണ് ​ലോ​ക​ത്തി​ന്റെ​ ​മു​റി​വു​ക​ൾ​ ​ഉ​ണ​ക്കു​ന്ന​ ​ഒ​രേ​യൊ​രു​ ​ഔ​ഷ​ധം.​ ​പ​രി​ഹാ​ര​മി​ല്ലാ​തെ​ ​നീ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​ ​യു​ദ്ധ​ങ്ങ​ൾ​ക്കും​ ​സം​ഘ​ട്ട​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കും,​ ​ലോ​ക​ത്തി​ന്റെ​ ​പ​ല​ ​ഭാ​ഗ​ത്തു​മു​ള​ള​ ​പ​ട്ടി​ണി​ക്കു​മെ​ല്ലാം​ ​ഉ​ള്ള​ ​പ​രി​ഹാ​രം​ ​ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ൽ​ ​നി​ന്നു​യ​രു​ന്ന​ ​കാ​രു​ണ്യ​മാ​ണ്.