ധ​ർ​മ്മ​ശാ​സ്താ​വാ​യ​ ​അ​യ്യ​പ്പ​ന്റെ​ ​ദ​ർ​ശ​ന​ത്തി​നാ​യി​ ​കോ​ടി​ക്ക​ണ​ക്കി​നു​ ​ഭ​ക്ത​ജ​ന​ങ്ങ​ൾ​ ​ശ​ബ​രി​മ​ല​യി​ലെ​ത്തു​ന്ന​ ​പു​ണ്യ​കാ​ല​മാ​ണി​ത്.​ ​ശ​ബ​രി​മ​ല​ ​തീ​ർ​ത്ഥാ​ട​നം​ ​ഒ​രു​ ​ത​പ​സും​ ​വ്ര​ത​നി​ഷ്ഠ​യു​മാ​ണ്.​ ​ആ​ഹാ​ര​നി​യ​ന്ത്ര​ണം,​ ​ബ്ര​ഹ്മ​ച​ര്യം,​ ​വാ​ക്കി​ലും​ ​പെ​രു​മാ​റ്റ​ത്തി​ലും​ ​നി​യ​ന്ത്ര​ണം,​ ​നി​ത്യേ​ന​യു​ള​ള​ ​അ​നു​ഷ്ഠാ​നം​ ​എ​ന്നി​വ​യെ​ല്ലാം​ ​ഉ​ൾ​പ്പെ​ട്ട​താ​ണ് ​മ​ണ്ഡ​ല​വ്ര​തം.​ ​ഇ​ക്കാ​ല​ത്ത് ​പൊ​തു​വെ​ ​ജ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​ട​യി​ൽ​ ​ഭ​ക്തി​പൂ​ർ​ണ്ണ​മാ​യ​ ​അ​നു​ഷ്ഠാ​നം​ ​കു​റ​ഞ്ഞു​ ​വ​രി​ക​യാ​ണ്.​ ​ക്ഷേ​ത്ര​ത്തി​ൽ​ ​പോ​യാ​ൽ​ ​ദേ​വ​നു​ ​മു​മ്പി​ൽ​ ​ചെ​ന്ന് ​ഒ​ന്നു​ ​തൊ​ഴു​തു​ ​കാ​ണി​ക്കും.​ ​ചി​ല​പ്പോ​ൾ​ ​ആ​ഗ്ര​ഹ​പൂ​ര​ണ​ത്തി​നാ​യി​ ​വ​ഴി​പാ​ടു​ ​ശീ​ട്ടാ​ക്കും.​ ​ഉ​ട​ൻ​ ​തി​രി​ച്ചു​പോ​രും.​ ​അ​താ​ണ് ​പ​തി​വ്.​ ​ക്ഷേ​ത്ര​ത്തി​ലെ​ത്തി​യാ​ൽ​ ​ന​മ്മ​ൾ​ ​കു​റ​ച്ചു​ ​സ​മ​യ​മെ​ങ്കി​ലും​ ​ആ​ ​പ​വി​ത്ര​മാ​യ​ ​അ​ന്ത​രീ​ക്ഷ​ത്തി​ൽ​ ​ഈ​ശ്വ​ര​സ്മ​ര​ണ​യോ​ടെ​ ​ചെ​ല​വ​ഴി​ക്ക​ണം.​ ​ഈ​ശ്വ​ര​നാ​മ​ജ​പം,​ ​കീ​ർ​ത്ത​നം,​ ​അ​ർ​ച്ച​ന,​ ​ധ്യാ​നം​ ​ഇ​വ​യി​ലേ​തു​മാ​കാം.​ ​ക്ഷേ​ത്ര​ത്തി​ൽ​ ​ദേ​വ​സാ​ന്നി​ദ്ധ്യ​മു​ള്ള​തി​നാ​ൽ​ ​ദി​വ്യ​മാ​യ​ ​ത​രം​ഗ​ങ്ങ​ളാ​ണ​വി​ടെ​യു​ണ്ടാ​കു​ക.​ ​അ​തി​നോ​ട് ​പൊ​രു​ത്ത​പ്പെ​ടു​ന്ന​ ​വി​ധ​ത്തി​ലാ​ക​ണം​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ചി​ന്ത​ക​ളും.​ ​എ​ങ്കി​ലേ​ ​പ്ര​യോ​ജ​ന​മു​ണ്ടാ​കൂ.
ഭ​ക്തി​യെ​ന്ന​ത് ​അ​ന്ധ​വി​ശ്വാ​സ​മ​ല്ല.​ ​അ​ന്ധ​കാ​ര​ത്തെ​ ​അ​ക​റ്റു​ന്ന​ ​വി​ശ്വാ​സ​മാ​ണ്.​ ​ഭ​ക്തി​യും​ ​വി​ശ്വാ​സ​വും​കൊ​ണ്ട് ​എ​ത്ര​യോ​പേ​ർ​ ​ഉ​ദ്ധ​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നു​ള്ള​തി​നു​ ​തെ​ളി​വാ​ണ് ​ശ​ബ​രി​മ​ല​ ​തീ​ർ​ത്ഥാ​ട​നം.​ ​ധ​ർ​മ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ​ ​'​സ്വാ​മി​യേ​ ​ശ​ര​ണ​'​മെ​ന്ന​ ​ഏ​ക​മ​ന്ത്ര​ജ​പ​ത്തോ​ടെ​ ​ഒ​രു​ ​മ​ണ്ഡ​ല​കാ​ലം​ ​ജീ​വി​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​അ​ത്ര​യും​ ​നാ​ൾ​ ​കു​ടും​ബ​ത്തി​നും​ ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​നും​ ​ക​ള്ളി​ൽ​നി​ന്നും​ ​ക​ഞ്ചാ​വി​ൽ​ ​നി​ന്നും​മോ​ച​നം​ ​ല​ഭി​ക്കും.​ ​ഇ​തു​കാ​ര​ണം​ ​കേ​ര​ള​ത്തി​ൽ​ ​കു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളി​ലും​ ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ലൊ​ട്ടാ​കെ​യും​ ​ശാ​ന്തി​യും​ ​സ​മാ​ധാ​ന​വും​ ​പു​ല​രു​ന്ന​ ​കാ​ല​മാ​ണി​ത്.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​തീ​ർ​ത്ഥാ​ട​ന​ ​കാ​ല​ത്ത് ​ദു​ശീ​ല​ങ്ങ​ളും​ ​ദുഃ​സ്വ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ളും​ ​ഒ​ഴി​വാ​ക്കി​യ​വ​ർ​ ​അ​തി​ലേ​ക്ക് ​പി​ന്നി​ട് ​തി​രി​ച്ചു​പോ​കു​ന്ന​വെ​ന്ന​ത്‌​ ​ഖേ​ദ​ക​ര​മാ​ണ്.​ ​സ്ഥാ​യി​യാ​യ​ ​സ്വ​ഭാ​വ​പ​രി​വ​ർ​ത്ത​ന​ത്തി​ന്‌​വേ​ണ്ടി​ ​ശ​ബ​രി​മ​ല​ ​തീ​ർ​ത്ഥാ​ട​ന​ത്തെ​ ​ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കു​ക​യാ​ണ് ​ഭ​ക്ത​ജ​ന​ങ്ങ​ൾ​ ​ചെ​യ്യേ​ണ്ട​ത്.​ ​പ​രി​വ​ർ​ത്ത​ന​ത്തി​നാ​യു​ള്ള​ ​ആ​ഗ്ര​ഹ​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ​ ​തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും​ ​അ​ത് ​സാ​ധി​ക്കും.​ ​നി​ഷ്ഠ​യോ​ടെ​യു​ള്ള​ ​ഭ​ക്തി​ ​മ​നു​ഷ്യ​മ​ന​സി​നെ​ ​ഉ​ദ്ധ​രി​ക്കു​മെ​ന്ന​തി​ൽ​ ​സം​ശ​യ​മി​ല്ല.
സ​മ​ത്വ​ചി​ന്ത​യും​ ​ഉ​ച്ച​നീ​ച​ത്വ​ത്തി​ന്റെ​ ​അ​ഭാ​വ​വു​മാ​ണ് ​ശ​ബ​രി​മ​ല​യു​ടെ​ ​മ​റ്റൊ​രു​ ​പ്ര​ത്യേ​ക​ത.​ ​നാ​മെ​ല്ലാം​ ​ഭ​ഗ​വാ​ന്റെ​ ​സ​ന്താ​ന​ങ്ങ​ളെ​ന്നു​ ​ക​രു​തു​മ്പോ​ൾ​ ​അ​വി​ടെ​ ​സാ​ഹോ​ദ​ര്യം​ ​വ​രു​ന്നു.​ ​ഏ​ക​ത്വം​ ​വ​രു​ന്നു.​ ​അ​മ്മ​യു​ടെ​ ​ഗ്രാ​മ​ത്തി​ലു​ള്ള​വ​ർ​ ​ശ​ബ​രി​മ​ല​യ്ക്കു​പോ​കു​മ്പോ​ൾ​ ​ക​ഞ്ഞി​യും​ ​പു​ഴു​ക്കും​ ​വെ​ച്ച് ​വ​രു​ന്ന​വ​ർ​ക്കെ​ല്ലാം​ ​ന​ല്കും.​ ​ഇ​രു​മു​ടി​ക്കെ​ട്ട് ​നി​റ​യ്ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​കു​ട്ടി​ക​ൾ​ക്കെ​ല്ലാം​ ​നാ​ണ​യം​ ​വാ​രി​ക്കൊ​ടു​ക്കും.​ ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്ക് ​സ​ന്തോ​ഷം​ ​വ​രാ​നു​ള്ള​തു​ ​ചെ​യ്യു​മ്പോ​ൾ​ ​അ​ത് ​തൃ​പ്തി​യാ​യി,​ ​ഈ​ശ്വ​ര​കൃ​പ​യാ​യി​ ​ന​മു​ക്കു​ ​തി​രി​കെ​ ​ല​ഭി​ക്കു​ന്നു.​ ​നാ​നാ​ജാ​തി​മ​ത​സ്ഥ​രും​ ​ഒ​രേ​ ​വ​സ്ത്രം​ ​ധ​രി​ച്ച് ​ഒ​രേ​ ​നാ​മം​ ​ചൊ​ല്ലി​ ​ഒ​രു​മി​ക്കു​ന്ന​ ​പു​ണ്യ​സ്ഥാ​ന​മാ​ണ് ​ശ​ബ​രി​മ​ല.​ ​എ​ല്ലാ​വ​രും​ ​പ​ര​സ്പ​രം​ ​ബ​ഹു​മാ​നി​ക്കു​ന്നു,​ ​'​സ്വാ​മി​യേ​"​ ​എ​ന്നു​ ​പ​ര​സ്പ​രം​ ​വി​ളി​ക്കു​ന്നു.​ ​അ​ങ്ങ​നെ​ ​ഭ​ക്തി​യും​ ​ഐ​ക്യ​വും​ ​സാ​ഹോ​ദ​ര്യ​വും​ ​പു​ല​രു​ന്നു.​ ​ഇ​തേ​ഭാ​വം​ ​എ​ല്ലാ​വ​രോ​ടും​ ​എ​പ്പോ​ഴു​മു​ണ്ടാ​യാ​ൽ​ ​അ​തു​ത​ന്നെ​ ​ഈ​ശ്വ​ര​സാ​ക്ഷാ​ത്കാ​രം.​ ​ആ​ ​വി​ശാ​ല​ത​യി​ലേ​ക്കാ​ണ് ​ന​മ്മ​ൾ​ ​ഉ​യ​രേ​ണ്ട​ത്.