ഒ​രു​ ​വേ​ട​ൻ​ ​ത​ന്റെ​ ​രാ​ജാ​വി​ന് ​ര​ണ്ടു​ ​പ​രു​ന്തി​ൻ​ ​കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ​ ​കാ​ഴ്ച​വെ​ച്ചു.​ ​അ​വ​യു​ടെ​ ​സൗ​ന്ദ​ര്യ​വും​ ​ഗാം​ഭീ​ര്യ​വും​ ​രാ​ജാ​വി​നെ​ ​വ​ള​രെ​യ​ധി​കം​ ​ആ​ക​ർ​ഷി​ച്ചു.​ ​രാ​ജാ​വ് ​ഉ​ട​ൻ​ത​ന്നെ​ ​കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ലെ​ ​പ​ക്ഷി​ ​പ​രി​ശീ​ല​ക​നെ​ ​വി​ളി​പ്പി​ച്ച് ​പ​ക്ഷി​ക​ളെ​ ​പ​രി​ശീ​ലി​പ്പി​ച്ച് ​തി​രി​ച്ചെ​ത്തി​ക്കാ​ൻ​ ​ആ​ജ്ഞാ​പി​ച്ചു.​ ​കു​റ​ച്ചു​ ​മാ​സ​ങ്ങ​ൾക്ക് ​ശേ​ഷം​ ​പ​രി​ശീ​ല​ക​ൻ​ ​ര​ണ്ടു​ ​പ​ക്ഷി​ക​ളെ​യും​ ​കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു.​ ​രാ​ജാ​വി​നോ​ടു​ ​പ​റ​ഞ്ഞു.​ ​'​ഇ​വ​യി​ൽ​ ​ഒ​ന്ന് ​വ​ള​രെ​ ​ഉ​യ​ര​ത്തി​ൽ​ ​പ​റ​ക്കാ​നും​ ​ആ​കാ​ശ​ത്തി​ൽ​ ​പ​ല​ത​ര​ത്തി​ലു​ള്ള​ ​അ​ഭ്യാ​സ​ങ്ങ​ൾ​ ​കാ​ണി​ക്കാ​നും​ ​പ​ഠി​ച്ചു.​ ​അ​തു​ക​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​ ​വ​ള​രെ​ ​ര​സ​ക​ര​മാ​ണ്.​ ​പ​ക്ഷെ,​ ​ര​ണ്ടാ​മ​ത്തെ​ ​പ​രു​ന്ത് ​ഇ​തു​വ​രെ​ ​ഉ​യ​ര​ത്തി​ൽ​ ​പ​റ​ന്നു​ ​തു​ട​ങ്ങി​യി​ല്ല.​ ​അ​ത് ​ഉ​യ​രം​ ​കു​റ​ഞ്ഞ​ ​ഏ​തെ​ങ്കി​ലും​ ​മ​ര​ക്ക​മ്പി​ൽ​ ​അ​ള്ളി​പ്പി​ടി​ച്ചി​രി​ക്കും.​ ​എ​ത്ര​ ​ശ്ര​മി​ച്ചി​ട്ടും​ ​അ​വി​ടെ​നി​ന്ന് ​ഒ​ന്ന് ​അ​ന​ങ്ങാ​ൻ​പോ​ലും​ ​കൂ​ട്ടാ​ക്കു​ന്നി​ല്ല.​ ​പ​ക്ഷി​ക​ളെ​ ​പ​രി​ശീ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ​ ​വി​ദ​ഗ്ദ്ധ​രാ​യ​ ​പ​ല​രെ​യും​ ​കാ​ണി​ച്ചു.​ ​അ​വ​ർ​ ​ശ്ര​മി​ച്ചി​ട്ടും​ ​ര​ണ്ടാ​മ​ത്തെ​ ​പ​രു​ന്തി​ന്റെ​ ​സ്വ​ഭാ​വ​ത്തി​ൽ​ ​ഒ​രു​ ​മാ​റ്റ​വും​ ​വ​രു​ത്താ​ൻ​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല​".
രാ​ജാ​വ് ​ആ​ ​പ​രു​ന്തി​ൻ​ ​കു​ഞ്ഞി​നെ​ ​ഉ​പേ​ക്ഷി​ക്കാ​മെ​ന്ന് ​തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു.​ ​വാ​ർ​ത്ത​ ​രാ​ജ​ധാ​നി​യി​ൽ​ ​പ​ര​ന്നു.​ ​അ​ത​റി​ഞ്ഞ് ​ഒ​രു​ ​ക​ർ​ഷ​ക​ൻ​ ​രാ​ജാ​വി​നെ​ ​സ​മീ​പി​ച്ചു​ ​പ​റ​ഞ്ഞു,​ ​'​എ​നി​ക്ക് ​ഒ​ര​വ​സ​രം​ ​ത​രാ​ൻ​ ​തി​രു​മ​ന​സു​ണ്ടാ​ക​ണം.​ ​ഞാ​ൻ​ ​ഒ​ന്നു​ ​ശ്ര​മി​ച്ചു​ ​നോ​ക്കാം.​"​ ​രാ​ജാ​വ് ​സ​മ്മ​തം​മൂ​ളി.​ ​കു​റ​ച്ചു​നേ​ര​ത്തി​ന​കം​ ​ജ​ന​ക്കൂ​ട്ടം​ ​ക​യ്യ​ടി​ക്കു​ന്ന​ ​ശ​ബ്ദം​കേ​ട്ട് ​രാ​ജാ​വ് ​ത​ന്റെ​ ​മു​റി​യി​ലെ​ ​ജ​നാ​ല​യി​ലൂ​ടെ​ ​പു​റ​ത്തേ​യ്ക്കു​ ​നോ​ക്കി.​ ​ര​ണ്ടാ​മ​ത്തെ​ ​പ​രു​ന്ത് ​പ​റ​ന്നു​തു​ട​ങ്ങി​യെ​ന്നു​ ​മാ​ത്ര​മ​ല്ല,​ ​ആ​ദ്യ​ത്തെ​ ​പ​രു​ന്തി​നെ​ ​വെ​ല്ലു​ന്ന​ത​ര​ത്തി​ൽ​ ​പ​ല​ ​അ​ഭ്യാ​സ​ങ്ങ​ളും​ ​കാ​ണി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.​ ​രാ​ജാ​വ് ​പ​ക്ഷി​യു​ടെ​ ​സ്വ​ഭാ​വ​മാ​റ്റ​ത്തി​നു​ ​പി​ന്നി​ലു​ള്ള​ ​കാ​ര​ണ​മാ​രാ​ഞ്ഞു.
ക​ർ​ഷ​ക​ൻ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു,​ ​'​ഞാ​ൻ​ ​അ​ധി​ക​മൊ​ന്നും​ ​ചെ​യ്തി​ല്ല.​ ​പ​ക്ഷി​ ​അ​ള്ളി​പ്പി​ടി​ച്ചി​രു​ന്ന​ ​മ​ര​ക്ക​മ്പ് ​ഒ​ടി​ച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞു.​ ​താ​ഴെ​ ​വീ​ഴു​മെ​ന്നാ​യ​പ്പോ​ൾ​ ​അ​ത് ​ആ​കാ​ശ​ത്തേക്ക് പ​റ​ന്നു​യ​ർ​ന്നു.​ ​ത​ന്റെ​ ​ക​ഴി​വു​ക​ളെ​ ​അ​ത് ​തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു.​ ​അ​തു​വ​രെ​ ​അ​തി​നെ​ ​ബാ​ധി​ച്ചി​രു​ന്ന​ ​ഭീ​തി​യി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​മു​ക്തി​ ​നേ​ടി​യ​തോ​ടെ​ ​ഉ​ത്സാ​ഹ​പൂ​ർ​വ്വം​ ​അ​ഭ്യാ​സ​ങ്ങ​ൾ​ ​കാ​ണി​ച്ചു​തു​ട​ങ്ങി."
ന​മ്മ​ളി​ൽ​ ​പ​ല​രും​ ​ഈ​ ​ക​ഥ​യി​ലെ​ ​ര​ണ്ടാ​മ​ത്തെ​ ​പ​രു​ന്തി​നെ​പ്പോ​ലെ​യാ​ണ്.​ ​ഭ​യ​വും​ ​സം​ശ​യ​വും​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ആ​ത്മ​വി​ശ്വാ​സ​ത്തെ​ ​ചോ​ർ​ത്തി​ക്ക​ള​യു​ന്ന​ത് ​മൂ​ലം​ ​ന​മ്മ​ൾ​ ​പു​തി​യ​ ​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ ​നേ​രി​ടാ​നാ​കാ​തെ​ ​പ​ഴ​യ​തി​നെ​ ​കെ​ട്ടി​പ്പി​ടി​ച്ചു​ ​ക​ഴി​യു​ന്നു.​ ​അ​തി​ൽ​ ​സു​ര​ക്ഷി​ത​ത്വം​ ​തേ​ടു​ന്നു.​ ​പ​രി​ശ്ര​മം​ ​ന​ട​ത്താ​ൻ​ ​പോ​ലും​ ​ന​മ്മ​ൾ​ ​ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നി​ല്ല.​ ​ന​ട​ത്തി​യാ​ലും​ ​അ​ർ​ദ്ധ​മ​ന​സോ​ടെ​ ​മാ​ത്ര​മാ​യി​രി​ക്കും.​ ​അ​ങ്ങ​നെ​ ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ​ ​വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക​ളെ​ ​നേ​രി​ടാ​നാ​വാ​തെ​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ക​ഴി​വു​ക​ൾ​ ​മു​ര​ടി​ക്കു​ക​യാ​ണ്.
ന​മ്മു​ടെ​യു​ള്ളി​ലു​ള്ള​ ​ക​ഴി​വു​ക​ളെ​ ​വ​ള​ർ​ത്താ​ൻ​ ​ത​ട​സ​മാ​യി​ ​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​ത് ​മ​ന​സു​ത​ന്നെ​യാ​ണ്.​ ​സം​ശ​യ​വും​ ​സ​ങ്കോ​ച​വും​ ​പ​രാ​ജ​യ​ഭീ​തി​യും​ ​ഒ​ക്കെ​ ​കാ​ര​ണം​ ​ന​മു​ക്ക് ​ആ​ത്മ​വി​ശ്വാ​സം​ ​ന​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ന്നു.​ ​അ​തോ​ടെ​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ക​ഴി​വു​ക​ളെ​ ​ഉ​ണ​ർ​ത്താ​നോ​ ​വ​ള​ർ​ത്താ​നോ​ ​പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കാ​നോ​ ​ന​മു​ക്ക് ​ക​ഴി​യാ​തെ​ ​പോ​കു​ന്നു.
ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ​ ​ഏ​തു​ ​പ്ര​തി​സ​ന്ധി​യി​ലും​ ​ന​മ്മ​ളെ​ ​മു​ന്നോ​ട്ടു​ ​ന​യി​ക്കാ​ൻ​ ​ആ​ത്മ​വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​നു​ ​ക​ഴി​യും.​ ​ഉ​പ​ഗ്ര​ഹ​ത്തെ​ ​ഭൂ​മി​യി​ൽ​നി​ന്ന് ​ഉ​യ​ർ​ത്താ​നും,​ ​ഭൂ​മി​യു​ടെ​ ​ആ​ക​ർ​ഷ​ണ​ശ​ക്തി​യെ​ ​ഭേ​ദി​ക്കാ​നും​ ​ബൂ​സ്റ്റ​ർ​ ​റോ​ക്ക​റ്റ് ​സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്ന​തു​ ​പോ​ലെ​ ​ആ​ത്മ​വി​ശ്വാ​സം​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ഉ​ള്ളി​ലെ​ ​ക​ഴി​വു​ക​ളെ​ ​ഉ​ണ​ർ​ത്താ​നും​ ​ഉ​യ​ര​ങ്ങ​ളി​ലെ​ത്തി​ക്കാ​നും​ ​സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്നു.
എ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ലും​ ​ആ​ത്മ​വി​ശ്വാ​സ​ത്തെ​ ​ഉ​ണ​ർ​ത്തു​വാ​ൻ​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ൽ​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ക​ഴി​വു​ക​ളെ​ ​ഉ​ണ​ർ​ത്താ​നും​ ​ജീ​വി​ത​വി​ജ​യ​ത്തി​ന്റെ​ ​ആ​കാ​ശ​ ​സീ​മ​ക​ളി​ലേ​ക്ക് ​പ​റ​ന്നു​യ​രാ​നും​ ​ന​മു​ക്കു​ ​സാ​ധി​ക്കും.