കവിത അമരഗീതം

സ്‌​മൃ​തി​നോ​വു​ക​ളി​ൽ​ ​

മൗ​ന​ത്തി​ന്റെ​ ​തു​ള്ളി വീ​ണു​ട​ഞ്ഞു. പ​ന്ത്ര​ണ്ടാം​ ​പേ​റ്റു​നോ​വി​ലും​ ​ പ​റ​യി​മ​നം​ ​തി​ള​ച്ചു.

ചു​ര​ന്ന​ ​മു​ല​യു​ടെ​ ​തി​ര​പ്പെ​രു​ക്കം ഇ​ളം​ ​ചു​ണ്ടു​ക​ൾ​ ​തി​ക​ട്ടി. ഭൂ​ത​ ​കാ​ല​ത്തി​ന്റെ​ ​ എ​ക്ക​ലു​ക​ളിൽ പ​ഞ്ച​മി​യു​ടെ​ ​ വാ​ത്സ​ല്യം​ ​പൊ​ള്ളി. അ​റി​യാ​തെ​ ​ നാ​വൊ​രു​ ​ഖ​ഡ്ഗ​മാ​യ്.

കാ​റ്റ് ​ഓ​രി​യി​ട്ടു​ ​പി​ള​ർ​ന്ന​ ​ വാ​യ​ ​ചാ​പ്പ​ കു​ത്തി ചോ​ര​ക്കീ​റ് ​നേ​ർ​ത്തു​ ​പാ​ടാ​യി.

ക​ട​മ്പ​ഴി​പ്പു​റ​ത്തു​ ​ വാ​യി​ല്ലാ​ക്കു​ന്നി​ല​പ്പ​ന്റെ ജീ​വ​പ്ര​തി​ഷ്ഠ! നി​ള​ ​പാ​ടി​…​ ​നാ​ദ​ബ്ര​ഹ്മ​ത്തിൽ വാ​ഗ്ദ​ത്ത​ ​ഭൂ​മി. പ്ര​പ​ഞ്ചോ​ന്മാ​ദം മൊ​ത്തി​ക്കു​ടി​ച്ച​ ​ദി​വ്യ​ൻ, ഭ്രാ​ന്ത​നാ​ണ​ത്രേ! പു​രാ​ത​ന​ ​ഗ​ന്ധം​ ​ചൊ​രു​ക്കു​ന്നു. സ്വ​ത്വം​ ​പോ​യോർ ത്രി​ലോ​ക​ ​പ്ര​ഥി​ത​യു​ടെ ചോ​ര​യൂ​റ്റു​ന്നു​ ​ ചു​ട​ല​ത്തീ ​ന​ക്കു​ന്നു. ഒ​ച്ച​ച്ചീ​ളു​ക​ൾ​ ​വി​കൃ​ത​മാ​കു​ന്നു

ആ​ദി​മ​ ​മ​ത​മ​ധു​ര​ ​പ്ര​തി​പു​രു​ഷൻ വ​ര​രു​ചി​കേ​ഴു​ന്നു ശ്രേ​ഷ്ഠ​പു​ത്രാ​ ​ വാ​യി​ല്ലാ​ക്കു​ന്നി​ല​പ്പാ… ഭു​ജി​ക്കു​ക​ ​ക​ദ​ളി​പ്പ​ഴം! ശ​ക്തി​പ്പൊ​രു​ൾ​ ​അ​റി​യു​ന്ന​വൾ നി​ന​ക്ക് ​പോ​റ്റ​മ്മ! ആ​ത്മ​ജാ​…! വി​ച്ഛേ​ദി​ക്കു​ക​ ​മൗ​നം വ​ധ​ത​ന്ത്രി​ ​മു​റു​ക്കി​ ​ ശ്രു​തി​യ​ക​റ്റു​ന്ന ക്ഷു​ദ്ര​രെ​ ​ര​ക്ത​പാ​ശ​ത്തിൽ കോ​ർ​ക്കു​ക. നി​ന്റെ​ ​തേ​ജ​സ്സി​ൽ​ ​ വാ​ക്കു​റ​പ്പി​ച്ചു​. കു​ല​ത്തി​ന്റെ​ ​ജി​ഹ്വ​യിൽ വ​ഹ്നി​ ​പ​ട​ർ​ത്തു​ക.

ബൗ​ദ്ധി​ക​ ​മോ​ക്ഷ​മാ​യ് ജൈ​വ​സാ​രാം​ശ​ ​ അ​ർ​ക്ക​ ​ദീ​പ​ത്തി​ൽ, അ​മ​ര​ ​ഗീ​ത​മാ​യ് ​ സ്‌​നേ​ഹം​ ​തൂ​വു​ക..​!!