ഹൃദയത്തിൽ ഒരിടം

തി​ര​ക്കു​പി​ടി​ച്ച​ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ​ ന​മ്മ​ൾ​ പ​ല​പ്പോ​ഴും​ ജീ​വി​ക്കാ​ൻ​ മ​റ​ന്നു​പോ​കു​ന്നു​. ആ​വ​ശ്യ​ങ്ങ​ൾ​ക്കും​ ആ​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ൾ​ക്കും​ പി​ന്നാ​ലെ​യു​ള്ള​ നെ​ട്ടോ​ട്ട​ത്തി​നി​ട​യി​ൽ​ ചു​റ്റു​മു​ള്ള​വ​രെ​ പ​രി​ഗ​ണി​ക്കാ​നോ​ സ​ന്തോ​ഷ​മാ​യി​ ജീ​വി​ക്കു​വാ​നോ​ ക​ഴി​യാ​റി​ല്ല​. ഇ​ങ്ങ​നെ​ ന​മ്മു​ടെ​ ജീ​വി​തം​ യാ​ന്ത്രി​ക​വും​ ശു​ഷ്‌​ക​വു​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു​. ഒ​രി​ക്ക​ൽ​ ഒ​രാ​ൾ​ പു​തി​യ​ കാ​റു​ വാ​ങ്ങി​. സ​ന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ​ അ​യാ​ൾ​ അ​ത് ഓ​ടി​ച്ചു​ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു​ പോ​കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു​. പെ​ട്ടെ​ന്ന് ഒ​രു​ വ​ലി​യ​ ക​ല്ലു​ വ​ന്നു​ ക​ണ്ണാ​ടി​ച്ചി​ല്ലി​ൽ​ കൊ​ള്ളു​ന്ന​ ശ​ബ്ദം​ കേ​ട്ട് അ​യാ​ൾ​ വ​ണ്ടി​ നി​റു​ത്തി​. നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ​ ചി​ല്ലു​ പൊ​ട്ടി​യി​ട്ടു​ണ്ട്. വി​ല​ കൂ​ടി​യ​ കാ​റി​ൽ​ ഗ​മ​യി​ൽ​ യാ​ത്ര​ചെ​യ്യു​മ്പോ​ഴാ​ണ് ഇ​ങ്ങ​നെ​ സം​ഭ​വി​ച്ച​ത്. അ​യാ​ൾ​ക്ക് ദേ​ഷ്യ​വും​ അ​മ​ർ​ഷ​വും​ സ​ങ്ക​ട​വും​ സ​ഹി​ക്കാ​നാ​യി​ല്ല​. '​ആ​രെ​ടാ​,​ എ​ന്റെ​ കാ​റി​നു​ ക​ല്ലെ​റി​ഞ്ഞ​ത് "​ എ​ന്ന് അ​ല​റി​വി​ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് അ​യാ​ൾ​ ചു​റ്റും​ നോ​ക്കി​. റോ​ഡി​ന്റെ​ മ​റു​വ​ശ​ത്ത് ഒ​രു​ പ​യ്യ​ൻ​ നി​ൽ​ക്കു​ന്നു​. അ​വ​ന്റെ​ തൊ​ട്ട​ടു​ത്താ​യി​ നി​ല​ത്ത് ഒ​രാ​ൾ​ അ​വ​ശ​നാ​യി​ കി​ട​ക്കു​ന്നു​. ​കാ​റി​ന്റെ​ ഉ​ട​മ​സ്ഥ​ൻ​ ത​ന്നെ​ തു​റി​ച്ചു​നോ​ക്കു​ന്ന​തു​ ക​ണ്ട​ കു​ട്ടി​ ഓ​ടി​ അ​ടു​ത്തു​ചെ​ന്നു​ പ​റ​ഞ്ഞു​,​ '​ക്ഷ​മി​ക്ക​ണം​ സാ​ർ​,​ അ​ച്ഛ​ൻ​ സൈ​ക്കി​ളി​ൽ​ എ​ന്നെ​ സ്‌​കൂ​ളി​ൽ​ കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു​. ഇ​വി​ടെ​യെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ​ അ​ച്ഛ​ൻ​ കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ണു​. വേ​ഗം​ ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ലെ​ത്തി​ച്ചാ​ൽ​ അ​ച്ഛ​ൻ​ ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടും​. ഇ​തു​വ​ഴി​ പോ​യ​ എ​ല്ലാ​ വ​ണ്ടി​ക​ൾ​ക്കും​ ഞാ​ൻ​ കൈ​കാ​ണി​ച്ചു​;​ എ​ല്ലാ​വ​രോ​ടും​ യാ​ചി​ച്ചു​. വ​ണ്ടി​ നി​റു​ത്താ​നോ​ അ​ച്ഛ​നെ​ ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ൽ​ കൊ​ണ്ടു​പോ​കാ​നോ​ ആ​രും​ ത​യ്യാ​റാ​യി​ല്ല​. വ​ണ്ടി​യി​ല്ലാ​തെ​ അ​ച്ഛ​നെ​ എ​ങ്ങ​നെ​ ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ലെ​ത്തി​ക്കും​?​ വേ​റെ​ വ​ഴി​യി​ല്ലാ​തെ​യാ​ണ് ഞാ​ൻ​ ഇ​ങ്ങ​നെ​ ചെ​യ്ത​ത്. ക​ല്ലെ​റി​ഞ്ഞാ​ൽ​ അ​ങ്ങ് വ​ണ്ടി​ നി​റു​ത്തും​,​ വി​വ​രം​ അ​റി​യു​മ്പോ​ൾ​ എ​ന്നോ​ട് ദ​യ​ തോ​ന്നി​യാ​ലോ​ എ​ന്നു​ ക​രു​തി​."​ ഇ​ത്ര​യും​ പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും​ അ​വ​ന്റെ​ ക​ണ്ണു​ക​ൾ​ നി​റ​ഞ്ഞൊ​ഴു​കി​. ​കാ​റു​ട​മ​സ്ഥ​ൻ​ പി​ന്നൊ​ന്നും​ ചി​ന്തി​ച്ചി​ല്ല​. അ​വ​ന്റെ​ അ​ച്ഛ​നെ​ താ​ങ്ങി​യെ​ടു​ത്തു​ കാ​റി​ൽ​ കി​ട​ത്തി​ ആ​ശു​പ​ത്രി​യി​ലെ​ത്തി​ച്ചു​. സ​മ​യ​ത്തി​ന് എ​ത്തി​യ​തു​കൊ​ണ്ട് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ​ ജീ​വ​ൻ​ ര​ക്ഷി​ക്കാ​നാ​യി​. പാ​വ​പ്പെ​ട്ട​ ആ​ കു​ടും​ബ​വും​ ര​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടു​. കാ​റി​ന്റെ​ ഉ​ട​മ​സ്ഥ​ൻ​ ത​ന്റെ​ വ​ണ്ടി​യു​ടെ​ പൊ​ട്ടി​യ​ ആ​ ക​ണ്ണാ​ടി​ച്ചി​ല്ല് പി​ന്നെ​ ഒ​രി​ക്ക​ലും​ മാ​റ്റി​യി​ല്ല​. ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ​ തി​ര​ക്കി​നി​ട​യി​ൽ​ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ​ വി​സ്മ​രി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ​ എ​ന്നെ​ എ​ന്നും​ ഓ​ർ​മ്മി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ അ​ട​യാ​ള​മാ​യി​ ഇ​ത് ഇ​രി​ക്ക​ട്ടെ​ എ​ന്ന് അ​യാ​ൾ​ ചി​ന്തി​ച്ചു​. ന​മ്മു​ടെ​ ഒ​രു​ നി​മി​ഷ​ത്തെ​ ക്ഷ​മ​ ഒ​രു​ നി​മി​ഷ​ത്തെ​ വി​വേ​കം​ ന​മു​ക്കും​ ലോ​ക​ത്തി​നും​ വ​ലി​യ​ അ​നു​ഗ്ര​ഹ​മാ​യി​ത്തീ​രാം​ എ​ന്ന് ഈ​ ക​ഥ​ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​. ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ​ ന​മ്മ​ളെ​പ്പ​റ്റി​യും​ ന​മ്മു​ടെ​ ആ​വ​ശ്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചും​ മാ​ത്ര​മേ​ മ​നു​ഷ്യ​ൻ​ ചി​ന്തി​ക്കു​ന്നു​ള്ളൂ​. ചു​റ്റു​മു​ള്ള​ ലോ​ക​ത്തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ ചി​ന്തി​ക്കാ​റി​ല്ല​. മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ​ ഹൃ​ദ​യ​വേ​ദ​ന​ അ​റി​യാ​നും​ അ​ത് അ​ല്പ​മെ​ങ്കി​ലും​ പ​ങ്കി​ടാ​നും​ സ​മ​യം​ ക​ണ്ടെ​ത്തു​വാ​നാ​യാ​ൽ​,​ അ​തി​നു​ള്ള​ മ​നോ​വി​ശാ​ല​ത​ ന​മു​ക്ക് ഓ​രോ​രു​ത്ത​ർ​ക്കും​ ഉ​ണ്ടാ​യാ​ൽ​ ഈ​ ഭൂ​മി​യി​ൽ​ സ്വ​ർ​ഗം​ സൃ​ഷ്ടി​ക്കാ​ൻ​ സാ​ധി​ക്കും. അ​തി​ന്,​ മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്ക് വേ​ണ്ടി​ അ​ല്പം​ ഒ​രി​ടം​ ന​മ്മു​ടെ​യു​ള്ളി​ൽ​ ക​രു​തി​വ​യ്ക്ക​ണം​. അ​തു​ പ​ല​ രൂ​പ​ത്തി​ലാ​കാം;​ ക്ഷ​മ​യാ​കാം​;​ സ്നേ​ഹ​മാ​കാം​. ഈ​ ഒ​രു​ ഭാ​വം​ ഉ​ണ​ർ​ത്തി​യെ​ടു​ക്കു​വാ​നാ​യാ​ൽ​ ന​മ്മു​ടെ​ ജീ​വി​തം​ സ​ഫ​ല​മാ​യി​.