സ്വയം തിരുത്തുക 

ഒ​രു​ ​വ്യ​ക്തി​യു​ടെ​ ​വി​വാ​ഹം​ ​ന​ട​ന്നു.​ ​കു​റ​ച്ചു​ ​നാ​ളു​ക​ൾ​ക്ക് ​ശേ​ഷ​മാ​ണ് ​ഭാ​ര്യ​ ​ഭ​യ​ങ്ക​ര​ ​വ​ഴ​ക്കാ​ളി​യാ​ണെ​ന്ന് ​അ​യാ​ൾ​ക്ക് ​മ​ന​സി​ലാ​യ​ത്.​ ​ഭ​ർ​ത്താ​വ് ​എ​ന്തു​ ​ചെ​യ്താ​ലും​ ​അ​തി​ലൊ​ക്കെ​ ​അ​വ​ൾ​ ​കു​റ്റം​ ​ക​ണ്ടു​പി​ടി​ക്കും.​ ​അ​യാ​ൾ​ ​ചെ​രു​പ്പ് ​ശ​രി​ക്കു​വ​ച്ചി​ല്ല,​ ​സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ൾ​ ​അ​ടു​ക്കി​ ​വ​ച്ചി​ല്ല​ ​ഇ​ങ്ങ​നെ​ ​ഓ​രോ​ന്നു​ ​പ​റ​ഞ്ഞ് ​ദി​വ​സ​വും​ ​വ​ഴ​ക്കി​ടും.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​അ​വ​ൾ​ ​ഭ​ർ​ത്താ​വി​ന്റെ​ ​ആ​രോ​ഗ്യ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും​ ​ആ​വ​ശ്യ​ങ്ങ​ളി​ലു​മെ​ല്ലാം​ ​ന​ല്ല​വ​ണ്ണം​ ​ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചി​രു​ന്നു.​ ​പ​ക്ഷെ​ ​നി​ത്യ​വു​മു​ള്ള​ ​വ​ഴ​ക്കു​ക​ൾ​ക്ക് ​ഒ​രു​ ​കു​റ​വു​മി​ല്ല.​ ​ഒ​ടു​വി​ൽ​ ​അ​യാ​ൾ​ ​വ​ഴ​ക്കാ​ളി​ ​ഭാ​ര്യ​യെ​ ​വേ​ണ്ടെ​ന്ന് ​തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു.​ ​അ​ങ്ങ​നെ​ ​ആ​ ​വി​വാ​ഹ​ബ​ന്ധം​ ​വേ​ർ​പെ​ടു​ത്തി,​ ​മ​റ്റൊ​രു​ ​വി​വാ​ഹം​ ​ക​ഴി​ച്ചു.​ ​ര​ണ്ടാ​മ​ത്തെ​ ​ഭാ​ര്യ​ ​മ​ധു​ര​മാ​യി​ ​പെ​രു​മാ​റും,​ ​വ​ഴ​ക്ക​ടി​ക്കി​ല്ല.​ ​പ​ക്ഷെ,​ ​അ​വ​ൾ​ ​അ​ല​സ​യും​ ​ആ​ഡം​ബ​ര​പ്രി​യ​മാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​യാ​ൾ​ക്കു​ ​കി​ട്ടു​ന്ന​ ​ശ​മ്പ​ളം​ ​മു​ഴു​വ​ൻ​ ​ചെ​ല​വാ​ക്കി​ ​അ​വ​ർ​ ​ആ​ഡം​ബ​ര​വ​സ്തു​ക്ക​ൾ​ ​വാ​ങ്ങി​ക്കൂ​ട്ടി.​ ​അ​വ​ളു​ടെ​ ​ഈ​ ​ശീ​ലം​ ​മാ​റ്റി​യെ​ടു​ക്കാ​നു​ള്ള​ ​ഭ​ർ​ത്താ​വി​ന്റെ​ ​എ​ല്ലാ​ ​ശ്ര​മ​ങ്ങ​ളും​ ​പ​രാ​ജ​യ​പ്പെ​ട്ടു.​ ​എ​ങ്കി​ലും​ ​ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​ ​ഭാ​ര്യ​യാ​യ​തു​കൊ​ണ്ട് ​അ​വ​ൾ​ ​എ​ന്താ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടാ​ലും​ ​അ​യാ​ൾ​ ​ക​ടം​ ​വാ​ങ്ങി​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും​ ​അ​ത് ​സാ​ധി​പ്പി​ക്കും.​ ​പ​ര​മാ​വ​ധി​ ​ക​ട​മെ​ടു​ത്തു.​ ​അ​വ​സാ​നം​ ​കൈ​ക്കൂ​ലി​ ​വാ​ങ്ങാ​ൻ​ ​തു​ട​ങ്ങി.​ ​ഒ​ടു​വി​ൽ​ ​ഒ​രു​ ​ദി​വ​സം​ ​കൈ​ക്കൂ​ലി​ ​വാ​ങ്ങി​യ​തി​ന് ​അ​യാ​ളെ​ ​പൊ​ലീ​സ് ​അ​റ​സ്റ്റു​ചെ​യ്തു.​ ​അ​പ്പോ​ൾ​ ​അ​യാ​ൾ​ ​ചി​ന്തി​ച്ചു,​ ​'​ആ​ദ്യ​ ​ഭാ​ര്യ​യാ​യി​രു​ന്നു​ ​ഇ​തി​ലും​ ​ഭേ​ദം.​ ​അ​വ​ളു​മാ​യി​ ​അ​ല്പം​ ​അ​ഡ്ജ​സ്റ്റു​ ​ചെ​യ്തു​ ​നീ​ങ്ങി​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ​ ​ഞാ​ൻ​ ​ജ​യി​ലി​ലാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.' ഇ​വി​ടെ​ ​എ​ന്താ​ണ് ​തെ​റ്റു​പ​റ്റി​യ​ത്.​ ​ഉ​പ​ഭോ​ഗ​വ​സ്തു​ക്ക​ളെ​ ​കൈ​കാ​ര്യം​ ​ചെ​യ്യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​യാ​ണ് ​ന​മ്മ​ൾ​ ​ചു​റ്റു​മു​ള്ള​ ​വ്യ​ക്തി​ക​ളോ​ട് ​ഇ​ട​പെ​ടാ​റു​ള്ള​ത്.​ ​വീ​ട്ടു​പ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ​കേ​ടു​ ​വ​ന്നാ​ൽ​ ​ആ​ദ്യം​ ​ന​മ്മ​ൾ​ ​അ​വ​യെ​ ​റി​പ്പ​യ​ർ​ ​ചെ​യ്ത് ​ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കും.​ ​വീ​ണ്ടും​ ​വീ​ണ്ടും​ ​ത​ക​രാ​റി​ലാ​യാ​ൽ​ ​അ​വ​യെ​ ​ഒ​ഴി​വാ​ക്കി​ ​പു​തി​യ​ത്‌​ ​വാ​ങ്ങും.​ ​അ​തു​പോ​ലെ​ ​ന​മ്മ​ളു​മാ​യി​ ​പൊ​രു​ത്ത​പ്പെ​ടാ​ത്ത​ ​വ്യ​ക്തി​ക​ളെ​ ​ആ​ദ്യം​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ഇ​ഷ്ട​ത്തി​ന​നു​സ​രി​ച്ച് ​മാ​റ്റു​വാ​ൻ​ ​ശ്ര​മി​ക്കും.​ ​അ​തി​ൽ​ ​പ​രാ​ജ​യ​പ്പെ​ട്ടാ​ൽ​ ​ബ​ന്ധം​ ​വേ​ർ​പെ​ടു​ത്തും.​ ​സ്വ​ന്തം​ ​ഭാ​ഗ​ത്തു​ ​തെ​റ്റു​ണ്ടെ​ന്നോ,​ ​ത​ന്റെ​ ​സ​മീ​പ​ന​ത്തി​ലോ​ ​വീ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ലോ​ ​മാ​റ്റ​ങ്ങ​ൾ​ ​ആ​വ​ശ്യ​മാ​ണെ​ന്നോ​ ​ചി​ന്തി​ക്കാ​ൻ​ ​ന​മ്മ​ൾ​ ​മെ​ന​ക്കെ​ടാ​റി​ല്ല. ജീ​വി​ത​പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ​ബാ​ഹ്യ​ലോ​ക​ത്തു​ള്ള​ ​ഏ​തെ​ങ്കി​ലും​ ​വ​സ്തു​വി​ലോ​ ​വ്യ​ക്തി​യി​ലോ​ ​കാ​ര​ണം​ ​ആ​രോ​പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​ ​പ​ക​രം​ ​ആ​ദ്യം​ ​ത​ന്റെ​ ​ഉ​ള്ളി​ലേ​യ്ക്കു​ ​തി​രി​ഞ്ഞു​ ​നോ​ക്കു​ക.​ ​പു​റം​ലോ​ക​ത്തി​ൽ​ ​മാ​റ്റ​ത്തി​നാ​യി​ ​കൊ​തി​ക്കു​ന്ന​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ഉ​ള്ളി​ലാ​ണ് ​ആ​ദ്യം​ ​മാ​റ്റം​ ​വ​രേ​ണ്ട​ത്.​ ​ആ​ന്ത​രി​ക​മാ​യ​ ​ഒ​രു​ ​മാ​റ്റ​ത്തി​നു​ ​ന​മ്മ​ൾ​ ​ത​യ്യാ​റാ​ക​ണം.​ ​അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ​ ​ഒ​രി​ക്ക​ലും​ ​ന​മു​ക്കു​ ​ശാ​ന്തി​ ​കി​ട്ടി​ല്ല.​ ​ന​മു​ക്കു​ ​ചു​റ്റു​മു​ള്ള​ ​വ്യ​ക്തി​ക​ൾ​ ​ന​മു​ക്കു​ ​കൈ​കാ​ര്യം​ ​ചെ​യ്യാ​നു​ള്ള​ ​വെ​റും​ ​ഉ​പ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ള​ല്ല​ ​എ​ന്ന് ​ന​മ്മ​ൾ​ ​മ​ന​സി​ലാ​ക്ക​ണം.​ ​ന​മ്മ​ളെ​പ്പോ​ലെ​ ​വി​കാ​ര​ങ്ങ​ളും​ ​വി​ചാ​ര​ങ്ങ​ളും​ ​സ്വ​പ്ന​ങ്ങ​ളും​ ​പ്ര​തീ​ക്ഷ​ക​ളു​മൊ​ക്കെ​യു​ള്ള​ ​മ​നു​ഷ്യ​രാ​ണ​വ​ർ.​ ​ശാ​ന്തി​യും​ ​സ​ന്തോ​ഷ​വും​ ​നി​റ​ഞ്ഞ​ ​ഒ​രു​ ​സ​മൂ​ഹാ​ന്ത​രീ​ക്ഷം​ ​സൃ​ഷ്ടി​ക്കു​വാ​ൻ​ ​ന​മ്മ​ൾ​ ​ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ൽ​ ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ​ ​അ​വ​രാ​യി​ത്ത​ന്നെ​ ​ഉ​ൾ​ക്കൊ​ള്ളാ​ൻ​ ​ന​മ്മ​ൾ​ ​ത​യ്യാ​റാ​ക​ണം.​ ​വി​ട്ടു​വീ​ഴ്ച​യും​ ​വി​ശാ​ല​ത​യു​മു​ള്ള​ ​ഒ​രു​ ​സ​മീ​പ​നം​ ​ന​മ്മ​ൾ​ ​വ​ള​ർ​ത്തി​യെ​ടു​ക്ക​ണം.​ ​എ​ല്ലാ​വ​രി​ലും​ ​കു​റ​വു​ക​ളു​ണ്ടാ​കും.​ ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ​ ​തി​രു​ത്തു​ന്ന​തി​ൽ​ ​തെ​റ്റി​ല്ല.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​അ​തി​ലു​പ​രി​ ​സ്വ​യം​ ​തി​രു​ത്താ​നും​ ​മാ​റാ​നും​ ​വ​ള​രാ​നും​ ​ന​മ്മ​ൾ​ ​ത​യ്യാ​റാ​ക​ണം.​ ​അ​തി​ലാ​യി​രി​ക്ക​ണം​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ഊ​ന്ന​ൽ.​ ​അ​ങ്ങ​നെ​യാ​യാ​ൽ​ ​അ​ക​ത്തും​ ​പു​റ​ത്തും​ ​ശാ​ന്തി​യും​ ​സം​തൃ​പ്തി​യും​ ​നി​റ​യും.