നമുക്കിടയിലെ കൊച്ചൂട്ടൻപിള്ളമാർ

'​'​ഈ​യി​ടെ​യാ​യി,​ ​ഞാ​ൻ,​ ​കൊ​ച്ചൂ​ട്ട​ൻ​പി​ള്ള​ ​ചേ​ട്ട​നെ​ ​ഓ​ർ​ക്കാ​ത്തൊ​രു​ ​ദി​വ​സ​വും​ ​ഇ​ല്ലെ​ന്നു​ത​ന്നെ​ ​പ​റ​യാം!​ ​ചി​ല​ ​ആ​നു​കാ​ലി​ക​ ​സം​ഭ​വ​ങ്ങ​ൾ​ ​കേ​ൾ​ക്കു​മ്പോ​ൾ,​ എന്റെയുള്ളിൽ ​കൊ​ച്ചൂ​ട്ട​ൻ​പി​ള്ള​ ​ചേ​ട്ട​ന്റെ​ ​മു​ഖം​ ​തെ​ളി​ഞ്ഞു​വ​രി​ക​യാ​ണ്!​ ​നി​ങ്ങ​ൾ​ ​ചി​ന്തി​ക്കു​മാ​യി​രി​ക്കാം,​ ​ആ​രാ​ണീ​ ​കൊ​ച്ചൂ​ട്ട​ൻ​പി​ള്ള,​ ​പു​തി​യൊ​ര​വ​താ​രം​!​ ​എ​ങ്കി​ൽ​ ​ഞാ​നൊ​ന്നു​ ​പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്താം​:​ ​കൊ​ച്ചൂ​ട്ട​ൻ​ ​ചേ​ട്ട​നെ​ ​നേ​രി​ൽ​ ​പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ,​ ​നി​ങ്ങ​ളെ​ ​ഞാ​നാ​ദ്യം​ ​പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തേ​ണ്ട​ത്,​ ​കൊ​ച്ചൂ​ട്ട​ന്റെ,​ ​'​വ​ലി​യേ​ട്ട​ൻ​ ​മു​ത​ലാ​ളി​"​യെ​യാ​ണ്.​ ​കാ​ര​ണം,​'​വ​ലി​യേ​ട്ട​ൻ​ ​മു​ത​ലാ​ളി​"​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ​ ​കൊ​ച്ചൂ​ട്ട​നേ​യി​ല്ല.​ ​​ ​കൊ​ച്ചൂ​ട്ട​ൻ​ ​വെ​റും​ ​നി​ഴ​ൽ,​ ​വ​ലി​യേ​ട്ട​നാ​ണ് ​ബിം​ബം​!​ ​ഒ​രു​ ​ദി​വ​സം​ ​'​മൊ​യ​ലാ​ളി"​ ​ചോ​ദി​ച്ചു,​ ​'​എ​ടാ,​ ​കൊ​ച്ചൂ​ട്ടാ,​ ​മു​രി​ക്കി​ൻ​ ​ത​ടി​യേ,​ ​മു​രി​ക്കി​ൻ​ ​ത​ടി,​ ​ഉ​ല​ക്കയ്ക്ക് ​കൊ​ള്ളാ​മോ​ടാ​?​"​ ​'​പ​ഷ്ട്ട​ല്ലേ,​ ​മൊ​യ​ലാ​ളീ​ ​പ​ഷ്ട്ട്"​ ​കൊ​ച്ചൂ​ട്ട​ന്റെ​ ​റെ​ഡി​ ​ആ​ൻ​സ​ർ​ ​വ​ന്നു.​ ​'​എ​ടാ,​ ​അ​ത് ​പി​ള​ർ​ന്നു​ ​പോ​വൂ​ല്ലേ​ടാ,​ ​മ​ണ്ടാ,​ ​മ​ര​ത്ത​ല​യാ,​ ​അ​ത് ​ഉ​ല​യ്ക്ക​ക്ക് ​കൊ​ള്ളാ​ത്രെ,​ ​മു​രി​ക്കി​ൻ​ ​ത​ടി​യേ,​ ​മ​ണ്ട​ൻ​".​ ​സ​ഹി​കെ​ട്ട​തു​പോ​ലെ​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​'​മൊ​യ​ലാ​ളി​"​ ​പ​റ​ഞ്ഞു.​ ​'​അ​ത് ​സം​ശ​യ​മു​ണ്ടോ​ ​മൊ​യ​ലാ​ളി​"​ ​യാ​തൊ​രു​ ​സ​ങ്കോ​ച​വു​മി​ല്ലാ​തെ,​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​കൊ​ച്ചൂ​ട്ട​ൻ,​ ​മൊ​യ​ലാ​ളി​യോ​ട് ​ചേ​ർ​ന്നു​ ​നി​ന്നു​ത​ന്നെ​ ​സ​മ്മ​തി​ച്ചു.​ ​ത​ർ​ക്ക​വു​മി​ല്ല,​ ​വ​ഴ​ക്കു​മി​ല്ല​!​ ​നി​ങ്ങ​ളും​ ​പ​ല​യി​ട​ത്തും​ ​ക​ണ്ടു​കാ​ണു​മ​ല്ലോ,​ ​ഇ​ത്ത​രം​ ​കൊ​ച്ചൂ​ട്ട​ൻ​പി​ള്ള​മാ​രെ​!​ ​ഇ​പ്ര​കാ​ര​മു​ള്ള​വ​രെ​യാ​ണ് ​ഇ​ന്ന് ​ന​മ്മു​ടെ​ ​നാ​ടി​ന് ​ആ​വ​ശ്യം​!​ ​അ​വ​രെ​ ​സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം​ ​'​അ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ൽ​ ​അ​ങ്ങ​നെ,​ ​ഇ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ൽ​ ​ഇ​ങ്ങ​നെ,​ ​അ​തും​ ​ശ​രി,​ ​ഇ​തും​ ​ശ​രി​"​അ​ത്ര​യേ​യു​ള്ളു.​ ​മ​റി​ച്ച്,​'​വ​ലി​യേ​ട്ട​ൻ​ ​മൊ​യ​ലാ​ളി​യോ​"​എ​ന്നും​ ​വീ​ഴ്ച​ത​ന്നെ​ ​വീ​ഴ്ച​"​"​ ​ഇ​ത്ര​യും​ ​പ​റ​ഞ്ഞ​ശേ​ഷം,​ ​പ്ര​ഭാ​ഷ​ക​ൻ,​ ​സ​ദ​സ്യ​രെ​ ​നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ,​ ​പ​ല​രും​ ​ചി​രി​ക്ക​ണോ,​ ​ക​ര​യ​ണോ​യെ​ന്ന​റി​യാ​ത്തൊ​രു​ ​മു​ഖ​ഭാ​വ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു.​ ​എ​ല്ലാ​വ​രേ​യും​ ​വാ​ത്സ​ല്യ​പൂ​ർ​വം​ ​നോ​ക്കി​ ​പു​ഞ്ചി​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട്,​ ​പ്ര​ഭാ​ഷ​ക​ൻ​ ​ഇ​പ്ര​കാ​രം​ ​തു​ട​ർ​ന്നു: '​'​കൊ​ച്ചൂ​ട്ട​ന്മാ​ർ​ ​വി​ഡ്ഢി​ക​ളാ​ണെ​ന്നാ​ണോ​ ​നി​ങ്ങ​ൾ​ ​വി​ചാ​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്?​ ​എ​ങ്കി​ൽ,​ ​നി​ങ്ങ​ളാ​ണ് ​വി​ഡ്ഢി​ക​ളെ​ന്നു​ ​പ​റ​യേ​ണ്ടി​വ​രും​!​ ​ഇ​ക്കൂ​ട്ട​രൊ​ക്കെ​ ​'​ന​ഖം​ ​ന​ന​യാ​തെ​ ​മീ​ൻ​പി​ടി​ക്കാ​ൻ​"​ ​പ്ര​ത്യേ​ക​ ​വി​രു​തു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കും.​ ​എ​ല്ലാ​ ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും​ ​സ്ഥാ​പി​ത​ ​താ​ല്പ​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ള്ള​ ​ഇ​ക്കൂ​ട്ട​ർ,​ ​ഓ​രോ​ ​കാ​ര്യ​ത്തി​ലും​ ​ത​ങ്ങ​ളു​ടെ​ ​നി​ല​പാ​ടു​ക​ൾ​ ​ക​ടു​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത് ​സ്വ​ന്തം​ ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക​നു​സ​രി​ച്ചാ​യി​രി​ക്കും.​ ​പൊ​തു​ന​ന്മ​യോ,​ ​സ​മൂ​ഹ്യ​പ്ര​തി​ബ​ദ്ധ​ത​യോ​ ​ഇ​ക്കൂ​ട്ട​രു​ടെ​ ​ചി​ന്ത​യ്ക്കു​പോ​ലും​ ​വി​ഷ​യ​മാ​വി​ല്ല​!​ ​എ​ന്നാ​ൽ,​ ​ഇ​ത്യാ​ദി​ ​ശ്രേ​ഷ്ഠ​ ​ഗു​ണ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ​ ​ത​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ള്ള​താ​യി​ ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്ക് ​തോ​ന്നി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ ​നി​ല​യി​ൽ​ ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ​ ​കൈ​കാ​ര്യം​ ​ചെ​യ്യാ​നും​ ​ഇ​ക്കൂ​ട്ട​ർ​ക്ക​റി​യാം! ഇ​രു​പ​ക്ഷ​ത്തും​ ​ത​ങ്ങ​ളാ​ൽ​ ​ക​ഴി​യാ​വു​ന്ന​ത്ര​ ​ആ​ളു​ക​ളെ​ ​കൂ​ട്ടി,​ ​അ​വ​ർ​ ​ഇ​രു​ചേ​രി​യാ​യി​ ​നി​ന്ന് ​വ​ലി​യ​ ​വാ​ശി​യോ​ടെ​ ​പ​ര​സ്പ​രം​ ​ത​ർ​ക്കി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ഇ​രു​ചേ​രി​യു​ടെ​യും​ ​മ​ദ്ധ്യ​ത്തു​ ​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​ ​ആ​ ​പൊ​ക്ക​മു​ള്ള​ ​ആ​ളി​ന്റെ​ ​കൈ​വ​ശ​മി​രി​ക്കു​ന്ന​ ​താ​റാ​വി​ന്റെ​ ​കു​ഞ്ഞ് ​പൂ​വ​നാ​ണോ​ ​അ​തോ​ ​പി​ട​യാ​ണോ​?​ ​അ​ത്,​ ​ആ​ ​കു​ഞ്ഞു​താ​റാ​വി​നെ​ ​നോ​ക്കി​ ​പ​റ​യ​ണം​!​ ​നി​ങ്ങ​ൾ​ക്ക​ത് ​നി​ർ​ണ്ണ​യി​ക്കാ​ന​റി​യാ​മോ​?​ ​എ​നി​ക്ക​റി​യി​ല്ല​ ​കേ​ട്ടോ.​ ​അ​തി​നാ​ൽ,​ ​ഒ​രു​ ​പ​ക്ഷ​വും​ ​പി​ടി​ക്കാ​തെ,​ ​ഞാ​നും​ ​ഒ​രു​ ​കാ​ഴ്ച​ക്കാ​ര​നാ​യി​ ​നി​ന്നു.​ ​ഇ​രു​പ​ക്ഷ​വും​ ​ത​ർ​ക്കി​ക്കു​ക​യാ​ണ്:​ ​'​ഇ​ത് ​പൂ​വ​നാ​ണ്"​ ​ഉ​ട​നെ​ ​മ​റു​പ​ക്ഷം​'​അ​ല്ല,​ ​പി​ട​യാ​ണ്,​ ​സം​ശ​യി​ക്കേ​ണ്ട​യാ​തൊ​രു​ ​കാ​ര്യ​വു​മി​ല്ല​".​ ​രം​ഗം​ ​ഇ​പ്ര​കാ​രം​ ​വ​ഷ​ളാ​യി​ ​വ​രു​മ്പോ​ഴാ​യി​രു​ന്നു,​ ​'​കൊ​ച്ചൂട്ട​"​ന​വി​ടെ​യെ​ത്തി​യ​ത്.​ ​അ​യാ​ളെ​ ​ക​ണ്ട​ ​ഉ​ട​ൻ​ത​ന്നെ,​ ​ത​ർ​ക്ക​ക്കാ​ർ,​ ​ത​ർ​ക്ക​വി​ഷ​യ​വു​മാ​യി​ ​അ​യാ​ളെ​ ​സ​മീ​പി​ച്ചു.​ ​കൊ​ച്ചൂ​ട്ട​ൻ​ ​ഒ​രു​ ​പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ​ ​എ​ല്ലാം​ ​കേ​ട്ടു.​ ​മെ​ല്ലെ,​ ​അ​യാ​ൾ​ ​ആ​ ​താ​റാ​വി​ന്റെ​ ​കു​ഞ്ഞി​നെ​ ​ക​ഴു​ത്തി​ൽ​ ​പി​ടി​ച്ച് ​കൈ​യ്യി​ലെ​ടു​ത്തു​ ​തി​രി​ച്ചും​ ​മ​റി​ച്ചു​മൊ​ന്നു​ ​നോ​ക്കി,​ ​വ​ള​രെ​ ​സൗ​മ്യ​മാ​യി​ ​ത​ന്റെ​ ​തീ​രു​മാ​ന​വും​ ​അ​റി​യി​ച്ചു.​ ​അ​ത്,​ ​ഇ​രു​കൂ​ട്ട​ർ​ക്കും​ ​സ്വീ​കാ​ര്യ​വു​മാ​യി.​ ​ത​ർ​ക്കം​ ​തീ​ർ​ന്നു.​ ​അ​വി​ടെ​ ​കൂ​ടി​യ​വ​രൊ​ക്കെ​ ​സ​മാ​ധാ​ന​മാ​യി​ ​പി​രി​ഞ്ഞു​പോ​കാ​ൻ​ ​തു​ട​ങ്ങി.​ ​പ​ക്ഷെ,​ ​ആ​ ​താ​റാ​വി​ന്റെ​ ​കു​ഞ്ഞു​മാ​ത്രം​ ​അ​വി​ടെ​ ​നി​ന്നു​ ​പോ​യി​ല്ല.​ ​അ​ത്,​ ​എ​ന്നോ​ടു​ ​ചോ​ദി​ച്ചു,​ ​'​അ​യാ​ൾ,​ ​എ​ന്നെ​പ്പ​റ്റി​ ​എ​ന്താ​ണ് ​പ​റ​ഞ്ഞ​ത്?​ ​'​ഞാ​ൻ,​ ​ആ​ ​സാ​ധു​ജീ​വി​യു​ടെ​ ​കാ​തി​ൽ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​ ​കൊ​ടു​ത്തു,​ ​ആ​ ​കൊ​ച്ചു​കു​ട്ട​ൻ​ ​പ​റ​യു​ക​യാ​ണ്,​'​നീ​ ​പി​ട​യ​ല്ല,​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​അ​ത്ര​ ​ക​ണ്ടു​പൂ​വ​നു​മ​ല്ലെ​ന്ന്!​"​ ​അ​ത് ​കേ​ട്ട​പാ​തി​കേ​ൾ​ക്കാ​ത്ത​ ​പാ​തി​ ​ആ​ ​മി​ണ്ടാ​പ്രാ​ണി​ ​ബോ​ധം​കെ​ട്ടു​ ​വീ​ണു.​ ​പി​ന്നെ​ ​ഉ​ണ​ർ​ന്നി​ട്ടി​ല്ല.​ ​എ​ന്നാ​ലും,​ ​കൊ​ച്ചൂ​ട്ട​ൻ പെൻഷനായാലും​ ​സ​ർ​വീ​സി​ൽ​ ​തു​ട​ര​ട്ടെ​!​ ​ഇ​നി​യും,​ ​ന​മു​ക്ക് ​ഉ​ന്ന​ത​പ​ദ​വി​ക​ളി​ൽ​ ​നി​യ​മി​ക്കാം.​"​"​ ​ഇ​പ്ര​കാ​രം​ ​പ്ര​ഭാ​ഷ​ക​ൻ​ ​നി​ർ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ,​ ​സ​ദ​സ്യ​രി​ൽ​ ​മി​ക്ക​വ​രും​ ​ആ​ർ​ത്തു​ല്ല​സി​ച്ച് ​'​കൊ​ച്ചൂ​ട്ട​"​ന്റെ​ ​ശ​രി​യ്ക്കു​ള്ള​ ​പേ​രു​വി​വ​രം​ ​തി​ര​യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.