തെരുവിൽ സ്‌നേഹം പങ്കിടുന്നവർ അപൂർവമായ ആ കാഴ്‌ചയ്‌ക്ക് പിന്നിൽ

ഇ​ന്ന് ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ജീ​വി​ത​വും​ ​ജീ​വി​ത​ ​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങ​ളും​ ​വ​ള​രെ​ ​മാ​റി,​ ​അ​ല്ല​ ​പു​രോ​ഗ​മി​ച്ചു​ ​എ​ന്നു​പ​റ​യാം​!​ ​കം​പ്യൂ​ട്ട​റും​ ​സെ​ൽ​ഫോ​ണും​ ​ഓ​ൺ​ലൈ​ൻ​ ​സം​വി​ധാ​ന​ങ്ങ​ളും​ ​സ​ർ​വ​സാ​ധാ​ര​ണ​മാ​യി.​ ​അ​തോ​ടൊ​പ്പം​ ​അ​മ്മ​ത്തൊ​ട്ടി​ലു​ക​ളും​ ​അ​നാ​ഥ​മ​ന്ദി​ര​ങ്ങ​ളും​ ​വൃ​ദ്ധ​സ​ദ​ന​ങ്ങ​ളും​ ​കൂ​ടു​ത​ൽ​ ​മോ​ടി​പി​ടി​പ്പി​ക്കു​ക​യാ​ണ്.​ ​ ​പ​ത്തി​രു​പ​തു​ ​വ​ർ​ഷം​ ​കാ​ൽ​ ​വ​ള​രു​ന്നോ​ ​കൈ​വ​ള​രു​ന്നോ​ ​എ​ന്നു​നോ​ക്കി​ ​ന​ല്ല​നി​ല​യി​ൽ​ ​വ​ള​ർ​ത്തി​ ​പ​ഠി​പ്പി​ച്ചു​ ​സ്വ​ന്തം​ ​കാ​ലി​ൽ​ ​നി​ൽ​ക്കാ​ൻ​ ​പ്രാ​പ്‌​ത​രാ​ക്കി​ ​ക​ഴി​യു​മ്പോ​ൾ​ ​അ​വ​രെ​ ​സം​ര​ക്ഷി​ക്കു​ക​ ​ഒ​രു​ ​വ​ല്ലാ​ത്ത​ ​ഭാ​ര​മാ​യി​ ​മ​ക്ക​ൾ​ക്ക് ​തോ​ന്നും​!​ ​ ​ത​ങ്ങ​ളെ​ ​വ​ള​ർ​ത്തി​ ​വ​ലു​താ​ക്കി​യ​ ​അ​വ​രെ​ ​മു​ന്തി​യ​ ​സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങ​ൾ​ ​ഉ​ള്ള​ ​വൃ​ദ്ധ​സ​ദ​ന​ങ്ങ​ൾ​ ​അ​ന്വേ​ഷി​ച്ചു​ ​ക​ണ്ടെ​ത്തി​ ​അ​വി​ടെ​യാ​ണ് ​പാ​ർ​പ്പി​ക്കു​ക.​ ​

അ​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള​ ​ഇ​ക്കാ​ല​ത്ത് ​ഇ​ത്ത​രം​ ​ഒ​രു​ ​ചി​ത്രം​ ​വ​ള​രെ​ ​വി​ചി​ത്ര​മാ​യി​ത്തോ​ന്നാം​ ​!​ ​മ​ന​സി​നെ​ ​വ​ല്ല​തെ​ ​വേ​ദ​നി​പ്പി​ച്ച​ ​ഒ​ന്നാ​ണി​ത്.​ ​ഒ​രു​ ​ഭി​ക്ഷ​ക്കാ​ര​ൻ​ ​പ​ട്ടി​യോ​ടൊ​പ്പം​ ​ഭ​ക്ഷ​ണം​ ​പ​ങ്കി​ടു​ന്നു.​ ​ഇ​ത് ​സ​ത്യ​മാ​ണോ​ ​എ​ന്ന് ​പോ​ലും​ ​ന​മു​ക്ക് ​തോ​ന്നും​!​ ​അ​തെ,​ ​സ​ത്യ​മാ​ണ്.​ ​കു​റ​ച്ചു​ ​വ​ർ​ഷം​ ​മു​മ്പ് ​എ​നി​ക്ക് ​കു​റെ​ ​സ​മ്മാ​ന​ങ്ങ​ൾ​ ​വാ​ങ്ങി​ത്ത​ന്ന​ ​ചി​ത്ര​മാ​ണ് ​ഇ​ത്.​ ​മാ​ന​സി​ക​നി​ല​ ​തെ​റ്റി​യ​വ​ർ​ക്കും​ ​അ​ല്ലാ​ത്ത​വ​ർ​ക്കും​ ​ഉ​ള്ള​ ​പൊ​തു​വാ​യ​ ​കാ​ര്യ​മാ​ണ​ല്ലോ​ ​വി​ശ​പ്പ്.​ ​അ​ത് മനു​ഷ്യ​നു​മാ​ത്ര​മ​ല്ല​ ​എ​ല്ലാ​ ​ജീ​വ​ജാ​ല​ങ്ങ​ൾ​ക്കും​!​ ​ഒ​രു​ ​അ​വാ​ർ​ഡ് ​പ​ടം​ ​ത​ര​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല​ ​ല​ക്ഷ്യം.​ ​ഔ​ട്ട്ഡോ​ർ​ ​ഷൂ​ട്ടു​ക​ഴി​ഞ്ഞ് ​തി​രി​ച്ചെത്തു​മ്പോ​ൾ​ ​നേ​രം​ ​ന​ന്നേ​ ​വൈ​കി​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​ടു​ത്തു​ള്ള​ ​ചെ​റി​യ​ ​ഹോ​ട്ട​ലി​ൽ​ ​ക​യ​റി​ ​ചാ​യ​ ​കു​ടി​ച്ചു.​ ​അ​വി​ടെ​ന്നും​ ​ഇ​റ​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ​ ​പി​ന്നെ​യും​ ​താ​മ​സി​ച്ചു.​ ​ആ​ ​ക​ട​യു​ടെ​ ​പി​ന്നി​ലൂ​ടെ​ ​വേ​ണം​ ​എ​നി​ക്ക് ​വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു​ ​പോ​കാ​ൻ.​ ​അ​വി​ടു​ത്തെ​ ​പി​ന്നാ​മ്പു​റ​ ​കാ​ഴ്‌​ച​യാ​യി​രു​ന്നു​ ​ഇ​ത്.
ഒ​രു​ ​ച​വ​റു​വീ​പ്പ​ക്കു​ ​മു​ൻ​പി​ലാ​യി​ ​പ്രാ​കൃ​ത​ ​വേ​ഷ​ധാ​രി​യാ​യ​ ​ഒ​രാ​ൾ​ ​പ​ട്ടി​യോ​ടൊ​ത്ത് ​എ​ച്ചി​ൽ​ ​ക​ഴി​ച്ചു​ ​വി​ശ​പ്പ​ട​ക്കു​ന്നു.​ ​അ​ൽ​പ്പം​ ​അ​ക​ലെ​യു​ള്ള​ ​ഇ​ല​ക്ട്രി​ക്ക് ​പോ​സ്റ്റി​ലെ​ ​ബ​ൾ​ബി​ന്റെ​ ​അ​ര​ണ്ട​ ​വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ൽ​ ​ഞാ​ന​തു​ ​ക​ണ്ടു.​ ​ക​ഴു​ത്തി​ൽ​ ​തൂ​ക്കി​യി​രു​ന്ന​ ​കാ​മ​റ​യി​ൽ​ ​ഫ്ളാ​ഷ് ​ഫി​റ്റു​ചെ​യ്‌​തു.​ ​കു​റ​ച്ച് ​ദൂ​രെ​ ​മാ​റി​നി​ന്നു​ ​ഒ​രു​ ​ഫോ​ട്ടോ​യെ​ടു​ത്തു.​ ​ഒ​ന്നും​ ​ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​തെ​ ​ഭ​ക്ഷ​ണം​ ​ക​ഴി​ക്കു​ന്ന​ ​അ​യാ​ൾ​ ​ഫ്ളാ​ഷി​ന്റെ​ ​വെ​ളി​ച്ചം​ ​ത​ട്ടി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​പെ​ട്ടെ​ന്ന് ​നോ​ക്കി.​ ​എ​ന്ത് ​സം​ഭ​വി​ച്ചു​ ​എ​ന്ന് ​ഒ​രു​പ​ക്ഷെ​ ​അ​യാ​ൾ​ക്ക് ​മ​ന​സി​ലാ​യി​ ​കാ​ണി​ല്ല.​ ​പ​ക്ഷേ​ ​മാ​ന​സി​ക​നി​ല​ ​തെ​റ്റി​യ​ ​വ്യ​ക്തി​യാ​ണ​ല്ലോ​ ​അ​യാ​ളു​ടെ​ ​പ്ര​തി​ക​ര​ണം​ ​എ​ന്താ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്ന് ​അ​റി​യി​ല്ല.​ ​അ​തി​നാ​ൽ​ ​വീ​ണ്ടും​ ​ഒ​രു​ ​പ​ടം​ ​കൂ​ടി​ ​എ​ടു​ക്കു​ന്ന​ത് ​ബു​ദ്ധി​യ​ല്ലെ​ന്നു​ ​തോ​ന്നി​ ​തി​രി​ച്ചു​പോ​ന്നു.