വിവേകത്താൽ വികാരത്തെ ജയിക്കുക

രാ​ധ​യു​ടെ​ ​ഏ​ക​ ​മ​ക​നാ​യി​രു​ന്ന​ ​പ​വി​ത്ര​ൻ​ ​ഒ​രു​ ​ദി​വ​സം​ ​കാ​റി​ടി​ച്ച് ​മ​ര​ണ​പ്പെ​ട്ടു.​ ​ഡ്രൈ​വ​ർ​ ​മ​ദ്യ​പി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു​ ​കാ​റോ​ടി​ച്ചി​രു​ന്ന​ത്.​ ​പ്രി​യ​ ​പു​ത്ര​ന്റെ​ ​അ​കാ​ല​മ​ര​ണം​ ​രാ​ധ​യ്ക്ക് ​താ​ങ്ങാ​നാ​യി​ല്ല.​ ​നി​റ​ഞ്ഞ​ ​ദുഃ​ഖ​വു​മാ​യി​ ​കു​റേ​ ​ദി​വ​സ​ത്തേ​ക്ക് ​അ​വ​ർ​ ​മ​രി​ച്ചു​പോ​യ​ ​മ​ക​നെ​ത്ത​ന്നെ​ ​ചി​ന്തി​ച്ചു​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞു.​ ​ക്ര​മേ​ണ​ ​അ​ത് ​പ്ര​തി​കാ​ര​ ​ചി​ന്ത​യാ​യി​ ​മാ​റി.​ ​മ​ദ്യ​പി​ച്ചു​ ​കാ​റോ​ടി​ച്ച​യാ​ളെ​ ​കൊ​ല്ലാ​ൻ​ ​ത​ന്നെ​ ​അ​വ​ർ​ ​തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​മ​ന​സൊ​ന്നു​ ​ശാ​ന്ത​മാ​യ​പ്പോ​ൾ​ ​മ​റ്റൊ​രു​ ​ചി​ന്ത​ ​ക​ട​ന്നു​വ​ന്നു,​ ​ആ​ ​ഡ്രൈ​വ​റെ​ ​കൊ​ന്ന​ത് ​കൊ​ണ്ട് ​ത​ന്റെ​ ​മ​ക​ൻ​ ​തി​രി​ച്ചു​വ​രു​മോ​!​ ​മാ​ത്ര​മ​ല്ല,​ ​മ​ക​ൻ​ ​മ​രി​ച്ച​തി​ന്റെ​ ​വേ​ദ​ന​ ​എ​നി​ക്ക് ​എ​ത്ര​ ​അ​സ​ഹ​നീ​യ​മാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ഞാ​ൻ​ ​വി​ഷ​മി​ച്ച​തു​പോ​ലെ​ ​ആ​ ​ഡ്രൈ​വറുടെ ​അ​മ്മ​യും​ ​ബ​ന്ധു​ക്ക​ളും​ ​വി​ഷ​മി​ക്കി​ല്ലേ.​ ​ഞാ​ൻ​ ​കാ​ര​ണം​ ​എ​ന്തി​നാ​ണ് ​അ​യാ​ളു​ടെ​ ​അ​മ്മ​യും​ ​ബ​ന്ധു​ക്ക​ളും​ ​ദുഃ​ഖി​ക്ക​ണം​?​ ​എ​നി​ക്കു​വ​ന്ന​ ​ഈ​ ​ദു​ർ​വി​ധി​ ​മ​റ്റാ​ർ​ക്കും​ ​വ​ന്നു​കൂ​ടാ.​ ​അ​വ​ർ​ ​ഒ​ന്നു​കൂ​ടെ​ ​ചി​ന്തി​ച്ചു.​ ​'​ഡ്രൈ​വ​ർ​ ​മ​ദ്യ​പി​ച്ചി​രു​ന്നു​ ​എ​ന്ന​താ​ണ് ​എ​ന്റെ​ ​മ​ക​ൻ​ ​മ​രി​ക്കാ​ൻ​ ​കാ​ര​ണം.​ ​അ​യാ​ൾ​ ​കു​ടി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ലാ​യെ​ങ്കി​ൽ​ ​ഇ​ങ്ങ​നെ​ ​സം​ഭ​വി​ക്കി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​പ്പോ​ൾ​ ​ഈ​ ​അ​പ​ക​ട​ത്തി​നു​ ​കാ​ര​ണം​ ​മ​ദ്യ​പാ​ന​മാ​ണ്.​ ​മ​ദ്യ​പാ​ന​ത്തി​നെ​തി​രെ​ ​ജ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​ട​യി​ൽ​ ​ബോ​ധ​വ​ത്ക്ക​ര​ണം​ ​ന​ട​ത്തി​യാ​ൽ​ ​ഇ​ത്ത​രം​ ​അ​പ​ക​ട​ങ്ങ​ൾ​ ​ഒ​രു​ ​പ​രി​ധി​വ​രെ​ ​ഒ​ഴി​വാ​ക്കാ​ൻ​ ​ക​ഴി​യും.​ ​ഇ​ങ്ങ​നെ​ ​ചി​ന്തി​ച്ചു​റ​ച്ച് ​അ​വ​ർ​ ​മ​ദ്യ​പാ​ന​ത്തി​ന്റെ​ ​ദോ​ഷ​വ​ശ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ ​ജ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​ട​യി​ൽ​ ​ബോ​ധ​വ​ത്ക്ക​ര​ണം​ ​ന​ട​ത്താ​ൻ​ ​തു​ട​ങ്ങി.​ ​മ​ദ്യ​വ​ർ​ജ്ജ​ന​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​ ​പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന​ ​ഒ​രു​ ​വ​ലി​യ​ ​പ്ര​സ്ഥാ​നം​ ​ത​ന്നെ​ ​അ​വ​രു​ടെ​ ​ശ്ര​മ​ഫ​ല​മാ​യി​ ​രൂ​പം​കൊ​ണ്ടു.​ ​ത​ന്റെ​ ​ജീ​വി​തം​ ​സാ​ർ​ത്ഥ​ക​മാ​യി​ ​എ​ന്ന​ ​ചാ​രി​താ​ർ​ത്ഥ്യ​വും​ ​അ​വ​ർ​ക്കു​ ​കൈ​വ​ന്നു.
മ​ക​ന്റെ​ ​മ​ര​ണ​ത്തി​നു​ ​കാ​ര​ണ​മാ​യ​ ​ആ​ളി​നെ​ ​കൊ​ന്നി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ,​ ​അ​ത് ​രാ​ധ​യ്ക്കു​ത​ന്നെ​ ​എ​ത്ര​ ​ദോ​ഷ​മാ​യേ​നെ.​ ​മാ​ത്ര​മ​ല്ല​ ​ലോ​ക​ത്തി​നും​ ​അ​തു​കൊ​ണ്ട് ​ഒ​രു​ ​ഉ​പ​കാ​ര​വു​മു​ണ്ടാ​വു​ക​യി​ല്ല.​ ​ഒ​രു​ ​നി​മി​ഷം​ ​ശാ​ന്ത​മാ​യി​ ​ചി​ന്തി​ക്കാ​ൻ​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞ​തി​ലൂ​ടെ​ ​ദുഃ​ഖ​വും​ ​പ്ര​തി​കാ​ര​ ​ചി​ന്ത​യും​ ​മാ​റ്റി​നി​റു​ത്താ​നും​ ​ജീ​വി​തം​ ​ന​ല്ലൊ​രു​ ​കാ​ര്യ​ത്തി​നു​ ​വേ​ണ്ടി​ ​വി​നി​യോ​ഗി​ക്കാ​നും​ ​രാ​ധ​യ്ക്കു​ ​ക​ഴി​ഞ്ഞു.​ ​അ​വ​ർ​ക്കും​ ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​നും​ ​ഒ​രു​പോ​ലെ​ ​അ​തു​ ​ഗു​ണ​ക​ര​മാ​യി​ത്തീ​ർ​ന്നു.
ന​മ്മ​ളി​ൽ​ ​പ​ല​രു​ടെ​യും​ ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ​ ​തി​ക​ച്ചും​ ​അ​പ്ര​തീ​ക്ഷി​ത​മാ​യി​ ​വ​ലി​യ​ ​ആ​ഘാ​ത​ങ്ങ​ൾ​ ​സം​ഭ​വി​ക്കാ​റു​ണ്ട്.​ ​ഏ​റ്റ​വു​മ​ധി​കം​ ​സ്‌​നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ​ ​വേ​ർ​പാ​ടോ​ ​താ​ങ്ങാ​നാ​കാ​ത്ത​ ​ന​ഷ്ട​ങ്ങ​ളോ​ ​മ​ന​സി​ന്റെ​ ​സ​മ​നി​ല​ത​ന്നെ​ ​തെ​റ്റി​ച്ചെ​ന്നു​വ​രാം.​ ​അ​ത്ത​രം​ ​സ​ന്ദ​ർ​ഭ​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​ദുഃ​ഖ​വും​ ​നി​രാ​ശ​യും​ ​ന​മ്മെ​ ​കീ​ഴ്‌​പ്പെ​ടു​ത്തി​യേ​ക്കാം.​ ​അ​തി​നു​ ​കാ​ര​ണ​ക്കാ​രാ​യ​ ​വ്യ​ക്തി​ക​ളോ​ട് ​ക​ടു​ത്ത​ ​ദേ​ഷ്യ​വും​ ​പ്ര​തി​കാ​ര​ചി​ന്ത​യും​ ​തോ​ന്നാം.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​വി​വേ​കം​ ​ന​ഷ്ട​മാ​കാ​തെ​ ​സൂ​ക്ഷി​ച്ചാ​ൽ​ ​മ​ന​സി​നെ​ ​ശ​രി​യാ​യ​ ​വ​ഴി​ക്കു​ ​തി​രി​ച്ചു​വി​ടാ​ൻ​ ​സാ​ധി​ക്കും.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​ഇ​തി​നു​ ​ഒ​രു​ ​നി​മി​ഷം​ ​മ​ന​സി​നെ​ ​ശാ​ന്ത​മാ​ക്ക​ണം.​ ​ശാ​ന്ത​മാ​യ​ ​മ​ന​സി​നു​ ​മാ​ത്ര​മേ​ ​ശ​രി​യാ​യി​ ​ചി​ന്തി​ക്കാ​ൻ​ ​ക​ഴി​യൂ.​ ​ശ​ക്ത​മാ​യ​ ​വി​കാ​ര​ങ്ങ​ൾ​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​ഓ​ർ​മ്മ​ശ​ക്തി​യെ​യും​ ​വി​വേ​ക​ത്തെ​യും​ ​ന​ഷ്ട​മാ​ക്കും.​ ​അ​തി​നാ​ൽ​ ​പെ​ട്ടെ​ന്നു​ ​പ്ര​തി​ക​രി​ക്കാ​തെ​ ​ആ​ദ്യം​ ​മ​ന​സി​നെ​ ​ശാ​ന്ത​മാ​ക്ക​ണം.​ ​അ​പ്പോ​ൾ​ ​തെ​ളി​വോ​ടെ​ ​ചി​ന്തി​ക്കാ​നും​ ​യ​ഥാ​ർ​ത്ഥ​ ​വ​സ്തു​ത​ക​ൾ​ ​ക​ണ്ടെ​ത്താ​നും​ ​ന​മു​ക്കു​ ​ക​ഴി​യും.​ ​എ​ടു​ത്തു​ചാ​ടാ​തെ​ ​ശാ​ന്ത​മാ​യി​ ​ന​മ്മു​ടെ​ ​പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ളു​ടെ​ ​കാ​ര​ണം​ ​ക​ണ്ടെ​ത്തി​യാ​ൽ​ ​പ്ര​ശ്ന​ങ്ങ​ൾ​ ​പ​രി​ഹ​രി​ക്കു​ക​ ​മാ​ത്ര​മ​ല്ല,​ ​ലോ​ക​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​ ​ന​ന്മ​ ​ചെ​യ്യു​വാ​നും​ ​ന​മു​ക്കു​ ​സാ​ധി​ക്കും.