അ​ഭി​പ്രാ​യ​ങ്ങ​ളി​ൽ​ ​സ്ഥൈ​ര്യം​ ​പു​ല​ർ​ത്തു​ക​ ​എ​ന്ന​ത് ​സ​വി​ശേ​ഷ​മാ​യ​ ​ഒ​രു​ ​സ്വ​ഭാ​വ​ഗു​ണ​മാ​ണ്.​ ​പെ​ട്ടെ​ന്ന് ​കേ​ൾ​ക്കു​മ്പോ​ൾ​ ​വ​ള​രെ​ ​നി​സാ​ര​മെ​ന്നോ​ ​ല​ളി​ത​മെ​ന്നോ​ ​തോ​ന്നാം.​ ​പ​ക്ഷേ,​ ​മി​ക്ക​വ​രും​ ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ ​എ​ന്തു​പ​റ​യും​ ​എ​ന്നു​ക​രു​തി​ ​സ്വ​ന്തം​ ​ചി​ന്ത​യെ​യും​ ​പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ളെ​യും​ ​എ​പ്പോ​ഴും​ ​മാ​റ്റി​മ​റി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​രാ​ണ്.​ ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ​ ​മു​മ്പി​ൽ​ ​ന​ല്ല​പി​ള്ള​ ​ച​മ​യു​മ്പോ​ൾ​ ​സ്വ​ന്തം​ ​ആ​ശ​യ​ദ​ർ​ശ​ങ്ങ​ളും​ ​ധാ​ര​ണ​ക​ളു​മാ​ണ് ​ബ​ലി​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​ത് ​എ​ന്ന് ​ഇ​വ​ർ​ ​മ​ന​സി​ലാ​ക്കു​ന്നി​ല്ല.

മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ​ ​അ​ഭി​പ്രാ​യ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ​വി​ല​ ​കൊ​ടു​ക്കേ​ണ്ട​ ​എ​ന്ന് ​ഇ​തി​ന​ർ​ത്ഥ​മി​ല്ല.​ ​ക്രി​യാ​ത്മ​ക​ ​വി​മ​ർ​ശ​ന​ങ്ങ​ളോ​ട് ​ക്രി​യാ​ത്മ​ക​മാ​യി​ത​ന്നെ​ ​പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ക​യും​ ​വേ​ണം.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​ക​ളി​ക്ക​ള​ത്തി​ലെ​ ​ഫു​ട്ബോ​ൾ​ ​പോ​ലെ​ ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്ക് ​ത​ട്ടി​ക്ക​ളി​ക്കാ​നു​ള്ള​ ​ഉ​പ​ക​ര​ണ​മാ​യി​ ​മാ​റാ​ൻ​ ​പാ​ടി​ല്ല. പ​ണ്ടേ​ക്കു​പ​ണ്ടേ​ ​നാം​ ​കേ​ട്ടി​ട്ടു​ള്ള​ ​നാ​ടോ​ടി​ക്ക​ഥ​യി​ലും​ ​ഇ​തു​ത​ന്നെ​യാ​ണ് ​പ​റ​യു​ന്ന​ത്.​ ​സ്വ​യം​ ​ചി​ന്തി​ച്ചു​റ​പ്പി​ച്ച് ​അ​ഭി​പ്രാ​യ​ ​സ്ഥി​ര​ത​ ​ഉ​ണ്ടാ​ക്കി​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ​ ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ​ ​അ​ഭി​പ്രാ​യ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക​നു​സ​രി​ച്ച് ​മാ​റി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും.​ ​ആ​ ​പ​ഴ​യ​ക​ഥ​ ​ഓ​ർ​മ്മ​യി​ല്ലേ.
ഒ​രു​ ​കു​ട്ടി​യും​ ​വൃ​ദ്ധ​നും​ ​ക​ഴു​ത​യും​ ​കൂ​ടി​ ​പ​ട്ട​ണ​ത്തി​ലേ​ക്ക് ​പോ​വു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.​ ​കു​ട്ടി​യെ​ ​ക​ഴു​ത​പ്പു​റ​ത്തി​രു​ത്തി​ ​വൃ​ദ്ധ​ൻ​ ​മെ​ല്ലെ​ ​ന​ട​ന്നു.​ ​അ​വ​ർ​ ​അ​ങ്ങ​നെ​ ​മു​ന്നോ​ട്ട് ​പോ​യ​പ്പോ​ൾ​ ​ഒ​രു​ ​വ​ഴി​പോ​ക്കാ​ൻ​ ​പ​റ​ഞ്ഞ​ ​ക​മ​ന്റി​ങ്ങ​നെ​യാ​യി​രു​ന്നു.
'​'​ക​ഷ്‌​ടം​!​ ​വൃ​ദ്ധ​നെ​ ​ന​ട​ത്തി​യി​ട്ട് ​ആ​ ​പ​യ്യ​ൻ​ ​ക​ഴു​ത​യു​ടെ​ ​പു​റ​ത്ത് ​ഞെ​ളി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​ ​ക​ണ്ടി​ല്ലേ,​ ​പ്രാ​യ​മാ​യ​വ​രെ​ ​മാ​നി​ക്കാ​ൻ​ ​അ​റി​യാ​ത്ത​ ​പ​യ്യ​ൻ​!""
വൃ​ദ്ധ​നും​ ​കു​ട്ടി​യ്ക്കും​ ​ആ​ ​ക​മ​ന്റ് ​കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ​ ​അ​ത് ​ശ​രി​യാ​ണെ​ന്നു​ ​തോ​ന്നി.​ ​ഉ​ട​ൻ​ത​ന്നെ​ ​കു​ട്ടി​ ​ക​ഴു​ത​പ്പു​റ​ത്തു​ ​നി​ന്നു​ ​താ​ഴെ​യി​റ​ങ്ങി.​ ​വൃ​ദ്ധ​നെ​ ​ക​ഴു​ത​പ്പു​റ​ത്ത് ​ക​യ​റ്റി.​ ​കു​റെ​ ​ദൂ​രം​ ​മു​ൻ​പോ​ട്ട് ​പോ​യ​പ്പോ​ൾ​ ​അ​താ​വ​രു​ന്നു​ ​അ​ടു​ത്ത​ ​ക​മ​ന്റ്.
'​'​കൊ​ള്ളാം​!​ ​എ​ന്തൊ​രു​ ​ക​ഷ്‌​ട​മാ​ ​ഇ​ത് ​!​ ​ഇ​ത്തി​രി​യി​ല്ലാ​ത്ത​ ​ഒ​രു​ ​പ​യ്യ​നെ​ ​ന​ട​ത്തി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ​അ​യാ​ൾ​ ​ക​ഴു​ത​പ്പു​റ​ത്തി​രു​ന്നു​ ​സു​ഖി​ക്കു​ന്നു.​ ​നാ​ണ​മി​ല്ല​ല്ലോ​ ​ഇ​യാ​ൾ​ക്ക്.""
ചെ​യ്‌​ത​ത് ​അ​ബ​ദ്ധ​മാ​യി​പ്പോ​യെ​ന്ന് ​അ​വ​ർ​ക്ക് ​തോ​ന്നി.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​പി​ന്നെ​ ​ര​ണ്ടു​പേ​രും​ ​ന​ട​ന്നു​ ​പോ​വു​ക​ത​ന്നെ​ ​എ​ന്നു​ ​തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു.​ ​അ​ങ്ങ​നെ​ ​ക​ഴു​ത​യും​ ​അ​വ​ർ​ ​ര​ണ്ടു​പേ​രും​ ​ന​ട​ന്നു​പൊ​യ്ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​പ്പോ​ൾ​ ​ഒ​രു​ ​പ​രി​ഹാ​സ​ച്ചി​രി​ ​അ​വ​രു​ടെ​ ​നേ​ർ​ക്കു​വ​ന്നു.​ ​കൂ​ടെ​ ​ഒ​രു​ ​ക​മ​ന്റും.
'​'​എ​ന്തൊ​രു​ ​വി​ഡ്‌​ഢി​ക​ളാ​ണി​വ​ർ.​ ​ആ​രോ​ഗ്യ​വും​ ​പ്ര​സ​രി​പ്പു​മു​ള്ള​ ​ഒ​രു​ ​ക​ഴു​ത​യു​ണ്ടാ​യി​ട്ടും​ ​ന​ട​ന്നു​ ​വ​ല​ഞ്ഞു​പോ​കു​ന്ന​ ​ഇ​വ​ർ​ ​എ​ന്തൊ​രു​ ​മ​ണ്ട​ന്മാ​രാ​ണ്.​ ""
അ​പ്പ​റ​ഞ്ഞ​തി​ൽ​ ​കാ​ര്യ​മു​ണ്ടെ​ന്നു​ ​തോ​ന്നി​യ​ ​അ​വ​ർ​ ​ര​ണ്ടു​പേ​രും​ ​കൂ​ടി​ ​ക​ഴു​ത​പ്പു​റ​ത്ത് ​ചാ​ടി​ക്ക​യ​റി.​ ​അ​ങ്ങ​നെ​ ​ഉ​ല്ല​സി​ച്ച് ​കു​റേ​ദൂ​രം​ ​പോ​യ​പ്പോ​ൾ​ ​ഒ​രു​ ​വ​ഴി​പോ​ക്ക​ൻ​ ​അ​വ​രെ​ ​ത​ട​ഞ്ഞു​നി​റു​ത്തി.​ ​എ​ന്നി​ട്ട് ​പ​റ​ഞ്ഞു.
'​'​നി​ങ്ങ​ൾ​ ​ഇ​ത്ര​ ​ക്രൂ​ര​ഹൃ​ദ​യം​ ​ഉ​ള്ള​വ​രാ​ണോ​?​ ​ഈ​ ​പാ​വം​ ​ക​ഴു​ത​യു​ടെ​ ​പു​റ​ത്ത് ​നി​ങ്ങ​ൾ​ ​ര​ണ്ടു​പേ​രും​ ​കൂ​ടി​ ​ഇ​രു​ന്നാ​ൽ​ ​അ​തി​ന്റെ​ ​ന​ട്ടെ​ല്ല് ​ഒ​ടി​ഞ്ഞു​പോ​കി​ല്ലേ.​ ​നോ​ക്കൂ​ ​അ​ത് ​ത​ള​ർ​ന്ന് ​അ​വ​ശ​നാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​ദ​യ​വാ​യി​ ​ഈ​ ​പാ​വം​ ​ക​ഴു​ത​യെ​ ​ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടി​ക്കാ​തെ.​ ​അ​ത് ​ഉ​ട​ൻ​ ​കു​ഴ​ഞ്ഞു​വീ​ഴും.""
അ​വ​ർ​ ​പെ​ട്ടെ​ന്ന് ​ത​ന്നെ​ ​ക​ഴു​ത​പ്പു​റ​ത്തു​നി​ന്ന് ​താ​ഴെ​യി​റ​ങ്ങി.​ ​പാ​വം​ ​ക​ഴു​ത,​ ​ന​ട​ക്കാ​ൻ​ ​വ​യ്യെ​ന്ന് ​തോ​ന്നു​ന്നു.
അ​വ​ർ​ ​ന​ട​ക്കാ​ൻ​ ​പാ​ടു​പെ​ടു​ന്ന​ ​ആ​ ​ക​ഴു​ത​യെ​ ​എ​ടു​ത്ത് ​കൊ​ണ്ടു​പോ​വാ​ൻ​ ​തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു.​ ​ഇ​രു​വ​രും​ ​കൂ​ടി​ ​ക​ഴു​ത​യെ​ ​പൊ​ക്കി​ ​തോ​ളി​ലേ​റ്റി.​ ​വ​ള​രെ​ ​ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടി​ ​അ​വ​ർ​ ​മു​ന്നോ​ട്ട് ​പോ​യ​പ്പോ​ൾ​ ​ഒ​രു​ ​ഇ​ടു​ങ്ങി​യ​ ​പാ​ലം​ ​ക​ണ്ടു.​ ​പാ​ല​ത്തി​ൽ​ ​ക​യ​റി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​ക​ഴു​ത​ ​ഒ​ന്ന് ​പു​ള​ഞ്ഞു.​ ​ഇ​രു​വ​രു​ടെ​യും​ ​പി​ടി​വി​ട്ടു.​ ​ക​ഴു​ത​യും​ ​കു​ട്ടി​യും​ ​വൃ​ദ്ധ​നും​ ​പാ​ല​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ​ന​ദി​യി​ലേ​ക്ക് ​വീ​ണു.​ ​അ​ധി​കം​ ​വൈ​കാ​തെ​ ​മു​ങ്ങി​ത്താ​ഴു​ക​യും​ ​ചെ​യ്‌​തു.
ഇ​താ​ണ് ​വ​ല്ല​വ​രും​ ​പ​റ​യു​ന്ന​ത് ​കേ​ട്ട് ​സ്വ​ന്തം​ ​അ​ഭി​പ്രാ​യ​ങ്ങ​ൾ​ ​മാ​റ്റി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ​ ​ഗ​തി.​ ​ഒ​രു​ ​കാ​ര്യ​ത്തി​ന്റെ​ ​എ​ല്ലാ​വ​ശ​ങ്ങ​ളും​ ​ആ​ലോ​ചി​ച്ച് ​തീ​രു​മാ​ന​മെ​ടു​ക്കു​ക.​ ​അ​താ​യ​ത് ​സു​ചി​ന്തി​ത​മാ​യ​ ​തീ​രു​മാ​നം.​ ​പി​ന്നെ​ ​ആ​ ​തീ​രു​മാ​ന​ത്തി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​മാ​റാ​ൻ​ ​പാ​ടി​ല്ല.
നാം​ ​ഒ​രു​ ​കാ​ര്യം​ ​ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​ന്റെ​ ​ഉ​ദ്ദേ​ശ​ശു​ദ്ധി​ ​എ​ല്ലാ​വ​രും​ ​മ​ന​സി​ലാ​ക്കി​കൊ​ള്ള​ണ​മെ​ന്നി​ല്ല.​ ​എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും​ ​അ​തു​ ​ബോ​ദ്ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്താ​ൻ​ ​സാ​ധി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​മി​ല്ല.​ ​ഓ​രോ​രു​ത്ത​രും​ ​അ​വ​ര​വ​രു​ടെ​ ​കാ​ഴ്‌​ച​പ്പാ​ട​നു​സ​രി​ച്ചാ​ണ് ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ​ ​മ​ന​സി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തും​ ​പ്ര​തി​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തും.​ ​എ​ല്ലാ​ ​പ്ര​തി​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളോ​ടും​ ​ന​മു​ക്ക് ​പ്ര​തി​ക​രി​ക്കേ​ണ്ട​ ​ബാ​ദ്ധ്യ​ത​യി​ല്ല.​ ​അ​ഭി​പ്രാ​യം​ ​ഇ​രു​മ്പു​ല​ക്ക​യ​ല്ല.​ ​പ​ക്ഷേ,​ ​അ​ത് ​വാ​ഴ​പ്പി​ണ്ടി​പോ​ലെ​ ​ആ​ർ​ക്കും​ ​വെ​ട്ടി​മു​റി​ക്കാ​ൻ​ ​പാ​ക​ത്തി​ലു​ള്ള​താ​യി​രി​ക്ക​രു​ത്.​ ​ആ​ർ​ക്കും​ ​ത​ട്ടി​ക്ക​ളി​ക്കാ​ൻ​ ​ക​ഴി​യു​ന്ന​താ​യി​രി​ക്ക​രു​ത് ​ന​മ്മു​ടെ​ ​വ്യ​ക്തി​ത്വം.​ ​അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ​ ​ന​ദി​യി​ലേ​ക്ക് ​വീ​ണ​ ​ക​ഴു​ത​യു​ടെ​യും​ ​കൂ​ട്ടു​കാ​രു​ടെ​യും​ ​ക​ഥ​ ​ഓ​ർ​ക്കേ​ണ്ടി​ ​വ​രും!