ന​മ്മു​ടെ​ ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ​ ​ഗ​തി​വി​ഗ​തി​ക​ളെ​ ​സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം,​ ​അ​തി​നെ​ ​നി​ർ​ണ്ണ​യി​ക്കു​ന്ന​ ​ഏ​റ്റ​വും​ ​പ്ര​ധാ​ന​ ​സം​ഗ​തി​ക​ളി​ലൊ​ന്നാ​ണ് ​ന​മ്മു​ടെ​ ​മ​നോ​ഭാ​വ​മെ​ന്ന​ത്,​​​ ​യു​ക്തി​സ​ഹ​മാ​യി​ ​ചി​ന്തി​ച്ച് ​ജീ​വി​തം​ ​മു​ന്നോ​ട്ടു​ ​കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​ ​എ​ല്ലാ​ ​മ​നു​ഷ്യ​ർ​ക്കും​ ​അ​റി​യാ​വു​ന്ന​ ​സു​പ്ര​ധാ​ന​ ​കാ​ര്യ​മാ​ണ്!​ ​ഒ​രു​ ​വ്യ​ക്തി​യെ​ ​സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം​ ​അ​യാ​ൾ​ ​ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​ ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ൽ​ ​അ​യാ​ളു​ടെ​ ​സ്ഥാ​നം​ ​എ​വി​ടെ​യാ​ണെ​ന്ന് ​സ​മൂ​ഹം​ ​നി​ശ്ച​യി​ക്കു​ന്ന​ത്,​ ​സ​മൂ​ഹ​ത്തോ​ടു​ള്ള​ ​ആ​ ​വ്യ​ക്തി​യു​ടെ​ ​മ​നോ​ഭാ​വം​ ​വി​ല​യി​രു​ത്തി​യാ​ണെ​ന്ന​തും​ ​ഏ​വ​ർ​ക്കും​ ​അ​റി​യാ​വു​ന്ന​ ​കാ​ര്യ​മാ​ണ്.​ ​ഇ​വി​ടെ​യി​പ്പോ​ൾ​ ​സൂ​ചി​പ്പി​ച്ച​ ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ,​ ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ലെ​ ​വ്യ​ക്തി​ക​ളെ​ന്ന​ ​നി​ല​യി​ൽ​ ​സ​മൂ​ഹം​ ​ന​മു​ക്കു​ ​മാ​ർ​ക്കി​ടു​ന്ന​തി​നെ​പ്പ​റ്റി​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും,​ ​ഞാ​ൻ​ ​നി​ങ്ങ​ളോ​ട് ​ശ​രി​ക്കും​ ​പ​റ​യാ​ൻ​ ​ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ ​ന്ന​ത് ​ന​മ്മ​ൾ​ ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ​ ​സ്വ​യം​ ​മാ​ർ​ക്കി​ടു​ന്ന​തി​നെ​പ്പ​റ്റി​യാ​ണ്!""
ഇ​പ്ര​കാ​രം​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ട് ​പ്ര​ഭാ​ഷ​ക​ൻ,​ ​സ​ദ​സ്യ​രെ​ ​ഒ​രു​ ​ചെ​റു​പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ​ ​നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​മി​ക്ക​ ​മു​ഖ​ങ്ങ​ളും​ ​ഇ​തു​വ​രെ​ ​ത​ങ്ങ​ൾ​ ​കേ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത​ ​ഏ​തോ​ ​ഗു​ണ​പാ​ഠ​ക​ഥ​ ​കേ​ൾ​ക്കാ​നു​ള്ള​ ​ത​യ്യാ​റെ​ടു​പ്പി​ലാ​യി​രു​ന്നു​!​ഇ​തു​ ​മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കി​യ​ ​പ്ര​ഭാ​ഷ​ക​ൻ​ ​ഒ​രു​ ​ചെ​റു​പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ​ ​ചോ​ദി​ച്ചു​:​ ​''​ഞാ​ൻ​ ​ക​ഥ​യൊ​ക്കെ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​ത​രാം,​ ​പ​ക്ഷേ​ ​ക​ഥ​ ​കു​റ​ച്ചു​ ​പ​ഴ​ക്ക​മു​ള്ള​താ​ണ്.​ ​നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ ​ര​സി​ക്കു​മോ​യെ​ന്നും​ ​അ​റി​യി​ല്ല​!​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​ഇ​തി​വൃ​ത്ത​ത്തി​ന് ​ഇ​പ്പോ​ഴും​ ​പു​തു​മ​ ​ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ല​!""
ഇ​ത്ര​യും​ ​പ​റ​ഞ്ഞ​ ​ശേ​ഷം​ ​പ്ര​ഭാ​ഷ​ക​ൻ​ ​വ​ള​രെ​ ​വാ​ത്സ​ല്യ​പൂ​ർ​വ്വം​ ​സ​ദ​സ്യ​രെ​യാ​കെ​ ​ഒ​ന്നു​ ​നോ​ക്കി.​ ​ക​ഥ​ ​കേ​ൾ​ക്കാ​നു​ള്ള​ ​അ​വ​രു​ടെ​ ​ക​മ്പം​ ​അ​റി​യാ​വു​ന്ന​ ​അ​ദ്ദേ​ഹം,​ ​അ​വ​രു​ടെ​ ​ജി​ജ്ഞാ​സ​ ​വ​ർ​ദ്ധി​പ്പി​ക്കാ​നാ​യാ​യി​രു​ന്നു​ ​അ​ത്ത​ര​മൊ​രു​ ​ആ​മു​ഖം​ ​അ​വ​ത​രി​പ്പി​ച്ച​ത്.​ ​താ​ൻ​ ​പ​റ​യു​ന്ന​ത് ​സ​ശ്ര​ദ്ധം​ ​എ​ല്ലാ​വ​രും​ ​കേ​ൾ​ക്ക​ണ​മെ​ന്നും​ ​അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് ​നി​ർ​ബ​ന്ധ​മാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ഇ​ത​റി​യാ​വു​ന്ന​ ​സ​ദ​സ്യ​ർ​ ​ശ​രീ​ര​ഭാ​ഷ​ ​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ,​ ​ത​ങ്ങ​ൾ​ ​പ്ര​ഭാ​ഷ​ക​നെ​ ​ശ്ര​വി​ക്കാ​ൻ​ ​ത​യ്യാ​റെ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി​ ​ബോ​ദ്ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്താ​ൻ​ ​ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​തു​ ​പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു.
പ്ര​ഭാ​ഷ​ക​ൻ​ ​തു​ട​ർ​ന്നു​:​ ​''മൂ​ന്നു​ ​തൊ​ഴി​ലാ​ളി​ക​ൾ​ ​ക​ല്ലു​വെ​ട്ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ആ​ ​ന​ട്ടു​ച്ച​നേ​ര​ത്ത് ​സൂ​ര്യ​ഭ​ഗ​വാ​ൻ​ ​അ​ക്ഷ​രാ​ർ​ത്ഥ​ത്തി​ൽ​ ​ജ്വ​ലി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​തു​ ​കാ​ര്യ​മാ​ക്കാ​തെ​ ​മൂ​വ​രും​ ​ത​ങ്ങ​ളു​ടെ​ ​ജോ​ലി​ ​ആ​ത്മാ​ർ​ത്ഥ​മാ​യി​ ​ചെ​യ്യു​ക​യാ​ണ്.​ ​ഈ​ ​കാ​ഴ്ച​ ​കാ​ണാ​നി​ട​യാ​യ​ ​ഒ​രാ​ൾ​ ​ആ​ ​ക​ല്ലു​വെ​ട്ടു​ ​തൊ​ഴി​ലാ​ളി​ക​ളി​ൽ​ ​ഒ​രാ​ളെ​ ​സ​മീ​പി​ച്ച് ​ചോ​ദി​ച്ചു​:​""നി​ങ്ങ​ൾ​ ​എ​ന്താ​ണ് ​ഇ​വി​ടെ​ ​ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്?​ചെ​യ്തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​ ​ജോ​ലി​യി​ൽ​നി​ന്ന്‌​ ​തെ​ല്ലും​ ​ശ്ര​ദ്ധ​തി​രി​ക്കാ​തെ​ ​അ​യാ​ൾ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​:​ ​'നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ ​​​ക​ണ്ണി​ല്ലേ,​ ​ഞാ​ൻ​ ​ക​ല്ലു​വെ​ട്ടു​ക​യ​ല്ലേ​?​ ​നി​ങ്ങ​ൾ​ ​അ​തു​ ​കാ​ണു​ന്നി​ല്ലേ?"
ആ​ഗ​ത​ൻ​ ​അ​യാ​ളെ​ ​സ​സൂ​ഷ്മം​ ​നി​രീ​ക്ഷി​ച്ചു.​ ​അ​തെ,​ ​അ​യാ​ൾ​ ​പ​റ​ഞ്ഞ​ത് ​നൂ​റു​ശ​ത​മാ​നം​ ​ശ​രി​യാ​ണ്,​ ​അ​യാ​ൾ​ ​ക​ല്ലു​വെ​ട്ടു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.​ ​അ​തി​നു​ശേ​ഷം​ ​അ​ദ്ദേ​ഹം​ ​അ​ടു​ത്ത​ ​തൊ​ഴി​ലാ​ളി​യോ​ട് ​അ​തേ​ ​ചോ​ദ്യം​ ​ആ​വ​ർ​ത്തി​ച്ചു.​ ​അ​യാ​ളും​ ​ചെ​യ്തു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​ ​ജോ​ലി​യി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​ഒ​ട്ടും​ ​ശ്ര​ദ്ധ​തി​രി​ക്കാ​തെ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​:​ ​'ഞാ​ൻ,​ ​എ​ന്റെ​ ​ഭാ​ര്യ​യും​ ​മ​ക്ക​ളും,​ ​എ​ന്റെ​യും എന്റെ ​ ​ഭാ​ര്യ​യു​ടെ​യും​ ​മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ളു​മ​ട​ങ്ങു​ന്ന​ ​ഭാ​രി​ച്ച​ ​എ​ന്റെ​ ​കു​ടും​ബ​ത്തെ​ ​പോ​റ്റാ​നാ​യി​ ​ചോ​ര​ ​നീ​രാ​ക്കു​ക​യ​ല്ലേ​?​ ​നി​ങ്ങ​ൾ​ ​കാ​ണു​ന്നി​ല്ലേ​?" അ​വി​ടെ​ങ്ങും​ ​അ​യാ​ളു​ടെ​ ​കു​ടും​ബ​ത്തി​ലെ​ ​ഒ​രാ​ളി​ന്റെ​യും​ ​സാ​ന്നി​ദ്ധ്യം​ ​ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും​ ​അ​യാ​ൾ​ ​ചെ​യ്തു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​ ​ജോ​ലി​യോ​ടു​ള്ള​ ​അ​യാ​ളു​ടെ​ ​മ​നോ​ഭാ​വ​മാ​ണ​ല്ലോ​ ​ആ​ ​വാ​ക്കു​ക​ളി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​വെ​ളി​വാ​യ​ത്!​ ​തു​ട​ർ​ന്ന്,​ ​അ​ദ്ദേ​ഹം​ ​മൂ​ന്നാ​മ​ത്തെ​ ​തൊ​ഴി​ലാ​ളി​യെ​യും​ ​സ​മീ​പി​ച്ച് ​അ​പ്ര​കാ​രം​ ​ചോ​ദി​ച്ചു.​ ​ചോ​ദ്യം​കേ​ട്ട​ ​ഉ​ട​ൻ​ ​ത​ന്നെ,​ ​ആ​ ​തൊ​ഴി​ലാ​ളി​ ​മു​ഖ​മു​യ​ർ​ത്തി​ ​ചോ​ദ്യ​ക​ർ​ത്താ​വി​നെ​ ​നോ​ക്കി​ ​ചെ​റു​പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​:​ ​'ഞാ​നൊ​രു​ ​അ​തി​മ​നോ​ഹ​ര​ ​ദേ​വാ​ല​യ​ ​നി​ർ​മ്മി​തി​യി​ൽ​ ​ഭാ​ഗ​ഭാ​ക്കാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ്!"
മ​റു​പ​ടി​കേ​ട്ട് ​ചോ​ദ്യ​ക​ർ​ത്താ​വ് ​വീ​ണ്ടും​ ​ചോ​ദി​ച്ചു​:​ ​'​അ​തെ​ങ്ങ​നെ​?​"​അ​തി​നു​ ​മ​റു​പ​ടി​യാ​യി​ ​വ​ള​രെ​ ​അ​ഭി​മാ​ന​പൂ​ർ​വ്വം​ ​അ​യാ​ൾ​ ​തു​ട​ർ​ന്നു​:​ ​'​ഇ​വി​ടെ​ ​ഞ​ങ്ങ​ൾ​ ​വെ​ട്ടു​ന്ന​ ​ക​ല്ലു​ക​ൾ​ ​ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ചാ​ണ് ​ആ​ ​മ​നോ​ഹ​ര​ ​ദേ​വാ​ല​യം​ ​പ​ണി​തു​യ​ർ​ത്തു​ന്ന​ത്!​ ​ഇ​നി​ ​വ​രാ​ൻ​പോ​കു​ന്ന​ ​നി​ര​വ​ധി​ ​ത​ല​മു​റ​ക​ൾ​ക്കു​കൂ​ടി​ ​വേ​ണ്ടി​യാ​ണ​ല്ലോ​ ​അ​തു​ ​നി​ർ​മ്മി​ക്കു​ന്ന​ത്.​ ​അ​പ്പോ​ൾ,​ ​അ​ത്ത​ര​മൊ​രു​ ​നി​ർ​മ്മാ​ണം​ ​മ​ഹ​ത്ത​ര​മാ​യൊ​രു​ ​ക​ർ​മ്മ​മ​ല്ലേ​!​ ​അ​പ്ര​കാ​രം,​ ​ഞാ​നും​ ​ആ​ ​അ​ർ​ത്ഥ​വ​ത്താ​യ​ ​മ​നോ​ഹ​ര​ക​ർ​മ്മ​ത്തി​ൽ​ ​ഭാ​ഗ​ഭാ​ക്കാ​വു​ക​യാ​ണ​ല്ലോ​!"
ഇ​ത്ര​യും​ ​പ​റ​ഞ്ഞ​ ​ശേ​ഷം​ ​പ്ര​ഭാ​ഷ​ക​ൻ​ ​നി​റ​ഞ്ഞ​ ​പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ​ ​സ​ദ​സ്യ​രെ​ ​നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​എ​ല്ലാ​വ​രും​ ​ക​ഥ​യു​ടെ​ ​ബാ​ക്കി​ഭാ​ഗം​ ​കേ​ൾ​ക്കാ​ൻ​ ​ത​യ്യാ​റാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ ​കാ​ഴ്ച​യാ​ണ് ​ക​ണ്ട​ത്.​ ​സം​തൃ​പ്തി​യോ​ടെ​ ​അ​ദ്ദേ​ഹം​ ​തു​ട​ർ​ന്നു​:​ ​''​ഒ​രേ​ ​ജോ​ലി​യി​ൽ​ ​ഏ​ർ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​ ​മൂ​ന്നു​ ​തൊ​ഴി​ലാ​ളി​ക​ളു​ടെ​ ​ജീ​വി​ത​വീ​ക്ഷ​ണ​വും​ ​കാ​ഴ്ച​പ്പാ​ടും​ ​നി​ങ്ങ​ൾ​ ​ക​ണ്ട​ല്ലോ​?​ഒ​രാ​ൾ​ ​വെ​റും​ ​ക​ല്ലു​വെ​ട്ടു​കാ​ര​നാ​യി​ ​സ്വ​യം​ ​മാ​ർ​ക്കി​ട്ട് ​പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ,​ ​അ​ടു​ത്ത​യാ​ൾ​ ​താ​നൊ​രു​ ​ഭാ​രി​ച്ച​ ​കു​ടും​ബം​ ​പോ​റ്റാ​ൻ​ ​ചോ​ര​നീ​രാ​ക്കു​ന്ന​ ​ത്യാ​ഗ​സ​മ്പ​ന്ന​നാ​യി​ ​അ​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​ലാ​ണ്‌​ ​സാ​യൂ​ജ്യം​ ​ക​ണ്ടെ​ത്തി​യ​ത്!​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​മൂ​ന്നാ​മ​ത്തെ​ ​ആ​ളി​നോ,​ ​ആ​ ​മ​നോ​ഹ​ര​ ​ദേ​വാ​ല​യ​ ​നി​ർ​മ്മി​തി​യി​ൽ​ ​ഭാ​ഗ​ഭാ​ക്കാ​വു​ന്ന​ ​മ​ഹ​ദ്‌​വ്യ​ക്തി​യാ​ണ് ​താ​നെ​ന്ന​താ​ണ്‌​ ​സ്വ​യം​ ​വി​ല​യി​രു​ത്ത​ൽ​!​ ​അ​തി​നാ​ലാ​ണ് ​പ​റ​യു​ന്ന​ത്,​​​ ​വ്യ​ക്തി​യ​ല്ല,​​​ ​വ്യ​ക്തി​ത്വ​മാ​ണ് ​പ്ര​ധാ​ന​മെ​ന്ന്.​ ​ഇ​നി​ ​നി​ങ്ങ​ൾ​ത​ന്നെ​ ​തീ​രു​മാ​നി​ക്കു​ക​-​ ​ക​ഥ​യി​ലെ​ ​ഏ​തു​ ​തൊ​ഴി​ലാ​ളി​ക്കൊ​പ്പ​മാ​ണ് ​നി​ങ്ങ​ളെ​ന്ന്!""
ഇ​പ്ര​കാ​രം​ ​പ്ര​ഭാ​ഷ​ക​ൻ​ ​പ​റ​ഞ്ഞു​ ​നി​ർ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ​, ​ഓ​രോ​ ​തൊ​ഴി​ലാ​ളി​യേ​യും​ ​വി​ല​യി​രു​ത്തു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു,​​​ ​സ​ദ​സ്യ​ർ.