ത​ന്നെ​ ​രാ​വ​ണ​ൻ ​അ​പ​ഹ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​ ​കാ​ര്യം​ ​രാ​മ​ല​ക്ഷ്മ​ണ​ന്മാ​രോ​ട് ​പ​റ​യ​ണ​മെ​ന്ന​ ​സീ​താ​ദേ​വി​യു​ടെ​ ​അ​ഭ്യ​ർ​ത്ഥ​ന​ ​മാ​മ​ര​ക്കൊ​മ്പി​ൽ​ ​സു​ഖ​സു​ഷു​പ്‌​തി​യി​ലാ​ണ്ടി​രു​ന്ന​ ​ജ​ടാാ​യു​ ​കേ​ട്ട് ​ക​ൺ​തു​റ​ന്നു.​ ​ഉ​ത്ക​ണ്‌​ഠ​യോ​ടെ​ ​നാ​ലു​പാ​ടും​ ​നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ​ ​രാ​വ​ണ​ൻ​ ​ആ​കാ​ശ​മാ​ർ​ഗം​ ​സീ​താ​ദേ​വി​യെ​ ​കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​തു​ ​ക​ണ്ടു.​ ​അ​മ​ർ​ഷ​വും​ ​പ്ര​തി​ഷേ​ധ​വും​ ​പ്ര​ക​ട​മാ​ക്കു​ന്ന​ ​സ്വ​ര​ത്തി​ൽ​ ​പ​ക്ഷി​ശ്രേ​ഷ്‌​ഠ​ൻ​ ​ഇ​പ്ര​കാ​രം​ ​പ​റ​ഞ്ഞു. ​അ​ല്ല​യോ​ ​അ​സു​ര​ ​രാ​ജാ​വേ​!​ ​സ​ത്യ​ധ​ർ​മ്മാ​ദി​ക​ളി​ൽ​ ​അ​ടി​യു​റ​ച്ച് ​വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​വ​നാ​ണ് ​ഞാ​ൻ.​ ​അ​തി​ശ​ക്ത​നാ​യ​ ​പ​ക്ഷി​ശ്രേ​ഷ്‌​ഠ​നാ​യ​ ​ ജടായു​ ​എ​ന്നാ​ണ് ​എ​ന്റെ​ ​പേ​ര്.

ദേ​വേ​ന്ദ്ര​ൻ​ ​വ​രു​ണ​ൻ​ ​എ​ന്നി​വ​രെ​ ​പോ​ലെ​ ​സ​ക​ല​ലോ​ക​ങ്ങ​ൾ​ക്കും​ ​സ​ക​ല​ജീ​വ​ജാ​ല​ങ്ങ​ൾ​ക്കും​ ​ഇ​ഷ്‌​ട​മ​രു​ളു​ന്ന​ ​ദ​ശ​ര​ഥ​പു​ത്ര​നാ​ണ് ​ശ്രീ​രാ​മ​ൻ.​ ​അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ​ ​ധ​ർ​മ്മ​പ​ത്നി​യാ​യ​ ​സീ​ത​യെ​യാ​ണ് ​നീ​ ​അ​പ​ഹ​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്.​ ​ധ​ർ​മ്മ​ചാ​രി​യാ​യ​ ​ഒ​രു​ ​രാ​ജാ​വ് ​ഒ​രി​ക്ക​ലും​ ​അ​ന്യ​ന്റെ​ ​ഭാ​ര്യ​യെ​ ​ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ക​യോ​ ​ചി​ന്തി​ക്കു​ക​യോ​ ​ഇ​ല്ല.​ ​എ​ന്ത് ​വ​ന്നാ​ലും​ ​സ്‌​പ​ർ​ശി​ക്കു​ക​യി​ല്ല.​ ​രാ​ജ​പ​ത്നി​യാ​ണെ​ങ്കി​ൽ​ ​അ​വ​രെ​ ​സം​ര​ക്ഷി​ക്കു​ക​യാ​ണ് ​വേ​ണ്ട​ത്.​ ​പ​ര​സ്ത്രീ​യെ​ ​സ്‌​പ​ർ​ശി​ക്കു​ക​ ​മ​ഹാ​പാ​പ​മാ​ണ്.​ ​ഉ​ത്ത​മ​ ​പു​രു​ഷ​ന്മാ​ർ​ ​ഒ​രി​ക്ക​ലും​ ​അ​ത് ​ചെ​യ്യി​ല്ല.​ ​അ​ന്യ​ന്റെ​ ​ഭാ​ര്യ​യെ​ ​ആ​പ​ത്തി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​ര​ക്ഷി​ക്കു​ക​യാ​ണ് ​ഒ​രു​ ​രാ​ജാ​വ് ​ചെ​യ്യേ​ണ്ട​ത്.​ ​ബു​ദ്ധി​യു​ള്ള​വ​ൻ​ ​അ​ങ്ങ​നെ​ ​മാ​ത്ര​മേ​ ​ചി​ന്തി​ക്കു​ക​യും​ ​പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ക​യും​ ​ചെ​യ്യൂ.​ ​ധ​ർ​മ്മ​വി​രു​ദ്ധ​മാ​യ​ ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ​ ​ഒ​രു​ ​രാ​ജാ​വ് ​ഒ​രി​ക്ക​ലും​ ​ചെ​യ്യാ​റി​ല്ല.​ ​ധ​ർ​മ്മ​ത്തി​ന്റെ​യും​ ​ഐ​ശ്വ​ര്യ​ത്തി​ന്റെ​യും​ ​പ്ര​തി​രൂ​പ​മാ​ണ് രാ​ജാ​വ്.​ ​രാ​ജ​ധ​ർ​മ്മ​വും​ ​ക​ർ​മ്മ​വു​മാ​ണ് ​ധ​ർ​മ്മാ​ധ​ർ​മ്മ​ങ്ങ​ളെ​യും​ ​ന​ന്മ​തി​ന്മ​ക​ളെ​യും​ ​വ​ള​ർ​ത്തു​ന്ന​ത്.​ ​ഏ​തു​ ​നീ​ച​നും​ ​ഐ​ശ്വ​ര്യം​ ​നേ​ടാ​നാ​കും.​ ​പാ​പാ​ത്മാ​വാ​യ​ ​താ​ങ്ക​ൾ​ക്കും​ ​എ​ങ്ങ​നെ​യോ​ ​കു​റേ​ ​സൗ​ഭാ​ഗ്യം​ ​കൈ​വ​ന്നു,​ ​അ​തി​ൽ​ ​അ​ങ്ങ് ​മ​തി​മ​റ​ക്കു​ന്നു.​ ​ജ​ന്മ​നാ​ല​ഭി​ച്ച​ ​സ്വ​ഭാ​വം​ ​മാ​റ്റാ​ൻ​ ​മ​റ്റാ​ർ​ക്കും​ ​ക​ഴി​യി​ല്ല.​ ​ദു​ഷ്‌​ടാ​ത്മാ​വ് ​ഒ​രി​ക്ക​ലും​ ​സാ​രോ​പ​ദേ​ശ​ങ്ങ​ൾ​ ​കേ​ട്ടെ​ന്ന് ​വ​രി​ല്ല.
ധ​ർ​മ്മി​ഷ്‌​ഠ​നും​ ​ബ​ല​വാ​നു​മാ​യ​ ​ശ്രീ​രാ​മ​ൻ​ ​അ​ങ്ങ​യ്ക്കോ​ ​താ​ങ്ക​ളു​ടെ​ ​രാ​ജ്യ​ത്തി​നോ​ ​വം​ശ​ത്തി​നോ​ ​എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും​ ​ദ്റോ​ഹം​ ​ചെ​യ്‌​തോ​ ​അ​ധാ​ർ​മ്മി​ക​മാ​യി​ ​എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും​ ​ചി​ന്തി​ച്ച​താ​യി​ ​ക​രു​തു​ന്നു​ണ്ടോ​?​ ​അ​ങ്ങ​നെ​യു​ള​അ​ള​ ​ഒ​രാ​ളോ​ട് ​അ​കാ​ര​ണ​മാ​യി​ ​ദ്റോ​ഹ​ബു​ദ്ധി​ക്കാ​ട്ടു​ന്ന​ത് ​ശ​രി​യാ​ണോ​?​ ​ദു​ഷ്‌​ട​നാ​യ​ ​ഖ​ര​നെ​യും​ ​അ​നു​യാ​യി​ക​ളെ​യും​ ​ശ്രീ​രാ​മ​ൻ​ ​വ​ധി​ച്ച​ത് ​സ​ത്യ​മാ​ണ്.​ ​പ​ക്ഷേ​ ​അ​തി​ന്റെ​ ​യ​ഥാ​ർ​ത്ഥ​കാ​ര​ണ​ക്കാ​രി​ ​അ​ങ്ങ​യു​ടെ​ ​സ​ഹോ​ദ​രി​യാ​യ​ ​ശൂ​ർ​പ്പ​ണ​ഖ​യാ​ണ​ല്ലോ​?​ ​രാ​മ​ൻ​ ​എ​ന്ത് ​പി​ഴ​ച്ചു​?​ ​ലോ​ക​ത്തി​നാ​കെ​ ​ഹി​ത​കാ​രി​യും​ ​ധ​ർ​മ്മ​സ്വ​രൂ​പ​നു​മാ​യ​ ​രാ​മ​ന്റെ​ ​ധ​ർ​മ്മ​പ​ത്നി​യെ​ ​വി​ട്ട​യ​ക്കൂ.​ ​ര​ഘു​വ​ര​ന്റെ​ ​നേ​ത്രാ​ഗ്നി​ ​വ​ജ്രാ​യു​ധ​ത്തേ​ക്കാ​ൾ​ ​മൂ​ർ​ച്ച​യേ​റി​യ​താ​ണ്.​ ​അ​ത് ​പ​തി​യാ​നി​ട​യാ​ക്ക​രു​ത്.​ ​ഘോ​ര​സ​ർ​പ്പ​ത്തെ​ ​ആ​രെ​ങ്കി​ലും​ ​മ​ടി​യി​ൽ​ ​കെ​ട്ടി​ന​ട​ക്കു​മോ​?​ ​കാ​ല​പാ​ശം​ ​ആ​രെ​ങ്കി​ലും​ ​സ്വ​ന്തം​ ​ക​ഴു​ത്തി​ല​ണി​യു​മോ​?​ ​ലോ​ക​ർ​ക്കെ​ല്ലാം​ ​അ​റി​യു​ന്ന​ ​ഒ​രു​ ​സ​ത്യ​മു​ണ്ട്.​ ​ക​ഴി​യു​ന്ന​ ​ഭാ​ര​മേ​ ​ചു​മ​ക്കാ​വൂ.​ ​ക്ഷീ​ണി​ക്കു​ന്ന​ ​മ​ട്ടി​ൽ​ ​ഭാ​രം​ ​ചു​മ​ക്ക​രു​ത്.​ ​അ​തു​പോ​ലെ​ ​ഇ​ഷ്ട​ഭ​ക്ഷ​ണ​മാ​യാ​ലും​ ​രോ​ഗ​മു​ണ്ടാ​കാ​ത്ത​ ​മ​ട്ടി​ലേ​ ​ഭു​ജി​ക്കാ​വൂ.​ ​ധ​ർ​മ്മ​വും​ ​കീ​ർ​‌​ത്തി​യും​ ​ഐ​ശ്വ​ര്യ​വും​ ​ക്ഷ​യി​ക്കു​ന്ന​ ​ക​ർ​മ്മം​ ​ചെ​യ്യ​രു​ത്.​ ​ദേ​ഹം​ ​ത​ള​ർ​ന്നു​ ​പോ​കു​ന്ന​ ​രീ​തി​യി​ൽ​ ​ക​‌​ർ​മ്മം​ ​ചെ​യ്യു​ന്ന​വ​ൻ​ ​ബു​ദ്ധി​മാ​ന​ല്ല.​ ​എ​നി​ക്ക് ​അ​റു​പ​തി​നാ​യി​രം​ ​വ​യ​സാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​ഞാ​നെ​ന്നും​ ​ധ​ർ​മ്മ​മാ​ർ​ഗ​ത്തി​ലാ​ണ് ​ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​തും​ ​സ​ഞ്ച​രി​ക്കു​ന്ന​തും.​ ​അ​ങ്ങ് ​ര​ഥ​ത്തി​ൽ​ ​ആ​യു​ധ​ധാ​രി​യാ​യി​ ​സ​ഞ്ച​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​എ​ന്നാ​ൽ​ ​ഒ​രു​ ​കാ​ര്യം​ ​പ​റ​യാം.​ ​എ​ന്റെ​ ​ക​ൺ​മു​ന്നി​ലൂ​ടെ​ ​സീ​താ​ദേ​വി​യെ​ ​അ​പ​ഹ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​ത് ​എ​ളു​പ്പ​മ​ല്ല.​ ​വേ​ദ​ശ്രു​തി​യെ​ ​കേ​വ​ലം​ ​ത​ർ​ക്കം​ ​കൊ​ണ്ടോ​ ​യു​ക്തി​കൊ​ണ്ടോ​ ​മ​ങ്ങ​ലേ​ല്ക്കാ​ൻ​ ​ക​ഴി​യു​മോ​?​ ​അ​ങ്ങ​യ്‌​ക്ക് ​വീ​ര്യ​വും​ ​ഗൗ​ര​വ​വു​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ​ ​എ​ന്നോ​ട് ​യു​ദ്ധം​ ​ചെ​യ്യു​ക.​ ​ഖ​ര​ൻ​ ​മ​രി​ച്ചു​ ​ഭൂ​മി​യി​ൽ​ ​വീ​ഴു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.​ ​ആ​ ​ഗ​തി​ ​വ​രു​ത്തി​വ​യ്‌​ക്ക​രു​ത്.​ ​ശ്രീ​രാ​മ​ൻ​ ​രാ​ക്ഷ​സ​ന്മാ​രേ​യും​ ​അ​സു​ര​ന്മാ​രേ​യും​ ​നി​ഗ്ര​ഹി​ച്ച​വ​നാ​ണ്.​ ​അ​ങ്ങ​യെ​ ​വ​ധി​ക്കാ​ൻ​ ​അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന് ​നി​ഷ്പ്ര​യാ​സം​ ​സാ​ധി​ക്കും.​ ​നി​ന്റെ​ ​നാ​ശം​ ​അ​ടു​ത്തെ​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.​ ​ഞാ​ൻ​ ​ജീ​വി​ച്ചി​രി​ക്കെ​ ​സീ​താ​ദേ​വി​യെ​ ​കൊ​ണ്ടു​പോ​കാ​ൻ​ ​സാ​ദ്ധ്യ​മ​ല്ല.​ ​അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ​ ​ഞാ​ന​തി​ന് ​അ​നു​വ​ദി​ക്കി​ല്ല.​ ​രാ​മ​പ​ത്നി​യെ​ ​ഞാ​ൻ​ ​സം​ര​ക്ഷി​ക്കും.​ ​ശ്രീ​രാ​മ​നും​ ​അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ​ ​പ​ത്നി​ക്കും​ ​വേ​ണ്ടി​ ​ജീ​വാ​പാ​യം​ ​സം​ഭ​വി​ച്ചാ​ലും​ ​എ​നി​ക്ക് ​ഖേ​ദ​മി​ല്ല.​ ​ഹേ​ ​ദു​ഷ്‌​ട,​ ​യു​ദ്ധ​സ​ന്ന​ദ്ധ​നാ​കു​ക.​ ​വൃ​ദ്ധ​നാ​യെ​ങ്കി​ലും​ ​എ​ന്റെ​ ​യു​ദ്ധ​ ​സാ​മ​ർ​ത്ഥ്യം​ ​കാ​ട്ടി​ത്ത​രാം.​ ​ഞെ​ട്ടി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​കാ​യ​ ​പ​തി​ക്കും​ ​പോ​ലെ​ ​തേ​രി​ൽ​ ​നി​ന്ന് ​അ​ങ്ങ് ​ഭൂ​മി​യി​ൽ​ ​പ​തി​ക്കു​ന്ന​ ​സ​മ​യം​ ​ആ​ഗ​ത​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.
ശ്രീ​രാ​മ​ഭ​ക്തി​യും​ ​അ​ധ​ർ​മ്മ​ത്തോ​ടു​ള്ള​ ​അ​മ​ർ​ഷ​വും​ ​ജ​ടായു​വി​ന്റെ​ ​വാ​ക്കു​ക​ളി​ൽ​ ​കാ​ണാം.

(ഫോൺ​ : 9946108220)